Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
+18
Rainxx_fon
Feran.FS
Narakas
FateKiRi
rainyday515
oilypicca
lilitho
susuwatari
SilverCloud
uxmishi
meanato
aathewolf
Nathael
karnalone
Fenrir
ennewiis
Naitear
MinMin
22 posters
หน้า 1 จาก 1
[OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
โทรศัพท์มือถือ
"ใช้ยังไง"
เมินโหยวผิงถามผมด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่บนใบหน้านั้นแอบมีร่องรอยความสงสัย เขามองแผ่นโลหะสีดำขนาดพอดีฝ่ามือสลับกับมองผม
จะว่าไปผมก็ยังไม่ค่อยรู้เหมือนกันว่ามันใช้ยังไง ผมเปิดสมุดคู่มือเริ่มอ่านวิธีการใช้งานของสิ่งที่เรียกว่า "สมาร์ทโฟน"
เรื่องทั้งหมดนี้เริ่มมาจากเพื่อนของผมคนหนึ่งที่เปิดร้านขายอุปกรณ์พวกนี้ แต่ยังหาคนซื้อไม่ค่อยได้ นานวันเข้าราคาก็เริ่มตก เขาเลยมาขอให้ผมช่วยซื้อ ตอนแรกผมตั้งใจจะซื้อแค่เครื่องเดียว แต่เพื่อนคนนี้คะยั้นคะยอให้ซื้อเป็นคู่เพราะของมาเป็นคู่ ขายแยกไม่ได้
ไอ้นี่ได้คืบจะเอาศอก ผมด่าไปยกหนึ่ง แต่ก็ตัดสินใจยอมซื้อถือว่าช่วยเพื่อนเก่า พอซื้อมาแล้ว ผมก็ได้แต่คิดว่าตัวเองจะเอามาทำไมสองเครื่อง ทุกวันนี้ผมขายของเก่า อยู่เฝ้าแต่ร้าน นานๆจะออกข้างนอกสักที ถ้าจะติดต่อใครก็มีอินเตอร์เน็ต มีโทรศัพท์ที่ร้านอยู่แล้ว...
แต่ถ้าพูดถึงคนที่ชอบหายตัวไปบ่อยๆจนน่าจะมีโทรศัพท์มือถือพกไว้สักเครื่องเผื่อเวลาจะตามหาตัว ผมแทบไม่เสียเวลาคิดเลยว่าใคร...ปัญหาเพียงอย่างเดียวก็คือ เขาจะใช้โทรศัพท์มือถือเป็นหรือเปล่า
ระหว่างที่ผมอ่านคู่มือ สายตาก็ชำเลืองมองเมินโหยวผิงเป็นระยะ เขากำลังใช้สองนิ้วที่ยาวผิดปกติสำรวจวัตถุในมือราวกับกังวลว่าจะมีคำสาปอะไรติดมาจากสุสาน...
ท่าทางเอาจริงเอาจังเหมือนสมาร์ทโฟนเป็นวัตถุพิศดารที่เก็บได้จากการลงกรวยของเขาทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้
คนอย่างเมินโหยวผิงอาจจะเชื่อมโยงกับสุสานได้อย่างง่ายดาย แต่กับเทคโนโลยีนั้น...ความเชื่อมโยงแทบเป็นศูนย์เลยจริงๆ
ผมนั่งงมคู่มือการใช้งานอยู่สักพักก็สามารถเปิดโทรศัพท์มือถือในมือได้ หลังจากนั่งจิ้มๆเลื่อนๆหน้าจออยู่อีกสักพัก ผมก็เข้าใจการใช้งานพื้นฐานอย่างโทรเข้าโทรออก และส่งข้อความ
ตอนนั้นเอง ผมเงยหน้ามองเมินโหยวผิงแล้วแทบจะร้องเสียงหลงเมื่อเขาทำท่าจะใช้นิ้วสองนิ้วกระซวกสมาร์ทโฟนเหมือนกระซวกด้วงศพ
"นายทำอะไรน่ะ!!!"
ผมคว้าแขนของเขาไว้ได้ทันก่อนที่โทรศัพท์จะกลายเป็นโทรศพ ก่นด่าบรรพบุรุษเขาในใจ
ผมเสียเงินซื้อของมาให้เขาใช้ ไม่ใช่ให้เขามาฝึกวิทยายุทธ์
"มันต้องทำแบบนี้"
ผมสอนเขาเปิดเครื่อง หน้าจอขึ้นไฟสว่าง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรูปพื้นหลังสีฟ้า ผมหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา เลื่อนๆจิ้มๆหน้าจอให้เขาดูเป็นตัวอย่างแล้วบอกให้เขาลองทำตาม
เมินโหยวผิงทำตามจริงๆ...ทันทีที่นิ้วชี้ที่ยาวผิดปกติสัมผัสกับหน้าจอสมาร์ทโฟน ผมได้ยินเสียงเหมือนอะไรสักอย่างร้าว ในวินาทีต่อมา ผมก็พบว่าจุดที่นิ้วของเขาจิ้มลงไปเกิดมีรอยขึ้นมา และอีกหนึ่งวินาทีต่อมา...หน้าจอสีฟ้าก็ดับวูบลงแทนที่ด้วยหน้าจอใหม่ลวดลายกระจกร้าว
เชี่ย!!!! โทรศัพท์มือถือที่ผมซื้อให้เขาพังภายในสามวินาที...
ผมแทบจะตะโกนด่าโคตรเง้าตระกูลของเขาอีกรอบ แต่พอเห็นสีหน้านิ่งแฝงแววงุนงงของเขา ผมก็ได้แต่กลืนคำหยาบทั้งหมดลงไปด้วยความช้ำใจจนแทบกระอัก
"ฉันจะเอาของนายไปซ่อม ระหว่างนี้นานเอาของฉันไปใช้"
ผมสลับโทรศัพท์ในมือของเขากับของผม คราวนี้ก่อนที่เขาจะทำการจิ้มแสดงวรยุทธ์พิฆาตสมาร์ทโฟนอีกครั้ง ผมแบมือยื่นไปตรงหน้าเขาและบอกให้เขาใช้นิ้วจิ้มลงบนมือของผมก่อน
เมินโหยวผิงอาจจะสงสัย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เขาใช้นิ้วชี้ที่เคยคีบอิฐฆ่าด้วงจิ้มลงกลางฝ่ามือของผม สัมผัสจากปลายนิ้วของเขาแผ่วเบาจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นนิ้วเดียวกับที่สังหารมือถือไปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
ต่อมาผมสั่งให้เขาลากนิ้วไปมาบนฝ่ามือของผม นิ้วยาวๆนั้นก็ขยับซ้ายขวา ชวนให้รู้สึกจั๊กจี้เป็นที่สุด
"เวลาที่นายแตะหน้าจอโทรศัพท์ก็ใช้แรงแค่นี้พอ" ผมบอกแล้วให้เขาลองจิ้มสมาร์ทโฟนอีกครั้งแม้ในใจจะโคตรกลัวเลยว่าถ้าเขาทำพังอีกเครื่อง ผมคงต้องบากหน้ากลับไปหาเพื่อนที่ขายโทรศัพท์มือถือให้พร้อมกับขอแคลมประกันตั้งแต่วันแรกที่ซื้อ
โชคดีที่คราวนี้เมินโหยวผิงอ่อนโยนต่อเทคโนโลยีในมือมากขึ้น หน้าจอเลื่อนเปลี่ยนไปตามนิ้วของเขา ผมให้เขาเลื่อนไปๆมาๆอยู่สักพักก็เริ่มสอนวิธีการใช้งานพื้นฐานอย่างโทรออก รับสาย และส่งข้อความ เมื่อแน่ใจแล้วว่าเขาจดจำวิธีการใช้ได้ ผมก็บันทึกเบอร์โทรศัพท์มือถือของผมกับเบอร์ของร้านและเบอร์บ้านลงไป
"ทีนี้เวลานายจะกลับมาก็โทรบอกฉันก่อน หรือไม่ก็ส่งข้อความมา ฉันจะได้ไม่นึกว่าเจอโจรบุกเข้าบ้านเหมือนครั้งก่อนๆ"
ผมนึกถึงครั้งล่าสุดที่เขากลับมาในสภาพพันผ้าเหมือนโจรเข้ามาทางหน้าต่างบ้านตอนกลางคืนเพื่อคุ้ยหาของกินในตู้เย็น...
ผมไม่รู้เลยว่าเขาลงกรวยแต่ละครั้งจะอดอยากขนาดนี้ และที่แย่กว่านั้นคือผมไม่ได้ซื้ออะไรเก็บไว้เลย วันนั้นผมต้องพาเขาออกไปกินข้าวที่ร้านข้างทางในสภาพที่แม้แต่เจ้าของร้านยังส่งสายตาไม่ไว้วางใจกลัวผมกับเขาจะกินแล้วชักดาบ
เพราะฉะนั้นถ้าเขาบอกผมล่วงหน้าว่าจะกลับมา ผมจะได้เตรียมหาของกินไว้ให้เขาก่อน
นั่นเป็นความตั้งใจของผม ซึ่งมันคงส่งไปไม่ถึงเขา สองวันต่อมาเมินโหยวผิงออกไปคว่ำกรวยอีกครั้ง และกลับมาในอีกสามวันโดยไม่มีการโทรหาหรือส่งข้อความล่วงหน้า พอผมถามเขา เขาก็ยื่นสมาร์ทโฟนให้ผมดูพร้อมกับบอกว่า
"เปิดไม่ได้"
"..."
ผมขอโทษ...ผมลืมไปว่าเขาไปลงกรวย ไม่ใช่ไปเที่ยว เขาคงไม่มีเวลาชาร์จแบตโทรศัพท์...
ความผิดพลาดในครั้งแรกทำให้ผมจำและบอกให้เขาเปิดโทรศัพท์มือถือเมื่อคว่ำกรวยเสร็จ ก่อนหน้านั้นก็ปิดเครื่องไปซะ
ผมเชื่อว่าครั้งนี้โทรศัพท์ในมือเมินโหยวผิงจะได้แสดงศักยภาพของมันสักที
ในวันหนึ่งขณะที่ผมเฝ้าร้าน เสียงโทรศัพท์แจ้งเตือนข้อความดังขึ้น มันมาจากเครื่องที่ผมให้เมินโหยวผิงไป ผมดีใจว่าในที่สุดผมก็ทำให้เขาเชื่อมโยงกับเทคโนโลยีได้แล้ว
ผมเปิดดูข้อความนั้นทันที
"TmXZijpk"
...
ข้อความพ่องเอ็งสิ!!! ไม่ใช่เขียนบอกทางในสุสานนะเว้ย แม่งงงงงง
ผมด่าบรรพบุรุษตระกูลจางทุกรุ่นที่สามารถด่าได้ ก่อนจะพยายามสงบสติ นี่คือเมินโหยวผิงกับเทคโนโลยี ไม่ใช่เมินโหยวผิงกับสุสาน แค่เขาส่งข้อความมาถึงผมได้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว
...แต่ข้อความที่ส่งมาแล้วอ่านไม่รู้เรื่อง มันก็แทบไม่ต่างอะไรจากไม่ส่งนั่นแหละ!!!
ผมพูดคุยและปรับความเข้าใจกับเขาอีกหลายครั้ง ก่อนเขาจะไปก็ย้ำแล้วย้ำอีกจนนายแว่นที่มารับเขาถึงกับเอ่ยปากว่า
"นายน้อยทำตัวเหมือนผู้หญิงกลัวแฟนนอกใจเวลาไปทำงานที่ไกลๆ..."
ไม่ต้องรอให้เขาพูดจบ ผมก็สบถสรรเสริญต้นตระกูลของเขาแล้ว
หลังจากเมินโหยวผิงไปคว่ำกรวยกับนายแว่นได้เกือบหนึ่งเดือน เสี่ยวฮัวก็มาหาผม พวกเราถามไถ่สารทุกข์สุขดิบและดื่มกันตามประสา ตอนนั้นเองที่มีเสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้น ผมหยิบโทรศัพท์สีดำที่ผ่านการแคลมประกันขึ้นมา
เสี่ยวฮัวดูสนอกสนใจโทรศัพท์ของผมเป็นพิเศษ แต่เพราะผมมัวแต่สนใจข้อความ เลยไม่ทันฟังว่าเขาพูดอะไร ได้ยินผ่านๆหูแค่สองสามคำอย่าง 'มือถือ' หรือ ไม่ก็ 'คู่รัก'
"กำลังกลับ"
ข้อความสั้นๆง่ายๆ แต่ผมรู้สึกเหมือนพบเจอสมบัติโบราณล้ำค่าจากการขุดสุสาน...ในที่สุด สิ่งที่ผมสอนเมินโหยผิงไปก็บังเกิดผลแล้ว!
ผมดีใจ เล่าคุยให้เสี่ยวฮัวฟังเป็นการใหญ่ มานึกดูในภายหลัง ผมก็ได้แต่คิดว่าตอนนั้นผมคงเริ่มเมา อยากพูดอะไรก็พูด ผมอาจจะสบถว่าอะไรสักอย่างที่ทำให้เขาไม่พอใจ เขาถึงได้ขอยืมโทรศัพท์มือถือของผมไป ก่อนจะ...หักมันเป็นสองท่อนต่อหน้าต่อตาผม!!!
"คราวหน้าที่มาเยี่ยม ฉันจะซื้อเครื่องใหม่ให้" เสี่ยวฮัวยิ้มให้ผมอย่างงดงาม
หลังจากเสี่ยวฮัวกลับไป คืนนั้นเมินโหยวผิงก็กลับมา ผมเตรียมของกินไว้ให้เขาเรียบร้อย มั่นใจเต็มที่ว่าเขาคงต้องวิ่งหาของกินเป็นอันดับแรก แต่เขากลับยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าของผม ท่าทางเหมือนมีเรื่องอยากจะพูดแต่ไม่พูดออกมา
"มีอะไรหรือเปล่า"
ผมถามเขาหลายครั้ง จนในที่สุด เขาหยิบโทรศัพท์มือถือสีดำออกมา...สภาพของมันคือหักเป็นสองท่อนไม่ต่างอะไรกับของผม ท่าทางโทรศัพท์ที่ผมซื้อมาจะอายุสั้นเกินไป ใช้แค่ไม่กี่เดือนก็ต้องหาสุสานให้มันซะแล้ว
"ขอโทษ"
เมินโหยวผิงบอกเสียงเรียบ
ผมมองซากสมาร์ทโฟนในมือของเขา อารมณ์โกรธวนเวียนอยู่ในหัวแต่ก็พูดอะไรไม่ออก ผมรอฟังคำอธิบายจากเขาแต่ก็รู้ดีว่าคงเป็นไปไม่ได้
ผมและเขามองหน้ากันอยู่นาน นานจนผมสังเกตว่าสีหน้าเรียบเฉยนั้นมีร่องรอยของความกังวลและโดดเดี่ยว ไม่รู้เพราะอะไร ผมมักจะเป็นคนเดียวที่สังเกตเห็นอะไรบางอย่างภายใต้ใบหน้านิ่งๆของเขาเสมอ และมันทำให้ผมไม่สามารถถามหรือด่าเขาได้เหมือนที่ทำกับนายอ้วนหรือคนอื่นๆ
สุดท้ายผมก็ได้แต่ปล่อยลืมความโกรธ แล้วหัวเราะออกมา
"ช่างมันเถอะ แค่นายกลับมาก็พอแล้ว"
ผมตัดสินใจว่าซากของสมาร์ทโฟนทัังสองเครื่อง ถ้าแคลมไม่ได้ ขายเป็นเศษเหล็กไม่ได้ ผมก็คงเอาไปทิ้ง
...โทรศัพท์มือถืออาจจะไม่จำเป็นก็ได้...
บางทีผมแค่ต้องการอะไรสักอย่างมาเป็นเครื่องยืนยันว่าเขาจะกลับมา จะเป็นข้อความ จะเป็นเสียง หรือสัญญาณอะไรก็ได้...
แต่ทั้งหมดนั้นก็ไม่สำคัญเท่ากับการที่ผมได้เห็นเขาอยู่ตรงหน้า...ยังมีชีวิต ยังมีลมหายใจ
"ฉันเตรียมของกินไว้ให้นายแล้ว"
ผมยิ้มและเดินนำเขาเข้าไปในบ้าน เมินโหยวผิงเดินตามผมมาเงียบๆ แต่ผมรู้สึกได้ว่าสายตาของเขาจ้องมองผมตลอดเวลา
อย่างน้อยวันนี้ผมยังมีเวลาอยู่กับเขาอีกนาน ผมจะให้เขาเล่าเรื่องที่เขาเจอมาตอนไปคว่ำกรวย
...ผมเชื่อว่ามันคงน่าสนใจกว่าคู่มือการสอนใช้โทรศัพท์มือถือแน่นอน...
"ใช้ยังไง"
เมินโหยวผิงถามผมด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่บนใบหน้านั้นแอบมีร่องรอยความสงสัย เขามองแผ่นโลหะสีดำขนาดพอดีฝ่ามือสลับกับมองผม
จะว่าไปผมก็ยังไม่ค่อยรู้เหมือนกันว่ามันใช้ยังไง ผมเปิดสมุดคู่มือเริ่มอ่านวิธีการใช้งานของสิ่งที่เรียกว่า "สมาร์ทโฟน"
เรื่องทั้งหมดนี้เริ่มมาจากเพื่อนของผมคนหนึ่งที่เปิดร้านขายอุปกรณ์พวกนี้ แต่ยังหาคนซื้อไม่ค่อยได้ นานวันเข้าราคาก็เริ่มตก เขาเลยมาขอให้ผมช่วยซื้อ ตอนแรกผมตั้งใจจะซื้อแค่เครื่องเดียว แต่เพื่อนคนนี้คะยั้นคะยอให้ซื้อเป็นคู่เพราะของมาเป็นคู่ ขายแยกไม่ได้
ไอ้นี่ได้คืบจะเอาศอก ผมด่าไปยกหนึ่ง แต่ก็ตัดสินใจยอมซื้อถือว่าช่วยเพื่อนเก่า พอซื้อมาแล้ว ผมก็ได้แต่คิดว่าตัวเองจะเอามาทำไมสองเครื่อง ทุกวันนี้ผมขายของเก่า อยู่เฝ้าแต่ร้าน นานๆจะออกข้างนอกสักที ถ้าจะติดต่อใครก็มีอินเตอร์เน็ต มีโทรศัพท์ที่ร้านอยู่แล้ว...
แต่ถ้าพูดถึงคนที่ชอบหายตัวไปบ่อยๆจนน่าจะมีโทรศัพท์มือถือพกไว้สักเครื่องเผื่อเวลาจะตามหาตัว ผมแทบไม่เสียเวลาคิดเลยว่าใคร...ปัญหาเพียงอย่างเดียวก็คือ เขาจะใช้โทรศัพท์มือถือเป็นหรือเปล่า
ระหว่างที่ผมอ่านคู่มือ สายตาก็ชำเลืองมองเมินโหยวผิงเป็นระยะ เขากำลังใช้สองนิ้วที่ยาวผิดปกติสำรวจวัตถุในมือราวกับกังวลว่าจะมีคำสาปอะไรติดมาจากสุสาน...
ท่าทางเอาจริงเอาจังเหมือนสมาร์ทโฟนเป็นวัตถุพิศดารที่เก็บได้จากการลงกรวยของเขาทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้
คนอย่างเมินโหยวผิงอาจจะเชื่อมโยงกับสุสานได้อย่างง่ายดาย แต่กับเทคโนโลยีนั้น...ความเชื่อมโยงแทบเป็นศูนย์เลยจริงๆ
ผมนั่งงมคู่มือการใช้งานอยู่สักพักก็สามารถเปิดโทรศัพท์มือถือในมือได้ หลังจากนั่งจิ้มๆเลื่อนๆหน้าจออยู่อีกสักพัก ผมก็เข้าใจการใช้งานพื้นฐานอย่างโทรเข้าโทรออก และส่งข้อความ
ตอนนั้นเอง ผมเงยหน้ามองเมินโหยวผิงแล้วแทบจะร้องเสียงหลงเมื่อเขาทำท่าจะใช้นิ้วสองนิ้วกระซวกสมาร์ทโฟนเหมือนกระซวกด้วงศพ
"นายทำอะไรน่ะ!!!"
ผมคว้าแขนของเขาไว้ได้ทันก่อนที่โทรศัพท์จะกลายเป็นโทรศพ ก่นด่าบรรพบุรุษเขาในใจ
ผมเสียเงินซื้อของมาให้เขาใช้ ไม่ใช่ให้เขามาฝึกวิทยายุทธ์
"มันต้องทำแบบนี้"
ผมสอนเขาเปิดเครื่อง หน้าจอขึ้นไฟสว่าง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรูปพื้นหลังสีฟ้า ผมหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา เลื่อนๆจิ้มๆหน้าจอให้เขาดูเป็นตัวอย่างแล้วบอกให้เขาลองทำตาม
เมินโหยวผิงทำตามจริงๆ...ทันทีที่นิ้วชี้ที่ยาวผิดปกติสัมผัสกับหน้าจอสมาร์ทโฟน ผมได้ยินเสียงเหมือนอะไรสักอย่างร้าว ในวินาทีต่อมา ผมก็พบว่าจุดที่นิ้วของเขาจิ้มลงไปเกิดมีรอยขึ้นมา และอีกหนึ่งวินาทีต่อมา...หน้าจอสีฟ้าก็ดับวูบลงแทนที่ด้วยหน้าจอใหม่ลวดลายกระจกร้าว
เชี่ย!!!! โทรศัพท์มือถือที่ผมซื้อให้เขาพังภายในสามวินาที...
ผมแทบจะตะโกนด่าโคตรเง้าตระกูลของเขาอีกรอบ แต่พอเห็นสีหน้านิ่งแฝงแววงุนงงของเขา ผมก็ได้แต่กลืนคำหยาบทั้งหมดลงไปด้วยความช้ำใจจนแทบกระอัก
"ฉันจะเอาของนายไปซ่อม ระหว่างนี้นานเอาของฉันไปใช้"
ผมสลับโทรศัพท์ในมือของเขากับของผม คราวนี้ก่อนที่เขาจะทำการจิ้มแสดงวรยุทธ์พิฆาตสมาร์ทโฟนอีกครั้ง ผมแบมือยื่นไปตรงหน้าเขาและบอกให้เขาใช้นิ้วจิ้มลงบนมือของผมก่อน
เมินโหยวผิงอาจจะสงสัย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เขาใช้นิ้วชี้ที่เคยคีบอิฐฆ่าด้วงจิ้มลงกลางฝ่ามือของผม สัมผัสจากปลายนิ้วของเขาแผ่วเบาจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นนิ้วเดียวกับที่สังหารมือถือไปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
ต่อมาผมสั่งให้เขาลากนิ้วไปมาบนฝ่ามือของผม นิ้วยาวๆนั้นก็ขยับซ้ายขวา ชวนให้รู้สึกจั๊กจี้เป็นที่สุด
"เวลาที่นายแตะหน้าจอโทรศัพท์ก็ใช้แรงแค่นี้พอ" ผมบอกแล้วให้เขาลองจิ้มสมาร์ทโฟนอีกครั้งแม้ในใจจะโคตรกลัวเลยว่าถ้าเขาทำพังอีกเครื่อง ผมคงต้องบากหน้ากลับไปหาเพื่อนที่ขายโทรศัพท์มือถือให้พร้อมกับขอแคลมประกันตั้งแต่วันแรกที่ซื้อ
โชคดีที่คราวนี้เมินโหยวผิงอ่อนโยนต่อเทคโนโลยีในมือมากขึ้น หน้าจอเลื่อนเปลี่ยนไปตามนิ้วของเขา ผมให้เขาเลื่อนไปๆมาๆอยู่สักพักก็เริ่มสอนวิธีการใช้งานพื้นฐานอย่างโทรออก รับสาย และส่งข้อความ เมื่อแน่ใจแล้วว่าเขาจดจำวิธีการใช้ได้ ผมก็บันทึกเบอร์โทรศัพท์มือถือของผมกับเบอร์ของร้านและเบอร์บ้านลงไป
"ทีนี้เวลานายจะกลับมาก็โทรบอกฉันก่อน หรือไม่ก็ส่งข้อความมา ฉันจะได้ไม่นึกว่าเจอโจรบุกเข้าบ้านเหมือนครั้งก่อนๆ"
ผมนึกถึงครั้งล่าสุดที่เขากลับมาในสภาพพันผ้าเหมือนโจรเข้ามาทางหน้าต่างบ้านตอนกลางคืนเพื่อคุ้ยหาของกินในตู้เย็น...
ผมไม่รู้เลยว่าเขาลงกรวยแต่ละครั้งจะอดอยากขนาดนี้ และที่แย่กว่านั้นคือผมไม่ได้ซื้ออะไรเก็บไว้เลย วันนั้นผมต้องพาเขาออกไปกินข้าวที่ร้านข้างทางในสภาพที่แม้แต่เจ้าของร้านยังส่งสายตาไม่ไว้วางใจกลัวผมกับเขาจะกินแล้วชักดาบ
เพราะฉะนั้นถ้าเขาบอกผมล่วงหน้าว่าจะกลับมา ผมจะได้เตรียมหาของกินไว้ให้เขาก่อน
นั่นเป็นความตั้งใจของผม ซึ่งมันคงส่งไปไม่ถึงเขา สองวันต่อมาเมินโหยวผิงออกไปคว่ำกรวยอีกครั้ง และกลับมาในอีกสามวันโดยไม่มีการโทรหาหรือส่งข้อความล่วงหน้า พอผมถามเขา เขาก็ยื่นสมาร์ทโฟนให้ผมดูพร้อมกับบอกว่า
"เปิดไม่ได้"
"..."
ผมขอโทษ...ผมลืมไปว่าเขาไปลงกรวย ไม่ใช่ไปเที่ยว เขาคงไม่มีเวลาชาร์จแบตโทรศัพท์...
ความผิดพลาดในครั้งแรกทำให้ผมจำและบอกให้เขาเปิดโทรศัพท์มือถือเมื่อคว่ำกรวยเสร็จ ก่อนหน้านั้นก็ปิดเครื่องไปซะ
ผมเชื่อว่าครั้งนี้โทรศัพท์ในมือเมินโหยวผิงจะได้แสดงศักยภาพของมันสักที
ในวันหนึ่งขณะที่ผมเฝ้าร้าน เสียงโทรศัพท์แจ้งเตือนข้อความดังขึ้น มันมาจากเครื่องที่ผมให้เมินโหยวผิงไป ผมดีใจว่าในที่สุดผมก็ทำให้เขาเชื่อมโยงกับเทคโนโลยีได้แล้ว
ผมเปิดดูข้อความนั้นทันที
"TmXZijpk"
...
ข้อความพ่องเอ็งสิ!!! ไม่ใช่เขียนบอกทางในสุสานนะเว้ย แม่งงงงงง
ผมด่าบรรพบุรุษตระกูลจางทุกรุ่นที่สามารถด่าได้ ก่อนจะพยายามสงบสติ นี่คือเมินโหยวผิงกับเทคโนโลยี ไม่ใช่เมินโหยวผิงกับสุสาน แค่เขาส่งข้อความมาถึงผมได้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว
...แต่ข้อความที่ส่งมาแล้วอ่านไม่รู้เรื่อง มันก็แทบไม่ต่างอะไรจากไม่ส่งนั่นแหละ!!!
ผมพูดคุยและปรับความเข้าใจกับเขาอีกหลายครั้ง ก่อนเขาจะไปก็ย้ำแล้วย้ำอีกจนนายแว่นที่มารับเขาถึงกับเอ่ยปากว่า
"นายน้อยทำตัวเหมือนผู้หญิงกลัวแฟนนอกใจเวลาไปทำงานที่ไกลๆ..."
ไม่ต้องรอให้เขาพูดจบ ผมก็สบถสรรเสริญต้นตระกูลของเขาแล้ว
หลังจากเมินโหยวผิงไปคว่ำกรวยกับนายแว่นได้เกือบหนึ่งเดือน เสี่ยวฮัวก็มาหาผม พวกเราถามไถ่สารทุกข์สุขดิบและดื่มกันตามประสา ตอนนั้นเองที่มีเสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้น ผมหยิบโทรศัพท์สีดำที่ผ่านการแคลมประกันขึ้นมา
เสี่ยวฮัวดูสนอกสนใจโทรศัพท์ของผมเป็นพิเศษ แต่เพราะผมมัวแต่สนใจข้อความ เลยไม่ทันฟังว่าเขาพูดอะไร ได้ยินผ่านๆหูแค่สองสามคำอย่าง 'มือถือ' หรือ ไม่ก็ 'คู่รัก'
"กำลังกลับ"
ข้อความสั้นๆง่ายๆ แต่ผมรู้สึกเหมือนพบเจอสมบัติโบราณล้ำค่าจากการขุดสุสาน...ในที่สุด สิ่งที่ผมสอนเมินโหยผิงไปก็บังเกิดผลแล้ว!
ผมดีใจ เล่าคุยให้เสี่ยวฮัวฟังเป็นการใหญ่ มานึกดูในภายหลัง ผมก็ได้แต่คิดว่าตอนนั้นผมคงเริ่มเมา อยากพูดอะไรก็พูด ผมอาจจะสบถว่าอะไรสักอย่างที่ทำให้เขาไม่พอใจ เขาถึงได้ขอยืมโทรศัพท์มือถือของผมไป ก่อนจะ...หักมันเป็นสองท่อนต่อหน้าต่อตาผม!!!
"คราวหน้าที่มาเยี่ยม ฉันจะซื้อเครื่องใหม่ให้" เสี่ยวฮัวยิ้มให้ผมอย่างงดงาม
หลังจากเสี่ยวฮัวกลับไป คืนนั้นเมินโหยวผิงก็กลับมา ผมเตรียมของกินไว้ให้เขาเรียบร้อย มั่นใจเต็มที่ว่าเขาคงต้องวิ่งหาของกินเป็นอันดับแรก แต่เขากลับยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าของผม ท่าทางเหมือนมีเรื่องอยากจะพูดแต่ไม่พูดออกมา
"มีอะไรหรือเปล่า"
ผมถามเขาหลายครั้ง จนในที่สุด เขาหยิบโทรศัพท์มือถือสีดำออกมา...สภาพของมันคือหักเป็นสองท่อนไม่ต่างอะไรกับของผม ท่าทางโทรศัพท์ที่ผมซื้อมาจะอายุสั้นเกินไป ใช้แค่ไม่กี่เดือนก็ต้องหาสุสานให้มันซะแล้ว
"ขอโทษ"
เมินโหยวผิงบอกเสียงเรียบ
ผมมองซากสมาร์ทโฟนในมือของเขา อารมณ์โกรธวนเวียนอยู่ในหัวแต่ก็พูดอะไรไม่ออก ผมรอฟังคำอธิบายจากเขาแต่ก็รู้ดีว่าคงเป็นไปไม่ได้
ผมและเขามองหน้ากันอยู่นาน นานจนผมสังเกตว่าสีหน้าเรียบเฉยนั้นมีร่องรอยของความกังวลและโดดเดี่ยว ไม่รู้เพราะอะไร ผมมักจะเป็นคนเดียวที่สังเกตเห็นอะไรบางอย่างภายใต้ใบหน้านิ่งๆของเขาเสมอ และมันทำให้ผมไม่สามารถถามหรือด่าเขาได้เหมือนที่ทำกับนายอ้วนหรือคนอื่นๆ
สุดท้ายผมก็ได้แต่ปล่อยลืมความโกรธ แล้วหัวเราะออกมา
"ช่างมันเถอะ แค่นายกลับมาก็พอแล้ว"
ผมตัดสินใจว่าซากของสมาร์ทโฟนทัังสองเครื่อง ถ้าแคลมไม่ได้ ขายเป็นเศษเหล็กไม่ได้ ผมก็คงเอาไปทิ้ง
...โทรศัพท์มือถืออาจจะไม่จำเป็นก็ได้...
บางทีผมแค่ต้องการอะไรสักอย่างมาเป็นเครื่องยืนยันว่าเขาจะกลับมา จะเป็นข้อความ จะเป็นเสียง หรือสัญญาณอะไรก็ได้...
แต่ทั้งหมดนั้นก็ไม่สำคัญเท่ากับการที่ผมได้เห็นเขาอยู่ตรงหน้า...ยังมีชีวิต ยังมีลมหายใจ
"ฉันเตรียมของกินไว้ให้นายแล้ว"
ผมยิ้มและเดินนำเขาเข้าไปในบ้าน เมินโหยวผิงเดินตามผมมาเงียบๆ แต่ผมรู้สึกได้ว่าสายตาของเขาจ้องมองผมตลอดเวลา
อย่างน้อยวันนี้ผมยังมีเวลาอยู่กับเขาอีกนาน ผมจะให้เขาเล่าเรื่องที่เขาเจอมาตอนไปคว่ำกรวย
...ผมเชื่อว่ามันคงน่าสนใจกว่าคู่มือการสอนใช้โทรศัพท์มือถือแน่นอน...
MinMin- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 222
Points : 3853
Join date : 28/10/2014
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
อ๋อยยย น่ารักมากเลยค่ะ!! ;; /////-///// ;;
ชอบตอนนายเมินส่งข้อความกลับมาหาเป็นภาษาต่างดาวค่ะ 555555555555 บางทีอาจจะเขินจนไม่กล้าพิมพ์คำว่า 'คิดถึงนาย' เลยกดแป้นพิมพ์รัวๆมาหาแทนก็ได้นะค----- #เป็นด้วงมโนได้ไม่ผิด 555555
ส่วนเสี่ยวฮัว... เสี่ยวฮัวหึงสินะคะะ ยิ้มๆแต่รังสีอำมหิตมาเต็มเชียว o v o
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะคะมินมินซัง U v U
ชอบตอนนายเมินส่งข้อความกลับมาหาเป็นภาษาต่างดาวค่ะ 555555555555 บางทีอาจจะเขินจนไม่กล้าพิมพ์คำว่า 'คิดถึงนาย' เลยกดแป้นพิมพ์รัวๆมาหาแทนก็ได้นะค----- #เป็นด้วงมโนได้ไม่ผิด 555555
ส่วนเสี่ยวฮัว... เสี่ยวฮัวหึงสินะคะะ ยิ้มๆแต่รังสีอำมหิตมาเต็มเชียว o v o
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะคะมินมินซัง U v U
Naitear- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 232
Points : 3766
Join date : 27/10/2014
Age : 27
ที่อยู่ : หลังผ้าม่านในห้องของคุณชายฮัว
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
โอ้ยยยย น่ารักไม่ไหวแล้วค่ะ! คู่นี้เป็นคู่ที่ไม่เหมาะกับเทคโนโลยีจริงๆ 55555555555555
ตาเมินนะตาเมิน ที่กับโทรศัพท์ล่ะจิ้มพังๆ ทีกับมือนายน้อยนี่นาย่อนโยนขนาดนี้เลยเหรอ สองมาตรฐานชัดๆ แต่ก๊าวใจคนอ่านค่ะ /////
เสี่ยวฮัวน่ากลัว... หึงก็บอกว่าหึง ไปพังโทรศัพท์แล้วทำตัวเสี่ยอีก น่ากลัวนะคะคุณ *นายน้อยบอกขอ iPhone6 นะเสี่ยวฮัว*
ขอบคุณฟิคน่ารักๆเพิ่มรอยยิ้มค่า
ตาเมินนะตาเมิน ที่กับโทรศัพท์ล่ะจิ้มพังๆ ทีกับมือนายน้อยนี่นาย่อนโยนขนาดนี้เลยเหรอ สองมาตรฐานชัดๆ แต่ก๊าวใจคนอ่านค่ะ /////
เสี่ยวฮัวน่ากลัว... หึงก็บอกว่าหึง ไปพังโทรศัพท์แล้วทำตัวเสี่ยอีก น่ากลัวนะคะคุณ *นายน้อยบอกขอ iPhone6 นะเสี่ยวฮัว*
ขอบคุณฟิคน่ารักๆเพิ่มรอยยิ้มค่า
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
ฮาก้ากตอนจิ้มแล้วหน้าจอร้าว โอ๊ยยยยยยย 5555555+ กลายเป็นโทรศพไปแล้วเครื่องนึง แต่ตอนจบสุดท้ายทั้งเครื่องนายน้อยทั้งของเสี่ยวเกอก็กลายเป็นโทรศพไปจนได้ XDDDD
เจอแบบนี้นายน้อยควรหาNoki**3310ให้นายเมินใช้นะคะ รับรองลงกรวยเท่าไหร่ก็ไม่มีวันพัง เอาไปปาใส่หัวบ๊ะจ่างหรือผีแม่ย่าให้สลบยังได้!
ขอขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆอบอุ่นหัวใจนะคะ!
เจอแบบนี้นายน้อยควรหาNoki**3310ให้นายเมินใช้นะคะ รับรองลงกรวยเท่าไหร่ก็ไม่มีวันพัง เอาไปปาใส่หัวบ๊ะจ่างหรือผีแม่ย่าให้สลบยังได้!
ขอขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆอบอุ่นหัวใจนะคะ!
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
...แนะนำโน-ตื้ด- รุ่นอมตะ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ รถเหยียบไม่พัง ผีดิบซัดไม่เสียนะ อู๋เสีย ฉันว่านายให้เสี่ยวเกอใช้สิ่งนี้จะดีสุดจ่ะ
เสี่ยวฮัวร้ายมาก!! 555 แต่ทำไมเรายิ่งชอบเสี่ยวฮัวเนี่ย งานร้าวฉานคืองานของนายสินะ 555
นายเฮยพูดก็ถูก...ประหนึ่งคนรักกลัวอีกคนมีคนใหม่ 555
นายน้อยนี่ไม่ว่ายังไงก็ห่วงเสี่ยวเกอที่หนึ่งสิน่า
เสี่ยวฮัวร้ายมาก!! 555 แต่ทำไมเรายิ่งชอบเสี่ยวฮัวเนี่ย งานร้าวฉานคืองานของนายสินะ 555
นายเฮยพูดก็ถูก...ประหนึ่งคนรักกลัวอีกคนมีคนใหม่ 555
นายน้อยนี่ไม่ว่ายังไงก็ห่วงเสี่ยวเกอที่หนึ่งสิน่า
karnalone- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 115
Points : 3607
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
น่าร้ากกกกกกกก นี่ไม่เคยคิดถึงเสี่ยวเกอกับเทคโนโลยี่เลยค่ะ555 นายน้อยอย่าลืมเก็บเมมโมรี่ไว้ อย่างน้อยมันก็มีข้อความแรกจากเสี่ยวเกอนะ555
Nathael- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 18
Points : 3498
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
/นั่งขำก๊ากอยู่คนเดียวตั้งแต่ต้นจนจบฟิค
โฮววววววววววว มันน่ารักกิ๊วก๊าวใจมากเลยค่ะ
ท่ามกลางฟิคดราม่ามากมาย มีความกรุบกริบน่ารักอยู่ตรงนี้เอง ฟฟฟฟ
เสี่ยวเกอกับเทคโนโลยีนี่มัน.....ดูท่าจะเป็นได้แต่แบบนี้จริงๆด้วย
ขำคำว่า 'อ่อนโยนต่อเทคโนโลยี' มากค่ะ ที่จริงก่อนหน้านี้กะแรงไม่ถูก พอให้ใช้แรงแบบเดียวกับที่ไถไปมาบนมืออู๋เสียนี่นายถึงพอจะเข้าใจสินะ ฟฟฟฟ
ก็ว่าอยู่ว่าข้อความแรกที่จะส่งมาจะเป็นยังไง แต่ไอ้การส่งกลับมาเป็นตัวอักษรแบบอ่านไม่รู้เรื่องเนี่ย โคตรจะพี่เมินเลยค่ะ 555
'ผมด่าบรรพบุรุษตระกูลจางทุกรุ่นที่สามารถด่าได้' นายไล่ได้กี่คนกันเทียนเจิน 555 /เออแต่ก็รู้จักอยู่หลายชื่ออยู่สินะ ไปเยี่ยมสุสานเขามาแล้วนี่นา
ขำเสี่ยวฮัวที่หลังจากหักมือถือแล้วก็ยิ้มงดงาม ภาพนายยิ้มงดงามนี่มันสะท้อนขึ้นในมโนภาพเลยคุณชายเก้า แงงงงง
ว่าแต่สำหรับนายสองคนน่ะ สมาร์ทโฟนดูจะไม่เหมาะหรอกนะ...
นายน้อยสามสกุลอู๋ สนใจ noki- 3310 ไหมคะ?
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักกรุบกริบกิ๊วก๊าวอบอุ่นหัวใจค่ะ ภาษาที่เขียนดีมาก เห็นภาพนายน้อยออกมาเลย XD
โฮววววววววววว มันน่ารักกิ๊วก๊าวใจมากเลยค่ะ
ท่ามกลางฟิคดราม่ามากมาย มีความกรุบกริบน่ารักอยู่ตรงนี้เอง ฟฟฟฟ
เสี่ยวเกอกับเทคโนโลยีนี่มัน.....ดูท่าจะเป็นได้แต่แบบนี้จริงๆด้วย
ขำคำว่า 'อ่อนโยนต่อเทคโนโลยี' มากค่ะ ที่จริงก่อนหน้านี้กะแรงไม่ถูก พอให้ใช้แรงแบบเดียวกับที่ไถไปมาบนมืออู๋เสียนี่นายถึงพอจะเข้าใจสินะ ฟฟฟฟ
ก็ว่าอยู่ว่าข้อความแรกที่จะส่งมาจะเป็นยังไง แต่ไอ้การส่งกลับมาเป็นตัวอักษรแบบอ่านไม่รู้เรื่องเนี่ย โคตรจะพี่เมินเลยค่ะ 555
'ผมด่าบรรพบุรุษตระกูลจางทุกรุ่นที่สามารถด่าได้' นายไล่ได้กี่คนกันเทียนเจิน 555 /เออแต่ก็รู้จักอยู่หลายชื่ออยู่สินะ ไปเยี่ยมสุสานเขามาแล้วนี่นา
ขำเสี่ยวฮัวที่หลังจากหักมือถือแล้วก็ยิ้มงดงาม ภาพนายยิ้มงดงามนี่มันสะท้อนขึ้นในมโนภาพเลยคุณชายเก้า แงงงงง
ว่าแต่สำหรับนายสองคนน่ะ สมาร์ทโฟนดูจะไม่เหมาะหรอกนะ...
นายน้อยสามสกุลอู๋ สนใจ noki- 3310 ไหมคะ?
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักกรุบกริบกิ๊วก๊าวอบอุ่นหัวใจค่ะ ภาษาที่เขียนดีมาก เห็นภาพนายน้อยออกมาเลย XD
aathewolf- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 34
Points : 3522
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
เล่นซะหน้าจอร้าววววว
ต้องให้เสี่ยวเกอใช้รุ่นปาหัวหมาแล้วหัวหมาแตกนั่นล่ะ
ต้องให้เสี่ยวเกอใช้รุ่นปาหัวหมาแล้วหัวหมาแตกนั่นล่ะ
meanato- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 487
Points : 3971
Join date : 27/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : หลังประตูสัมฤทธิ์
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
(เปิดซิงยูสเซอร์เนมใหม่ด้วยคอมเม้นท์นี้)
น่ารักมากๆเลยค่ะ TAT แง๊ เมินโหยวผิงกับโทรศัพท์มือถือ ฟฟฟ บางทีสมาร์ทโฟนอาจจะไม่เหมาะกับสองนิ้วที่ยาวเป็นพิเศษของเขา ถ้ายังไงเมทแนะนำให้ลองใช้โนเกีย 3310 ดูมั้ยคะ? ทน ถึก ลงสุสาน 2 ปีแบตลดไปขีดเดียว ไม่หักหรือพังง่ายๆ แถมเวลาทำดาบหายยังใช้เป็นอาวุธแทนได้อีกด้วย =w=b
ฟฟฟฟ แต่เสี่ยวฮัวแอบหึงช้ะ รู้ทันนะ กิกิกิ น่ารักอ่าาาาา แอบกบฏฮัวเสีย แต่ผิงเสียไม่ว่ายังไงก็ก๊าวเหมือนกันค่ะ เลือกไม่ถูกจริงๆ ฮือออออออ
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะค้า ^^
น่ารักมากๆเลยค่ะ TAT แง๊ เมินโหยวผิงกับโทรศัพท์มือถือ ฟฟฟ บางทีสมาร์ทโฟนอาจจะไม่เหมาะกับสองนิ้วที่ยาวเป็นพิเศษของเขา ถ้ายังไงเมทแนะนำให้ลองใช้โนเกีย 3310 ดูมั้ยคะ? ทน ถึก ลงสุสาน 2 ปีแบตลดไปขีดเดียว ไม่หักหรือพังง่ายๆ แถมเวลาทำดาบหายยังใช้เป็นอาวุธแทนได้อีกด้วย =w=b
ฟฟฟฟ แต่เสี่ยวฮัวแอบหึงช้ะ รู้ทันนะ กิกิกิ น่ารักอ่าาาาา แอบกบฏฮัวเสีย แต่ผิงเสียไม่ว่ายังไงก็ก๊าวเหมือนกันค่ะ เลือกไม่ถูกจริงๆ ฮือออออออ
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะค้า ^^
uxmishi- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 52
Points : 3552
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
สะ เสี่ยวฮัวแอบน่ากลัว ถึงกับหักมือถือทิ้งด้วยพิษรักแรงหึง
ดูท่าทางแล้วเสี่ยวเกอคงจะไม่เหมาะกับเทคโนโลยีจริงๆ นายน้อยคะสนใจจะลองเปลี่ยนเป็นเขียนจดหมายหรือส่งโทรเลข---
ดูท่าทางแล้วเสี่ยวเกอคงจะไม่เหมาะกับเทคโนโลยีจริงๆ นายน้อยคะสนใจจะลองเปลี่ยนเป็นเขียนจดหมายหรือส่งโทรเลข---
SilverCloud- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 433
Points : 3950
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : ตู้เสื้อผ้าของอารอง
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
ขำเสี่ยวเกอมาก ท่าทางตอนงงกับโทรศัพท์คงน่ารักน่าดู
สงสัยคราวหน้าต้องเปลี่ยนเป็นโนเกียคู่แทนนะคะนายน้อย ทนถึกตกตึกก็ไม่พัง
เสี่ยวฮัวนี่คือกำลังภายในสูงมาก หักโทรศัพท์ได้ด้วยมือ ฮาาา ต้องเรียกนายแว่นมาจัดการ
สงสัยคราวหน้าต้องเปลี่ยนเป็นโนเกียคู่แทนนะคะนายน้อย ทนถึกตกตึกก็ไม่พัง
เสี่ยวฮัวนี่คือกำลังภายในสูงมาก หักโทรศัพท์ได้ด้วยมือ ฮาาา ต้องเรียกนายแว่นมาจัดการ
susuwatari- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 81
Points : 3599
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
มันควรเป็นฟิคมุ้งมิ้งๆกลิ่นไอหวานๆ แต่นนี่ขำก๊ากตั้งกะนายเมินกระซวกมือถือ โอ๊ยยยยยย 55555555555
หัวเราะบ้านพังเลยค่ะตอนที่นายเมินส่งข้อความเป็นภาษาต่างดาว 5555
พิษรักแรงหวงเสี่ยวฮัวรุนแรงนัก นายน้อยนี่ช่างไม่รับไม่รู้อะไรบ้างเลย
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะคะ
หัวเราะบ้านพังเลยค่ะตอนที่นายเมินส่งข้อความเป็นภาษาต่างดาว 5555
พิษรักแรงหวงเสี่ยวฮัวรุนแรงนัก นายน้อยนี่ช่างไม่รับไม่รู้อะไรบ้างเลย
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะคะ
lilitho- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 14
Points : 3494
Join date : 27/10/2014
Age : 28
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
เสี่ยวเกอคะ ฝ่ามือนายน้อยนุ่มมั้ย >0<
จบได้มันละมุนมากกกก นี่มันคู่รักโลว์เทคใช่มั้ย 55555555555
เสี่ยวฮัวนายนี่ไม่ได้เลยน๊าาาาา กิกิ
จบได้มันละมุนมากกกก นี่มันคู่รักโลว์เทคใช่มั้ย 55555555555
เสี่ยวฮัวนายนี่ไม่ได้เลยน๊าาาาา กิกิ
oilypicca- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 61
Points : 3543
Join date : 27/10/2014
Age : 32
ที่อยู่ : ใต้เตียงเรือนหอสกุลจาง
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
เอิ่บ แล้วตกลงเสี่ยวฮัวซื้อเครื่องใหม่ให้นายน้อยหรือเปล่าคะเนี่ย ถถถถถ
ว่าแต่จะฮาไปไหนคะ เลื่อนหน้าจอมือถือครั้งแรกของเสี่ยวเกอ ทำเอาจอร้าวเลยทีเดียว
ดีนะที่ไม่ทะลุออกไปข้างหลัง =[]=!!!!
ณ ตอนนี้สงสัยอย่างเดียวค่ะ ข้อความต่างดาวนั้นหมายความว่ายังไง
หรือเสี่ยวเกอแค่กดมั่วแล้วมือลั่นเผลอกดส่ง พก๊ากกก
ชอบภาษาในการเขียนมากเลยค่า เขียนได้ลื่นไหล เป็นธรรมชาติ ต่อเนื่องทั้งเรื่อง ไม่มีสะดุดเลย
แล้วแต่งมาอีกนะคะ <333
ว่าแต่จะฮาไปไหนคะ เลื่อนหน้าจอมือถือครั้งแรกของเสี่ยวเกอ ทำเอาจอร้าวเลยทีเดียว
ดีนะที่ไม่ทะลุออกไปข้างหลัง =[]=!!!!
ณ ตอนนี้สงสัยอย่างเดียวค่ะ ข้อความต่างดาวนั้นหมายความว่ายังไง
หรือเสี่ยวเกอแค่กดมั่วแล้วมือลั่นเผลอกดส่ง พก๊ากกก
ชอบภาษาในการเขียนมากเลยค่า เขียนได้ลื่นไหล เป็นธรรมชาติ ต่อเนื่องทั้งเรื่อง ไม่มีสะดุดเลย
แล้วแต่งมาอีกนะคะ <333
rainyday515- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 26
Points : 3505
Join date : 29/10/2014
Age : 34
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
เสี่ยวเกอกับโทรศัพท์....เป็นคู่ที่น่ารักมาก5555
สำหรับเสี่ยวเกออย่าใช้เลยค่ะสมาร์ทโฟน ไม่ทนมือทนแรงซะเท่าไหร่
นายนะต้องโทรศัพท์ในตำนานเท่านั้นถึงจะเหมาะ ฮาา
เสี่ยวเกออย่าอ่อนโยนกับนายน้อยเป็นอย่างเดียวสิ
ต้องรู้จักอ่อนโยนต่อเทคโนโลยีด้วย แต่คงไม่จำเป็นแล้วละมั้ง หุๆ
ฟิคนี้มันก๊าวใจดีจัง>w<
สำหรับเสี่ยวเกออย่าใช้เลยค่ะสมาร์ทโฟน ไม่ทนมือทนแรงซะเท่าไหร่
นายนะต้องโทรศัพท์ในตำนานเท่านั้นถึงจะเหมาะ ฮาา
เสี่ยวเกออย่าอ่อนโยนกับนายน้อยเป็นอย่างเดียวสิ
ต้องรู้จักอ่อนโยนต่อเทคโนโลยีด้วย แต่คงไม่จำเป็นแล้วละมั้ง หุๆ
ฟิคนี้มันก๊าวใจดีจัง>w<
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
ตามไล่อ่านฟิค อร๊ายเพิ่งอ่านค่ะ
ทำไมมุ้งมิ้งหวานแหววกันขนาดนี้
ทำไมมุ้งมิ้งหวานแหววกันขนาดนี้
Narakas- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 263
Points : 3851
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : ทิเบต
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
อ่านฟิคนี้แล้วนึกถึงโฆษณาซักอัน ที่บอกว่า
เทคโนโลยีไม่อาจทดแทนความรัก
มากๆเลยล่ะค่ะ อิย๊าาาาาาาาาาาา <3
เทคโนโลยีไม่อาจทดแทนความรัก
มากๆเลยล่ะค่ะ อิย๊าาาาาาาาาาาา <3
Feran.FS- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 457
Points : 3952
Join date : 27/10/2014
Age : 28
ที่อยู่ : ใต้เตียงนอนเซี่ยจื่อหยาง...
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
นั่งกรีดร้องอยู่หน้าจอค่ะ...
นายน้อยทำตัวยังกะสาวน้อยวัยใสจ้องมือถือทั้งวัน รอข้อความเดียวจากคนที่ชอบเลย 5555
โอ้ยน่ารักมากค่ะ!! ชอบๆ
นายน้อยทำตัวยังกะสาวน้อยวัยใสจ้องมือถือทั้งวัน รอข้อความเดียวจากคนที่ชอบเลย 5555
โอ้ยน่ารักมากค่ะ!! ชอบๆ
Rainxx_fon- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 58
Points : 3550
Join date : 27/10/2014
Age : 27
ที่อยู่ : สิงอยู่ตามฝาบ้านสกุลอู๋ <3
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
เง้ออออ น่ารักมากๆเลยยยแงงงงง
Xyxear- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 19
Points : 3498
Join date : 28/10/2014
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
แต่กับเทคโนโลยีนั้น...ความเชื่อมโยงแทบเป็นศูนย์เลย
ถูกมากค่ะ
คิดภาพพี่เมินมานั่งแชทไลนไรงี้ไม่ออกเลย
แต่เค้าก็น่ารักนะ
อู๋เสียให้พก เค้าก็พก ถึงจะส่งภาษาต่างดาวกลับมาก็เหอะ
ถูกมากค่ะ
คิดภาพพี่เมินมานั่งแชทไลนไรงี้ไม่ออกเลย
แต่เค้าก็น่ารักนะ
อู๋เสียให้พก เค้าก็พก ถึงจะส่งภาษาต่างดาวกลับมาก็เหอะ
sagacity191- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 53
Points : 3523
Join date : 06/11/2014
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
เป็นฟิคที่ชอบมากเรื่องนึงเลยค่ะ รู้สึกเข้าถึงตัวละครได้ดีมาก >\\\<
นายเมินกับเทคโนโลยีนี่ดูเหมือนเด็กไปเลย น่ารักกกก ขำตอนโทรศัพท์พังในสามวิมากกก แงงง แต่ก็สมเป็นเสี่ยวเกอแล้วค่ะ 555555
ปล. คุณชายอิจก็บอ--- *โดนพลองใส่*
นายเมินกับเทคโนโลยีนี่ดูเหมือนเด็กไปเลย น่ารักกกก ขำตอนโทรศัพท์พังในสามวิมากกก แงงง แต่ก็สมเป็นเสี่ยวเกอแล้วค่ะ 555555
ปล. คุณชายอิจก็บอ--- *โดนพลองใส่*
gaaraclub- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 81
Points : 3561
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : แขนเสื้อปู่อู๋
Re: [OS] โทรศัพท์มือถือ [ผิงเสีย]
ซื้อสมาร์ทโฟนมาให้นายเมินใช้!!! นายน้อยคะ แค่คิดก็ผิดเสียแล้วค่ะ OTL
อย่างนายเมินคงเหมาะกับโนเกีย 3310 ได้อย่าเดียวแล้วมั้งคะ แบบถึกทือทนทาน ชาร์ตครั้งเดียวได้ต่อเนื่องได้ 3 เดือน คับขันขึ้นมาก็เอามาทุบหัวบ๊ะจ่างแทนอาวุธได้สบายๆนี่สิเหมาะถึงจะกว่า ;;;v;;;
เจอชอตนายน้อยให้เสี่ยวเกอลองลากนิ้วบนมือแล้วใจเต้นแปลกๆ อย่างอื่นไม่ถนอม แต่กับนายน้อยนี่ยิ่งกว่าไข่ในหินเชียวนะคะ แหมๆๆๆ >////////< อ่านแล้วละลายแทนเลย
ส่วนเสี่ยวฮัวหึงโหดแล้วป๋าใส่แบบนี้น่าตีมากค่ะ ตัวเครื่องน่ะช่างมันห่วงแต่ซิมจะรอดมั้ย ข้อความแรกของเสียวเกอ(ที่ส่งสำเร็จ)นี่สำคัญกับนายน้อยมากนะ //เอ้านายแว่นจัดการทีซี!! แง่งงงง
อย่างนายเมินคงเหมาะกับโนเกีย 3310 ได้อย่าเดียวแล้วมั้งคะ แบบถึกทือทนทาน ชาร์ตครั้งเดียวได้ต่อเนื่องได้ 3 เดือน คับขันขึ้นมาก็เอามาทุบหัวบ๊ะจ่างแทนอาวุธได้สบายๆนี่สิเหมาะถึงจะกว่า ;;;v;;;
เจอชอตนายน้อยให้เสี่ยวเกอลองลากนิ้วบนมือแล้วใจเต้นแปลกๆ อย่างอื่นไม่ถนอม แต่กับนายน้อยนี่ยิ่งกว่าไข่ในหินเชียวนะคะ แหมๆๆๆ >////////< อ่านแล้วละลายแทนเลย
ส่วนเสี่ยวฮัวหึงโหดแล้วป๋าใส่แบบนี้น่าตีมากค่ะ ตัวเครื่องน่ะช่างมันห่วงแต่ซิมจะรอดมั้ย ข้อความแรกของเสียวเกอ(ที่ส่งสำเร็จ)นี่สำคัญกับนายน้อยมากนะ //เอ้านายแว่นจัดการทีซี!! แง่งงงง
Starsong- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 86
Points : 3490
Join date : 13/01/2015
ที่อยู่ : ในถ้วยชาอารอง
Similar topics
» [OS] #dmbjdaily 'โทรศัพท์มือถือ' (ผิงเสีย) Picture
» [OS] #dmbjdaily (โทรศัพท์มือถือ) Call my Name [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily "ข้างกาย" (หัวข้อ : โทรศัพท์มือถือ) [เสียผิง/ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily 'โทรศัพท์มือถือ' (15 จางฉี่ซานxอู๋เหลาโก่ว)
» [OS] โทรศัพท์มือถือ [ฮัว>เสีย]
» [OS] #dmbjdaily (โทรศัพท์มือถือ) Call my Name [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily "ข้างกาย" (หัวข้อ : โทรศัพท์มือถือ) [เสียผิง/ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily 'โทรศัพท์มือถือ' (15 จางฉี่ซานxอู๋เหลาโก่ว)
» [OS] โทรศัพท์มือถือ [ฮัว>เสีย]
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth