[Drabble] ในวันที่อากาศหนาว [บันทึกของเสี่ยวหลิง]

by **sinnerdarker** Fri 09 Jan 2015, 01:17

เป็นเรื่องราวของเสี่ยวหลิง ซึ่งเป็น Original Character ของซิน ซึ่งเป็นลูกของอู๋เสีย สำหรับท่านที่อยากทราบความเป็นมาของเสี่ยวหลิง เชิญที่ลิงค์ตอนแรก หรือรับอ่านทั้งซีรี่ยสืได้นะคะ Smile

++++++++++++++++++++++++

เตี่ยไม่ชอบฤดูหนาว

ความจริงก็คือ เตี่ยไม่ชอบวันที่อากาศหนาว ดังนั้นก็เลยไม่ถูกกับฤดูหนาว และในฤดูใบไม้ร่วงที่อากาศเย็นจัด ก็ดูเหมือนจะไม่ชอบเหมือนกัน

เตี่ยไม่ได้บอกตรงๆ ว่าเกลียดหรือชอบ แต่ในวันที่อากาศหนาวเตี่ยจะเงียบกว่าปกติ ดูซึมๆ และเหม่อลอย บางครั้งก็เหม่อจนลูกค้าต้องเรียกสองครั้งจึงจะรู้สึกตัว

"เจ้านาย ขนาดเจ้านายยังเหม่อเป็นเลย งั้นอย่าตัดเงินเดือนผมเวลาผมเหม่อได้ไหม" อาหวังเหมิงใจกล้าถามออกไป

"งั้นตัดวันหยุดแทนไหม?" เตี่ยถามกลับ

"ผมจะพยายามไม่เหม่อแล้วกัน..."

สรุปคืออาหวังเหมิงก็หาข้ออ้างให้ตัวเองไม่ได้อยู่ดี

ถ้าอยู่ที่ร้าน ก็ยังทำโน่นทำนี่แต่ถ้าอยู่ที่บ้าน เตี่ยจะเหม่อกว่า บางครั้งก็อดหยิบบุหรี่มาสูบไม่ได้ แม้ว่าจะลดบ้างแล้วก็ตาม

เวลาแบบนี้ เลยชอบปีนขึ้นไปบนตักเตี่ย จับแขนทั้งสองให้กอดตัวเองไว้ เวลาที่ทำแบบนั้นเตี่ยจะเลิกคิ้วแปลกใจเพราะผมไม่ค่อยอ้อน แต่เตี่ยก็หัวเราะ กอดผมไว้แน่นอยู่ดี

"เสี่ยวหลิงตัวอุ่นนะ กอดแล้วสบายดี" เตี่ยว่าพลางลูบหัวผม กอดเอาไว้แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง

ผมเงยหน้ามองเตี่ย รู้สึกว่าสายตาของเขาไม่ได้มองยังสิ่งที่อยู่ข้างนอก แต่มองออกไปไกลกว่านั้น หรือไม่ก็แค่เหม่อมองท้องฟ้า ครุ่นคิดถึงอะไรบางอย่าง

ผมไม่เคยถามว่าเตี่ยคิดอะไรอยู่ในใจ และไม่กล้าถาม แต่เพราะท่าทีแบบนั้นทำให้รู้สึกไม่สบายใจ เลยหันหน้าไปหากระตุกเสื้อไปเบาๆ

พอรู้สึกตัว เตี่ยก็หลุดจากภวังค์ ก้มมองผมแล้วว่าขึ้น "มีอะไรหรือเสี่ยวหลิง?"

"เตี่ย..เหงาเหรอ" ผมพึมพำถาม คิดว่าบางทึสีหน้านั้นอาจจะหมายถึงความเหงา

เตี่ยเบิกตาเล็กน้อยกระชับอ้อมแขนแล้วบอกผม "ไม่เหงาหรอก ก็มีเสี่ยวหลิงอยู่นี่นา"

พอพูดออกมาแล้ว เตี่ยก็นิ่งไป ก่อนจะแย้มรอยยิ้ม ปล่อยเสียงหัวเราะออกมา "นั่นสิ เตี่ยมีเสี่ยวหลิงอยู่..แล้วจะเหงาไปทำไมกัน"

เตี่ยว่าจบก็จูบหน้าผากผมเบาๆ ผมก็เลยหอมแก้มกลับอย่างเขินๆ เตี่ยหัวเราะที่ผมหน้าแดง ก่อนจะลูบหัวแล้วว่าขึ้น "ขอบคุณนะเสี่ยวหลิงที่เกิดมา..ถ้าไม่มีลูก เตี่ยคงอยู่ไม่ได้ แล้วก็ต้องเหงาตายแน่ๆ"

ผมรู้สึกว่าเตี่ยพูดเกินจริง คนเราจะเหงาตายได้ยังไง แต่เพราะความรู้สึกดีใจมากกว่า เลยแค่ตอบไปว่า "ผมก็ดีใจที่เกิดเป็นลูกเตี่ยนะ"

เตี่ยยิ้มรับคำ หยิกแก้มผมเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะเกยคางบนหัวผมแล้วมองออกไปข้างนอกแต่คราาวนี้ สายตาคู่นั้นไม่มีร่องรอยของความเศร้าแล้ว

ผมรู้สึกโล่งใจ ซุกตัวกับแผ่นอกอุ่นๆ ของเตี่ย จากนั้นไม่นาน ก็เคลิ้มหลับไป

ถึงแม้จะจำไม่ได้ ก็คิดว่าบางทีคงฝันดี

end

by **kame_kazuha** Fri 09 Jan 2015, 09:46

แม่แค่คิถึงพ่อแค่นั้นเองลูก

วิ่งหลบตีนนายน้อย

by **faliona01** Fri 09 Jan 2015, 20:12

ก็พ่อเขาหายไปในวันที่หิมะตกไงจ๊ะ VvV

แม่ก็เลย แค่กๆ!!! พ่อก็เลยคิดถึงสามะ.... แค๊ก! แค๊ก! แค๊ก!!! โขล๊ก! เพื่อนที่หายไป
ในวันหิมะตกนะจ๊ะ

VvV

ไม่มีไรเล๊ย! ในพ่อเขากอดดีๆเถอะนะจ๊ะ

by **Feran.FS** Sun 11 Jan 2015, 13:55

แหมมมมมมมมมม ไม่ชอบเพราะหนาวหรือเพราะเป็นบรรยากาศเดียวกับที่เสียสามีไปกันค---#แค่กๆ

by **wayamin** Thu 15 Jan 2015, 00:33

คิดถึงเสี่ยวเกออยู่แน่เลย
พ่อลูกน่ารัก >///<

by **Yuwadee Wana** Thu 05 Feb 2015, 18:27

ขอบคุณเสี่ยวหลิง
ถ้าไม่มีเสี่ยวหลิง เจ้ๆ ป้าๆ น้าๆ อาๆ แถวนี้ก็คงเหงาตายเหมือนกัน

ขอบคุณเสี่ยวหลิงที่ทำให้นายน้อยไม่เหงา

ขอบคุณเสี่ยวหลิงที่น่ารักได้ขนาดนี้

[Drabble] ในวันที่อากาศหนาว [บันทึกของเสี่ยวหลิง]

[Drabble] ในวันที่อากาศหนาว [บันทึกของเสี่ยวหลิง]

Re: [Drabble] ในวันที่อากาศหนาว [บันทึกของเสี่ยวหลิง]

Re: [Drabble] ในวันที่อากาศหนาว [บันทึกของเสี่ยวหลิง]

Re: [Drabble] ในวันที่อากาศหนาว [บันทึกของเสี่ยวหลิง]

Re: [Drabble] ในวันที่อากาศหนาว [บันทึกของเสี่ยวหลิง]

Re: [Drabble] ในวันที่อากาศหนาว [บันทึกของเสี่ยวหลิง]