[Drabble] #dmbjdaily (Space) หนึ่งช่วงแขน [หลีชู่, อู๋เสีย]

[feyralin]

เดลี่ย้อนหลัง ของวันที่ 06.07.2015

*ไทม์ไลน์ ซาไห่ตอนที่ 18 ค่ะ*


---


เมื่อเห็นผู้คนแยกย้าย อู๋เสียก็สั่งให้หวังเหมิงไปรวบรวมข้อมูลของกล้องและคณะท่องเที่ยวที่เคยมาที่นี่ในช่วงหนึ่งปีมา และเมื่อหวังเหมิงผละออกไป ถัดจากนั้น ก็เป็นเวลาขึ้นเขียงของหลีชู่


“เป็นอะไร ไม่ได้อ่านข้อมูลเลยหรือ ถึงได้ถามอะไรก็ตอบไม่ได้”

“แล้วเธอรักชีวิตไหม”

“ถ้าพรุ่งนี้ยังเป็นอย่างนี้อีก ฉันจะไม่เกรงใจแล้ว เธอรู้สึกว่าฉันเป็นคนใจดีมากหรือยังไง..”


สารพัดถ้อยคำบาดลึก หลีชู่ได้แต่ยืนหดฟังคำสวดโดยตอบโต้อะไรไม่ได้ ยิ่งลองคิดดูแล้วว่าเป็นไปตามนั้น คำโต้แย้งเลยถูกกลืนหายไปทีละคำ ทีละคำ จนเหลือเพียง

“คืนนี้ผมจะไปติวเข้ม”

โดนขู่ว่าจะจับกินแทนเสบียงเวลาฉุกเฉินเชียวนะ จะให้ตอบแบบไหนได้อีก อู๋เสียเหมือนจะยังไม่พอใจคำตอบนัก แต่เมื่อเริ่มหารือถึงจุดประสงค์ของแผนการก็ยินยอมอธิบาย แม้จะไม่ให้ได้ความกระจ่างเพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่ก็เถอะ


หลีชู่ยังคิดไม่ตก หวังเหมิงก็กลับมาพร้อมข้อมูลเป็นตั้งใหญ่ ในข้อมูลเป็นเรื่องคณะนักเดินทางที่เคยมาเยือนกู่ถงจิงในช่วงหนึ่งปี

พวกเขาสามคนนั่งล้อมวงกัน คนทั้งสามนั่งลง ถกเรื่องรายละเอียด อู๋เสียบอกให้ดูพวกคนในรูป สังเกตยี่ห้อ จำนวน ของกล้องถ่ายรูปพวกเขา เพื่อวิเคราะห์ได้ว่าพวกคณะไหน ที่ทิ้งกล้องถ่ายรูปไว้ที่นี่ พร้อมย้ำกับเขาว่า


“อย่าด่วนสรุป”


หลีชู่มองดูเจ้านายน้อยคนนี้ รู้สึกว่าในคำพูดของอู๋เสียเหมือนกำลังตักเตือนอะไรเขา เหมือนกำลังสอนเขาอยู่ตลอดเวลา ยิ่งรู้สึกแปลกใจขึ้นไปอีก

คนๆนี้บางทีก็เหมือนต้องการรักษาระยะห่าง บางทีก็ทำตัวเหมือนสามารถจับต้องได้มากกว่าที่คาด ครั้นพอเขาคิดว่าคราวนี้ตนเข้าใจอู๋เสียมากขึ้น อีกฝ่ายกลับแสดงออกว่าพวกเขายังห่างชั้น ยังแตกต่างกันอีกไกล


ท่ามกลางความมืดของทะเลทรายยามค่ำ พวกเขานั่งล้อมวงกันสามคน ระยะห่างเพียงหนึ่งช่วงแขน ทว่าหลีชู่กลับรู้สึกว่า ช่องว่างระหว่างคนธรรมดากับ “คนที่มีเบื้องหลังซับซ้อน” คนนี้

ช่างห่างไกลเทียบเท่าอนันต์


---


แงงงงงง กาวอะไรไม่รู้เรื่องอีกแล้ว /โขกผนัง

ก๊าวตรงจุดที่นายน้อยทำทีเหมือนจะสอนน้องหลีตั้งแต่อ่านรอบแรก แต่ความยัน--แค่กๆความหวงเจ้านายของหวังเหมิงมาแรงแซงโค้ง เลยมัวแต่ล่องเรือไปอีกน่านน้ำซะงั้นค่ะ /เหม่อ

พอเดลี่นี้มาเลยกรี๊ดปิ๊ง ต้องหยิบมาเล่นให้ได้! แบบว่าทะเลทรายตอนกลางคืนใช่ปะ แสงมีจำกัดใช่ปะ ก็ต้องนั่งล้อมวงเข่าชิดกันแขนชนกันไรงี้--แค่กอีก อะแฮ่ม ใส่กาวปนลงไปในอฟช.ซะเยอะ รู้สึกยังสื่อออกมาไม่ดีเท่าที่อยากเล่า อ่านๆไปอาจมีติดขัดตรงไหนบ้าง ชี้แนะกันได้นะคะ /โค้ง


42 days left

กาวต่ายไม่มีเวลาแล้วอ่อน

[The_Dark_Lady]

เรือกาวที่มูล...เกร้ดดดดดด
เป็นความจริงที่อู๋เสียออกจะปากร้ายไปหน่อย แต่ลึกๆแล้วก็คงเป็นห่วงน้องหลี //สายซึน(โดนตบ)
น้องหลีรู้สึกห่างไกล ไม่แปลกๆ นายน้อยอู๋เขาผ่านอะไรมาเยอะ เจ็บมาเยอะกว่า

[yakusoku]

หลีซู่ พี่ว่าหนูหลงนายน้อยอู๋แล้วละคะ

[Malangporyim]

ลอกเม้นต์บนได้ไหม 5555

พี่ว่าน้องหลงเจ้านายแล้วล่ะ ไปแย่งกับลูกน้องเก่าเอาเองนะ 55555555

แง ฮือ อู๋เสียภาคนี้บาปหนามาก ทำตัวให้รู้สึกใกล้ชิด เสร็จแล้วก็หนีไปอีก รักษาระยะห่างตลอดเวลาจริงๆ แหละค่ะ ก็คนเขามีเจ้าของแล้วอะคะ *ไอหนักมาก*

แต่เรือสามเส้าลูกน้อง เป็ด แล้วก็เจ้านายนี่ดีจังข่า *โบกธงหวังเหมิงยัน*

[tipapa]

หนึ่งช่วงแขนที่เข้าไปไม่ได้ใกล้กว่านั้นเพราะไม่ได้รับอนุญาต และอีกฝ่ายก็ยังระวังตัวแจ เปิดๆ ปิดๆ /แค่กๆ

ชอบประโยคตรงนั้นจัง ระยะห่างระหว่างคนธรรมดากับคนที่มีเบื้องหลังซับซ้อน กว้างไกลเป็นอนันต์ ตรงนี้แอบคิดว่า นายน้อยเวลามองสก.จะคิดแบบเดียวกันเปล่า รุ้สึกว่าเข้าไม่ถึง ตามไม่ทัน คือพออ่านถึงตรงนี้ฟีลผมก็มา นายน้อยตอนนี้ลึกลับ กลายเป็นคนมีอดีตซับซ้อนและคาดเดาการกระทำไม่ได้ ตอนนายน้อยมองสก.เมื่อก่อน ก็อาจมีช่วงที่นึกถึง space นี้ขึ้นมารึเปล่า ← แงงง นี่มันฟิคเสีย + ชู่ปะ เหมือนผิดประเด็น ขอโทษข่ะ

จริงๆความประทับใจของเราต่อเจ้านาย-ลูกเป็ดน้อยตัวนี้ คือความรู้สึกประมาณ รุ่นพี่ที่ชื่นชม แงง น้องหลีมีอะไรคล้ายนายน้อยสมัยก่อนอยู่ เวลาเห็นน้องหลีพูดถึงนายน้อย ก็จะให้ภาพกับเราคล้ายๆ นายน้อยเล่าถึงอาสามของตน /แม้อาสามจะเกกมะเหรกกว่านายน้อยหลายเท่าก็เถอะ

ตรงนี้เรามาคิดว่า เพราะน้องหลีไม่มีพี่น้องรึเปล่านะ แถมพ่อก็ดูไม่ใช่พ่อที่อบอุ่นน่าเอาเป็นแบบอย่างด้วย *แค่ก เลยไม่แปลกที่อยู่ๆ กันไป เป็ดเดะจะเกิดความเลื่อมใสชื่นชมเถ้าแก่อู๋ขึ้นมา อืม เป็นความเลื่อมใสชื่นชม เหมือนแบบ พี่ชาย รุ่นพี่ คุณอา แงง ชอบบแบบนี้ เถ้าแก่เชิญคุณเลี้ยงน้องหลีให้เป็นแบบที่ชอบได้เลย

ตรงนี้แอบนึกถึงอย่างหนึ่งที่เกี่ยวกับฉายาน้องหลี เป็ด รึลูกสาลี่นี่แหละค่ะ เรานึกถึงทฤษฎีที่ลูกเป็ด /ลูกไก่ฟักออกจากไข่แรกๆ มันจะนึกว่าสิ่งแรกที่มันเห็นหลังลืมตาคือแม่ แล้วติดตาม อา... ถก.ไปสร้างความประทับใจแรกให้น้องหลีไว้แบบนั้นรึเปล่านะ *อะแฮ่ม


ปล. พ้มก็พูดไม่รู้เรื่องอ่อนฟฟฟฟ ขอลอยคอเกาะวัตถุ(?)ลอยน้ำ (← นิยามว่าอะไร) ชิ้นนี้ล่วย แงงง