[Trans+Talks] “เมินโหยวผิง” ใน “เต้ามู่ปี่จี้ฉบับภาษาอังกฤษ” เรียกว่ายังไงกันนะ!?

[pipitan]

สวัสดีค่ะ เราปปตค่ะ ถือโอกาสมาตั้งกระทู้แนววิชาการ(หรอ?)กับเขาบ้าง จากที่ปกติสิงอยู่แต่แถวๆบันทึกด้วง (ขำ)


สืบเนื่องมาจากในทวิตเตอร์อยู่ๆคุณแมลงปอยิ้มก็จุดประเด็นขึ้นมาว่า “สองนิ้วที่ยาวเป็นพิเศษ” เรียกภาษาอังกฤษว่ายังไง? แล้วเราดันติดใจคำถามนี้มาก จนต้องไปค้นข้อมูลเล่มออฟฟิเชียลภาษาอังกฤษมาประกอบ ทำให้ได้เจออะไรที่น่าสนใจเกี่ยวกับคำแปลชื่อ เมินโหยวผิง ฉบับภาษาอังกฤษขึ้นมาค่ะ!

ออกตัวไว้ก่อนว่าเราไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษเท่าไหร่ ถ้าคำแปลช่วงไหนผิดไปก็ขอน้อมรับฟังคำติติงนะคะ
ข้อมูลทั้งหมดเราจะใช้เล่มนิยายเต้ามู่ฉบับภาษาอังกฤษเล่ม 1 ของสนพ. ThingsAsian Press ที่ใช้ชื่อเรื่องว่า

The Grave Robbers’ Chronicles : Cavern of the Blood Zombies แปลโดยคุณ Kathy Mok
(ISBN 10: 1-934159-31-X, ISBN 13: 978-1-934159-31-6)

เทียบกับบันทึกจอมโจรแห่งสุสาน เล่ม 1 ตอนตำหนักลู่หวังเจ็ดดารา ฉบับภาษาไทยที่แปลโดยคุณเบียร์ และจัดพิมพ์โดยสนพ.สยามอินเตอร์ค่ะ ซึ่งฉบับภาษาอังกฤษเล่ม 1 จะคาบเกี่ยวเนื้อหากับเล่มภาษาไทยแค่ตอนตำหนักลู่หวังเจ็ดดาราเท่านั้นค่ะ ไม่มีอีกครึ่งเล่มที่เป็นตอนทรายคลั่งทะเลเดือดนะคะ คาดว่าคงไปอยู่เล่ม 2 แทน (แต่เรายังไม่ได้หาอังกฤษอ่าน)

นอกนั้นก็อาจจะเทียบกับฉบับภาษาจีนนิดหน่อยจากเว็บไซต์ http://www.daomubiji.com/ ซึ่งเราอ่านจีนไม่ออก ;w; ผิดพลาดอย่างไรก็ต้องขออภัยจริงๆค่ะ

เอาล่ะบอกแหล่งอ้างอิงไปครบแล้ว มาเริ่มกันเลยดีกว่า!



- “เมินโหยวผิง” หรือ “นายเรือพ่วงน่าเบื่อ” เนี่ย ภาษาอังกฤษเรียกว่าอะไรหรือคะ?


นั่นสิ เรามาเริ่มจากฉากที่นายน้อยบรรยายถึงเมินโหยวผิงที่มาร่วมขบวนไปคว่ำกรวยจากบท 3 กันก่อนดีกว่า

พูดตามตรง ลูกจ้างสองคนของอาสามเข้ากับคนง่าย ทั้งคู่เป็นคนตรงๆ มีแต่ไอ้หนุ่มนี่ที่เป็นเหมือนเรือพ่วงติดสอยห้อยตาม ตลอดทางไม่พูดไม่จาเลยสักคำ หน้าตาเบื่อหน่าย จ้องแต่ท้องฟ้านิ่งๆ อย่างกับกลัวว่าฟ้าจะตกลงมายังไงอย่างงั้น น่าเบื่อมาก! แรกๆผมยังชวนเขาคุยบ้าง ตอนหลังก็ขี้เกียจสนใจแล้ว ไม่รู้จริงๆ อาสามพาเขามาด้วยทำไม (หน้า 28-29)

To tell the truth, I didn’t care for this guy at all. Panzi and Big Kui, the two men who used to work with my uncle, were friendly, steady, reliable fellows. But this young guy didn’t so much as fart once on the entire journey—he was like a deaf-mute. All he did was look straight up at the sky, as if he were worried that it was going to fall down on him. When we first began our trip I talked to him a bit but after a while I didn’t bother to pay any attention to him at all. I honestly couldn’t understand why my uncle brought this obnoxious poker-faced jerk along with us.

เห็นที่เราทำตัวหนาขีดเส้นใต้ไว้ไหม จะเห็นว่าเขาแปล”เรือพ่วงติดสอยห้อยตาม”ว่า “obnoxious poker-faced jerk”
หรือเป็นไทยคงประมาณว่า “นายหน้านิ่งกวนส้นเท้า” ล่ะมั้ง ดูสิ! พอเป็นภาษาอังกฤษแล้วนายน้อยคุณตั้งชื่อได้น่าหมั่นไส้มากเลยค่ะ!!

แต่เอ๊ะ นี่ยังไม่ใช่เป้าหมายเรานี่ ข้ามไปบท 4 ที่มีคำว่าเมินโหยวผิงปรากฏกันเลยดีกว่า

ขณะคิดอยู่ นายเมินโหยวผิง (เรือพ่วงน่าเบื่อ) นั่นพลันยกมือขึ้นมา (หน้า 35)

As I continued with my thoughts, the poker-faced young fellow waved his hand.

นี่ไงเขาใช้คำว่า the poker-faced young fellow แต่มันก็ยังยาวอยู่ดีแฮะ
ให้นายน้อยเขียนบันทึกแบบนี้ทั้งเรื่องคงเหนื่อยตาย มันต้องมีคำย่อสิ ขอยกตัวอย่างประโยคภาษาอังกฤษเพิ่มเติมบางส่วนโดยไม่เทียบกับภาษาไทยนะคะ

Soon the flow of blood completely covered Poker-face’s entire hand,---

I peered over at Poker-face and thought I could see a slight tinge of doubt in his eyes,---

Poker-face turned suddenly toward the deepest part of the cave.

จากตัวอย่าง และเราที่สคิมเนื้อหาส่วนอื่นผ่านๆดูก็พบว่าในส่วนที่เหลือฉบับภาษาอังกฤษจะย่อชื่อ “เมินโหยวผิง” เป็น “Poker-face” แทนค่ะ (ตัว P ใหญ่ตลอดนะ เพราะเป็นชื่อเฉพาะ) อย่างชื่อบท 14 “นายเรือพ่วงใบ้ เมินโหยวผิง” ก็ใช้ชื่อบทว่า POKER-FACE เช่นเดียวกัน เพราะงั้นเราจึงสรุปไปว่าชื่อ “เมินโหยวผิง” ใช้ภาษาอังกฤษว่า “Poker-face” ค่ะ


***แถมข้อมูลเพิ่มเติมสำหรับคนที่ไม่รู้ Poker (โป๊กเกอร์) เป็นชื่อการละเล่นไพ่ชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยมในระดับสากลค่ะ โดยวิธีการเล่นเพียงแค่ใช้โชค และการตัดสินใจประกอบการเรียงไพ่ และสับเปลี่ยนไพ่ห้าใบที่ได้รับมาให้ได้ตาไพ่ที่เหนือกว่าคู่แข่งค่ะ ซึ่งก่อนที่จะเปิดไพ่เราก็ต้องทำหน้านิ่งเข้าไว้ ไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัวว่าเราได้ไพ่ตาดีหรือไม่ เพราะเขาอาจถอนไพ่ไปทั้งๆที่ได้ไพ่ดีกว่าเราก็ได้ แต่ถ้าเราแสดงสีหน้าแตกตื่น เขาก็จะรู้แน่ๆว่าไพ่เราแย่ แล้วก็ชนะไปได้สบายๆ การปิดซ่อนความรู้สึกตรงนี้ล่ะค่ะ ที่เรียกว่า Poker-face (โป๊กเกอร์เฟซ) เพราะงั้นเมินโหยวผิงที่ชอบทำหน้านิ่งไม่แสดงความรู้สึกเลยถูกตั้งฉายาเช่นนี้เองค่ะ***





แต่เดี๋ยวก่อนนะ!!!!!!!!!!!!!


พอหาคำตอบเรื่องเมินโหยวผิงได้จนพอใจแล้ว ความสงสัยของเราดันไม่จบแค่นี้น่ะสิ คราวนี้เราเลยเปิดเล่มภาษาไทยหาบทที่มีชื่อเสี่ยวเกอเตรียมเอาไปเทียบกับภาษาอังกฤษ ในใจนี่คิดไว้เลยถ้าไม่ทับศัพท์เป็น Xiaoge ก็คงเรียก Bro, Brother, Little Bro, Lil’ Bro หรืออาจจะเป็น Little Big Brother ก็ได้มั้ง ดูน่ารักจังเลย ตื่นเต้นๆ จะเป็นยังไงกัน

ประโยคที่เราเลือกก็เช่นเคยค่ะ ต้องเป็นประโยคแรกที่มีคำว่า “เสี่ยวเกอ” โผล่มาสิ

อาสามมองนายเมินโหยวผิงอีกครั้ง ถามว่า “เสี่ยวเกอ (น้องชาย) คุณคิดว่าไง” ” (หน้า 39)

แล้วภาษาอังกฤษล่ะ ไหนดูซิ

Uncle Three glanced at Poker-face again and asked, “What do you think, Menyouping?”

เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ทุกคนเห็นอะไรแปลกๆเหมือนเราไหม ลองอ่านซ้ำอีกที

“What do you think, Menyouping?”

ทำไมอาสามเรียกเสี่ยวเกอว่าเมินโหยวผิงล่ะ!!!!!!!!!!!

ถ้าใครที่ตั้งใจอ่านเต้ามู่อย่างจริงจังน่าจะพอรู้กันนะคะว่า นายน้อยไม่เคยใช้ชื่อเรียกเมินโหยวผิงนอกบทบรรยายเลย
ปกติเวลาพูดก็จะเรียก เสี่ยวเกอ ไม่ก็จางฉี่หลิง คนอื่นก็เช่นเดียวกัน แต่ทำไมอาสามถึงเรียกชื่อนี้ได้ล่ะ

ด้วยความสงสัย(อีกแล้ว) เราจึงค้นต่อว่าชื่อ Menyouping นี่มีใช้ตอนไหนบ้าง

“Looks like that’s the only solution,” Uncle Three nodded. “Panzi, light a lamp both at the front and at the back of this boat, then load those shotguns. Big Kui and I will get on the other boat holding our supplies that faces the entrance and pole us out of here. Panzi and my nephew, guard our backs. Menyouping, you stand in the front.”

“Menyouping says it was the soul of that woman dressed in white. She was relying on your positive chi to get her out of the cave. We don’t have all the details because he fainted as soon as he told us that much,” Uncle Three said as he paddled along the river under the open sky.

ปรากฏว่าอาสามเป็นคนเรียกชื่อนี้หมดเลยค่ะ ไม่มีคนอื่นเรียกเลย แถมยังมีตอนที่บอกว่าอาสามเป็นคนตั้งชื่อเมินโหยวผิงขึ้นมาด้วย

Uncle Three shook his head. “I really don’t know. I asked my friend in Changsha to recommend an experienced helper and he sent me this fellow. I only know his last name is Zhang so I gave him the nickname Menyouping. I tried to learn more about him on the way here, but all I found out was that he was always either sleeping or lost in a trance. I don’t know his story, but the person who sent him to me has an impressive reputation in this business and I can always trust anyone that he recommends.”

ลองมาเทียบกับฉบับภาษาไทยของคุณเบียร์ดูนะคะ

อาสามส่ายหน้า “ฉันไม่รู้จริงๆ ฉันบอกให้เพื่อนที่ฉางซาแนะนำผู้ช่วยที่มีประสบการณ์ให้สักคน ทางนั้นก็แนะนำเขามาให้ ฉันรู้แค่เขาแซ่จาง ตลอดทางฉันก็ลองถามหยั่งเชิงไปหลายที แต่ตาหนุ่มนี่ถ้าไม่นอนหลับก็นั่งเหม่อ ฉันก็ไม่รู้ว่าเขามีประวัติยังไง แต่คนที่แนะนำเขามา มีชื่อเสียงมากในวงการนี้ คนที่เพื่อนฉางซาคนนี้แนะนำน่าจะไว้ใจได้”

ไหนท่อนที่บอกว่า “ฉันตั้งชื่อเมินโหยวผิงให้เขา” ละคะเนี่ย หายไปไหนหรือไม่มีแต่แรกกันนะ ลองมาเทียบกับภาษาจีนกันดูบ้างดีกว่า  

三叔摇摇头：“这我真的不清楚，我让我在长沙的朋友介绍个有经验的帮手过来，他们就介绍了他，我只知道他姓张，一路上我也试探了不少次，这人不是睡觉就是发呆，我也不知道他什么来历，不过介绍他的那个人，在这道上很有威望，他介绍的人，应该可以放心。”

ใครที่อ่านจีนออกคงเห็นว่าไม่มีท่อนที่ว่าเช่นกัน นี่มันเกิดอะไรขึ้นคนแปลภาษาอังกฤษเขาชงสามผิงหรอ



คราวนี้เลยเกิดคำถามใหม่ขึ้นมาว่า แล้วคนอื่นเรียกเสี่ยวเกอว่าอะไรกันบ้าง!
จะขอยกตัวอย่างของหลายๆคน แต่คงไม่ครบทุกคำเรียกนะคะ

ต้าขุยยกนิ้วโป้งให้เมินโหยวผิง “น้องเสี่ยวเกอ ต้าขุยขอนับถือ แมลงตัวเบ้อเริ่มขนาดนี้ คุณยังกระชากไส้ออกมาได้ ไม่ยอมรับไม่ได้แล้ว!” (หน้า 42)

Big Kui gave a thumbs-up to Poker-face. “Pal, I truly admire your courage and dexterity. You dared to pull the guts out of that monster. I have got to give you credit for that.”

ต้าขุยเรียกน้องเสียวเกอว่า Pal ล่ะ แปลว่า เพื่อน/สหาย/เกลอ ล่ะ น่ารักไหมคะ

พานจื่อยังไม่รู้ชั่วดี ถามกลั้วหัวเราะว่า “นี่น้องเสี่ยวเกอ เมื้อกี้คุณพูดภาษาของประเทศไหนเรอะ” (หน้า 70)

Panzi still did not understand what Poker-face meant and asked him, smiling, “Ah, come on. What kind of foreign language were you just speaking a moment ago?”

โอเคค่ะ ตรงนี้ใช้ you เรายอมรับได้ ภาษาอังกฤษไม่ค่อยใช้ชื่อแทนตนซ้ำซากมากนัก

แล้วเราก็มาเจอประโยคของต้าขุยอีกประโยคหนึ่ง

สีหน้าของเขาดูไม่ดี ได้ยินผมว่าเช่นนี้ ปากก็สั่นกึกๆ ผมนึกในใจ ไม่มั้ง กลัวถึงขั้นนี้เลยเชียวหรือ เขาชูมือขึ้นบอกให้ผมอย่าเพิ่งพูด แล้วชี้ไปยังเงาพวกนั้น “นี่เป็นเงาของผม นี่ของพานจื่อ นี่ของพี่สาม นี่ของน้องเสี่ยวเกอ เห็นใช่ไหม รวมของคุณด้วยก็เป็นห้าเงาสินะ” (หน้า 74)

Big Kui’s face looked white and terrified. His lips trembled as I spoke. Impossible, I thought, is he really such a coward? He motioned for me to be silent. Then he pointed to the shadows. “This is mine. This one is Panzi’s. This one is Master Three’s. This one is the guy you call Poker-face. Do you see my point? With you, we have only five, correct?”

ต้าขุยนายรู้ได้ยังไงว่านายน้อยของนายเรียกเสี่ยวเกอว่าโป๊กเกอร์เฟซ!! เราส่องทั้งเล่ม 1 ของภาษาอังกฤษประกอบแล้วด้วย(เผื่อเหมือนกรณีอาสามเรียกเมินโหยวผิง) แต่ไม่มีหลุดปากมาเลยนะ หรืออู๋เสียแอบพึมพำชื่อนี้ให้คนอื่นฟังล่ะสิ！



แต่ว่าคนอื่นก็เรียกเสี่ยวเกอว่าโป๊กเกอร์เฟซเหมือนกันล่ะ

พานจื่อยืดตัวขึ้นอย่างยากลำบาก พูดว่า “ไม่แน่ใจเหมือนกัน ตอนนั้นน้องเสี่ยวเกอวิ่งไล่ไอ้อ้วนนี่ไป แม้พี่สามจะบอกฉันว่าไม่ต้องตาม--- (หน้า 98)

Panzi straightened up his body with difficulty and said, “I’m not sure myself. When Poker-face began chasing after Fats here and Uncle Three wouldn’t let me follow them, ---

นายอ้วนพูดว่า “เฮ้ พูดอย่างนี้มันใส่ความกันชัดๆ ตอนที่ฉันวิ่งไปถึงที่นั่น ก็มีตาแก่จากไหนไม่รู้ปล่อยไอ้สัตว์ประหลาดนั่นออกมาแล้ว ไอ้หนูที่ไล่ตามฉัน--- (หน้า 99)

Fats responded, “Hell, if you really mean what you’re saying, then you do me a terrible injustice! When I ran from the guy you call Poker-face, an old guy came out of nowhere and released the monster.

สรุปคือทั้งเล่มไม่มีคำที่แทนชื่อเสี่ยวเกอได้เลยค่ะ คนแปลเลี่ยงไปใช้ชื่อ เมินโหยวผิง เพื่อน หรือโป๊กเกอร์เฟซแทนค่ะ！





ก็ขอจบข้อสงสัยของเราไว้เพียงแค่นี้นะคะ เย้ๆ จบสักที

โดยส่วนตัวเราคิดว่าวัฒนธรรมฝรั่งอาจไม่คุ้นชินกับชื่อเรียกเสี่ยวเกอก็ได้ (เสี่ยวเกอ ถ้าแปลตรงตัวภาษาจีนจะอ่านได้ว่า พี่ชายน้อยค่ะ ใช้เรียกคนที่เด็กกว่าแต่เป็นที่เคารพนับถือ) เลยเลือกที่จะเลี่ยงเน้นใช้ชื่อโป๊กเกอร์เฟซไปเลย ช่วยกันไม่ให้สับสนด้วยว่า เอ๊ะ เมินโหยวผิงกับเสี่ยวเกอ กับจางฉี่หลิงนี่คนเดียวกันหรือ!?

เพราะถึงอย่างไรการแปลก็มีทั้งการแปลแบบตรงตัว ที่พยายามรักษารูปแบบของการเสนอความคิดของต้นฉบับไว้ให้มากที่สุด และการแปลแบบเอาความที่เน้นการสื่อความหมายไปให้ผู้อ่านมากกว่าจะคำนึงถึงสารต้นฉบับต้องถูกต้องเป๊ะๆค่ะ

เราเคยเจอเรื่องที่แปลงชื่อตัวละครเพื่อให้เข้ากับวัฒนธรรมประเทศอื่นมาหลายเรื่องแล้ว เลยพอเข้าใจได้อยู่





แต่ว่านะ!! แล้วชื่อเมินโหยวผิงที่อาสามเรียกนั่นมาจากไหนกันล่ะ อันนี้ก็เพิ่มมากไปนะคะ ถ้าจะปรับไปใช้ Pal ให้ดูมีเอกลักษณ์แบบต้าขุยเรียกก็ไม่น่าใช้ชื่อนี้เลยนะ สงสัยมากค่ะว่าทำไมคนแปลเขาเลือกใช้คำนี้ ติดใจมากๆถึงขั้นมาตั้งกระทู้ อยากถามความเห็นคนอื่นเลยค่ะ (ขำ)

ยังไงก็ถือเป็นเกร็ดความรู้ของเรื่องชื่อเรียกเมินโหยวผิงในเต้ามู่ฉบับภาษาอังกฤษนะคะ (และแอบจับผิดกันนิดหน่อย)

ใครสนใจอยากรู้เรื่องชื่อใครคือภาษาอังกฤษแปลประโยคไหน หรือสงสัยอะไร อยากให้เราอธิบายเพิ่มเติม มาเม้นถามไว้หรือหลังไมค์มาก็ได้นะคะ จะเช็คให้ แต่ขอให้ยังอยู่ในตอนตำหนักลู่หวังเจ็ดดารานะคะ ถ้าอยากได้ประโยคเด็ดเล่มอื่น รอเราสั่งซื้อมาก่อนนะคะ ; w ;

ขอบคุณที่ตามอ่านค่ะ <3<3



ปล.ตั้งกระทู้ถูกห้องใช่ไหมนะ

[casey]

นายแยกนพซซเป็นสองชื่อตะไม 55555
เกลียดดดดด ทำไมมันสามผิง แงงงงงงงงงงง กรี๊ด

[Malangporyim]

โหดร้ายมากตรงที่เปลี่ยนคนตั้งชื่อให้เลยเนี่ย T = T เอาความโมเอะของนายน้อยและคำเรียกลับเฉพาะคืนมาาาาาาาาาาาาา

แง

ถ้าจะใช้ ให้ เมินโหยวผิง (จีน/ไทย) = Poker-faced
กับให้ เสี่ยวเกอ (จีน/ไทย) = Menyouping (เมินโหยวผิง)

ก็สงสัยอีกว่าถ้าไหน ๆ พี่จะทับศัพท์ทั้งที ทำไมเลือกเอาเมินโหยวผิงมาทับศัพท์แทนที่เสี่ยวเกอ พี่ใช้ Xiaoge ไปเลยก็ได้หนา TT 3 TT แง เสียใจแรง

แถมถ้าจะบอกว่า  เมินโหยวผิง = Poker-faced  ก็ไม่ใช่ซะทีเดียวอีก เพราะคำว่า Poker-faced ก็ถูกคนอื่นๆ (ต้าขุยกับพานจื่อ) เอามาใช้เรียกเหมือนกัน แงงงงงงงงงงงงงงงงงง แล้วพวกนายรู้ได้ไงว่านายน้อยแอบเรียก ว่างๆ จากการหนีศพโลหิต นายพักแล้วมุงกันอ่านบันทึกนายน้อยหรือยะ!?

ก่อนหน้านี้ก็เคยมีดรามาคำเรียกชื่อตัวละครในฉบับแปลภาษาเวียดนาม เพื่อนในกลุ่มเคยสรุปไว้เมื่อนานมาแล้ว (ส่วนเราเองนั้น...จำอะไรไม่ได้เลย 555555555 ไม่ได้ไปมุงกับเขา รู้แค่มีดรามาคำเรียกชื่อตัวละครแค่นั้น) ตอนนั้นยังไม่เก็ตว่าทำไมแฟนๆ เวียดนามเขาซีเรียสกันขนาดนี้ พอมาตอนนี้ชักเริ่มเข้าใจแล้ว ความโมเอะมันหายไปอะ! แง ไม่ยอมมมม >____<

ขอบคุณสำหรับการช่วยขุดคลายความสงสัย แง เริ่มจากสงสัยสองนิ้ว ไปๆ มาๆ กลายเป็นไปเจอสิ่งอื่นมากมาย กลายเป็นกระทู้สนุกๆ สายวิชาการ ขอบคุณค่าปิปิตัน ┌(＾o＾┐)┐┌(＾o＾┐)┐┌(＾o＾┐)┐┌(＾o＾┐)┐┌(＾o＾┐)┐┌(＾o＾┐)┐┌(＾o＾┐)┐

หัวข้อต่อไป คือคำว่า "เทียนเจิน" /โดนปิปิตันตี

ปล. ขำมากที่แยกชื่อ หนานไพ่ซานซู กับ Xu Lei จากกัน แงงงงง ถ้าคนไม่รู้จะเก็ตมั้ยว่าเขาเป็นคนเดียวกัน แค่คนละชื่อ 55555555

[Cathareen]

ขอบคุณมากค่ะสำหรับข้อมูล *o*
poker face /เปิดเพลงเลดี้กาก้า---
แต่ที่อาสามกลายเป็นคนตั้งชื่อเมินโหยวผิงให้นี่มัน...../มั่ยนะะะะ
ตอนแรกนึกว่า นพซซ กับ Xu Lei เป็นคนละคนซะอีกค่ะ 5555 /อ่านเม้นของคุณปอยิ้มข้างบนเลยกระจ่าง

[Eli-kun]

อ่านฉบับภาษาอังกฤษราวกับกำลังอ่านนิยายเรื่องใหม่ อาสามเป็นคนตั้งชื่อเมินโหยวผิงเสียด้วย ไม่ใช่นายน้อยซะแล้ว เขาไม่เข้าใจเหรอว่ามันไม่เหมือนกัน แงงงง #ร้องห้ายหนักมาก

พอเจอแบบนี้เข้าไปรู้สึกว่าของไทยแปลดีกว่าเยอะเลยอะ แปลโดยเน้นตามต้นฉบับเดิมของเขา ไม่ใช่ไปเปลี่ยนเรื่องให้เขาใหม่ซะงั้น ขอบคุณมากเลยน้าสำหรับเกร็ดความรู้ <3

[ziaziany]

ปกติแล้วเราเป็นพวกที่ค่อนข้างยึดติดกับต้นฉบับมากพอสมควรค่ะ เพราะงั้นแล้ว โดยส่วนตัวยังไงก็ชอบการแปลที่ค่อนข้างตรงกับต้นฉบับมากกว่า (แต่บางทีจริงๆแล้วเราอาจจะไม่ได้รู้หรอกว่ามันตรงหรือไม่ตรง)

จริงๆก็พอเข้าใจเรื่องวัฒนธรรมที่แตกต่างทำให้คำแปลที่ออกมาแตกต่างไปด้วยนะคะ เพราะงั้น เอาจริงๆก็ไม่ได้ถึงกับมีปัญหาอะไรนัก เราว่ามันให้ฟีลคล้ายๆกับเวลาเอานิยายไปสร้างเป็นหนังแล้วมีการเปลี่ยนบทหรือตัดบางตอน/ตัวละคร ออกไปบ้างเพื่อให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมกับเวลาที่กำหนดล่ะมั้งคะ

อีกเหตุผลนึงคิดว่า บางทีคนแปลอาจจะคิดว่าใจความสำคัญมันอยู่ที่เนื้อเรื่องกับปริศนามากว่าการเรียกชื่อตัวละครก็เลยคิดว่าถึงจะไม่ตรงเป๊ะๆก็ไม่เป็นไรด้วยล่ะมั้งคะ แต่ว่าที่จริงแล้วเราเองชอบสังเกตอะไรพวกนี้นะคะ พวกอะไรเล็กๆน้อยๆ ความสัมพันธ์ของตัวละคร มุมมอง/ทัศนคติของแต่ละตัวละครต่อคนอื่น คิดว่าเรื่องพวกนี้ทำให้ยิ่งอ่านแล้วอินมากขึ้น (คิดว่าน่าจะมีคนเป็นเหมือนเราบ้างล่ะเนอะ)

[ShiroDia]

เราเจอประโยคที่แปลแปลกๆ ในนี้อีกค่ะ!
ตรงหน้า 98

พานจื่อยืดตัวขึ้นอย่างยากลำบาก พูดว่า “ไม่แน่ใจเหมือนกัน ตอนนั้นน้องเสี่ยวเกอวิ่งไล่ไอ้อ้วนนี่ไป แม้พี่สามจะบอกฉันว่าไม่ต้องตาม---

Panzi straightened up his body with difficulty and said, “I’m not sure myself. When Poker-face began chasing after Fats here and Uncle Three wouldn’t let me follow them, ---

ประโยคนี้พานจื่อเป็นคนพูด ในภาษาไทยเรียกว่าพี่สาม แต่ภาษาอังกฤษกลับเรียกว่า uncle three ซะงั้น? ไหงพานจื่อดันใช้คำเรียกแบบเดียวกับนายน้อยไปซะได้

[Rozenkreuz]

เอ่อ อันนี้ก็เจอมาบ่อยๆครับ //บอกก่อนว่าไม่เก่งจีน อ่านไม่ออก ไม่รู้วัฒนธรรม ไม่เคยแปล บลาๆ สรุปความรู้ด้านภาษาจีนผมหาดีไม่ค่อยได้

แต่ผมอ่านภาษาอังกฤษบ่อยจนพอจะกลั่นกรองออกมาได้ว่า
1.คนฝรั่ง(ขอเรียกรวมชนชาติคอเคซอยทั้งหลาย ทั้งยุโรปและอเมริกา) มีวัฒนธรรมและภาษาที่ต่างไปจากเอเชียค่อนข้างมาก ศัพท์เฉพาะที่ใช้เรียกแสดงความสนิทสนม เคารพนับถือ จะไม่ออกมาในแนวเดียวกับเอเชียครับ เช่น Pal ที่ยกมา Dude, Guy , Dear, Bro, Little sis พวกคำ endearment terms ต่างๆ เหล่านี้มันแปลทับศัพท์จากเอเชียไปฝั่งยุโรปไม่ได้ (แต่สังเกตว่าถ้าภาษาอังกฤษแปลกลับมาภาษาเอเชียจะทำได้ง่ายกว่า อันนี้คาดเดาว่าเป็นเพราะภาษาของเรายืดหยุ่นกว่า คำมากกว่า) หรือถ้าทำได้ก็จะเป็นคำที่ปกติเขาไม่พูดกันในประโยคคำพูดแบบคนฝรั่ง ถ้าเอามาใช้มันจะประหลาดมาก เช่น ประโยคเรียก "น้องเสี่ยวเกอ เห็นใช่ไหม นั่นมันมีห้าเงาสินะ" (ยกตัวอย่าง) ถ้าแปลไปตามรูปประโยคอังกฤษจริงๆ เขาไม่ค่อยใช้คำพร่ำเพรื่ออย่างนั้นในทุกประโยค ส่วนใหญ่ก็ You ไปเลยครับ ไม่มานั่งใส่คำว่า Little Bro อะไรแบบนั้นบ่อยๆ จะมีก็บางประโยคที่ต้องการเน้น แต่ถ้าเป็นต้นฉบับไทยเราแทนตัวประธานไปได้ว่าเลยเสี่ยวเกอ เหมือนเป็นชื่อเรียกไปเลย แต่คนยุโรปไม่ค่อยทำ (เพราะมันแปลแล้วจะแปลกมาก อ่านแล้วขัดตา)

2.มันเป็นที่คนแปลไม่ได้พยายามรักษารูปประโยคที่เป็นเอกลักษณ์ของจีนเอาไว้ด้วย

3.อันนี้เท่าที่ผมอ่านๆมา การแปลจากภาษาเอเชียไปภาษาอังกฤษในเชิงพาณิชย์ คนข้างทำแบบลวกๆ เหมือนไม่ค่อยให้ความสำคัญ ต้นฉบับของอังกฤษมักจะเอาชื่อเอเชียที่ได้ไปแปลทับศัพท์เป็นภาษาอังกฤษ ไม่คงคำอ่านเดิมไว้ ผมเข้าใจว่าคือการทำให้คนอ่านเข้าใจง่ายในเวลาที่สั้นที่สุด เพราะอ่านแล้วจะได้ความหมายเลยว่า อ๋อ มันเรียกอีกฝ่ายว่าน้องชายนะ ไม่ต้องไปนั่งจำความหมายอีกทีว่าเสี่ยวเกอแปลว่าอะไร

4.นี่อาจเป็นอคติส่วนตัวของผมเอง(ต้องขออภัย) แต่มีความรู้สึกลึกๆว่าคนยุโรปโดยทั่วไป(ยกเว้นโอตาคุแรงๆบางคน) ไม่ได้ความสำคัญกับวัฒนธรรมเอเชีย มันไม่ใช่ว่าเค้ามองเหยียดเรา แต่เป็นเหมือนกับสิ่งที่ถูกปลูกฝังมามากกว่าครับ ยกตัวอย่างก็เหมือนกับที่เราถูกฝังหัวมาตั้งแต่เด็กว่าทำอะไรเชยๆ แล้วมัน"ลาว" คือจิตใต้สำนึกเรานึกเหยียดเขาโดยอัตโนมัติทั้งๆที่เราไม่ได้แสดงออกหรอกว่ารังเกียจ ประมาณนั้นล่ะมั้งครับ ผมไปนั่งอ่านนิยายจีนหลายเรื่องที่แปลเป็นอังกฤษนะ แล้วลองมานั่งอ่านแปลไทย (ไม่ได้อ่านจีนเพราะอ่านไม่ออก) มันจะมีอารมณ์แบบนี้เยอะ ประเภทกลิ่นอายเอกลักษณ์ของต้นฉบับจริงถูกหั่นไม่เหลือชิ้นดีพอแปลอังกฤษ ส่วนหลักๆมันยังอยู่ แต่ส่วนประกอบเล็กๆน้อยๆ เช่นคำเรียก คำแทนตัว รูปประโยคบางประโยคที่น่ารักโคตรพ่อโคตรแม่ แปลเป็นอังกฤษแล้วไร้ความงามสิ้นดี (แต่ปกติผมอ่านนิยายที่เป็นของภาษาอังกฤษ แปลไทยมาก็รู้สึกว่ารูปประโยคสวยงามของเขาถูกหั่นเละเหมือนกัน ยกตัวอย่างเด่นๆคงเป็น The lord of the Rings ภาษาอังกฤษนี่อ่านแล้วน้ำตาจะไหล แปลเป็นไทยกลายเป็นไม่รู้เลยว่ามันไพเราะที่ตรงไหน ฮือ)

ที่จะบอกคือรูปแบบภาษาต่างกันเกินไปครับ มันเลยแปลยาก บางคำก็เข้าใจนะว่าทำไมแปลแบบนั้น

แต่เมินโหยวผิงที่อาสามเรียกนี่ผมจนปัญญาจะอธิบาย (คิดในใจ คนแปลมันชุ่นนั่นแหละว้า นึกจะเอาคำไหนมายัดใส่ก็ยัด) ไม่ได้ดูเลยว่ามันเหมาะมั้ยนั่น คำนั้นเป็นคำที่นายน้อยเรียกได้เท่านั้นนะ! จะว่าแอบอ่านบันทึกนายน้อยกันทุกคนก็ไม่น่าจะใช่ละ

ปล.ผมเคารพรักท่านเบียร์จากใจเลยครับ แปลได้อ่านง่าย ไหลลื่น และภาษาประจำตัวนายน้อยน่ารักมาก! (ภาษาอังกฤษมันมองไม่เห็นเอกลักษณ์นี้เลยนะเนี่ย...) แม่งงงง พวกนายจะเอาเรื่องผมไปก็ถ่ายทอดให้มันดีๆสิวะ //แว่วเสียงนายน้อย

ปล2.เอาว่าผมเกลียดนิยายฝรั่งแปลไทย และเกลียดนิยายเอเชียแปลภาษาอังกฤษ (มันจะอ่านไม่ได้เลยถ้าคุณรู้ว่าต้นฉบับจริงมันมีเอกลักษณ์แบบไหน) แต่ถ้าไม่เคยอ่านต้นฉบับภาษาฝั่งเอเชีย ผมก็พอจะอ่านอังกฤษได้ (เพราะมันไม่มีแปลไทย และผมอ่านภาษาเกาหลีไม่ออกเช่นกัน แงงง)

ปล3.พล่ามมานี่ใจความมั่วซั่ว พยายามจับเนื้อหาเอาเองนะครับ.. (พิมพ์ๆอยู่ก็ออกทะเลเฉย)

ปล4.นี่ความเห็นส่วนตัวล้วนๆ พอดีว่าผมติดฟิคอังกฤษเลยอยากจะช่วยแถให้ 55 ของจีนปกติอ่านแต่นิยายแปล ไม่ค่อยได้อ่านแฟนฟิคนิยายจีนเท่าไหร่ จริงๆแล้วนี่เป็นนิยายจีนเรื่องแรกที่อ่านแล้วคลั่งขนาดแปลงร่างกลายเป็นด้วงภายในหน้าแรกที่เปิดอ่าน+หน้าหยางหยาง ถถถถถ

ปล5.จบเถอะ ผิดพลาดตรงไหนตำหนิติเตียนได้เลยครับ จะรับฟัง จะได้พยายามปรับแก้ทัศนคติตัวเอง (พยายามอยู่ล่ะนะ..)