[OS] หอมแก้ม #30DCC [ออลเสีย] เสี่ยวเสียและค่าขนมของเขา

[kakujo]

“พี่ชายทำอะไรฮะ” เสียงเรียกจากข้างหลังทำให้คนที่กำลังค้นของสะดุ้งเฮือก ใบหน้าคมคายหันไปมอง นัยน์ต
เบื้องหลังแว่นดำมองเห็นภาพลางๆ ของเด็กน้อยคนหนึ่ง
“พี่ชายเป็นใคร มาทำอะไรในห้องเสี่ยวเสียฮะ” เขาขยับรอยยิ้มบางเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร
“พี่ชายชื่อเฮยเสียจื่อ”
“แล้วพี่ชายเฮยเข้ามาในห้องเสี่ยวเสียทำไม” เขาทรุดตัวลงให้ระดับสายตาใกล้เคียงกับเด็กน้อย มือหนากวักเรียกเจ้าของห้องให้เข้ามาใกล้
เด็กน้อยเดินเข้าไปแต่โดยดี
“วันนี้วันเกิดเสี่ยวเสียใช่มั้ยล่ะ พี่ชายเข้ามาให้ของขวัญไง” นัยน์ตากลมโตเป็นประกายแวววาว
“พี่ชายเฮยรู้วันเกิดเสียวเสียด้วย”
“ใช่แล้วๆ แต่ของขวัญนี้มีข้อแม้นะ”
“อะไรฮะ”
“เสี่ยวเสียโตแล้ว ไม่ใช่เด็กๆ เป็นฝ่ายรับอย่างเดียวไม่ได้ วันนี้เป็นวันเกิดเสี่ยวเสีย เราต้องมอบของขวัญให้ทุกคนบ้าง เข้าใจมั้ย”
“ไม่เข้าใจฮะ”
“เอาเป็นว่าเสี่ยวเสียโตรึยัง”
“เสี่ยวเสียโตแล้ว อาสามบอกว่าให้เสี่ยวเสียโตได้แล้วทุกวันเลย และเสี่ยวเสียก็โตแล้ว”
“งั้นต้องรู้จักให้นะ”
“ครับผม!”
“พี่จะให้ของขวัญเสี่ยวเสีย เสี่ยวเสียต้องเอาของขวัญที่พี่ให้ไปให้คนอื่นด้วยนะ” เด็กน้อยเบะปาก
“แต่นั่นของขวัญเสี่ยวเสียนะ”
“แต่เสี่ยวเสียก็ให้คนอื่นได้”
“เสี่ยวเสียไม่เข้าใจ” อู๋เสียเริ่มงอแง เฮยเสียจื่อหัวเราะแผ่วเบา มือหนาดึงเด็กน้อยเข้ามาใกล้ แล้วก้มหน้าไปกดจมูกลงกับแก้มใสเบาๆ
“พี่ชายเฮยทำอะไร”
“ให้ของขวัญเสี่ยวเสียไง”
“นี่ของขวัญหรอ”
“ใช่แล้ว คนได้รับจะดีใจนะ เสี่ยวเสียดีใจมั้ย” แม้จะงงๆ แต่เด็กน้อยก็พยักหน้าหงึกหงัก
“ดีใจฮะ ดีใจ”
“งั้นต้องให้คนอื่นดีใจด้วยนะ เสี่ยวเสียโตแล้ว ต้องรู้จักให้” ใบหน้าใสผงกหลายที
“งั้นเสี่ยวเสียจะออกไปให้ของขวัญทุกคนเลย!” พูดจบร่างเล็กก็หันหลังวิ่งออกจากห้องไป นายแว่นดำมองตามแล้วหัวเราะในลำคอ
…ท่าทางจะมีเรื่องสนุกๆ แล้วสิ….

“คุณพ่อ!” คนถูกเรียกหันกลับมาหา นัยน์ตาเบื้องหลังกรอบแว่นแปรเป็นอ่อนโยน ร่างสูงย่อตัวลงมากางแขนรับลูกชายที่วิ่งเข้ามาหา
“ว่าไงเสี่ยวเสีย” อู๋ฉีหยงทักด้วยรอยยิ้มกว้าง เด็กน้อยไม่ตอบอะไร เพียงแต่ขยับใบหน้าลงไปแนบริมฝีปากลงกับแก้มคุณพ่อแผ่วเบา
คนถูกกระทำชะงัก
“ทำอะไรน่ะเรา จะมาอ้อนขออะไรหรือไง”
“ไม่ใช่นะฮะ วันนี้วันเกิดเสี่ยวเสีย เสี่ยวเสียจะให้ของขวัญทุกคนเลย” คำพูดที่สุดแสนจะไร้เดียงสาเรียกเสียงหัวเราะจากคนเป็นพ่อได้มาก
“คุณพ่อดีใจมั้ยฮะ ได้ของขวัญจากเสี่ยวเสีย” มือหนายกขึ้นลูบผมอ่อนนุ่ม
“ดีใจสิ ดีใจ เสี่ยวเสียเป็นเด็กดี พ่อให้ของขวัญบ้างนะ” จมูกโด่งกดลงแก้มเด็กน้อยแผ่วเบาด้วยความเอ็นดู
“สุขสันต์วันเกิดนะลูกรัก”

เด็กน้อยเดินก้าวกระโดดด้วยความอารมณ์ดีลงมาถึงชั้นล่าง เขาชะงักเมื่อเห็นใครบางคนรำไทเก๊กอยู่ อู๋เสียกลืนน้ำลายลงคอ ลืมคิดไปว่าในบ้านมีอารองที่เขากลัวอยู่ด้วย
เด็กน้อยยืนชั่งใจ อยากจะเดินหนีไปเหมือนกันแต่ก็ไม่อยาก
“เสี่ยวเสียโตแล้ว เสี่ยวเสียต้องรู้จักให้สิ” เด็กน้อยพูดกับตัวเอง แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนเดินเข้าไปหาร่างแกร่ง
ใบหน้าคมดุหันมามอง ร่างเล็กชะงักไป ยิ่งเห็นนัยน์ตาดุที่มองมา เขายิ่งไม่กล้าเดิน
“มีอะไรหรืออู๋เสีย” เสียงเข้มดังมาก่อน
“เสี่ยวเสียจะมาหาอารอง” เด็กน้อยพูดแล้วเดินเข้าไปใกล้ คนเป็นอาก้มลงมอง
“อารองย่อตัวลงมาได้มั้ยฮะ” เพราะค่อนข้างรู้วีรกรรมของหลานชาย เขาเลยไม่ค่อยไว้ใจจึงยืนเฉยๆ เด็กน้อยใจร้อนเลยหันหลังแล้วก้าวฉับๆ ไปที่เก้าอี้
เขาลากมันเข้ามาใกล้คนที่ยืนอยู่แล้วปีนขึ้นไป แต่ระดับมันก็ยังห่างกันอยู่นิดหน่อย
“อารองฮะ” ครานี้คนสูงวัยกว่ายอมทำแต่โดยดี เขาย่อตัวลงเล็กน้อยให้ระดับสายตาใกล้กัน เด็กน้อยยิ้มกว้างแล้วขยับใบหน้าเข้าไปหอมแก้มอีกฝ่าย
อู๋เอ้อร์ไป่กระพริบตาปริบๆ เขาพูดอะไรไม่ออก
“วันนี้วันเกิดเสี่ยวเสีย เสี่ยวเสียจะให้ของขวัญทุกคนฮะ!” ครานี้คนโดนกระทำกระตุกรอยยิ้มที่มุมปาก มือหนายกขึ้นตบผมอีกฝ่ายด้วยความเอ็นดู
“อย่างนั้นหรออย่างนั้นหรอ”
“อารองดีใจมั้ยครับ!”
“ดีใจสิ อาเอาขนมถั่วมาด้วย อยากกินมั้ย ไปๆ ไปกินขนมกัน อาก็เหนื่อยแล้วด้วยสิ”

เด็กน้อยเดินเคี้ยวขนมตุ้ยๆ มาจนถึงห้องนั่งเล่น พอเห็นปู่ตัวเองนอนเล่นอยู่ก็รีบเดินเข้าไป นัยน์ตาที่คมถึงแม้เจ้าตัวจะสูงวัยแล้วหันมามอง
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณปู่”
“ว่าไงเสี่ยวเสีย ได้ขนมมาจากเจ้ารองละสิ” ร่างเล็กพยักหน้าหงึกๆ
“จริงสิครับท่านปู่ เสี่ยวเสียมีอะไรจะให้” คนที่นอนอยู่บนเก้าอี้พับเลิกคิ้วขึ้น ใบหน้าใสก้มลงไปใกล้แล้วกดจมูกลงบนแก้มอีกฝ่าย
คนโดนกระทำหัวเราะร่า
“ทำอะไรน่ะเรา หืม”
“วันนี่วันเกิดเสียวเสีย เสี่ยวเสียจะให้ของขวัญทุกคนเลยฮะ!” อู๋เหล่าโกวยังคงหัวเราะ มือหนายกขึ้นเช็ดปากเด็กน้อย
“ขนมยังติดปากอยู่เลย วันหลังจะทำแบบนี้กับใครต้องเช็ดปากเช็ดหน้าก่อนนะ” พอโดนดุนิดหน่อยใบหน้าเขาก็เสีย
“คุณปู่ไม่ดีใจหรอฮะ”
“ดีใจสิ ปู่แค่สอนเฉยๆ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ” พอได้ยินแบบนั้นอู๋เสียก็ยิ้มร่า
“ไหนๆ ขอปู่ดูก่อนนะว่ามีเงินติดตัวเท่าไร เอาไปซื้อขนมมากินเพิ่มนะ เสี่ยวเสียเด็กดีต้องได้ของรางวัล”

พอเห็นร่างแกร่งที่เดินคาบบุหรี่เข้ามา เด็กน้อยที่นั่งแกว่งขาอยู่ก็ยิ้มกว้าง เขากระโดดลงจากเก้าอี้แล้ววิ่งเข้าไปหา นัยน์ตาของคนที่เพิ่งมาใหม่ก้มลงมอง
"ว่าไงอู๋เสีย"
"อาสาม อุ้มฮะ อุ้ม"
"นี่นึกอะไรของแกเนี่ย"
"อุ้มฮะ เสี่ยวเสียอยากให้อาสามอุ้ม" อู๋ซันเสิ่งถอนหายใจยาว เขาหันไปยื่นถุงในมือให้กับพานจื่อที่เดินตามมาแล้วย่อตัวลงอุ้มหลานชายแสนเอาแต่ใจแต่โดยดี
"เพราะเห็นว่าเป็นวันเกิดแกหรอกนะฉันถึงยอมน่ะ เอ้า อุ้มแล้ว จะเอาอะไรอีก" คนถูกอุ้มหัวเราะคิกคัก เขาขยับใบหน้าลงไปแนบริมฝีปากกับแก้มอาหนุ่มแผ่วเบา
คนสูงวัยกว่าอ้าปากค้าง
"วันนี้วันเกิดเสี่ยวเสีย เสี่ยวเสียจะให้ของขวัญทุกคนเลย ให้พี่พานจื่อด้วย" พูดจบก็ขยับตัวเข้าไปใกล้ชายร่างใหญ่แผลเต็มตัวที่อยู่เบื้องหลัง
"พี่พานจื่อ มารับของขวัญจากเสี่ยวเสียสิครับ" อีกฝ่ายเงอะงะแต่ก็ยอมยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้แต่โดยดี อู๋เสียจุ๊บแก้มอีกฝ่ายไปหนึ่งที เรียกใบหน้าเอ็นดูจากคนหน้าเข้มได้มากโข
"อาสามฮะอาสาม" คนถูกเรียกยังดูตั้งตัวไม่ได้
"อะไร?"
"อาสามดีใจมั้ยครับ มีคนบอกเสี่ยวเสียว่า ถ้าให้ของขวัญชิ้นนี้กับใครคนนั้นจะต้องดีใจ ดีใจมั้ยครับ ดีใจมั้ย" ไม่พูดเปล่า เพราะหลานตัวซนเอามือจับปกเสื้ออาแล้วดึงไปมา
"ก็ดีใจละมั้ง"
"แค่ละมั้งเองหรอฮะ" คนขี้งอแงเริ่มเบ้ปาก
"เฮ้ย อย่าร้องไห้สิ ดีใจ ดีใจ กินไอติมมั้ย ฉันเพิ่งซื้อมา ไปๆ ไปกินไอติมกัน เดี๋ยวมันละลายก่อนเนอะ"

เด็กน้อยเดินกินไอติมจนมาถึงหน้าบ้าน นัยน์ตากลมโตมองซ้ายมองขวา ก่อนที่จะบังเอิญไปปะทะกับชายหนุ่มสองคนที่ยืนหน้าเครียดกันอยู่
"พี่ชายเฮย" คนถูกเรียกสะดุ้งเฮือก พอหันมามองว่าเป็นใคร เขาก็ส่งรอยยิ้มมาให้
"ว่าไง เสี่ยวเสีย" ร่างเล็กยิ้มร่า ขาเล็กรีบก้าวเดินเข้าไปหา เฮยเสียจื่อย่อตัวลงแล้วเอามือโอบเอวเด็กน้อยไว้
"วันนี้เสี่ยวเสียได้ของขวัญเต็มเลยละ แล้วทุกคนที่ได้ของขวัญจากเสี่ยวเสียไปก็ดีใจกันหมดเลย"
"เห็นมั้ย พี่ชายบอกแล้ว"
"แต่เสี่ยวเสียยังไม่ได้ให้ของขวัญพี่ชายเฮยเลยนะ พี่ชายเฮยอุตส่าห์ให้ของขวัญเสี่ยวเสียเมื่อเช้าแล้ว" นายแว่นดำหัวเราะร่า ก่อนจะยื่นแก้มไปให้ เด็กน้อยทำท่าจะขยับเข้ามาให้ของขวัญแต่ก็นึกถึงคำพูดคุณปู่ได้
"ไม่ได้ๆ เสี่ยวเสียพึ่งกินไอติมไป ตอนนี้ปากเลอะๆ ต้องเช็ดก่อน คุณปู่สั่งไว้" พูดจบแล้วก็เอามือเช็ดปาก เฮยเสียจื่อมองด้วยความเอ็นดูก่อนจะช่วยเช็ด
"สะอาดแล้ว ให้ของขวัญพี่ชายได้หรือยัง"
"ได้แล้วฮะ" ริมฝีปากเล็กแนบลงบนแก้มเขาแผ่วเบา
"สุขสันต์วันเกิดนะเสี่ยวเสีย"
"ขอบคุณครับพี่ชายเฮย ว่าแต่ว่านี่เพื่อนพี่ชายเฮยหรอฮะ" เด็กน้อยหันไปมองร่างสูงที่ยืนเงียบมานานแล้ว
"ใช่แล้วล่ะ หมอนี่แซ่จางน่ะ เป็นเพื่อนพี่เอง" อู๋เสียผละออกจากอ้อมแขนเขาแล้วเดินไปหยุดยืนหน้าคนที่เงียบราวกับเป็นใบ้
"พี่ชายจางฮะ วันนี้วันเกิดเสี่ยวเสียแหละ" อีกฝ่ายยังคงเงียบ
"ทำไมพี่ชายจางเงียบจัง พี่ชายจางไม่ชอบเสี่ยวเสียหรอ"
"หมอนี่ไม่ชอบพูดน่ะ" เฮยเสียจื่อพูดขึ้นมา
"งั้นพี่ชายจางอุ้มเสี่ยวเสียหน่อยนะ อุ้มหน่อย" แน่นอนว่าจางฉี่หลิงยังคงนิ่งเป็นหิน เด็กน้อยเริ่มเบะปาก และอีกนิดก็คงจะร้องไห้ออกมา นายแว่นดำเลยตัดบทด้วยการอุ้มอีกฝ่ายขึ้นไปให้ระดับสายตาเท่ากับคนตัวสูง
"อุ้มฮะ อุ้ม"
"รับไปสิคนใบ้จาง เด็กอ้อนขนาดนี้แล้ว" เสี่ยวเกอถอนหายใจแล้วรับตัวคนขี้งอแงมาแต่โดยดี อู๋เสียหัวเราะคิกคัก
ไม่รอให้อีกฝ่ายตั้งตัว นายน้อยสามแห่งตระกูลอู๋ก็ก้มหน้าลงไปหอมแก้มเนียนอีกฝ่าย คนหน้านิ่งได้แต่กระพริบตาปริบๆ
"วันนี้วันเกิดเสี่ยวเสีย เสี่ยวเสียให้ของขวัญไปแล้ว พี่ชายจางไม่ให้ของขวัญเสี่ยวเสียบ้างหรอฮะ"
"สุขสันต์วันเกิด" คำตอบห้วนๆ ทำให้ใบหน้าใสบึ้งตึง นิ้วเล็กยกขึ้นมาชี้แก้มตัวเอง
"วันนี้ยังไม่มีคนหอมแก้มเสี่ยวเสียข้างนี้เลย ขอของขวัญเป็นข้างนี้ไม่ได้หรอฮะ" คนตัวสูงอึกอัก จะปฏิเสธก็ไม่ได้ เพราะถ้าปฏิเสธเด็กนี่คงร้องไห้บ้านแตก แล้วตระกูลอู๋ทั้งตระกูลต้องโผล่หน้ามาแหงๆ
เขาเลยตัดสินใจก้มหน้าลงไปหอมแก้มเด็กน้อยแผ่วเบา
เสี่ยวเสียหัวเราะร่า แล้วในจังหวะที่กำลังเผลอ เจ้าตัวแสบก็ขยับตัวไปหอมแก้มจางฉี่หลิงอีกทีหนึ่ง
"พี่ชายจางใจดี เสี่ยวเสียชอบพี่ชายจาง วันไหนว่างๆ มาเล่นกับเสี่ยวเสียอีกนะฮะ!"


----


ถ้าด้วงคุโจหายไปไม่ต้องตามหา อยู่ในคุกไม่ใกล้ไม่ไกลนี่แหละค่ะ.....
เราขอของเยี่ยมในคุกเป็นโอเลี้ยงไม่หวานสักแก้วนะคะ....

[darknessdearm]

เสี่ยวเสียน่าฮักมาก //วิ่งเข้าไปขอของขวัญบ้าง

[Rozenkreuz]

ต้องขอโทษด้วงคุโจที่ผมคงทำตามคำขอไม่ได้
เพราะผมอยู่ห้องข้างๆคุณนี่แหละครับ ...
ของเยี่ยมไม่ต้องแต่ขอเด็กหน้าตาแบบเสี่ยวเสียสักคนมาเยี่ยมตอนวันเกิดก็พอ แค่กๆๆ
อ้าว พึ่งเห็นว่าคนใบ้จางอยู่ห้องขังฝั่งตรงข้าม ฟฟฟฟ //โดนจับบิดคอ

[The_Dark_Lady]

ตระกูลอู๋มาทั้งตระกูลเลยค่ะ แงงงงงงง โอ้ยยยย น่ารักทั้งตระกูล/เมนอู๋
จะอาเตี่ยก็ดี อารองก็ดี คุณปู่ก็ดี อาสามก็ดี ดีงามทุกผู้ทุกคน
...ชัดเจนว่าบ้านนี้หลงลูก/หลานหนักมาก... /รับด้วงเป็นหลานบุญธรรมซักคนไหมคะ /โดนตบ
แต่เดี๋ยว...ต้าเฮยมาทำอะไรในห้องเสี่ยวเสียฟระ ตอบ!!
ฉันไม่เชื่อเด็ดขาดว่านายมาให้ของขวัญอย่างเดียว ตอบมาเดี๋ยวนี้!!
...คนสุดท้ายนี่...มาแ-รกซีนกันนิ่มๆเลยทีเดียว โผล่มาไม่ทันไรก็กลายเป็ขวัญใจเสี่ยวเสียซะแล้ว
อือหึ ว่าแต่คนในบ้านอู๋ร้ตัวกันรึยังน้าาา

[yakusoku]

เสี่ยวเสีย ทำไมลูกน่ารักน่าฟัดแบบนี้ อร๊ายยย//โดนจับเข้าคุกไปอยู่กับคุณคุโจ

[falenda]

เสี่ยวเสีย //วิ่งเข้าชาร์ตเสี่ยวเสีย แล้วฟัดแก้ม
น่ารักมากเลย ขอกลับบ้านได้ไหม //โดนตบ

[natsume]

#ตายสนิทแบบไม่ต้องสืบหาตัวคนร้าย....
นายน้อยคะ!!!!!!!!!!!

[Nlm1122]

คงไปเยี่ยมไม่ได้หรอกค่ะ เพราะด้วงพากันเข้าไปอยู่ในคุกหมดเลยยยยย