[OS] ที่รัก [ผิงเสีย]

by **sup-pak** Sun 12 Apr 2015, 13:01

ฟิคสั้นก่อนหน้านี้

หัวข้อ Sexy : The Most Sexiest Person

หัวข้อ Ride : The Bittersweet Moment

…………………………………..

[OS] ที่รัก [ผิงเสีย]
By: ซุปผัก

ที่รัก…

คำคำนี้คือคำที่เสี่ยวฮัวใช้เรียกผม ช่วงแรกผมเกิดอาการขนลุกขนพองตอนที่เขาเรียก แต่หลังๆ ผมก็เริ่มชิน แล้วผมก็รู้ว่ามันเป็นการเรียกเล่นๆ ไม่ได้ต้องการจะสื่อความหมายตามตัว

ขณะที่ผมกำลังนั่งว่างอยู่ที่บ้านผมก็เกิดความคิดประหลาดขึ้นมา

จะเป็นยังไงถ้าเสี่ยวเกอลองเรียกผมแบบนี้?

บอกเลยว่าผมจินตนาการไม่ค่อยจะออก ถ้าให้เดาก็คงจะบอกหน้าตาย ไม่ต่างจากการท่องคำให้ฟัง

แล้ว…กลับกันผมเรียกเขาล่ะ

เสี่ยวเกอที่รัก?

จางฉี่หลิงที่รัก?

ผมไอค่อกแค่กทั้งที่ไม่ได้มีอะไรติดคอ รู้สึกแปลกๆ ผมควรจะเลิกคิดเรื่องพวกนี้ได้แล้ว แต่บอกน่ะง่าย ทำน่ะยาก เวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งมวนบุหรี่ผมก็กลับมาคิดเรื่องนี้อีก ถ้าเป็นแบบนี้ผมคงจะฟุ้งซ่านทั้งวันแน่

ลองเรียกออกเสียงดูดีกว่า

“ ที่…รัก…”

พูดเองขนลุกเอง ไม่ไหวจริงๆ นั่นแหละ ผมสะบัดหัวเพื่อไล่ความคิดเหล่านี้ ลุกขึ้นจากเก้าอี้โยก เพื่อไปทำอย่างอื่น พอผมหันหลังก็ปะทะเข้ากับอีกคนที่อาศัยในบ้านหลังนี้

“ สะ เสี่ยวเกอ! มาตั้งแต่เมื่อไร?” ผมตกใจมาก เขาคงไม่ได้ยินที่ผมพูดเมื่อกี้ใช่ไหม

“ตั้งแต่นายไอ” เมินโหยวผิงตอบ

นั่นมันก่อนที่เขาจะพูดคำน่าอายนี่หว่า! ผมรู้สึกอาย ยิ่งเห็นเขาจ้องเหมือนถามว่าผมกำลังทำอะไรก็ยิ่งอยากจะมุดดินหนีไปเลย แต่ความจริงผมทำแบบนั้นได้ที่ไหนล่ะ เลยได้แต่ยืนให้เขาจ้อง ผ่านไปไม่ถึงนาที แต่มันดูยาวนานมากในความคิดผม

“ เสี่ยว…เสี่ยวฮัวชอบเรียกฉันแบบนั้นน่ะ…” ผมเริ่มอธิบาย พูดแล้วก็เห็นหัวคิ้วคนตรงหน้าขมวดนิดๆ

“แล้วนายเรียกเขากลับแบบเดียวกันเหรอ” เมินโหยวผิงย้อนถาม ผมทำหน้าตกใจ รีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธ ไม่มีทาง

“ ฉันจะใช้เรียกนายต่างหาก…!” หลุดปากออกไป จะปิดก็ไม่ทันแล้ว

ผมเห็นดวงตาสีดำนั่นเบิกกว้างกว่าเดิม

เงียบอีกแล้ว เป็นความเงียบที่น่าอึดอัด ผมขยี้ผมของตัวเองแรงๆ แก้อาย หาข้ออ้างว่าผมจะออกไปซื้อของกินเดี๋ยวกลับมา แต่พอเดินผ่านเขาข้อศอกผมกลับถูกรั้งไว้

“ เรียกสิ”

อะไรนะ?

เมินโหยวผิงบอกให้ผมลองเรียกดู หลังลังเลผมก็ยอมแพ้ เอาวะ! ลองดูก็ได้ ไม่งั้นวันนี้คงไม่ได้ไปไหนไม่ได้ทำอะไร รอบแรกผมอ้าปากแต่ไม่มีเสียงอะไรออกมา อีกครั้งหนึ่งถึงจะสำเร็จ

“ …ที่รัก”

ผมคาดไม่ผิดจริงๆ มันน่าอายมาก มากจนผมไม่กล้าสบตาอีกคู่ หัวใจก็เต้นแรงจนนึกว่าจะหลุดออกมาข้างนอก อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้วแท้ๆ มาทำอะไรวะเนี่ย!
ผมขยับแขนข้างที่ถูกจับเล็กน้อยเป็นเชิงให้อีกฝ่ายรู้ตัวว่า ปล่อยกูได้แล้ว แต่มือที่ใช้ช่วยชีวิตผมนับครั้งไม่ถ้วนในสุสานไม่ยอมปล่อย เมินโหยวผิงไม่ได้จับแรงจนผมเจ็บแต่ก็มั่นคงพอที่จะไม่ให้ผมสะบัดหลุดง่ายๆ เลยอ้าปากเตรียมจะด่าเขา

“…”

ยังไม่ทันจะมีคำใดหลุดออกมา ผมก็ถูกทำให้ชะงักค้างอีกครั้ง เมินโหยวผิง…นายเมิน นายก้อนหินไร้ความรู้สึกกำลังลูบหัวผม มากไปมั้ง ถึงความจริงเขาจะอายุมากกว่าก็ตามแต่ผมชินแล้วกับการปฏิบัติเหมือนเขาอายุน้อยกว่า

แต่พอสังเกตดีๆ เมินโหยวผิงกำลังจัดผมให้ต่างหาก สองนิ้วที่ยาวกว่าปกติเลื่อนมาเกลี่ยเส้นผมที่ปิดหน้าปิดตาผมอย่างเบามือ จู่ๆ ก็เริ่มรู้สึกหน้าร้อนขึ้นมา แต่…นั่นไม่ใช่ที่สุด

เมินโหยวผิงกำลังยิ้ม มุมปากเขายกขึ้น แลดูจะขำด้วย ดวงตาที่ปกติว่างเปล่ามีแววบางอย่างที่ต่างจากทุกที จากนั้นเขาก็เรียกผม…แบบนี้

“ เสี่ยวเสียที่รัก…”

หนังหัวผมระเบิดตู้ม ไม่ต้องส่องกระจกก็รู้ได้ว่าทั้งหน้า ทั้งใบหู ทั้งคอผมคงจะแดงจัด ให้ตายสิ! บางทีหลังจากนี้ผมคงต้องฝึกพูดคำนี้บ่อยๆ ซะแล้ว

………………………….

มุม Talk ถึงตอนนี้ : จบห้วนไปหน่อย…

หัวข้อในวันนี้นึกไม่ออกแฮะ ถ้าเขียนคงต้องติดเรทแน่ เลยส่งฟิคสั้นใสๆ อันนี้มาแทนละกัน

แนวคิดนี้ได้มาจากคำพูดของคุณชายเซี่ยเลยนะ ความจริงชอบคุณชายพอๆ กับเสี่ยวเกอ แต่ได้เห็นคุณชายเป็นพระรองแล้วเจ็บปวดมันจะอินกว่า (เอ๊ะ?) เลยส่งบทนี้ให้เสี่ยวเกอไป 555 (โดนฟาดด้วยไม้พลอง)

มุม Talk เรื่อยเปื่อย : ขอบคุณสำหรับทุกคอมเมนต์มากเลยค่ะ ในตอนก่อนหน้านี้ได้พูดเรื่องเล่มสองไป เลยอยากจะขอพูดต่อหน้านี้ละกันนะคะ ส่วนตัวชอบเหลาหย่างนะ รังสีเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อของนายแรงมาก แต่แล้วนายก็ดูจืดจางหายไปอย่างรวดเร็ว ถ้าไม่ใช่ชอบเล่มสองที่สุดนี่ฉันจะลืมนายไปแล้วนะ ยิ่งมีตัวละครอื่นต่อคิวอยู่ข้างนายน้อยอีกเพียบ คุณชายเซี่ยก็ดี นายแว่นก็โอเค จริงๆ เรื่องนี้มันเป็น (เกือบ) All x นายน้อยสินะคะ (โดนหักคอ กร๊อบ!)

ปล. เราไม่ได้เล่นทวิตนะคะ เพราะงั้นบางทีอาจจะตามอะไรได้ช้ากว่าคนอื่นหน่อยแล้วก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมไม่มีแจ้งลงนิยายในทวิต = =

by **Malangporyim** Sun 12 Apr 2015, 21:31

แง้ น่ารัก! แง แดเมจที่เรียกเสี่ยวเสียด้วยนี่สิ ฮืออออ จางอากงงงง ทำไมเป็นคนแบบนี้!!! *เขย่าอย่างก้าวร้าว*

เราชอบฟิคคุณซุปผักจังเลยค่ะ มีพลังดี จินตนาการสดใหม่ดีจัง แง้ว TT w TT

ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ เขียนอีกนะคะ จะตามอ่านค่ะ หืดหืดหืด (←?)

จะว่ายังไงดีล่ะ.. อยากบอกว่าดีแล้วที่ไม่เล่นทวีต 5555 จะได้ไม่เลอะความกาวของทีแอลเต้ามู่ตอนนี้ (ทุกคนดมกาวหนักมาก สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว เนต้าคืออะไร ทุกคนกำลังสนุกกับการมโนเพ้อพกหนักมาก 5555)

แต่ว่า... ถ้าชอบสายฮัวเสีย (ออลเสียด้วย) โดยเฉพาะแบบเสี่ยวฮัวพระรองเจ็บปวด ในทวิตเตอร์มีประชากรสายวาดสายนี้เยอะเลยค่ะ /โดนคุณซุปผักตีแรงมาก ข้อหาล่อลวง 555555

by **28016** Sun 12 Apr 2015, 22:42

เป็นฟิคที่น่ารักมากเลยค่ะ ฮือออ สมเป็นเทียนเจินอู๋เสียมากๆ!!

เขินแต่ก็ยังปากเสียด่าเขาในใจ ให้ตายสินายน้อยสาม 555

เสี่ยวเกอยิ้มขำนั่นอีก ให้ความรู้สึกเอ็นดูมาก ดีงาม น่ารักมาก จิกหมอนมากค่ะ /////

อ่านแล้วให้ความรู้สึกว่ามันเป็นเต้ามู่ อธิบายไม่ถูก คือมันไม่กาว(.....)

ขอบคุณที่แต่งฟิคมาให้อ่านนะคะ จะรอติดตามต่อไปค่ะ ><

ปล.อย่าหลงคารมคุณปอยิ้มนะคะ อย่าเล่นทวิตเลย มันลับแลมาก..............