[OS] #dmbjdaily (Sexy) The Most Sexiest Person [ผิงเสีย]

[sup-pak]

[OS] #dmbjdaily (Sexy) The Most Sexiest Person [ผิงเสีย]
By: ซุปผัก




ทันทีที่นายอ้วนเห็นข่าวงานประกวดชุดกี่เพ้าในโทรทัศน์ก็รีบจับเครื่องบินจากปักกิ่งมาที่หังโจวซึ่งเป็นที่จัดงาน ความจริงผมก็จะโทรไปชวนเขาแล้วล่ะ ผมรู้เพราะหวังเหมิงบอก ลูกจ้างจอมขี้เกียจเองก็อยากจะไปด้วยแต่ผมสั่งให้เขาเฝ้าร้านไว้ขณะที่พวกผมไปงานถือซะว่าเป็นการลงโทษที่แอบหลับช่วงเวลางาน



“เจ้านายใจร้าย” หวังเหมิงโอดครวญ



“อยากไปจริงเหรอ จะไปไหมล่ะ”



หวังเหมิงทำตาโต คงไม่เชื่อล่ะสิว่าผมจะใจดี ใช่…ผมไม่ใจดี



“ ถ้าแอบหนีไปล่ะก็โดนไล่ออก” ผมขู่ ก่อนจะวกกลับมาหานายอ้วน มองข้ามไหล่ไปยังชายอีกคน “ แล้วจะให้เสี่ยวเกอไปด้วยเหรอ”



“ แน่นอน! ถือซะว่าเปิดหูเปิดตา” นายอ้วนยืนยัน เขาหรี่ตามองผม ยิ้มเจ้าเล่ห์น่าเกลียด “ ทำไมล่ะ นายกลัวว่าน้องเสี่ยวเกอจะเห็นของสวยๆ งามๆ แล้วนอกใจนายเหรอ”



“นอกใจพ่อง!” ผมด่ากลับทันที ถ้าคนอย่างเมินโหยวผิงนอกใจเป็น ผู้ชายทั้งโลกนี้ก็คงไม่มีใครซื่อสัตย์แล้ว “ฉันคิดว่าจะทำให้เสี่ยวเกอเบื่อต่างหาก”



เมินโหยวผิง…นายเรือพ่วงน่าเบื่อเหรอจะเข้าใจความสวยงามของผู้หญิงในชุดกี่เพ้า ถ้าพาไปลงกรวย ดูบะจ๊างตัวใหญ่เดินเรียงรายยังจะทำให้เขาตื่นเต้นมากกว่า
นายอ้วนบอกว่าถ้าทิ้งเสี่ยวเกอไว้ที่ร้านก็จะน่าสงสาร อย่างน้อยให้ออกไปเดินเที่ยวบ้างก็ดี ผมเลิกคิ้ว ทำยังกับเขาเป็นหมาเป็นแมวงั้นแหละ จะบอกให้ว่าถ้าหมอนี่อยากหายตัวล่ะก็สามารถทำได้ไม่ยาก เขาอยากไปไหนก็ไป บางทีพวกผมยังไม่ทันรู้ว่าเขาหายไปเขาก็กลับมาแล้ว



แต่สุดท้ายพวกเราก็ไปกันสามคน










“นั่นก็สวยว่าไหม” นายอ้วนพยักหน้าขณะที่ถาม ผมมองตามสายตาเห็นเขากำลังมองสาวรูปร่างอวบอั๋นในชุดกี่เพ้าลายโบตั๋นสีชมพู



“ ชุดหรือคนสวมล่ะ” ผมย้อนถาม



“ แน่นอนต้องสองอย่างสิ” นายอ้วนตอบจริงจัง ผมหัวเราะ นี่ล่ะนะบทสนทนาของผู้ชาย “ เทียนเจินๆ ดูคนนู้นสิ แม่ง! ทำไมได้สะบึมขนาดนี้ เซ็กซี่จริงๆ คงไม่ใช่ของปลอมนะ”



“ฉันว่าคนนั้นเซ็กซี่กว่า” ผมส่งสายตาไปทางสาวผมยาว ชุดกี่เพ้าสีฟ้า



มองไปมองมาพร้อมพูดเปรียบเทียบเรื่องเซ็กซี่ ว่าคนไหนเซ็กซี่กว่ากัน ระหว่างนั้นมีบ้างที่ผมแอบสังเกตท่าทีของอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ห่างมาก นายเมินโหยวผิงเอาแต่เหม่อ สายตาว่างเปล่านั้นไม่ได้จับจ้องสิ่งใด ถึงอย่างนั้นไอ้หน้าตาหล่อๆ นั่นก็ยังดึงดูดให้สาวน้อยสาวใหญ่สาวแท้สาวเทียมหันมามองดูเขา



มีอาเจ๊ชุดแดงคนหนึ่งจ้องเขาตาไม่กะพริบ เห็นชัดๆ ว่าเธอต้องผ่านโลกมานานแล้ว ดูท่าทางเจนจัด



“ เอาแล้ว เจ๊ใหญ่เดินเข้ามาทางเสี่ยวเกอแล้วแน่ะ” นายอ้วนหันมามองบ้างเมื่อเห็นผมไม่ฟังเขา เอาแต่มองไปที่อื่น เธอเริ่มชวนเมินโหยวผิงคุย “ จะไม่เป็นไรเหรอเทียนเจิน”



“ถ้าเธอทำให้เสี่ยวเกอไปด้วยได้ฉันจะพุ่งเข้าไปกราบเธอเลยเอ้า” ผมบอก มั่นใจเกินล้านเปอร์เซ็นต์ว่าเมินโหยวผิงจะต้องทำเมินใส่เธอ




“ แน่ะ! มั่นใจมากเลยนะเนี่ย” นายอ้วนล้อ



ผมหันมาด่าเขาทีก่อนจะมองดูสองคนนั้นต่อ ถึงแม้เมินโหยวผิงจะแสดงท่าทีชัดเจนว่าไม่สนใจแต่ผู้หญิงคนนี้ก็ยังตื๊อต่อไป เธอยกมือขึ้นจับแขนของเมินโหยวผิง ก็ได้ ถึงตรงนี้ผมยอมรับก็ได้ ผมเชื่ออยู่แล้วว่าเมินโหยวผิงไม่มีทางว่อกแว่ก แต่ลืมนึกไปเลยว่าใช่ว่าอีกฝ่ายจะเลิกโดยดี



ผมเลยจะตรงเข้าไปเคลียร์ กำลังคิดว่าควรจะพูดอย่างไรดี พอหยุดข้างเมินโหยวผิง ไม่ทันจะอ้าปากด้วยซ้ำ เขาก็คว้ามือผม พูดเสียงเรียบ หน้านิ่ง



“ขอตัวก่อน”



แล้วลากผมกลับมาอยู่ข้างนายอ้วนที่กำลังพยายามกลั้นหัวเราะจนตัวสั่น



“หัวเราะอะไร” ผมรู้สึกอาย หลังจากนั้นไม่ว่านายอ้วนจะชี้ให้ดูใครหรือถามว่าคนไหนเซ็กซี่กว่าผมก็ไม่สามารถรวบรวมสติตอบเขาได้เลย










เรื่องวันนี้ไม่จบง่ายๆ ครับ



พอกลับถึงบ้านพวกผมก็นั่งทานอาหารที่แวะซื้อจากภัตตาคาร นั่งทานไปก็ยังพูดถึงเรื่องงานในวันนี้ นายอ้วนถามว่า “ ชุดฟ้ากับชุดแดงคนไหนเซ็กซี่กว่า”



ผมกลอกตา “ชุดฟ้าไหน ชุดแดงไหน วันนี้ฉันเห็นเป็นร้อยๆ ชุด”



นายอ้วนอธิบายเรื่องชุดและรูปร่างอย่างละเอียด สมกับที่เขาเคยบอกว่าหน้าตาหญิงสาวอาจจำไม่ได้แต่ถ้าหุ่นล่ะก็ไม่เคยลืม



“ ไม่รู้สิ ชุดแดงมั้ง” ผมตอบไปงั้นๆ


“ แล้วชุดแดงกับชุดเขียวล่ะ” ยังไม่จบอีก



ตอนนั้นเมินโหยวผิงทานเสร็จคนแรก ผมเลยบอกว่าจะล้างชามให้เอง ให้เขาอาบน้ำก่อนเลย หลังเขาเข้าไปได้สิบนาทีพลันนึกได้ว่าในห้องน้ำไม่มีผ้าเช็ดตัว เลยหยิบไปให้



“ฉันเอาผ้าเช็ดตัวมาให้” เคาะประตูสองสามที รอให้คนข้างในเปิดออกมา



ผมได้ยินเสียงคลายล็อค ประตูไม้เปิดออก เบื้องหน้าคือเมินโหยวผิงตัวเปล่าเปลือย รอยสักกิเลนที่ผมชอบมองปรากฏให้เห็น ตามตัวมีหยดน้ำเกาะ เส้นผมสีดำนั้นด้วย มันแนบลู่ไปกับใบหน้าหล่อเหลา



“อู๋เสีย?” เมื่อเห็นผมนิ่ง ไม่เคลื่อนไหวก็ส่งเสียงเรียก แต่ผมยังนิ่ง เขาเลยยื่นมือมาดึงผ้าเช็ดตัวไปจากผม เอ่ยว่า “ ขอบใจ” แล้วปิดประตู



“ มีอะไรเหรอ”



ไม่รู้ว่าผมกลับมานั่งที่โต๊ะตั้งแต่เมื่อไร ผมส่ายหน้า นายอ้วนมองครู่หนึ่งก่อนไม่สนใจ เริ่มพูดเรื่องชุดกี่เพ้าอีก ถามผมว่าชุดชมพูกับชุดฟ้าใครเซ็กซี่กว่า



“…เสี่ยวเกอ”



“อะไรนะ” นายอ้วนเงยหน้าขึ้นทันที



ผมไม่ตอบ แต่รู้สึกได้ว่าหน้ากับคอร้อนมาก และมันคงจะแดงด้วย







128 day(s) left



……………………………………………



จบจ้า…


ตอนแรกหนักใจกับหัวข้อจังค่ะ แต่ไปๆ มาๆ ก็แถจนออกมาเป็นฟิคนี้ได้สำเร็จ ความจริงแล้วสาระสำคัญเกี่ยวกับหัวข้ออยู่ช่วงล่างๆ 5555 แต่ชอบโมเมนต์ของเสี่ยอ้วนกับเทียนเจินเลยจัดให้หน่อย สนองตัวเอง


ส่วนตัวรู้สึกชอบเสี่ยวเกอช่วงก่อนความจำเสื่อมอีกรอบนะ โดยเฉพาะเล่มหนึ่ง แอบคิดว่าเสี่ยวเกอกวนนิดๆ ด้วย (หรือเราคิดไปเอง 555) แต่ภาคที่ชอบที่สุดดันเป็นภาคต้นไม้สำริดที่ไม่มีเสี่ยวเกอซะงั้น (แปลกดี)



แต่ยังไงตอนนี้ก็กำลังติดใจ ถ้าทันจะเอาตอนสั้นๆ อีกสักตอนลงให้วันนี้ค่ะ ^___^

[Tang_An-An]

เสี่ยวเกอเซ็กซี่สุด อร้ายยยยยย
ว่าแต่...ทำไมเสี่ยวเกอกิเลนขึ้นล่ะ เห็นนายน้อยเข้ามาในห้องเหรอ อุฮิ-.,-

[Malangporyim]

ถ้าคนอย่างเมินโหยวผิงนอกใจเป็น ผู้ชายทั้งโลกนี้ก็คงไม่มีใครซื่อสัตย์แล้ว

อ่านถึงตรงนี้แล้วร้องกรี๊ดดดดดดในลำคอ อิ๊ววววว นายน้อย อิ๊วววววว มั่นอกมั่นใจมาก แงงงง

จะบอกให้ว่าถ้าหมอนี่อยากหายตัวล่ะก็สามารถทำได้ไม่ยาก เขาอยากไปไหนก็ไป บางทีพวกผมยังไม่ทันรู้ว่าเขาหายไปเขาก็กลับมาแล้ว

ชอบสำนวนท่อนนี้จังค่ะ ทุบมือปุ ใช่ๆๆ เรียลดีแท้

แงงงงงงงง ชอบสำนวนคุณซุปผักจังค่ะ เขียนอีกนะคะ เขียนอีก ชอบฟิคจังเลยยยย
ขอบคุณสำหรับโมเอะโมเมนต์ค่ะ♥


เราก็ชอบโมเมนต์อู๋เสียกับเสี่ยอ้วนค่ะ แมนๆ ลูกผู้ชายดีเนอะะะ (ส่วนกับเสี่ยวเกอเรียกบีแอล 5555) เล่มที่ชอบที่สุดเราเป็นเล่มสิบค่ะ แต่ชอบเล่มสองเหมือนกัน เราโมเอะเหลาหย่างมาก 55555555 แล้วก็คิดว่าเสี่ยวเกอออริจินัลก่อนจะความจำเสื่อมต้องกวนๆ เหมือนกันเลยค่ะ รู้สึกสัมผัสได้ถึงความกวนๆ บ้าบอนิดๆ ของฮีเหมือนกันสินะคะ *วิ่งเข้าไปแปะมือ*

แง พล่ามอะไรก็ไม่รู้ยาวจัง ;; v ;; ขอโทษนะคะ นานๆ จะเจอคนคิดไปทางเดียวกัน แงงงง อยากพล่าม >////<

แล้วก็
ยินดีต้อนรับสู่แดนด้วงนะคะ แอ๊ จะรออ่านฟิคต่อๆ ไปขอบคุณซุปผักค่ะ

[Dreamy]

อื้อหืออออ เสี่ยวเกอนี่ชนะสาวกี่เพ้าเป็นร้อยแบบสบายๆเลยครับ ฟฟฟฟ
ของดีบ้านสกุลจางสินะ ฟฟฟฟฟฟ

[Rozenkreuz]

//ยกมือ ผมเข้าใจครับๆๆๆๆๆ
เมื่อก่อนก็เคยมองหุ่นสาวสวยๆ บางคนแล้วเคลิ้มบ้างอะไรบ้าง
แต่พอโตขึ้นเหยียบเลขสองแล้วอะไรๆมันนิ่งขึ้นครับ ตอนนี้มองยังไงก็ไม่เข้าใจว่ามันเซ็กซี่ยังไง ถ้าแค่สวยล่ะก็มี แต่มองเหมือนงานศิลปะมากกว่า ไม่ได้อยากแตะต้อง
กลับกันถ้าเป็นเสี่ยวเกอผมก็อยากพุ่งไปแตะกล้ามเนื้อสวยๆนั่นจริงๆ หลังจากนั้นจะตายกลายเป็นบ๊ะจ่างในสุสานก็ยอม โฮก!

[Nlm1122]

เสี่ยวเกอเซ็กซี่สุดค่ะ =.,=