[Drabble] #dmbjdaily (กุญแจมือ) สิ่งที่ผูกมัดฉันไว้ [ผิงเสีย]

by **feyralin** Wed 14 Jan 2015, 22:29

[215 days left] [Drabble] #dmbjdaily (กุญแจมือ) สิ่งที่ผูกมัดฉันไว้ [ผิงเสีย]

---

"เดี๋ยวก่อน" ผมหยุดคิดเล็กน้อย แล้วถามต่อว่า “ถ้าเหตุการณ์ไม่ได้เป็นไปอย่างที่เป็นนี้ หากเป็นไปตามพันธะสัญญา เก้าสกุลตอนนี้ควรเป็นผลัดของใคร”

“นาย” เมินโหยวผิงตอบ

ผม?

ผมตะลึงงัน “นายจะบอกว่า คนที่ควรเข้าไปรออยู่หลังประตูนั่นสิบปี คือฉันงั้นหรือ?”

เมินโหยวผิงพยักหน้า และโดยที่ไม่รอให้ผมถามต่อ เขาพลันยื่นมืออ้อมมาด้านหลังของผมอย่างรวดเร็ว ถ้าเป็นเวลาปกติผมคงสิ้นท่าโดนเขาฟาดสลบไปแล้ว แต่คราวนี้เดินทางด้วยอาการวิตกจริตว่าจะโดนหมอนี่ฟาดหัวแล้วทิ้งไว้ตลอด ผมเลยหลบฝ่ามือสังหารของเมินโหยวผิงได้ราวปาฏิหาริย์ พร้อมกันนั้นก็หยิบเอาอุปกรณ์บางอย่างที่แอบแวะซื้อระหว่างทางออกมา

แกร๊ก!

เกิดเสียงโลหะลั่นเข้าหากัน เสี่ยวเกอมองกุญแจมือเหล็กกล้าซึ่งคล้องแน่นสนิทที่ข้อมือข้างหนึ่งของตัวเอง อีกข้างโยงเข้ากับข้อมือของผม แน่นอนว่าถูกล็อกสนิทแล้วเช่นกัน ดวงตาไร้อารมณ์พลันมองผมด้วยแววตกตะลึงแบบที่หาได้ยาก

"นายแม่ง คิดแต่จะทิ้งฉันไว้ ต้องเจอไม้นี้แหละ ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น" ผมยักไหล่ทีนึง อยากจะแลบลิ้นปลิ้นตาใส่อยู่หรอกแต่ยังยั้งตัวเองไว้ เมินโหยวผิงตกใจได้ไม่นานก็พุ่งเข้าชาร์จผม มือจับเปะปะไปมาก่อนจะล้วงเข้ามาในเสื้อของผมได้สำเร็จ

"ห๊ะ เห้ย เสี่ยวเกอ ฉันแค่จะให้คุยกันไม่เห็นต้องใช้กำลั--" ฉิบหายแล้ว ผมนึกออกทันทีว่าที่จู่ๆหมอนี่มาลูบๆคลำๆผม ยังกะคลำสมบัติบนตัวบ๊ะจ่างที่สิ้นฤทธิ์แล้วนี่เพราะกำลังหาอะไรบางอย่าง

บ้าจริง! ลูกกุญแจ!!

ผมเริ่มดิ้นรนขัดขืน แต่เสี่ยวเกอแม่งดันรู้ดีอีกว่าเวลาผมจะซ่อนของจะซ่อนไว้ที่ไหน ปัดป่ายกันอยู่ค่อนวัน จนนิ้วเรียวยาวทั้งสองคลำผ่านหน้าอกของผม ทิ้งสัมผัสเย็นเฉียบไว้ให้สะดุ้งน่ะแหละทำให้ผมตัดสินใจใช้มาตรการฉุกเฉิน ไหนๆเหลือไม่ถึงคืบก็จะคลำเจออยู่แล้ว ผมไม่รอช้า ล้วงมือกลับเข้าไปในเสื้อตัวเอง จนเจอเชือกหนังที่ร้อยเข้ากับลูกกุญแจอย่างลวกๆ ออกแรงกระตุกจนเชือกขาดแล้วโยนลูกกุญแจเข้าปาก หมายจะกลืนลงท้องทำลายหลักฐานซะให้จบๆ

ที่ไหนได้จางฉี่หลิงก็ยังเป็นจางฉี่หลิง นักคว่ำกรวยในตำนาน ผีดิบกี่ตัวต่อกี่ตัวยังถูกหมอนี่หักคอด้วยมือเปล่ามาแล้ว แล้วอย่างผมจะไปพ้นมือได้ยังไง หมอนั่นยื่นมือมาคว้าหมับที่คางของผม ออกแรงบีบบังคับให้ผมต้องเปิดปาก

ผมหลับตาปี๋ กะว่าจบกันแน่แล้ว ที่ไหนได้ รออยู่ค่อนวันนิ้วมืออรหันต์ของหมอนั่นก็ยังไม่สอดเข้ามาล้วงกุญแจซะที ผมค่อยๆปรือตาขึ้น พอเห็นว่าเมินโหยวผิงยังนิ่งก็ลืมตาขึ้นมามองปริบๆ เจอนัยน์ตาสีเข้มลึกล้ำที่จ้องเป๋งเข้าให้ ทว่าแววตาที่เคยคุ้นนั้นบัดนี้เจือกระแสอารมณ์บางอย่าง..

ขณะที่ผมกำลังลังเลอยู่ว่าฉวยโอกาสนี้กลืนลูกกุญแจลงไปเลยดีมั้ย ใบหน้าหมอนั่นก็ขยับใกล้เข้ามา กว่าจะรู้ตัวใบหน้าของผมก็ร้อนวูบจากลมหายใจร้อนผ่าวของอีกฝ่าย ก่อนสิ่งที่ร้อนยิ่งกว่าจะแนบลงบนริมฝีปากของผม บดเบียดอย่างแผ่วเบา แล้วจึงแทรกลึกเข้ามาภายในด้วยแรงปรารถนาที่พุ่งสูงขึ้น

!!!

ผมตาเหลือกค้าง จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเมินโหยวผิงในระยะประชิด หมอนั่นหลับตาพริ้มแพขนตาสีดำทาบลงบนผิวขาวซีด แลดูราวหยดหมึกแต้มลงบนกระดาษขาว ผมเลิกขัดขืนค่อยๆปรือตาลง ปล่อยให้เสี่ยวเกอพาผมล่องไปในคลื่นทะเลอารมณ์ พอเคลิ้มๆกำลังเหมาะ หมอนั่นก็ถอนริมฝีปากออก พร้อมเสียงอะไรบางอย่างดังกระทบกันดังแกร๊ก ฉับพลันนั้นเองที่ผมนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ได้ ไอ้บ้าเมินโหยวผิงแม่มหลอกจูบผมแล้วใช้ลิ้นล้วงกุญแจออกไป!!

ผมโมโห อ้าปากจะโวยก็โดนปิดปาก ได้แต่ส่งเสียงอู้อี้ๆ ดิ้นปัดๆอย่างหมดท่าขณะมองนายหน้าตายนั่นไขกุญแจมือที่เชื่อมเราสองคนเอาไว้ออก

"ไม่ต้องใช้อะไรแบบนี้นายก็ผูกมัดฉันเอาไว้แน่นจนแกะไม่ออกอยู่แล้วแท้ๆ" เสียงหมอนั่นแหบเครือนิดๆ ฟังแล้วใจสั่นจริงๆให้ตาย ผมกำลังจะผละออกเพื่อถามเขาชัดๆอีกทีว่าอะไรยังไง แต่แล้วความมืดก็เข้ามาบดบังสายตากระทันหัน อาการชาแล่นปราดตั้งแต่ต้นคอก่อนจะลามไปทั่วทั้งตัว

เชี่ย..โดนเล่นอีกจนได้!

"ลาก่อน..อู๋เสีย" เมินโหยวผิงกระซิบข้างหูผม รู้สึกได้ถึงริมฝีปากที่แนบอยู่ไม่ห่าง ให้ความรู้สึกอุ่นซ่านอย่างประหลาด ก่อนถ้อยคำที่อ่อนเชื่อมยิ่งกว่าจะถูกเอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่หวานละมุนเสียจนไม่น่าเชื่อว่าจะออกมาจากปากนายเรือพ่วงหน้าตายคนนั้น

"รอฉันนะ"

และนั่นก็กลายเป็นคำพูดสุดท้ายที่ผมได้ยินจากปากจางฉี่หลิง

---

END

---

ตะ..แต่งฟิคคู่นี้ครั้งแรก ผิดพลาดอะไรขออภัยล่วงหน้านะคะ /โค้ง
ว่าแต่ ประเดิมโพสแรกก็เป็นอะไรแบบนี้ซะแล้ว แงงงงงงงงงงง

การแต่งฟิคคือที่สุดของอาการติ่งของด้วงจริงๆฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ O<--<

by **sinnerdarker** Wed 14 Jan 2015, 23:09

จะพิมพ์ยังไงดีล่ะเนี่ย มัน...มันน่ารักกกกก 555555 เสี่ยวเกอไม่กล้าทำร้านนายน้อยอ่ะะะ แต่ใช้วิธีอื่น ฟฟฟฟ เลอค่าค่ะเลอค่าาาา o]=[

ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ

by **GhostInGrave** Wed 14 Jan 2015, 23:12

นายน้อยเอ๊ยยยยย ถ้านายไม่เคลิ้มนะ!!!!!!!!!!!! ปั๊ดโธ่วววววววววววววววว

by **Malangporyim** Wed 14 Jan 2015, 23:12

"ไม่ต้องใช้อะไรแบบนี้นายก็ผูกมัดฉันเอาไว้แน่นจนแกะไม่ออกอยู่แล้วแท้ๆ" เสียงหมอนั่นแหบเครือนิดๆ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด //////7//////

"รอฉันนะ"

โฮ รอค่ะรอออ รอนะคะนายน้อย รอนะคะะะะ

แงงงง ชอบอู๋เสียในฟิคนี้มากเลยค่ะ น่ารัก ดูลนๆ ขี้ตกใจ เหมือนต้นฉบับดี แง น่ารัก น่ารังแก
เข้าใจประยุกต์ธีมเดลี่ลงในเนื้อเรื่องหลักได้ดีมากเลยค่ะ สุดยอดเลย ไม่คิดว่าจะมีคนมามุกนี้ (แถมหัวข้อเดลี่ประกาศรายวัน แสดงว่าคิดวันเดียวเขียนส่งด้วย โอย คิดได้ไง สุดยอดมาก) ชอบเซอร์วิสเล็กๆ น้อยๆ แอ๊ย ใช้ลิ้นล้วงกุญแจ คำนี้อ่านแล้วรู้สึกเซ็กซี่ยังไงไม่รู้ค่ะ ////7////

ชอบมากเลย แอ๊ เสี่ยวเกอก็นิ่งๆ แต่แอบเซอร์วิส สมเป็นเสี่ยวเกอมากเลย แอ๊ ชอบค่ะ