[Drabble] #dmbjdaily 5 days left : หนานไพ่ซานซู (นอกกอง)

[sudarat689]

#dmbjdaily 5 days left : หนานไพ่ซานซู

ว่าด้วยเรื่องคุณชายเก้ากับนายแว่นดำ
“เฮ้นายแว่นดำ ฉันขอคุยด้วยหน่อย”
เขาลุกขึ้นเดินตรงมาทางผมเหมือนรู้ว่าผมอยู่ตรงไหน
ว่าแต่รู้จริงๆหรือ?
“เรียกผมหรือครับคุณชายเก้า”
“ใช่” ผมเว้นช่วง “นายไม่รู้สึกบ้างหรือ ในเรื่องฉันกับนายโดนจิ้นได้ยังไง เราสองคนเกี่ยวข้องกันน้อยมากเลยนะ”
“คุณชายพูดเรื่องอะไรครับ” ผมเกลียดน้ำเสียงยียวนกวนประสาทของหมอนี่จริงๆ
“พวกด้วงนี่น่ะ ว่าแต่พวกเขาทำไมถึงเรียกตัวเองว่าด้วงกัน ตัวพวกนั้นมันอันตรายไม่ใช่หรือ”
“คุณลองถามท่านประมุขไหมคุณชาย” เขายื่นหน้าเข้ามากระซิบกับผม ผมเหล่ตามองเห็นพวกด้วงทั้งหลายกำลังแอบยิ้มกับท่าทางของนายแว่นนี่
*ท่านประมุขถึงกับสะดุ้ง* “พวกคุณเป็นตัวละครของผม ผมไม่ได้เขียนอะไรแบบนั้นเลยนา.....”
ผมเห็นนายแว่นหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นคุณหนานไพ่เหงื่อตก
“เอาหน้านายออกไปห่างๆฉัน” ผมดันหนาเขาออกแต่เขาดันหลบได้ “นายตาบอดจริงๆหรือ?”
“ไหนๆพวกเขาก็จิ้นกันแล้ว เรามาแสดงละครกับนิดหน่อยดีไหมครับคุณชาย” เขากระซิบติดหูผมอีกรอบ
“ละครอะไรของนาย” ผมเหลือบตามองพวกด้วงสาวๆนอกกองอีกครั้งก็พบว่าพวกเขาหน้าแดงเป็นแถบ “เอาสิ แกล้งพวกสาวๆน่าสนุก....”
ว่าแล้วผมก็เอาเอียงหูเข้าไปใกล้นายแว่นดำจนจมูกเขาชนแก้มผมเบาๆ

ด้วง: กรี๊ด......โมเม้นนอกกอง!
ท่านประมุขนพซซ. : *ปาดเหงื่อ* พวกคุณอย่าทำหนังสือแนวพจญภัยของผมเป็นเป็นเรื่องแบบนั้นนะ.....

อีกด้านหนึ่งของกอง
ว่าด้วยอู๋เสียและนายเรือพ่วงเมินโหยวผิง (และนายอ้วน)

“เฮ้เทียนเจิน นายไปอดน้ำมาจากไหน เอาให้ไอ้หมอนี่กินเมื่อคืนหมดหรือ”
ป้าบ!
“โอ๊ะ..... ” ผมตีหลังเขาเสียงดัง รู้สึกหน้าร้อนขึ้นมา
“ห่านี่ พูดจาอะไรของนาย เลอะเทอะจริงๆ”
*ท่านประมุขนพซซ.กำลังเดินหนีคู่นั้นมานั่งทางด้านนี้* “คุณอู๋เสีย คุณหน้าแดงนะ ร้อนมากหรือ”
“คะ...ครับ ผมร้อนนิดหน่อย”
“พักหน่อยไหม ช่วงนี้ถ่ายทำฉากกลางทะเลทราย มันค่อนข้างจะร้อน”
“ผมไหวครับ ขอบคุณมากๆนะครับ”
*และท่านประมุขก็เดินจากไปหาอู๋เอ้อร์ไป๋อีกทาง*
“เฮ้เทียนเจิน นายเห็นสาวๆนอกกองนั่นไหม พวกเขามองมาทางนายแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่”
“เพราะฉันมันหล่อไง” ผมปาดเหงื่อที่ไหลลงมาข้างแก้ม อากาศร้อนมากจริงๆ
“เหอะ นายแม่งชอบคิดไปเอง เห็นในบทไหม บทของนายกับน้องเสี่ยวเกอมันมีคำพูดล่อแหลมเยอะแยะเต็มไปหมด พวกสาวๆพวกนั้นกรี๊ดน่าดู”
ขณะนั้นเองทิชชูสัมผัสเข้าที่ข้างแก้มผมเบาๆ
“เหงื่อนายออกเยอะ เข้าตาระวังจะแสบ” เสียงเนิบนาบนั่นพูดพลางซับหน้าให้ผมเบาๆ

นายอ้วน: ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
อู๋เสีย: ฉ่า ฉ่า ฉ่า //// ช็อคไปแล้ว
ฝั่งของด้วง: กรี๊ด.....ในหนังสือมีบทนี้ด้วยเหรอ!!!
คุณนพซซ. : *ปาดเหงื่อ* คุณเอ้อร์ คุณว่าผมเขียนให้พวกเขา....เอ่อ แบบนี้หรือ?

เซี่ยเหลียนหวนกับอู๋เอ้อร์ไป๋
“คุณอย่าคิดมากเลยครับ พวกนั้นคงเป็นแฟนคลับตัวละครของคุณมากกว่า” เสียงที่ติดจะนิ่งกล่าวกับท่านประมุข
“ผมคิดว่าผมน่าจะพลาดตอนเขียนในหนังสือนั่นแหละ....”
“งั้นผมขอตัวกอนนะครับ”

“เจ้าสามมานั่งทำอะไรตรงนี้ จำบทไม่ค่อยได้แล้วไม่ไปอ่านรึไง”
“ผมจำได้หมดแล้ว”
อู๋เอ้อร์ไป๋เลิกคิ้วเพียงนิด เสื้อผ้า ท่าทาง ใบหน้า แม้กระทั่งน้ำเสียงเป็นอู๋ซันเสิ่ง
แต่ลักษณะท่าทางคงไม่ใช่
“อ้อ โทษที น้องชายตัวแสบของฉันน่าจะอยู่กับพานจื่อมากกว่า”
“รู้แล้วก็ไปหาน้องของคุณสิครับ”
“พูดดีดีกับฉันไม่ได้หรือ”
“ผมพูดไม่ดีตรงไหน”
“เอาเถอะ ฉันขอโทษทีที่จำผิดคน” มันไม่ใช่ความบังเอิญ อย่างเขาน่ะหรือ จะผิดพลาด
นายนี่มันบื้อจริงๆเหลียนหวน เขาส่ายหน้าก่อนจะเอื้อมมือโยกหัวอีกฝ่ายเบาๆแล้วผละออกมา
“...”
“...คุณก็จำได้แต่น้องชายของคุณนั่นแหละ อู๋เอ้อร์ไป๋”
เสียงพึมพำเบาๆแว่วมาหลังจากที่เขาเดินออกมาได้สามสี่ก้าว
“ฉันไม่เคยพลาดนะ เซี่ยเหลียนหวน”
ทิ้งคำพูดให้น้องชายตัวปลอมคิดสักหน่อยก่อนจะเดินออกมา


ว่าด้วยอู๋ซันเสิ่งและพานจื่อ
“ฉันรำคาญพวกผู้หญิงตรงนั้น” พี่สามชี้มือไปทางสาวๆนอกกอง ผมเลิกคิ้ว หันไปก็เห็นสาวๆสะดุ้งกันนิดหน่อย
“ทำไมหรือ”
“พวกเขามอง แล้วก็หันกลับไปยิ้ม แรกๆก็ดีอยู่หรอกแต่ฉันว่ามันแปลกๆ เอาหน้าแกไปห่างๆฉัน!”
ผมโดนผลักหน้าหงายออกมาด้วยมือพี่สาม เห็นแล้วก็ขำ เขาสบถด่าแม่อยู่สองประโยคก่อนจะเข่นเขี้ยวมาทางผม
“....มันต้องเกี่ยวกับแกแน่ๆ”
“คิดมากทำไมล่ะครับ พี่จำบทได้แล้วหรือ ฉากต่อไปต้องเล่นกับนายอ้วนหวังนั่นนะครับ”
“ฉันมีฉากกับหมอนั่นด้วยหรือไงวะ”
ผมแอบสบถในใจ พี่สามแม่งจำบทไม่ได้จริงๆด้วย.....


ท่านประมุขนพซซ. : เฮ้อ ในกองถ่ายเต้ามู่ของผมเหมือนจะกลายเป็นสีชมพูแล้ว คู่แรกนั่นก็ ในเรื่องมีเจอกันแค่ครั้งเดียวไม่ใช่หรือ ไหงมาสนิทสนมกันได้ ส่วนอู๋เสียกับนายเมินผมว่าผมพลาดคู่นี้ซะใหญ่หลวงเลยล่ะ ทำไมพวกคุณถึงคิดว่าคำพูดพวกนั้นมันแปลกล่ะ? หันไปมองอีกฝั่งก็เป็นอู๋ซันเสิ่งกับพานจื่อ
*ปาดเหงื่อ* หรือผมจะเปลี่ยนบทดีนะ?



-----------------------------------------------------------------
เออค่ะ เปลี่ยนให้เป็นนิยายyเลยค่ะ พออู่เสียนางไปรับนายเมินก็ขอกันแต่งกัน จบปิ๊งวิ๊ง
เห้อม555555555555555555555555555555

[yakusoku]

555ทุกคู่ทำเอาท่านประมุขเหงื่อตกเลย

[Rozenkreuz]

เอ๊ะ รู้สึกเหมือนถูกแซะนิดๆมั้ย ฟฟฟ
ท่านประมุขทำได้อย่างเดียวแล้วครับตอนนี้ ทำใจเถอะ5555555

[falenda]

ท่านประมุข เปลี่ยนบทก็ไม่ทันแล้วค่ะ
พลาดตั้งแต่นายน้อยตั้งฉายาให้เสี่ยวเกอ ยันที่สัญญาสิบปีเลยล่ะ
แต่สบายใจเถอะคุณได้สร้างความจิ้นสุขให้เราแล้ว

[darknessdearm]

โอยยยย ไม่ทันแล้วค่ะ ท่านประมุข ถถถถ
//ทำไมพี่พานต้งยื่นหน้าเข้ามาซะใกล้อาสามถึงขนาดนั้นด้วยฟฟฟฟ

[Nlm1122]

พลาดตั้งแต่เล่มแรกยันเล่มสุดท้ายเลยค่ะท่านประมุข 55 คนอื่นเริ่มกาวที่เล่มเท่าไหร่ไม่รู้ แต่เรากาวตั้งแต่เล่มแรกเลย 555

[santariny]

เอ๊ะ!! ทำไมคนอื่นเขารู้สึกกันตั้งแต่เล่มแรก แต่เรามารู้สึกแปลกๆ ก็ตอนเล่ม 10 (จบพอดี)