[OS] the false consanguinity [อารองxอาสาม][PG-17]

by **SilverCloud** Tue 28 Oct 2014, 00:51

Pairing: อู๋เออร์ไป๋ x เซี่ยเหลียนหวน
Rate: PG-17? (คือเค้าจัดเรทไม่เป็น orz)
Warning: สปอยล์เล่ม 10 นิดนึงค่ะ (นิดเดียวจริงๆ)
PS: แก้จากที่ลงในกลุ่มสาววายให้ยาวขึ้นอีกนิดนึงค่ะ

ร่างกายร้อนผ่าว สองขาหนีบเข้าหากัน เสียดสียังกลางลำตัวเพื่อบรรเทาความร้อนในร่างกายที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ปากบางอ้าออก หอบหายใจถี่รัวจากฤทธิ์ยา
นัยตาชุ่มน้ำเหลือบมองยังอีกร่างที่นั่งตระหง่านราวพญามังกร

เขาพลาดไปตอนไหน ครั้งสุดท้ายจำได้ว่าเขากลับมาจากคว่ำกรวยกับพวกพานจื่อ เจอพี่รองรออยู่ที่ร้าน
เขาแปลกใจมาก เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องที่ทะเลซีซา เขากับพี่รองเจอกันครั้งสุดท้ายที่บ้านใหญ่ หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้คุยกันอีกเลย
อีกฝ่ายชวนเขาดื่ม พร้อมพูดคุยตามประสาพี่น้องที่ไม่ได้เจอกันมานาน พฤติกรรมแสนธรรมดาราวกับก่อนหน้าที่เขาพยายามหนีหน้าร่างสูงไม่เคยเกิดขึ้นพาให้นึกสงสัย

และนอกจากความสงสัย ลึกลงไปคือความกลัว

กลัว… เพราะอู๋เออร์ไป๋ช่างฉลาดเฉียบแหลมนัก คนๆ นี้น่ากลัวจนเกินไป สมัยที่เขาเคยไปเที่ยวเล่นที่บ้านสกุลอู๋กับเตี่ย เขายังจำได้ไม่เคยลืม
แววตาหลังกรอบแว่นที่มองมาอย่างเย็นชา เพียงแค่มองสบก็พาให้ร่างสั่นเทิ้ม ในตอนนั้นเจ้าบ้านสกุลอู๋แนะนำกับเขาว่าอีกฝ่ายเป็นลูกชายคนที่สอง ชื่อว่าอู๋เออร์ไป๋ ผู้ซึ่งเมื่อเติบใหญ่ได้ชื่อว่าเป็นซือเย๋แห่งตระกูลอู๋ หากถูกจับตามองอีกฝ่ายต้องจับได้แน่ว่าเขาไม่ใช่อู๋ซันเสิ่ง แต่เป็นเซี่ยเหลียนหวน ด้วยความจำเป็นบางอย่าง หลังจากเหตุการณ์สุสานเรือจมเขาและซันเสิ่งจึงต้องสลับตัวกัน

และก็เพราะไอ้แผนการงี่เง่าของเจ้านั่น เขาเลยต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้!!

"พะ พี่รอง ทำไม..." ร้องถามเสียงสั่นพร่า ใบหน้าคมฉายแววไม่เข้าใจเต็มเปี่ยม

"แกรู้อยู่แก่ใจดี เจ้าสาม ว่าทำไมฉันถึงทำแบบนี้"

คนเป็นพี่มองมาอย่างเย็นชา ดวงตาดุจเหยี่ยวมองสบร่างบนเตียงอย่างสื่อความหมายนั้นพาให้เหลียนหวนสั่นสะท้าน

ร่างสูงสง่าลุกขึ้นเดินเข้าไปใกล้ร่างบนเตียง โน้มกายลงคร่อมร่างท่อนบนของอีกฝ่าย สองแขนวางกั้นกักขังร่างตรงหน้าไว้ภายใต้ร่างตนเอง ลมหายใจรินรดใบหน้าที่เหมือนน้องชายตัวจริงของตนราวกับถอดแบบกันมา แต่ถึงจะเหมือนกันแค่ไหน ก็ไม่มีวันเป็นคนๆ เดียวกันได้อยู่ดี

หึ... คิดว่าจะหลอกอู๋เออร์ไป๋คนนี้ที่เห็นเจ้าสามมาตั้งแต่มันยังเป็นลูกหมาตัวเล็กๆ ได้งั้นเหรอ อ่อนหัดเกินไปแล้ว

"พี่จะทำอะไรน่ะ!! ฉันเป็นน้องพี่นะ"

"หึ ขนาดนี้แล้วยังจะปากแข็งอีกงั้นเหรอ ย่อมได้ ฉันจะรอดูว่าแกจะทนปิดปากไปได้ซักแค่ไหนกันเชียว"

มือแกร่งลูบไล้ลงต่ำ วนเวียนไปตามเอวแกร่งที่เต็มไปด้วยบาดแผล นิ้วเรียวเกี่ยวดึงผ้าพันแผลเปียกชุ่มออกสะกิดรอยสดใหม่ให้หยาดโลหิตเริ่มไหลซึมอีกครั้ง

"อะ อาา อยะ อย่า.."

เซี่ยเหลียนหวนสะท้านเฮือก ความเจ็บแสบผสมปนเปกับความเสียวซ่านจากฤทธิ์ยาปลุกจนเข้าแทบบ้า คลื่นอารมณ์บิดมวนในท้องน้อยแสดงออกตรงแท่งเนื้อร้อนที่กำลังชูชันอย่างน่าสงสาร

อู๋เออร์ไป๋แลบลิ้นไล้เลียหยดน้ำตา ขบกัดติ่งหูเพิ่มพูนความร้อนในร่างกาย มือเรียวของซือเย๋แห่งตระกูลอู๋กอบกุม ปลุกปั่นความเป็นชาย หยอกเย้าให้อารมณ์พุ่งสูง ก่อนจะหยุดมือเหนี่ยวรั้งปลายทางไม่ให้มาถึง

ซ้ำแล้ว...ซ้ำเล่า

ร่างบนเตียงได้แต่ดิ้นพล่านกับความทรมานที่อีกฝ่ายมอบให้ อึดอัดแทบขาดใจ แต่ในใจของเซี่ยเหลียนหวนรู้ดี….

เขากำลังสุขสมกับรสสัมผัสจากมือของคนใจร้ายตรงหน้า
ทั้งแรงรูดรั้งอย่างหนักหน่วง ปลายยอดฉ่ำวาวด้วยหยาดหยดแห่งความต้องการก่อเกิดเสียงอันน่าอายทุกครั้งที่อีกฝ่ายขยับมือ ถูไถนิ้วโป้งกดปิดกั้นส่วนปลาย ขวางกั้นหนทางแห่งการปลอดปล่อย ประกอบกับฤทธิ์ยายิ่งทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งสูงจนตาพร่ามัว

มากกว่านี้…

"อึก.. ฮะ.."

ต้องการมากกว่านี้…

"แค่ข้างหน้าคงจะไม่พอสินะ" นิ้วเรียวยาวสอดใส่ยังช่องทางข้างหลังโดยไม่มีการหล่อลื่นใดๆ เสือกไซร้แตะต้องยังผนังอ่อนนุ่ม แหวกแยกบิดวนอย่างไร้ปราณี จมูกได้กลิ่นคาวเลือดเจือจาง ขยับเข้าออกจนเกิดเสียงน่าอาย จากหนึ่งเป็นสอง และสามโดยไม่ทันให้ตั้งตัว เลือดสีสดราวตัวช่วยชั้นดีให้นิ้วยาวขยับได้อย่างลื่นไหล
กดจิกลงบนผนังอ่อนนุ่ม เรียกหยดสีชาดให้ยิ่งไหลริน

แต่แทนที่จะเจ็บปวด เขากลับรู้สึกว่ามันยังไม่เพียงพอ..

เขาอยากได้มากกว่านี้ สิ่งที่จะมาเติมเต็มความว่างเปล่าในอกนี้ และราวกับล่วงรู้ความในใจ อู๋เออร์ไป๋พลันถอดถอนนิ้ว เอ่ยถ้อยคำกระซิบเสียงหวานริมหูอีกฝ่าย

"พูดออกมาสิ เสี่ยวเหลียน ขอร้องในสิ่งที่แกต้องการ แล้วฉันคนนี้จะช่วยแกเอง"

ดุจคำล่อลวงของซาตานร้าย ไม่แม้แต่จะนึกเอะใจถึงสรรพนามที่อีกฝ่ายเรียกขาน ตอบรับคำเชิญ ไขว้ขว้าหนทางที่จะช่วยปลดปล่อยเขาจากความทรมานนี้

เรียวขาแยกออกกว้าง สิ้นแล้วซึ่งศักดิ์ศรี ขยับสะโพกยั่วเย้าร่างสูงตรงหน้า บดเบียดต้นขากับเอวแกร่ง แลบลิ้นไล้เลียยังแก้มอีกฝ่าย หวังเพียงแค่ให้องค์ฮ่องเต้ตรงหน้าสอดใส่เข้ามา เติมเต็มความปรารถนานี้เสียที

"ดะ ได้โปรด พี่.. อึก พี่รอง..ได้โปรดช่วยที"

"ได้สิน้องสาม พี่ชายคนนี้เต็มใจช่วยแกอยู่แล้ว"

Fin

#โอจี่ช่างดีงาม