[OS] สาเหตุที่ผิงเสีย is real (7)

[sup-pak]

ฟิคสั้นก่อนหน้านี้



Short Fic :


- ที่รัก

- สาเหตุที่ผิงเสีย is real (1)

- สาเหตุที่ผิงเสีย is real (2)

- สาเหตุที่ผิงเสีย is real (3)

- สาเหตุที่ผิงเสีย is real (4)

- สาเหตุที่ผิงเสีย is real (5)

- สาเหตุที่ผิงเสีย is real (6)

- ความโชคร้ายของนายอ้วนหวัง (1)

- ความโชคร้ายของนายอ้วนหวัง (2)

- ความหนักใจของนายอ้วน

- ความหนักใจของนายอ้วน (อีกแล้ว)

- อีกด้านที่ปาหน่าย

- ความเหมือนในความต่าง

- วันหนึ่งของอู๋เสีย

- Truth or Dare




FIC

-ครอบครัวของผม The Series (1)



#dmbjdaily


หัวข้อ Ride : The Bittersweet Moment
หัวข้อ Sexy : The  Most Sexiest Person
หัวข้อ แป้ง : Happy Birthday
หัวข้อ Help : สิ่งที่อยากให้ช่วย
หัวข้อ Free : My Time
หัวข้อ Tissue : Can you remember me?
หัวข้อ Pink : Story About Pink
หัวข้อ Pink : Story About Pink (Again)
หัวข้อ Blue : Blue Hood
หัวข้อ Blue : When I'm Feeling Blue
หัวข้อ Red : ด้ายแดง
หัวข้อ สลับเพศ : ความคิดไร้สาระ
หัวข้อ Sleeping beauty : How to Help Menyouping?



[OS] สาเหตุที่ผิงเสีย is real (7)


By: ซุปผัก




ตอนที่เอาชีวิตรอดออกมาจากตำหนักหลู่หวังนั่นได้ อู๋ซันเซิงก็ได้แต่งเรื่องเกี่ยวกับผ้าไหมจารึกดิ้นทองเพื่อหลอกอู๋เสีย ตอนนั้นเขาแต่งเรื่องโดยโยนให้เป็นความผิดคนแซ่จาง



หลานชายทำหน้าประหลาดใจ พูดกันไปมาก็เชื่อสนิทจนเขาต้องแอบกลั้นยิ้มเอาไว้ เจ้านี่หลอกได้ง่ายเช่นเคย



หลังจากนั้นไม่นึกเลยว่าต้องมาเผชิญหน้ากับเจ้านี่แล้วเล่าเรื่องอีกครั้ง เขายอมรับว่าโกหก แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องจริง ใครจะคิดว่าอู๋เสียจะเคยฟังเรื่องบางส่วนมาจากไอ้น้องเสี่ยวเกอนั่นแล้วแถมยังเป็นส่วนที่อาจทำให้โยงได้ว่าอาสามของมันมีสองคนอีกด้วย



เขาพยายามยามกลบเกลื่อนเช่นเคย




ท่าทางหลานชายเหมือนไม่ค่อยเชื่อ ก็เข้าใจอยู่เพราะเขาหลอกมันมาหลายครั้ง แต่ไม่รู้ทำไมอู๋ซันเซิงถึงมีความรู้สึกแปลกๆ เหมือน…



อู๋เสียจะเชื่อเรื่องของน้องเสี่ยวเกอมากกว่า




“จะเป็นอย่างนั้นได้ไงล่ะ” ปากปฏิเสธแต่ดวงตากลับล่อกแล่ก “ เราสายเลือดเดียวกัน อู๋เสียคนนี้ต้องเชื่ออามากกว่าแล้ว ว่าแต่อาเถอะ อาไม่ได้หลอกผมอีกใช่ไหม”
ยอมรับก็ได้ว่าเจ้านี่ร้ายขึ้นมาขั้นหนึ่ง แต่ไม่มากพอ




“เออสิวะ! ฉันจะหลอกแกทำไม” เขาโกหก “แกนั่นแหละมั่นใจนะว่าเชื่อเรื่องของฉันจริงๆ ”




เจ้าอู๋เสียเถียง สักพักก็ยอมรับพร้อมให้เหตุผลว่าเสี่ยวเกอไม่น่าจะโกหกเพราะเขามีเหตุผลที่ต้องทำแบบนั้น แล้วก็ไม่คิดว่าอาสามจะโกหกตนด้วยดังนั้นก็เหลือความเป็นไปได้ที่เรื่องของทั้งคู่จะเป็นเรื่องจริง




“ก็เป็นได้” รีบผสมโรง แล้วพาโยงให้เจ้านี่ไม่สังเกตว่าเรื่องนี้มีช่องโหว่สำคัญอยู่ หลังคุยเรื่องนี้เสร็จอู๋ซันเซิงอดไม่ได้ที่จะบ่นเจ้าหลานชาย “ เดี๋ยวนี้แกดูจะเชื่อน้องเสี่ยวเกอเหลือเกินนะ สนิทกันมากตั้งแต่เมื่อไร”




“ไม่ได้สนิทขนาดนั้นหรอก” อู๋เสียส่ายหน้า “ เขาเป็นคนแปลก ไม่ได้เข้าหาได้ง่ายๆ ”




“แต่ดูแกจะพยายามเข้าหาน้องเขาเหลือเกินนะ”




เจ้านี่ทำหน้าเหรอหรา รีบโบกมือปฏิเสธ




“ เฮอะ นี่ขนาดไม่สนิทแกก็เริ่มเชื่อเขามากกว่าอาแท้แล้วๆ  ต่อไปสนิทได้แกจะไม่ฟังฉันเลยเหรอวะ หลานอกตัญญู”




“ไม่มีทาง อู๋เสียคนนี้ไม่มีทางฟังคนอื่นมากกว่าอาสามหรอก” เจ้าหลานชายหัวเราะ





“ อย่าให้อนาคตฉันเห็นละกันว่าแกฟังน้องเสี่ยวเกอมากกว่าฉัน อย่าทำตัวเป็นสาวแต่งออกเรือนแล้วฟังสามีมากกว่าญาติผู้ใหญ่ล่ะ”



“ สาวแต่งออกเรือนอะไรล่ะ! “ อู๋เสียทำหน้าเหมือนมันเป็นเรื่องไร้สาระที่สุด “ไม่มีทางหรอก”




แล้วอนาคตก็เป็นอย่างที่เรารู้กันดีนั่นเอง




Talk: นายน้อยไม่ได้ลำเอียงแค่กับเพื่อนเท่านั้นนะคะ



* ไม่แน่ใจว่าอาสามตอนไหนคือคนไหนเพราะงั้นเลยใช้ชื่ออู๋ซันเซิงนะคะ*

[yakusoku]

“แต่ดูแกจะพยายามเข้าหาน้องเขาเหลือเกินนะ”
ชอบประโยคนี้มากอ่ะ

[The_Dark_Lady]

นายน้อย คนขี้ลำเอียง...เจอเขาไม่เท่าไรก็เชื่อเขาแล้ว
(แต่ในบริบทนั้นเราก็จะเชื่อเสี่ยวเกอนะ 5555)
แล้วอาสามคะ ไอ้คำสั่งเสียนั่นมันอะไร โครตลางบอกเหตุ จริงๆแล้วก็สังหรณ์ใจอยู่แล้วสินะ
ว่าจะได้หลานเข---แค่ก

[nightsza]

อาสามมองออกตั้งแต่ตอนนั้นสินะ