[TRANS] 1.สิบปีแล้ว [SPOIL เล่ม 10]

[anurakbeer]

คำเตือน
สปอยล์เล่ม 10 อย่างรุนแรง

อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นแล้ว

ผมเลิกบุหรี่แล้วระยะหนึ่ง แต่ขณะนี้ ก็อดจุดขึ้นมามวนหนึ่งอย่างทนไม่ไหว ดวงอาทิตย์กำลังลอยขึ้น น้ำค้างกับความอบอ้าว ชวนให้รู้สึกกระวนกระวาย บุหรี่ช่วยให้ผมสงบ

“เขาอาจไปจากที่นั่นตั้งนานแล้วก็ได้” นายอ้วนก็สูบอยู่ข้างๆ ด้วยเช่นกัน “นายก็รู้นิสัยของเขา พวกเราน่ะจิตใจดีงามเกินไป จึงโดนหลอกอยู่เรื่อย”

“ถ้าอย่างนั้น เขาก็มีปัญหากับฉันเต็มตัวแล้วละ” ผมคิดครู่หนึ่ง ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เอาเสียเลย แต่ผมไม่รู้ว่าหาก “ความเป็นไปได้” เช่นนี้เป็นจริงขึ้นมา ผมควรโมโห หรือดีใจกับเขาดี

ป้ายสุสานของพานจื่อ ค่อยๆ เห็นชัดขึ้นมาตามแสงอรุณ ตัวอักษรแกะสลักที่ค่อนข้างเทาหม่นเมื่อครู่ คมขอบของลายเส้นทุกขีดตวัด ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี มันเป็นลายมือของผมเอง สีแดงที่ระบายไว้ หลุดร่อนหมดแล้ว

เป็นเวลายาวนานมาก ที่ผมไม่อาจยอมรับความจริงเรื่องพานจื่อไม่ได้อยู่ข้างผมอีก บัดนี้ ผมยอมรับมันแล้ว สิบปีให้หลัง แม้ไม่มีเขา ผมนั่งลงตรงหน้าหลุมสุสาน ก็ไม่หวั่นไหว สะทกสะท้าน

มีคนพยายามทุกวิถีทาง เพื่อเปลี่ยนตัวเองจากหินเป็นมนุษย์ ส่วนผม กลับกลายร่างเป็นหินไปโดยไม่รู้ตัว

นายอ้วนเทเงินกระดาษเต็มกระสอบลงหน้าพานจื่อ จุดด้วยไฟแช็ค ผมล้วง ‘ไป๋ซา’ สองสามแถวออกมาจากกระเป๋า วางทับไว้บนเงินกระดาษ

“เชี่ยนี่ มีเงินตั้งเยอะแล้วยังไม่หาของชั้นดีหน่อยมาให้เฮียพานอีก” นายอ้วนบ่น

“ส่วนนี้ฉันเตรียมไว้ให้ตัวเองน่ะ” ผมพูดกับเขาว่า ถ้าหากคราวนี้ไม่รอด บุหรี่พวกนี้จะส่งไปฝากไว้กับพี่พานก่อน พูดแบบติดตลกว่า หากอาสามก็อยู่ข้างล่างด้วยละก็ คาดว่าทั้งสองคนนี้คงยำพญายมบาลจนเละแล้วรอผมลงไปร่วมเสพสุขกันแล้ว ผมจะเตรียมของโปรดของตัวเองเอาไว้บ้าง ก็ไม่ใช่เรื่องผิด

นายอ้วนพึมพำงึมงำอยู่หน้าป้ายสุสานพานจื่อ ผมพอจะรู้ว่าเขาพูดอะไร ผ่านมานมนานขนาดนี้ ผมก็ขี้เกียจไปฟังและจิกกัดเขาอีก

เงินกระดาษกองใหญ่ใช้เวลาเผาร่วมสิบห้านาทีกว่าจะหมด ผมยืนขึ้น นายอ้วนก็ยืนขึ้น เราต่างมองหน้าอีกฝ่าย

ปอยผมนายอ้วน แซมสีขาวแล้วบางส่วน แต่ตัวตนของเขา ไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลยแม้แต่นิดเดียว ส่วนผมนั้น เปลี่ยนไปมากมาย

ไม่ว่าอย่างไร ทุกคนที่ผ่านเรื่องทั้งหมดนี้มา ไม่มีทางพลาดช่วงเวลานี้

“ไปกันได้แล้ว อย่ามัวทำซึ้ง” นายอ้วนตบไหล่ผม “นายต้องพยายามค้นหาความรู้สึกอย่างเมื่อก่อนกลับมาให้ได้ นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว เราต้องทำเรื่องนี้กันอย่างเบิกบาน”

เราออกมานอกเขตสุสานสาธารณะ ลูกน้องหลายคนกำลังโทรศัพท์ไม่หยุด เมื่อเห็นเรามา ต่างตรงเข้ามารับ ผมโบกข้อมือ ให้พวกเขาถ่ายทอดคำสั่งลงไป พวกเขาต่างคนต่างวิ่งไปยังขบวนรถของตัวเอง

ขบวนรถด้านนอก ล้อมกันอยู่อย่างเนืองแน่น ผมเดินผ่านพวกเขา แสงไฟหน้ารถกระพริบวูบไหว สามารถมองเห็นดวงตาทุกคู่ภายในรถ เปี่ยมด้วยความปรารถนา

แม้ในยามเช่นนี้ คนกลุ่มนี้ก็ยังทำความผิดพลาดได้ ขบวนรถมากมายมารวมตัวกันตรงนี้ ตกเป็นเป้าสายตาจนเกินไป

มีคนเท่าไหร่กันแน่ ผมจำไม่ได้จริงๆ ทุกคนที่อยู่ข้างผม ยินยอมช่วยเหลือผมตลอดสิบปีมานี้ อยู่บนถนนเส้นนี้กันครบถ้วน นี่ก็คือทุกสิ่งทุกอย่าง ของนายน้อยสามแห่งบ้านสกุลอู๋แล้ว
ผมกับนายอ้วน ก้าวขึ้นรถจิ๊ปของผม หยาเจ่ที่นั่งอยู่เบาะหน้า ส่งวิทยุสื่อสารมาให้ ผมหมุนหาคลื่นแล้วออกคำสั่ง “ทุกด่านสำนักของบ้านสกุลอู๋ บีบแตรรถบอกเถ้าแก่พานของพวกแกซะ ว่าพวกเราจะไปกันแล้ว”

ทั่วทั้งหุบเขาร้าง ทั้งที่ผมมองเห็นและมองไม่เห็น เสียงแตรรถดังกระหึ่มขึ้นพร้อมกัน
“ออกเดินทางได้ ฤดูร้อนนี้ พวกเราไปที่ที่เย็นสบายกว่าที่นี่กัน” ผมส่งวิทยุสื่อสารคืนหยาเจ่ ขบวนรถเริ่มเคลื่อนขบวน นายอ้วนมองไปนอกหน้าต่าง มือถือของผมดังขึ้น เมื่อหยิบขึ้นมาดู เป็นข้อความสั้นที่เสี่ยวฮัวส่งเข้ามา ขบวนรถทางปักกิ่งกับฉางซา ออกเดินทางนำไปก่อนแล้ว

ผมถอนหายใจยาว นวดคลึงใบหน้าที่ไร้อารมณ์

สิบปีแล้ว

转自南派三叔微博《好久没写了》
แปลจาก Weibo ของหนานไพ่ซานซู (@npss) ลงไว้เมื่อวันที่ 31 ก.ค. 14
โดย อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี

talk

หากหนานไพ่ฯ อัพเดทตอนใหม่มา (มีอีกตอน) ผมจะหาโอกาสนำมาลงนะครับ
ใช้บอร์ดครั้งแรก แนะนำด้วยครับ
อาจใส่ไม่ถูกกลุ่ม โยกย้ายได้ตามสะดวกนะครับ

[aathewolf]

/เข้ามาเจอ  น้ำตาก็พาลจะไหล ; w ;
นายน้อยสามสกุลอู๋  สิบปีมานี้เดินทางมาไกลเหลือเกิน
ขอบคุณคุณเบียร์มากค่ะ ฟฟฟฟฟ

[Narakas]

ขอบคุณคุณเบียร์มากๆค่าาาา

เป็นตอนที่ให้ความรู้สึกเหมือนเรื่องราวจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
ตื่นเต้นไปด้วยเลยค่ะ ขอเกาะล้อไปกับนายน้อยด้วยยยย

[souless_angel]

ฮืออ น้ำตาจะไหลค่ะ TwT
สิบปีแล้วนะสิบปี
อู๋เสียเสะขึ้นปลี่ยนไปเหมือนกันเนอะ
อ่านเจอคำว่าหลุมศพของพี่พานแล้วน้ำตาก็จะไหลอีกรอบ แง
ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลมาให้อ่านนะคะ
เลาจะลอ Trans ต่อไป กี๊ดดด //มัดมือชก

[anurakbeer]

ยังไม่รู้เลยว่า นายน้อยเรามาในหน้าใคร จึงใช้สรรพนามกลางๆ ไว้ก่อนน่ะครับ

[momin]

สิบปีของนายน้อย โตขึ้นมาก
แต่เทียนเจินก็ยังเทียนเจินอยู่ดี
รอขวดน้ำเมินโหยวผิงมาละลายหินก้อนนั้นอยู่นะ ^^

[aathewolf]

ยังไม่รู้เลยว่า นายน้อยเรามาในหน้าใคร จึงใช้สรรพนามกลางๆ ไว้ก่อนน่ะครับ

เอ...จากที่ว่าทุกอย่างของนายน้อยบ้านสกุลอู๋ เข้าใจว่ามาหน้าตัวเองรึเปล่าคะ?
/มองการจับใบหน้าไร้อารมณ์ อืม.......

[R.TARN]

กรี๊ดดดด 10ปีแล้ววว

ขอบคุณคุณเบียร์มากนะคะ น้ำตาจิไหล ;w;;;;

[Gorn66]

รู้สึกได้เลยว่านายน้อยเปลี่ยนไปเยอะมาก *กระซิกๆ*
ทั้งดีใจและก็เศร้าใจแปลกๆจังเลยค่ะ

ขอบคุณคุณเบียร์มากเลยนะคะ

[alicebaby]

โหยยยย time skip สิบปีเลยสินะ ขอบคุณค่ะที่แปลมาให่อ่าน ❤

[kuramajoy]

รักนายอ้วน คือนายใจหล่อมากอยุ่กับนายน้อย
นายน้อยเปลี่ยนไปเยอะ

[temslaw]

โฮฮฮฮฮ ขอบคุณมากคะ

อยากอ่านตอนต่อไป คุณหนานไพ่จะใจดีแต่งต่อให้อีกไหมนะ

[pumai]

ขอบคุณค่ะ นายน้อยแข็งแกร่งแล้ว (ทำไมรู้สึกเวิ้งว้าง)

[sinnerdarker]

.......มองชื่อคนแปะ

พี่เบียร์!!!??

//สั่น//

น้ำตาไหล ;-; นายน้อยเพิ่งกล้ามาเยี่ยมสุสานพี่พานสินะคะ อยากอ่านตอนต่อไปจัง

ขอบคุณพี่เบียร์มากค่ะที่แปลมาเผยแพร่ให้ชม

[tamahome]

TwT คิดถึงเฮียพาน
นายน้อยแข็งแกร่งขึ้นแล้ว เป็นหินไปบ้างแล้วแต่ก็น่าจะไม่ใช่ทั้งหมด
คนไม่คิด ไม่รู้สึกอะไรที่ไหนจะมานั่งอยู่ตรงนี้ได้
อยากให้เทียนเจินเติบโตขึ้น แต่ก็ยังอยากให้เทียนเจินยังคงเทียนเจินอยู่ดี
ย้อนแย้งไม่เบานะด้วงตัวนี้

ขอบคุณคุณเบียร์ที่นำมาแปลให้อ่านนะคะ บทความต่อๆไปก็ขอความกรุณาด้วยนะคะ แหะๆ >\\\<

[Mill]

ขอบคุณคุณเบียร์มากเลยนะคะ U v U

สิบปีแล้ว นายน้อยเติบโตขึ้นมากเลยจริงๆ
นอกจากผู้คนที่เพิ่มขึ้นมาแล้ว คนที่คอยเคียงข้างก็ยังคงอยู่

ฮืออออออ นายน้อยกำลังไปรับแล้วนะนายเมิน

[Yuwadee Wana]

นายน้อยสุดยอดดดด มีกองกำลังเป็นของตัวเองแล้ว คราวนี้ไม่ต้องง้อใคร

[panadda_au]

ฟินค่ะแบบนี้ ขอบคุณคุณเบียร์นะคะที่แปลให้ได้อ่านกัน แบบยิ่งยิ่งคิดถึงกว่าเดิมอีกค่ะ T^T

[meanato]

ขอบคุณที่แปลมานะคะคุณเบียร์
ในที่สุดก็สิบปีแล้วนะนายน้อย

[evilp_]

เฮียพานนนนนนนนนนนนน TT
สิบปีแล้วนายน้อยเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกัน แลดูสุขุมขึ้น

ขอบคุณคุณเบียร์ค่ะ :"3

[Naitear]

สิบปีแล้วววววววววววว
อ่านถึงตอนพี่พานแล้วน้ำตาจะไหลค่ะ แต่พอคิดตามนายน้อยที่บอกว่าเฮียพานกับอาสามน่าจะยำยมบาลรอให้ไปอยู่ด้วยอย่างสุขสบายแล้วก็อดเห็นด้วยไม่ได้ 55555555
นายน้อยดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะมากค่ะ คงจะเจออะไรเฮิร์ทๆมาเยอะ
อยากรู้จังน้าว่าสิบปีต่อมาเสี่ยวฮัวจะเป็นยังไง ' w '

พิมพ์ซะยาวเลย สุดท้ายนี้ขอบคุณพี่เบียร์ที่แปลมาให้อ่านค่ะ >w<

[Nathael]

ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านกันค่ะ ^v^b

นายน้อยประหนึ่งเป็นเจ้าพ่อมาเฟีย555 ไม่มีเทียนเจินอู๋เสียแล้ว เสียใจจจจจ

สิบปีแล้ว เสี่ยวเกอจะแปลกใจไหมนะ มีคนจัดขบวนไปรับเขามากมายขนาดนี้แหนะ ถ้าสามารถทำให้รู้สึกมีตัวตนบนโลกนี้ได้มากขึ้นก็คงดี TvT

เฮียพานก็หลับให้สบายนะคะ นายน้อยโตแล้วค่ะ ไม่ต้องคอยได้รับการปกป้องแล้ว ToT

[Minaba]

อั่กกก น้ำตาจะไหล คิดถึงเฮียพาน ; __ ;
นายน้อยเลเวลอัพมากค่ะหล่อขึ้นป่ะเนี่ย
ดูเข้มแข็งขึ้นมากเลยค่ะ นายน้อยสู้ๆนะ
พี่อ้วนก็ยังเหมือนเดิมเลยแหะ งือออ

ขอบคุณพี่เบียร์ที่แปลมาให้อ่านกันนะคะ ด้วงตัวนี้ปลาบปลื้มยิ่งนักค่ะ T///T

[FateKiRi]

ขอบคุณคุณเบียร์ที่มาแปลให้อ่านกันนะคะ

นายน้อยโตขึ้นมาก สิบปีแล้วสินะ สิบปี นายน้อย....
น้ำตาจะไหล ;_;

[Rainxx_fon]

ขอบคุณคุณเบียร์มากๆค่ะ T---T

สิบปีแล้ว.. ไม่รู้นายน้อยเปลี่ยนไปมากเท่าไหร่
แต่ถึงขนาดมีกองกำลังของตัวเองแล้วนี่.. จะไม่ทนจริงๆค่ะ #ฮา