[OS] แว่นดำ [เฮยฮัว]

[MinMin]

แว่นดำ





"สนใจลองใส่แว่นดำบ้างมั้ย คุณชายเก้า"

เซี่ยอวี่ฮัวเงยหน้าจากโทรศัพท์มือถือ สบตาคนที่ยืนค้ำหัวก้มตัวลงมาจนหน้าแทบจะชนกัน เห็นภาพสะท้อนของตัวเองในแว่นตาสีดำนั้นชัดเจน แต่กลับมองไม่เห็นว่าดวงตาหลังแว่นดำนั้นเป็นอย่างไร

เขาใช้มือข้างที่ไม่ได้ถือโทรศัพท์ดันใบหน้าของ นายแว่นดำให้ห่างออกไปแล้วพูดว่า
"ถ้าใส่แล้วต้องแกล้งทำเป็นตาบอดแบบคุณ ฉันไม่ต้องการ"

"ใส่แล้วเห็นชัดกว่าไม่ใส่นะ"

เขามองรอยยิ้มของอีกฝ่ายแล้วก็ยิ้มตอบ

"เห็นชัดจนเดินชนร้านคนอื่นให้เขาวิ่งไล่ทวงค่าเสียหายหรือ ไม่เอาน่า เฮยเสียจื่อ ฉันไม่ใช่นายน้อยสาม"

นายแว่นดำหัวเราะทันที
"ผมชักจะสงสัยเสียแล้วว่ามีอะไรเกี่ยวกับตระกูลอู๋ที่ตระกูลเซี่ยไม่รู้บ้าง"

"ไม่จำเป็นที่คุณจะต้องรู้"

"ผมมีข้อแลกเปลี่ยน ถ้าคุณบอกความลับของนายน้อยสามให้ผมฟังสามเรื่อง ผมจะให้แว่นดำเป็นของตอบแทน" นายแว่นดำหยิบแว่นดำออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แกว่งมันไปมาต่อหน้าเซี่ยอวี่ฮัว แต่เป้าหมายไม่มีทีท่าว่าสนใจสักนิด

คุณชายเก้าต่างจากนายน้อยสามจริงๆ...

"แว่นนี้ไม่ธรรมดานะ คุณชายเก้า" เมื่อเห็นว่าไม่สนใจ ก็ต้องบรรยายสรรพคุณ "นี่คือแว่นที่นายน้อยสามใส่แล้วเดินชนร้านคนอื่นจนถูกวิ่งไล่ทวงค่าเสียหายเชียวนะ"

...ได้ผล

แค่คำว่า "นายน้อยสามใส่" ก็ทลายกำแพงแห่งความไม่สนใจสิ่งใดของคุณชายเก้าได้ทันที

นายแว่นดำยิ้มกว้างขึ้น "สนมั้ย คุณชายเก้า"

"ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่าแว่นนั่นคืออันเดียวกับที่ อู๋เสียเคยใส่"

"คุณดูเอาเลย"
เขาส่งแว่นดำให้อีกฝ่ายพิจารณาอย่างละเอียดถี่ถ้วนราวกับกำลังตีราคาซื้อขายวัตถุโบราณระดับกระดูกมังกร

"มีรอยการถูกกล่องลังถล่มใส่ มีรอยนิ้วมือของนายน้อยสามด้วย ถ้าคุณสามารถส่งหน่วยพิสูจน์หลักฐานได้ หรือถ้าคุณมีจมูกดีเหมือนสุนัขของตระกูลอู๋ คุณจะสามารถได้กลิ่นของนายน้อยสามจากแว่นนี้"

เซี่ยอวี่ฮัวส่องดูแว่นดำในมืออยู่นานก่อนจะลองใส่บ้าง ท่าทางเหมือนจะยอมรับข้อแลกเปลี่ยนทำให้เขาพูดต่อ

"ถึงคนตระกูลเซี่ยจะยึดหลักความรอบคอบขนาดไหนก็ควรเชื่อใจคนอื่นบ้างนะ คุณชายเก้า ตอนนี้คุณได้ของไปแล้ว อย่าลืมข้อแลกเปลี่ยนของเราสิ"

คนถูกทวงยิ้ม "ความลับของอู๋เสียน่ะเหรอ" กวักมือเรียกให้อีกฝ่ายขยับเข้ามาใกล้

นายแว่นดำก้มตัวลง รอยยิ้มบนใบหน้าและเสียงหัวเราะบอกว่าเขากำลังสนุก แต่วินาทีต่อมาก็ต้องกลายเป็นเสียงร้องโอยเมื่อความลับของนายน้อยสามที่เขาควรจะได้ยิน กลับกลายเป็นการบิดดึงหูเสียได้

คุณชายเก้าถึงจะหน้าสวยเสียงหวานอย่างไรก็ผู้ชาย...แรงผู้ชายอย่างควาย

"คุณชายเก้า" เขาส่งเสียงประท้วง คนถูกเรียกขำพรูด ยอมปล่อยมือในที่สุด

"ความลับของอู๋เสีย มีฉันรู้คนเดียวก็พอแล้ว" เซี่ยอวี่ฮัวบอกพร้อมกับลุกขึ้นยืน ยังคงใส่แว่นดำที่ดูท่าทางจะยึดไปเป็นของตัวเองเรียบร้อย

นายแว่นดำจับหูที่ถูกบิดจนแดง...เขาพลาดจริงๆที่คิดว่าคุณชายเก้าจะคล้าย นายน้อยสาม

"ตอนไปคาราโอเกะด้วยกัน คุณขอให้ฉันร้องตั้งหลายเพลง ถือซะว่าจ่ายค่าเข้าชมย้อนหลัง แถมได้ฟังแบบส่วนตัวใกล้ชิดขนาดนั้น แค่แว่นอันเดียวถือว่าถูกมากแล้ว"

เขาตั้งใจจะประท้วงต่อ แต่เห็นคุณชายเก้าหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา จำได้ว่าเป็นเครื่องใหม่...เป็นโทรศัพท์คู่กันกับที่ซื้อให้นายน้อยสาม

เขาจึงเงียบ มองคนตรงหน้ารับโทรศัพท์ พูดคุยด้วยเสียงสดใส

ถึงจะไม่เห็นดวงตาที่ซ่อนอยู่หลังแว่นดำ แต่รอยยิ้มของเซี่ยอวี่ฮัวเป็นสิ่งที่เขาเฝ้ามองมาตลอด

รอยยิ้มเวลาคุยกับคนที่มีความสำคัญ ย่อมต่างจากรอยยิ้มเวลาคุยกับคนอื่นๆ

หลายสิ่งในชีวิต
ถ้ามองเห็นก็จะรับรู้
ถ้ารับรู้ก็จะเจ็บปวด

ถ้าไม่อยากเจ็บปวด ก็ไม่ต้องรับรู้
ปิดตาตัวเองให้มืดบอด...แค่นี้ก็พอแล้ว

เฮยเสียจื่อหันหลังกลับ เดินไปอีกทาง แล้วเริ่มหัวเราะ

...โลกที่เสมือนว่าตัวเองตาบอดนี่มันดีจริงๆ...





______________________

*อู๋เสียใส่แว่นดำเดินชนร้านคนอื่นจนถูกวิ่งไล่ทวงค่าเสียหาย ---> ต่อจากฟิค "Your World"
https://dmbjth.thai-forum.net/t54-topic

**เสี่ยวฮัวร้องคาราโอเกะกับนายแว่น --> ต่อจากฟิค "เพลง"
https://dmbjth.thai-forum.net/t55-topic

***ทั้งฟิค “Your World” และ ฟิค “เพลง” เป็นฟิคที่เชื่อมโยงกับฟิคเรื่อง “โทรศัพท์มือถือ”
https://dmbjth.thai-forum.net/t53-topic

โดยส่วนตัวติดว่าแม้จะไม่อ่านฟิคสามเรื่องนี้มาก่อนก็น่าจะรู้เรื่องค่ะ
แต่ถ้าอ่านจะทำให้เข้าใจเรื่องมากขึ้น

ขอบคุณที่อ่านค่ะ

[Mill]

เป็นเฮยฮัวที่ชอบที่สุดเลยค่ะ U v U
ชอบคาแรคเตอร์ทั้งคู่ในฟิคนี้มาก
ชอบรายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่โยงมาจากเรื่องอื่นด้วย
คนพวกนี้ก็ช่างวิ่งตามกันเป็นทอดๆจริงๆค่ะ 555

[Ak_Zokyo]

อีกทีว่าชอบความต่อเนื่องของฟิคคุณมินมินมา เหมือนจะเป็นฟิคยาวแต่ก็แยกกันอ่านได้ เป็นเหตุเป็นผลจนเชื่อรูทนี้ตามอะไรแบบนั้นน่ะค่ะ ฮือ เสี่ยวฮัวที่รู้ทันนายแว่นเนี่ย เฮยฮัวอันนี้โซก๊าว

ตรง >> โลกที่เสมือนตัวเองตาบอด ดูบ้าบอแต่ก็เป็นวิธีมองกับจัดการความรู้สึกตัวเองได้บ้าบอสมกะเป็นนายแว่นดีค่ะ

นั่นสิ พวกนายไล่ตามกันเป็นทอดๆแบบนี้สนุกมั้ย ด้วงปวดใจแต่ก็ฟิน แงงงง

[Feran.FS]

ชอบที่ตามมาเป็นทอดๆจังค่ะ! โถ่นายแว่นนนน น่าฉงฉานนนน

[Naitear]

ฮือ ฟิคเจ็บปวดมากค่ะ ; - ; นายแว่นที่คิดว่าจะปิดความรู้สึกตัวเองได้โดยทำเป็นตาบอดนี่มันงี่เง่าจริงๆค่ะฮืออ
ชอบเฮยฮัวคุณมินมากเลยค่ะ wwwwww ดูไม่ยอมกันทั้งคู่ ชอบที่นายแว่นโดนดึงหูด้วย //ฮาาา
ฟิคต่อๆกันมาอย่างนี้ เดี๋ยวก็มีฟิคต่อตอนต่อไปมาใช่มั้ยค------ #โดนบิดคอ ///w\\\

[meanato]

ฉากที่โดนดึงหูทำไมน่ารักกันจัง

[SilverCloud]

โถ่ นายแว่นผู้น่าสงสาร ถึงจะพยายามแค่ไหนก็ไม่สามารถเป็นคนสำคัญได้เท่านายน้อยอยู่ดี ทำใจซะนะแว่นคนนู้นเค้าเป็นรักแรกฝังใจของคุณชาย แต่น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน หยอดไปเรื่อยๆเดี๋ยวซักวันคุณชายก็เห็นแกเองแหละ

[kame_kazuha]

อะไรคือความลับของอู๋เสีย บอกมานะฮัวฮัว

[faliona01]

ยัยๆๆๆๆๆ
เสี่ยวฮัวไม่รักไม่หลงได้ยังไง
นายน้อยน่ารักโมเอะขนาดนี้ ><

[carrotkun]

คุณมินมินแต่งฟิคคู่ไหนก็ดีงามเหลือเกินค่ะ โอย /อวยบ่อยมากคุณมินมินอาจจะรำคาญเรา๕๕๕/
เฮยฮัวรอบนี้ดูหยอกกันน่ารักเหลือเกิน ทั้งตอนแรกที่มายืนค้ำหัว แล้วคุณชายเลยดันหน้าออก
ทั้งพยายามบรรยายสรรพคุณมาหลอกล่อ ทั้งท่าทางคุณชายี่หยิบแว่นมาลอง คือน่าร๊ากกกกกกกก
แต่ก็ยังแอบหยอดความเจ็บปวดนิดๆสไตล์คุณมินมินนะคะ ดีงามเหลือเกิน
/โชคดีละเกินที่เราอ่านฟิคก่อนๆมาครบแล้ว ฮือ /แต่น่าจะยังเม้นท์ไม่ครบ/

ความเจ็บปวดตอนท้ายทั้งของคุณชายและนายแว่นดำคือดีเหลือเกินค่ะ T///T