[TRANS] 2.หัวลูกศร [SPOIL เล่ม 10]

[anurakbeer]

หัวลูกศร

เส้นทางช่วงที่ออกจากหังโจว ผมคุ้นเคยดีเหลือเกิน ผมผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยของผมขณะนี้ ไม่เหมือนกับเมื่อปีก่อนนั้นอีกแล้ว ที่เสมือนคลื่นซัดจนทำให้อยากคุกเข่าลงไปแล้วไม่ยืนขึ้นอีก แต่เหมือนกับโรคเรื้อรังอย่างหนึ่ง ที่เมื่อคุณนึกถึงมัน มันก็อยู่ตรงนี้ แต่หากคุณไม่นึกถึงมันอีก ก็เหมือนจะไม่มีความสลักสำคัญอะไรขนาดนั้น

เรื่องราวทั้งหมด ผมได้แต่ "ทำการลบ" มันเรื่อยมา เทียบกับแต่ก่อน ที่เฝ้าแต่ทำให้เรื่องราวซับซ้อนขึ้นไม่หยุดหย่อน ขณะนี้ ผมมุ่งเน้นแต่เพียงเป้าหมายใจกลางของตัวเอง ผมเคยถามตัวเองไม่ต่ำกว่าหนึ่งครั้ง ว่าแกต้องการอะไรกันแน่ แกต้องการคำตอบ หรือต้องการให้คนข้างตัวปลอดภัย

บัดนี้ผมต้องการยุติเรื่องราวเรื่องนี้ ยุติแผนการชั่วร้ายที่หมุนวนไม่สิ้นสุดตั้งแต่หลายพันปีก่อนนี้ให้สิ้นซาก เพื่อการนี้ ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา ผมยักย้ายถ่ายโอนความสูญเสีย ไปยังบุคคลผู้บริสุทธิ์

ขอให้ผลลัพธ์ออกมาเป็นเรื่องดี ผมยินดีกลายเป็นคนอย่างอาสามเป็นคนสุดท้าย แม้นั่นจะทำให้ผมต้องรังเกียจตัวเองก็ตามที เคราะห์ดีตรงที่ เพียงแค่เผชิญหน้าตรงๆ เรื่องราวเหล่านี้ ฝุ่นธุลีที่ฟุ้งกระจายก็จะตกตะกอนแน่นิ่งแล้ว คนขับรถประจำทางสายวนรอบเมืองรอบสุดท้าย เมื่อถึงที่หมายก็จะเลิกงานแล้ว กลับสามารถชมวิวฟังดนตรีได้อย่างเพลิดเพลิน

มาถึงเอ้อร์เต้าไป๋เหอ เป็นเวลาอีกหนึ่งสัปดาห์ต่อมา ผมเผื่อเวลาไว้มากๆ เพื่อให้ทุกคนได้พักผ่อนกันอย่างเต็มที่ และสามารถลดทอนความปรารถนาของพวกเขาให้น้อยลง

เอ้อร์เต้าไป๋เหอคึกคักมาก คนหนุ่มสาวจำนวนมากมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ ดูเหมือนภูเขาฉางไป๋ซานจะมีกิจกรรมบางอย่าง เทียบกับเมื่อตอนเข้าสู่อาชีพนี้ใหม่ๆ เขตปลอดมนุษย์ในประเทศจีนน้อยลงทุกที ทางหลวงตัดเพิ่มมากขึ้น คนทุกคนต่างออกเดินทางสู่ทุ่งร้างป่าเขา หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ สิ่งของที่วังฉางไห่ตั้งใจซุกซ่อนไว้จากเมื่อยุคนั้น เกรงว่าจะคงอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว

ทัพหน้าพักผ่อนหนึ่งวัน ก็ออกเดินทางสู่ภายในภูเขา มีโรงแรมแห่งหนึ่งชื่อฉางไป๋ซง (长白松 สนแห่งฉางไป๋) ผู้จัดการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเรา นายอ้วนจัดตั้งศูนย์บัญชาการชั่วคราวอยู่ในนั้น เนื่องจากจำนวนคนมากเกินไปจริงๆ พวกเสี่ยวฮัวกระจายกันไปพักอยู่ตามโรงแรมใกล้เคียง ค่ำคืนนั้น เฉพาะแกะย่างทั้งตัว กินกันหมดไปสามสิบกว่าตัว

ฤดูร้อนทางภาคเหนืออากาศเย็นสบายกว่า เราตั้งแคมป์กันในโฮมสเตย์ เจ้าของบ้านแนะนำ "ชื่อเหล่ายา" (Aralia elata พืชในวงศ์เล็บครุฑ) กับ "หนิวเหมาก่วง (หัสแดง Osmunda cinnamomea เฟิร์นชนิดหนึ่ง)  ที่มีให้เก็บเฉพาะช่วงฤดูร้อนเท่านั้น นายอ้วนรู้สึกแปลกใจ "นี่มันใบวัชพืชที่ขึ้นรกอยู่หลังร้านเราไม่ใช่หรือ มันกินได้ด้วยหรือ"

"วัชพืชอะไรกัน นี่เป็นของปลูก กำลังน่ากิน" เจ้าของโฮมสเตย์เป็นเจ๊ใหญ่ "ประเดี๋ยวพี่ใหญ่กลับมา คุณอย่าพูดพล่อยๆ นะ เดี๋ยวจะโดนเขาเชือดเอา เขาเป็นคนปลูก"

"สมัยนี้เป็นยุคทุนนิยม จะเชือดลูกค้าได้ยังไงกัน" นายอ้วนไม่ยอมอ่อนให้ คิดสักครู่หนึ่ง แล้วก็ไม่กิน ฉีกน่องแกะชิ้นหนึ่งมา ยี่หร่ากับพริกไทยบนนั้น คลุกเคล้ากับกลิ่นหอมไหม้ของหนังแกะ ผมเห็นเขากินแล้วก็น้ำลายไหล

"เชือดลูกค้าเป็นจุดเด่นของโฮมสเตย์ของเรา" เจ๊ใหญ่ครื้นเครง หากไม่ใช่เพราะอวบเล็กน้อย รูปร่างของเจ๊ใหญ่คนนี้ เข้าตากว่าหยาเจ่เสียอีก นายอ้วนเช็ดปาดน้ำมันที่ริมปาก แล้วพูดกับผมว่า "เจ๊ใหญ่คนนี้ก็แต่งงานไปแล้ว วันหลังเราเปลี่ยนที่กินกัน เลือกหลังที่มีสาวน้อย"

"เนื้อแกะนี่มันธาตุไฟแรงหรือยังไงกัน เอาแต่หลีชาวบ้านอยู่นั่น สมควรให้พี่ใหญ่เชือดนายจริงๆ" ผมดูแล้วก็ขำ

เสี่ยวฮัวเข้ามาจากด้านนอก เขาสวมเสื้อแจ็กเก็ตหนังสีดำ หิ้วเหล้าองุ่นสองขวด ถามผมว่าทำไมติดสำเนียงภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หิ้วเก้าอี้มานั่งลง ก่อนจะพูดเสียงเบา "ทัพหน้าเจออะไรบางอย่าง"

พูดพลางก็วางของชิ้นหนึ่งลงบนโต๊ะ

โต๊ะเป็นโต๊ะขาเหล็กที่ทำด้วยไม้อัดจากเศษของต้นสนหนามจีน เก้าอี้เป็นแบบพนักพิงพลาสติก เห็นได้ดาษดื่นตามร้านอาหารริมทาง นายอ้วนต้องใช้สองตัวซ้อนกัน จึงจะนั่งลงได้อย่างสบายใจ

มันคือหัวลูกธนูรูปทรงประหลาดดอกหนึ่ง แบบเดียวกันเป๊ะกับพวกหัวลูกธนูที่ผมเจอในเถ้ากระดูกคุณปู่ หัวลูกธนูพวกนั้น ฝังอยู่ในตัวคุณปู่เป็นเวลานานขนาดนั้น เขากลับไม่เคยพูดถึงมันกับใครเลย พวกเราสงสัยว่า หัวลูกธนูเหล่านี้ มาจากสุสานโบราณที่ไม่มีใครรู้จัก และสุสานโบราณแห่งนี้ ต้องมีความเกี่ยวข้องกับความลับใจกลางที่สุด

ผมยังจดจำสภาพจิตใจตัวเองเมื่อตอนเปิดโลงเห็นไหอัฐิของคุณปู่ได้ดี บัดนี้ขณะเห็นหัวลูกธนูดอกนี้ หัวใจยังคงอึดอัดตึงเครียดเช่นเดิม หัวลูกธนูเป็นสนิมอย่างร้ายกาจ บนนั้นยังมีเปลือกไม้ผุๆ จำนวนมาก น่าจะงัดออกมาจากวัสดุไม้ ผมมองเสี่ยวฮัว อยากฟังเขาเล่าถึงที่มา ว่าหัวลูกธนูดอกนี้ เขาได้มาจากไหน


转自南派三叔的微博《箭头》
http://card.weibo.com/article/h5/s#cid=1001603765579600235472&vid=2152304094&extparam=

จาก weibo ของหนานไพ่ซานซู @npss
ลงวันที่ 14 ตุลาคม 2014 เวลา 14:20 น.
อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี /แปล



Talk

ควรติด "สปอยล์" ตั้งแต่ตอน 1. แต่ตั้งครั้งแรกยังมึนๆ

จริงๆ ตอนหนึ่งไม่มีชื่อตอนนะ หนานไพ่เขียนแค่ "ไม่ได้เขียนตั้งนานแล้ว" อะไรของเฮีย = ='

ชื่อตอน "เจี้ยนโถว" แปลว่าลูกศรเฉยๆ ก็ได้ แบบนี้ ➡️ แต่ดูจากบริบทตอนท้าย เข้าใจว่าหมายถึงบริเวณปลายแหลมของลูกธนู ขอใช้ "หัวลูกธนู" (หรือหัวลูกศรดีนะ ถ้าหัวลูกศร ก็ต้องมาเปลี่ยนตอนท้ายด้วย รอดูหลังๆ ก่อน)

"ความปรารถนา" (欲望) ของพวกลูกน้องนายน้อย กล่าวถึงสองครั้ง หมายถึงอะไรผมก็ยังไม่แน่ใจ ยังแปลได้อีกว่า ตัณหา ความใคร่อยาก

บางบทสนทนา ใช้ "สำเนียงภาคตะวันออกเฉียงเหนือ" หลายจุด ผมยังไม่แน่ใจความหมายเป๊ะๆ เหมือนกัน
อย่างเช่น "พี่ใหญ่" อาจหมายถึงสามี

ภาคทิเบต/ ภาคทะเลทราย ต่างก็เกิดขึ้นก่อนเหตุการณ์ในตอนนี้ ไม่รู้อู๋เสียไปผจญอะไรมาบ้าง จนทำให้เกิดคำบรรยายในย่อหน้าที่สาม

หาข้อมูลเรื่องเจ้าชื่อเหล่ายากับหนิวเหมาก่วงยากเย็นยิ่งนัก อันหลังเจอ "หัสแดง" แต่อันหน้าไม่เจอคำไทย ทำให้ท้ายสุดต้องใส่เป็นทับศัพท์เอาทั้งคู่ นำชื่อสามัญไปเสิร์ชดูรูปกันได้ครับ ตัวจีนก็ 刺老芽 กับ 牛毛广

ยี่หร่าเนี่ย ตลกที่ภาษาจีนคือ 孜然 อ่านว่า "จือหราน" หากมีเซนส์ทางภาษาจะรู้สึกว่ารากศัพท์เดียวกัน ไม่รู้ว่าใครยืมใครมา จือหราน ยี่หร่า /อะไรนะ ไม่เหมือนเหรอ/ เหมือนน่า

ภาษาอังกฤษคือ Cumin (น่าจะเป็นขมิ้นเนอะ แต่ไม่ใช่ เอ๊ะ หรือใช่...)

เรื่องเปิดโลงกับไหบรรจุอัฐิของคุณปู่ เหมือนว่าคุณแป้ง @kangar00w (ที่เคยแปลตอนนี้ไว้แล้ว) จะพอทราบเรื่อง ยินดีอย่างยิ่งหากช่วยขยายความนะครับ

มัวแต่ตรวจเช็คเรื่องพวกนี้ จึงนำมาลงบอร์ดช้ามาก

คาดว่าตอนสาม จะต้องอีกนานเป็นชาติอย่างแน่แท้

สุขสันต์วันผีดุนะคร้าบ

[kame_kazuha]

คุณเบียร์แอบย่องมาสินะ สินะ

โอ๊ยย อยากอ่านต่อ ค้างคาใจ คันหัวใจยิบๆ เป็นกำละงใจให้คุณเบียร์แต่อไป

เทียนเจินเรา ดูเติบโตขึ้นเยอะเลยย

อะไร รอเปิดโลงปู่อุ๋อยู่นะ

[ducky]

ตอนสามอีกนาน... ไม่เป็นไรค่ะ รอได้ ;-; แต่ตอนสองก็รู้สึกว่ามาเร็วมากค่ะ ขอบคุณของขวัญฮัลโลวีนค่า

กินแกะหมดกันไป 30 ตัว คนกี่ร้อยกันนี่ ฮ่า ๆ
นายอ้วนไม่ได้น้ำหนักตัวเพิ่มใช่มั้ยคะ เกรง 2 ตัวจะเอาไม่อยู่ เดี๋ยวได้ขายหน้าตอนหลีสาว

ยินดีกลายเป็นอย่างอาสาม อู๋เสียยย แง้ ผ่านการคิดมาหลายครั้งแล้วสินะ

[R.TARN]

ขอบคุณคุณเบียร์มากๆ ค่า ของขวัญวันฮาโลวีนสินะคะ >w<

นายน้อยดูโตขึ้น แกร่งขึ้น
หวังว่าจะไม่ลบความเทียนเจินของตัวเองไปหมดนะ ;w;;;

[Feran.FS]

ขอบคุณมากๆค่ะ!!!//กราบ
//นอนแผ่รับสปอล์ย สปอล์ยจ๋าาาา ข้ารักท่านนนนนน เอื้อออออออออ

[soketsu]

ขอบคุณมากเลยค่ะ อ๊อยยยยย ยิ่งอยากอ่านต่ออออ TwT

[patri_perry]

ขมิ้นภาษาอังกฤษคือ Turmeric ค่ะ （　´∀｀）

นายน้อยดูดาร์กขึ้นแฮะ

ขอบคุณคุณเบียร์มากค่ะ

[Nathael]

นายน้อยยยยยยยยย  โตแล้วนิ่งขึ้นมากเลยค่ะ แต่หวังว่าคงยังไม่เสียความเทียนเจินทั้งหมดไปหรอกนะ เศร้าแย่เลย

ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านกันค่ะ U v U

[TanatOs_018]

ตื่นเช้ามาก็เจอของต้อนรับฮัลโลวีนเลย ฮาาาาาา
ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลมาให้อ่านค่ะ

ปริศนาเหมือนมีแต่จะมากขึ้น อา คงได้แต่รอวันที่เรื่องจะเฉลย
หมดทางเดาจริงๆค่ะยังไม่มีข้อมูลเป็นชิ้นอันเลย
ตอนนี้ก็เห็นคาแรกเตอร์ความเป็นผู้นำของนายน้อยชัดขึ้นอีก อา นายโตขึ้นแล้วจริงๆ

[janejana]

นายน้อยดูนิ่งขึ้นโตขึ้นมากเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะมีฉากด่านายอ้วนแบบฮาๆให้ดูอีกไหม T_T

ขอบคุณคุณเบียร์มากค่ะที่แปลมาให้อ่าน

[anurakbeer]

ไม่มีใครสังเกตเรื่องความคึกคักที่ฉางไป๋ซานเลยหรือครับ

ไม่ใครสังเกตจริงๆ ด้วย

[alicebaby]

ขอบคุณค่ะที่แปลมินิสตอรี่มาให้อ่านตลอด
นี่เป็นขิงขวัญวันฮัลโลวีนสินะ
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

[souless_angel]

คุณเบียร์แอบย่องมาแปะดึกๆ ที่ไร
เราแอบมาอู้อ่านที่ออฟฟิศทุกที 5555
ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านค่า
แงงงง งงจุงเบยยย มาสั้นๆ มึนๆ สไตล์นพซซ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
อัลไลฟะะะะ นี่ก็อยากฟังเสี่ยวฮัวเล่านะ
แล้วทำไมไม่เล่าาาา แงงงงงง //ตบตีๆๆ
ปริศนาในเล่มก็ยังเคลียร์ไม่หมด โง่เอง ฟฟฟ
นี่มาเพิ่มปริศนาให้คิดอีกและ ฮึกกก
ทีมไร้สาระอย่างเราเศร้าใจ ถถถถถถถถถถถ

[souless_angel]

ไม่มีใครสังเกตเรื่องความคึกคักที่ฉางไป๋ซานเลยหรือครับ

ไม่ใครสังเกตจริงๆ ด้วย

กรี๊ดดดด เพิ่งสังเกตตตตตต ฉางไป๋ซานจะมีงานอารายยยย แงงงงงง

[anurakbeer]

ไม่มีใครสังเกตเรื่องความคึกคักที่ฉางไป๋ซานเลยหรือครับ

ไม่ใครสังเกตจริงๆ ด้วย

กรี๊ดดดด เพิ่งสังเกตตตตตต ฉางไป๋ซานจะมีงานอารายยยย แงงงงงง

ก็ 290 days left ไง

[oilypicca]

กว่าเรื่องจะจบ ความเป็นเทียนเจินคงถูกกำจัดออกหมดเป็นแน่แท้
อู๋เสียเอ๋ย นายเจออะไรมาเยอะสินะ ขอให้มันจบด้วยดีละกัน
พาร์ทนี้อยู่ในช่วงระหว่างสิบปีก่อนเปิดประตูสำริดรับนายเมินออกมาใช่มั้ยคะ
สรุปคุณชายเก้าก็เข้ามาร่วมแก๊งอย่างเต็มตัว(เต็มใจ)สินะคะ 555555
ความคึกคักที่ฉางไป๋ซานถูกนายน้อยเทียนเจินบดบังค่ะ 55555

ขอบคุณพี่เบียร์ที่แปลมาให้อ่านค่ะ

[Yuwadee Wana]

ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลมาให้อ่านค่ะ

นายน้อยโตขึ้นแล้วสินะ คิดถึงนายน้อย

ว่าแต่เหล่าด้วงกำลังเดินทางไปฉางไป๋ซานกันสินะ ที่นั่นเลยคึกคักขึ้นมา โฮะ โฮะ

[Narakas]

นายน้อยยยยย คิดถึงเสี่ยวฮัวววววว //เดี๋ยวนะ ทำไมคอมเม้นท์มันขัดแย้ง
ขอบคุณคุณเบียร์ค่าาาา

[Malangporyim]

ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลมาให้อ่านกันนะคะ~

อ่านตอนที่สองนี้แล้วดีใจมากเลยค่ะที่เสี่ยอ้วนกลับมาตบมุกเฮฮาเป็นเพื่อนนายน้อยแล้ว จากตอนที่แล้ว (รวมทั้งอารมณ์ค้างจากช่วงท้ายเล่ม 10) ที่เสี่ยไม่ได้มาอยู่ด้วย บรรยากาศจะอึมครึมๆ เป็นห่วงทั้งเสี่ย ทั้งนายน้อยอู๋เลยค่ะ เห็นคุณหนานไพ่ฯ เขียนให้กลับมาตบมุกใส่กัน (แม้จะแค่มุกเบาๆ) ก็รู้สึกโล่งใจขึ้นอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ โฮ

ไม่มีใครสังเกตเรื่องความคึกคักที่ฉางไป๋ซานเลยหรือครับ

ไม่ใครสังเกตจริงๆ ด้วย

แอ๊ สังเกตค่ะๆๆ *ยกไม้ยกมือ* แซวไปแล้วเบาๆ ในใจว่า "ที่คนมาคึกคักก็ด้วงมาให้กำลังใจนิยายคุณแน่ะค่ะ" แหม เถ้าแก่อู๋นะ เถ้าแก่อู๋ มาปฏิบัติการแบบนี้ระวังด้วงจีนจับได้แล้วรุมขอลายเซ็นไม่ได้ไปไหนนะคะ * q *

[kangaroow]

ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลนะคะ ;;;w;;; *จดความรู้+มาร์คจุดที่ตัวเองแปลผิด*
เรื่องกิจกรรมตอนที่อ่านก็คิดนะคะว่า กิจกรรมอะไร อย่าบอกนะว่ามาฉางไป๋เพราะมาทัวร์ตามรอยสัญญา ไม่คิดว่าจะจริงนะคะเนี่ย ฮาา
จะบอกว่าทราบเรื่องก็ไม่เชิงค่ะ ที่จริงก็ไม่มีอะไรให้ขยายเท่าไรเพราะยังอ่านไปแค่ไม่กี่ตอนเอง orz

ตอนแรก ๆ ของภาคทิเบตนายน้อยมีพูดถึงเรื่องคำสั่งเสียของปู่นิดหน่อยเท่านั้นเองค่ะ
คุณปู่ขอให้เผาศพของตนภายในสองชั่วโมงหลังเสียชีวิต ห้ามไม่ให้มีใครอยู่รอบเตาเผาศพในระยะสามสิบเมตร
ไม่ให้ใครคนอื่นดูในเตาเผาเด็ดขาด ไม่ได้เมนชั่นถึงหัวลูกศรด้วยซ้ำว่าเจอ
ที่บ้านนายน้อยก็ทำทุกอย่างเป็นไปตามที่คุณปู่บอกนะคะ
ถึงคุณพ่อของนายน้อยจะดูลำบากใจก็เถอะ คิดว่าเพราะปกติคนในสกุลอู๋สายของคุณปู่จะต้องฝังศพไว้ในสุสานบรรพชนล่ะมั้งคะ
นายน้อยหยอดไว้ต้นเล่มว่า 'ณ ตอนนั้น' ไม่มีใครในบ้านเข้าใจว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของคำสั่งเสียของคุณปู่คืออะไร
แสดงว่าถ้าอ่าน ๆ ไปก็คงจะรู้ค่ะ แต่นี่ยังอ่านไม่ถึงไหนเลย แหะ ๆ (<< ดูไม่ได้ช่วยให้กระจ่างอะไรเพิ่มเติมเลย TvT)

[Mill]

ขอบคุณคุณเบียร์มากๆเลยนะคะ U v U

โอย ขำมุกฉางไป๋ซานคึกคักค่ะ 555555
นายน้อยยกทัพไปกันกี่คนเนี่ย เสี่ยวฮัวก็มา ฮือ
มีปริศนาเพิ่มขึ้นมาอีกแล้ว ของเก่าก็ยังไม่เคลียร์เลย ; ;

[meanato]

มาให้อยากแล้วจากปายยยยยยยยยยยยยยยย

[hnee]

ขอบคุณค๊าาาาคุณเบียร์ น่ารักมากๆเลยเนี่ย อ่านแล้วก็ตื่นเต้นนะคะเนี่ย อาเสียคงคิดทบทวนดีแล้วหลังจากผจญอะไรต่อมิอะไรมามากมาย จะเป็นเพราะต้องการคำตอบก็ดี หรือต้องการให้คนข้างตัวปลอดภัยก็ดี แต่สิ่งที่อาเสียต้องการคือให้สิ่งเลวร้ายทั้งหมดทุกอย่างมันจบเสียที จะไม่ต้องมีใครต้องเสียสละ ต้องทุกข์ทรมานอีกต่อไป ทุกคนจะเป็นอิสระและใช้ชีวิตต่อไปในอนาคต

ไม่มีใครสังเกตเรื่องความคึกคักที่ฉางไป๋ซานเลยหรือครับ <-- สังเกตค่ะ แต่ไม่อยากคาดเดาว่ามันจะเป็นเพราะอะไร ถึงในใจคิดแต่ไม่คิดจะบอกออกมา ชอบรอคำเฉลยมากกว่า(ไม่ชอบหน้าแหก) 55555

[sinnerdarker]

ขอบคุณคุณเบียร์มากค่ะที่แปลมาให้อ่าน คิดถึงนายน้อยมาก ช่องว่างสิบปีนี้ทำให้นายน้อยเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่ก็ยังคงความเป็นนายน้อยไว้บ้าง ไม่รุ้ทำไมซินอ่านแล้วรู้สึกว่า นายน้อยช่างสมเป็นนายน้อยเหลือเกินขึ้นมาอย่างไรชอบกล นายน้อยที่ห่วงใยคนอื่น แม้จะผ่านเรื่องราวอะไรมามากมายก็ตาม


..หนุ่มสาว คึกคัก กรั่กๆๆ #ตื่นเต้น ตอนอ่านไม่ได้คิดอะไรมากเพราะอ่านในมือถือ คุณเบียร์ชี้ทางปุ๊บนี่กรี๊ดลั่นบ้านเลยค่ะ 555 นายน้อยระวังโดนสาวๆ จับตัวไปสัมภาษณ์นะคะ งานนี้ก้อนหินแตกชัวร์

[panadda_au]

ของขวัญวันฮาโลวีนสินะคะตอนนี้ อิอิ ... เปิดตอนนี้มาตอนนี้ก็ผูกปัญหาให้สงสัยซะหลายเรื่อง..

อย่างย่อหนังที่ 3 "ผมยักย้ายถ่ายโอนความสูญเสีย ไปยังบุคคลผู้บริสุทธิ์" //นายน้อยเราไม่เจออะไรมาค๊าาาาา >.<

แล้วทำไมปู่อู๋.. ถึงได้มีหัวธนูอยู่ในอัฐิล่ะ??

แล้วฉางไป๋ซานมีงานอะไร? <<- มโนเริ่มมา 55555+