[Drabble]#dmbjdaily 48 days left (Drunk) Drunkard’s Penalty (NC-17)(ผิงเสีย)

[The_Dark_Lady]

...ร้อน…

...อึดอัด...

เป็นความรู้สึกแรกที่ผมสัมผัสได้เมื่อรู้สึกตัว หัวนั้นหนักอึ้งและมึนเมา แน่นอนว่าย่อมเป็นผลของปริมาณเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จำนวนหลายต่อหลายแก้วที่ซัดเข้าไป

ไม่น่ารั้นเลย…

ได้แต่คิดคร่ำครวญทั้งยังไม่ลืมตา

วันนี้เขาไปทานอาหารที่ภัตตาคารมีระดับในหังโจว ทั้งนี้เจ้ามือในงานนี้คืออาสาม ที่จู่ๆก็บอกว่าอยากเจอหน้า พอไปถึงที่ก็บอกว่านัดพวกหน้าด่านกับคนที่ไปคีบลามะด้วยกันรอบล่าสุดมาเลี้ยงตอบแทนด้วย สุดท้ายเลยกลายเป็นปาร์ตี้ย่อมๆของเหล่านักคว่ำกรวยไป

แน่นอนว่าเครื่องดื่มจำพวกแอลกอฮอล์ฤทธิ์แรงย่อมต้องมาคู่กันในงานแบบนี้

เขาเห็นก็อดไม่ได้ที่จะอยากลอง แถมคนเหล่านั้นก็มีสูตรเหล้าแปลกๆใหม่มานำเสนอ แรกๆที่เขาเอื้อมมือหยิบขวดเหล้าจากกลางโต๊ะมารินให้ตัวเองก็เจออาสามตีมือดังเพี๊ยะและดุอีกยกใหญ่ เรียกเสียงโห่แซวจากทั่วสารทิศ

...แต่ก็นั่นแหละ พออาสามลุกไปทักทายโต๊ะอื่น เขาก็แอบรินเหล้าใส่แก้วตัวเองบ้างผสมน้ำหวานไว้หลอกตาอาสามถ้าอีกฝ่ายเดินกลับมา…

หลังๆคนในโต๊ะเริ่มช่วยเหลือเขาด้วยการยัดเยียดเหล้าให้บ้าง ผสมเหล้าให้บ้าง อีกทั้งช่วยยังกลบเกลื่อนให้

...และความทรงจำสุดท้ายในร้านนั่นก่อนที่จะถูกพิษสุราป่วนสมองไปโดยสิ้นเชิงคือ เขาเหลือบไปเห็นจางฉี่หลิงที่กำลังเดินเข้ามาภายในร้านและตรงไปหาอาสาม



ความรู้สึกเจ็บและเหมือนมีอะไรสอดแทรกเข้ามาในร่างกาย ดึงอู๋เสียจากห้วงความคิดและรู้สึกตัวมากขึ้น

เขาลืมตาขึ้น...

ส่งเสียงอุทานจากความเจ็บปวด คนที่คร่อมทับเขาจึงผละจากเรียวขาของเขาซึ่งถูกจับไปวางพาดบนบ่าของอีกฝ่าย หันหน้ามาสบตากับเขา

“รู้สึกตัวแล้วเหรอ…”

“เสี่ยวเกอ…” เขาเอ่ยชื่ออีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงงุนงง ไม่บ่อยนักที่อีกฝ่ายจะพูดยาวๆหลายๆพยางค์ เหลือบมองซ้ายขวาพบว่าตัวเองถูกพากลับมาที่บ้านแล้ว

กระพริบตาอย่างเชื่องช้า ค่อยๆรู้สึกตัวว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่า เรียวขาข้างหนึ่งถูกจับพาดไว้กับบ่าของเมินโหยวผิงซึ่งเปลือยท่อนบน อีกข้างถูกมือของอีกฝ่ายช้อนใต้เข่าไว้ดันออกให้อ้ากว้าง ไล่สายตาลงต่ำจึงรู้ว่าความรู้สึกเจ็บและอึดอัดที่รู้สึกก่อนลืมตาตื่น

...คือตัวตนของอีกฝ่ายที่ซุกซบในกายเขา

อู๋เสียอ้าปากจะว่า แต่ไม่ทันได้ออกเสียง อีกฝ่ายก็กระแทกกายเข้ามาแรงๆ เปลี่ยนถ้อยคำที่จะต่อว่าเป็นเสียงครางเครือ


“อู๋ซันเสิ่งไม่ให้นายดื่ม...แต่นายก็ยังจะรั้น…”

อีกฝ่ายว่า ดวงตาสีนิลฉาบด้วยประกายบางอย่างที่ทำให้อู๋เสียรู้สึกได้ถึงอันตราย เขาขยับถอย...แต่อีกฝ่ายก็ไล่ตามแนบชิด รู้สึกถึงซิปกางเกงที่อีกฝ่ายไม่ได้ถอดออกเสียดสีกับสะโพก

กิเลนย่ำไฟในยามนี้มีสีสันและลายเส้นเด่นชัด...ประดุจจะแผดเผาเขาไม่ให้เหลือ…

“ถ้าฉันไม่อยู่ที่นั้น...นายจะโดนลากไปไหนแล้ว...ไม่ระวังตัวเอาเสียเลย…”

แล้วก็โน้มลงมากัดต้นคอเขาทีหนึ่ง...กัดจริงๆ...เพราะเขารู้สึกได้ถึงคมฟันและความเจ็บปวด

“เมาแล้วก็ไม่มีสติ เที่ยวอ้อนคนอื่นไปทั่ว...นายนี่มันน่านัก…”

อีกฝ่ายบ่นต่อ ขณะที่ไม่หยุดการขยับของร่างกายเลยแม้แต่นิด อู๋เสียได้แต่หอบหายใจ ไม่อาจจะโต้ตอบคำกล่าวว่านั้น

“ฉันจะลงโทษนาย…เอาให้หลาบจำ จะได้ไม่เที่ยวกินเหล้าที่ไหนอีก”

จบคำอีกฝ่ายก็เร่งจังหวะให้รุนแรงยิ่งขึ้น เขาได้แต่กรีดร้องด้วยความรู้สึกเจ็บปวดและเสียวซ่าน

ในขณะที่ความรู้สึกพุ่งสูง จนในหัวว่างเปล่า คล้ายได้ยินเสียงกระซิบ

“ถ้าจะเมาเวลาที่อยู่ด้วยกันแค่สองคนก็ไม่เลวหรอกนะ”



...เขาจะจำไว้เลยว่าห้ามดื่มเหล้าเด็ดขาดเมื่อมีเมินโหยวผิงในรัศมีห้าร้อยเมตร…


END

ตอนแรกว่าจะไม่แต่งเดลี่วันนี้เพราะมีแต่พลอตอีโรติก นึกถึงเอ้อร์เหลียนซาน นึกถึงปู่...
แต่ก็แต่งแดรบเบิ้ลนี้ด้วยความเร็ว หนึ่งชั่วโมงครึ่ง
แรงบันดาลใจคือฉากอาสามตีมืออู๋เสียในซีรี่ย์...น่ารัก
ว่าจะไม่เอาลงบอร์ดแล้วค่ะ//ปิดหน้าเขิลลลล
แต่สุดท้ายก็เอามาลงเพราะเราดีลกับทวิตลองไม่ได้ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ;w; ลิงก์ไม่ขึ้น

[yakusoku]

โธ่เพราะฤทธิ์เหล้าแท้ๆ กิเลนเลยคลั่งเลย
นายน้อยไปอ้อนใครค่า เสี่ยวเกอหึงขนาดนั้น
โดนเสี่ยวเกอลงโทษนายน้อยคงไม่ดื่มเหล้าอีกแน่

[mama moosap]

ฉากตีมือเราก็คิดว่าน่ารักมากค่ะ อยากเข้าไปถามคุณอาว่าหลานชายอายุเท่าไหร่แล้ว ><
เมาแล้วอ้อนไปทั่ว>>>ไม่เมาก็อ้อ---

[hnee]

ไม่ได้นะอาเสีย จะไปกินเหล้าเมาในที่ที่ไม่มีเสี่ยวเกอ อันตรายน่ะรู้จักมั้ย นี่เล่นเมาไม่รู้เรื่อง ดีที่เสี่ยวเกออยู่ไม่งั้นโดนคนอื่นลวนลามทำไมเล่า?! อาเสียนี่น่าตีจริงๆนะเนี่ย ^^

[Rozenkreuz]

ผมล่ะเกลียด Drabble สั้นไป มันไม่พออออออออ
ถถถถถถถถถ

[gustoon]

นายน้อยขี้อ้อยยยยจริง
ไหนnc--อุ๊บเป็นด้วงใสๆ
นายจางเริ่มพูดมากล่ะครึ#บ่น

[nightsza]

นายน้อยอย่าแอบไปเมาที่อื่นล่ะ เดี๋ยวโดนเสี่ยวเกอลงโทษอีก