[OS] The Light [ผิงเสีย]

[onihazard]

สปอยล์เนื้อหาบางส่วนจาก  [Trans] ยามนี้...ที่นั่น #จางฉี่หลิ่ง





The light

[ผิงเสีย]



รอบตัวมืดจนไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเปิดหรือปิดตา  เขาไม่เห็นแสงสว่างมานานแค่ไหนแล้วนะ

จางฉี่หลิงนั่งเงียบ ๆ อยู่ในมุมหนึ่งของโลกพิสดารหลังประตูสำริด  เขาไม่รู้ว่าที่นี่คือส่วนไหน  ไม่รู้ว่ามาอยู่ที่นี่นานเพียงไร  ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อไป   ประสาทสัมผัสถูกพรากไปทีละอย่าง  มองไม่เห็น  ไม่ได้กลิ่น  ไม่รู้ถึงอุณหภูมิ  ลิ้นแห้งผากไม่รู้ถึงรสชาติ  แม้แต่เสียงตอนนี้ก็เริ่มไม่ค่อยได้ยินแล้ว  

...เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้วนะ...

เมื่อหลับตาลง ภาพเบื้องหน้าก็ไม่เปลี่ยนแปลง  สิ่งสุดท้ายที่เขาเห็นก่อนความมืดจะปกคลุมนั้นคืออะไรกัน  มันคงไม่ใช่สิ่งที่ดีแน่ ๆ  ในโลกอีกโลกนั้น ยังไงก็มีดวงอาทิตย์ที่ให้แสงสว่างและความอบอุ่น เป็นเครื่องบอกเวลาทางธรรมชาติที่เที่ยงตรง  แต่ที่นี่ไม่มีสิ่งนั้น  

ในช่วงเวลาหนึ่ง  น่าจะเป็นความฝัน  เพราะตอนนั้นจางฉี่หลิงมั่นใจว่าตัวเองหลับอยู่    เขามองเห็นจุดสว่างเล็ก ๆ  หนึ่งจุด  มองดูคล้ายใครซักคนจุดไฟเอาไว้  เขาพยายามเดินเข้าไปใกล้ แต่แสงนั้นยังคงระยะห่างเท่าเดิม  ราวกับถอยหนีออกไปตามความเร็วที่เขาวิ่งเข้าหา  ขาสองข้างเพิ่มความเร็วมากขึ้น แต่แสงนั้นก็ไม่ใกล้เข้ามา  ความรู้สึกอึดอัดทรมานถาโถมเข้าใส่  พระเจ้าเล่นตลกกับชะตาชีวิตของเขาเกินไปแล้ว  เขาวิ่งจนเหนื่อยและล้มลง  จุดสว่างนั้นยังคงอยู่ที่เดิม แต่มีร่างของคนคนหนึ่งเดินเข้ามา  คนคนนั้นเขารู้สึกคุ้นเคยอย่างน่าประหลาด  นั่นใครกันนะ....

จางฉี่หลิงลืมตาขึ้นด้วยความเหนื่อยอ่อน  เขารู้ว่าตัวเองเปิดตาแล้วเพราะใช้นิ้วมือสัมผัสเปลือกตาของตน  ความมืดรอบตัวยังคงอยู่  มืดสนิทจนสามารถดูดกลืนทุกสรรพสิ่งให้หายไป

หลังจากนั้น  ฝันเดิม ๆ ยังคงกลับมาหลายต่อหลายครั้ง จุดสว่างและร่างของคนคนหนึ่ง  ใครคนนั้นอาจเป็นคนที่เขารู้จัก  แต่ความทรงจำอันน้อยนิดของเขาแม้จะพยายามรีดเค้นออกมาเพียงไรก็ไม่สามารถให้คำตอบได้  หรือแสงสว่างนั้น จะเป็นเพียงแค่ความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง


...........

เนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้  จุดสว่างนั้นปรากฏขึ้นอีกครั้ง  จางฉี่หลิงยังคงคิดว่านั่นเป็นเพียงความฝัน  สัมผัสเปลือกตาที่เปิดอ้า เขาลืมตาอยู่ แต่นั่นก็อาจเป็นเพียงความรู้สึกในความฝันก็เป็นได้  ร่างของใครบางคนเดินใกล้เข้ามา พร้อมกับแสงสว่างเจิดจ้าที่ทำให้แสบตา

“..........”

เสียงเรียกฟังดูคุ้นเคย  เขาไม่ได้ยินอะไรมานานแล้ว  แต่นั่นก็คงเป็นเพียงส่วนหนึ่งของความฝันเหมือนกัน  

“.....เกอ.....   เสี่ยวเกอ....”

สายตาของเขายังไม่สามารถมองภาพเบื้องหน้าได้ชัดเจน  ฝันครั้งนี้สว่างไสวกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา  ร่างของชายคนหนึ่งใกล้เข้ามาจนเอื้อมถึง  ใครกัน...  ใครที่เรียกเขาแบบนั้น  

“เสี่ยวเกอ.....  จางฉี่หลิง”

สัมผัสที่ไหล่ข้างหนึ่งทำให้เขามองตาม  มือของใครคนนั้นจับต้นแขนเขาไว้แล้วเขย่าตัวเรียกเบา ๆ  

...ตามแสงสว่างนั่นไป...

เสียงจากส่วนลึกในหัวดังขึ้น  เป็นเสียงที่บงการชีวิตเขามาตั้งแต่จำความได้  แสงว่างนั้น หมายถึงคนตรงหน้าใช่หรือไม่  คนคนนี้คือความเป็นจริงที่ไม่ได้เกิดจากความฝันของเขาใช่หรือไม่

นิ้วมือยาวยกขึ้นสัมผัสผิวหน้าของคนที่กำลังร่ำร้องเรียกชื่อเขา  สองนิ้วที่ไวต่อความรู้สึกเป็นพิเศษแตะลงบนแก้มนั้นเบา ๆ  อุ่น... อุ่นจัง  สัมผัสนี้เป็นของจริงใช่มั้ย...

“...อู๋เสีย....?”

ไม่ทันไร นิ้วที่ยังสัมผัสแก้มนั้นก็รู้สึกถึงอะไรเปียก ๆ  มันคืออะไรกัน... เขาเคยรู้จักสิ่งนี้หรือเปล่า  นิ้วมือนั้นปาดหยดน้ำใสที่ไหลรินลงมา

“อย่าร้องไห้”

สิ้นคำพูดนั้น น้ำตาของอู๋เสียกลับไหลพรั่งพรูหนักกว่าเดิม  แขนที่แทบไร้เรี่ยวแรงของจางฉี่หลิงดึงร่างนั้นเข้ามาใกล้  อู๋เสียก้มหน้าสะอื้นเสียงดังอยู่บนบ่าเขา  ร่างนี้อบอุ่นอย่างน่าประหลาด  เป็นสัมผัสที่เขาไม่ได้พบมานานแสนนาน  จมูกของเขาค่อย ๆ รู้สึกถึงกลิ่นบางอย่าง  เขาจำได้ว่าเป็นกลิ่นกายผสมกับกลิ่นเหงื่อที่เขาเคยรู้จักเมื่อนานมาแล้ว  

แสงสว่างที่เขาเห็นมาตลอดในความฝันจะใช่คนคนนี้หรือไม่  เขาไม่จำเป็นต้องหาคำตอบเพียงลำพังอีกต่อไปแล้ว


-จบ-

   



จริงๆอยากเขียนเรื่องนี้ตอนเดลี่ "light" แต่ไม่ทันอ่ะ
ตอนนั้นนึกถึงที่คุณเบียร์เคยแปลตอนพิเศษของเสี่ยวเกอตอนวันตรุษจีน  ชีวิตหลังประตูของเสี่ยวเกอช่างมืดมนนัก ฮืออออ งั้นนายน้อยควรเป็นแสงสว่างของเสี่ยวเกอนะ
ประกอบกับช่วงนี้ซีรี่ส์เต้ามู่ออนแอร์แล้ว เพลง I see the lights เลยหลอนหูมาก แงงงง
ก็....ก็เลยเขียนนิดหน่อย กันสนิมเกาะนาน (??)
ขอให้ดูซีรี่ส์กันให้สนุกนะคะ //เมากาวหนักมาก

[yakusoku]

สำหรับเสี่ยวเกอนายนิองคงเป็นแสงสว่างคอยนำทางเขา คอยยึดเขาไว้ไม่ให้ไปไหนไกล

[Eli-kun]

ปวดใจ จางฉี่หลิงกับโลกมืดมิดหลังประตูสำริด
กลัวเสี่ยวเกอจะสูญเสียประสาทสัมผัสทุกอย่างเหลือเกิน กลัวว่าจะลืมนายน้อยด้วย
แต่ตอนหลังก็ไม่ลืม แสงสว่างหนึ่งเดียวในชีวิตกลับมาหาเขาแล้ว

ช่วงนี้กรี๊ดซีรีส์หนักมากเช่นกันค่ะ I See the Lights เพลงนี้มันช่างเสี่ยวเกอจริงๆ ส่วนความจริงก็ของนายน้อยเนอะ ดีงามทั้งคู่ บินไปฟินแลนด์ ^o^

[casey]

ได้เจอกันแล้วนะ ไม่ได้อยู่ลำพังแล้วนะ ;-;

[DuongHuen]

ฟินอ่ะ

แต่กลัวความจริงคือเสี่ยวเกอจำนายน้อยไม่ได้ ดราม่ามาอีกยาว T_T

[hnee]

อาเสียมารับก็เท่ากับเสี่ยวเกอถูกแสงสว่างอาบไล้ทั่วกายแล้ว ^^

[Rozenkreuz]

อ่านเรื่องนี้แล้วค่อยอิ่มใจหน่อย
//เพลง I see the lights แต่งมาเพื่อเสี่ยวเกอใช่ม้ายยยย ถถถถ

[The_Dark_Lady]

; w ; You're the light แงงงงง
ขอให้มีความสุขนะทั้งคู่
(ส่วนในเรื่องจริง เราก็ต้องเดาใจ นพซช. กันต่อไป)