[Drabble] #dmbjdaily (wrath) เหตุผลที่ฉันโกรธนาย [ผิงเสีย]

[feyralin]

---

เจอกันครั้งแรก หมอนั่นแย่งสินค้ากระดูกหลังมังกรไป

เจอกันอีกครั้ง ในถ้ำศพ หมอนั่นก็ถีบผมตกเรือ

เจอกันครั้งต่อๆมา เขาก็เอาแต่ทำให้ผมโมโห


ทว่าก็ปฏิเสธไม่ได้หรอก ว่าที่ผมแคล้วคลาดปลอดภัยมาได้หลายครั้ง เพราะมีเขาคอยช่วยอยู่

แต่ยังไงผมก็ยังโมโหอยู่ดี

ใครใช้ให้หมอนั่นทำให้ผมคาใจ กับไอ้การที่เขาเอาแต่โผล่มาช่วย เอาแต่ห้ามไม่ให้ทำนู่นนี่ โดยที่ไม่ยอมพูด ไม่ยอมบอกเหตุผลอะไรสักอย่าง มันน่าโมโหมั้ยล่ะ!

.
.
.

ผ่านไปนานแล้ว นับแต่ครั้งสุดท้ายที่หมอนั่นทำให้ผมโมโห จากกันครั้งนั้น ผมทั้งโกรธ ทั้งเศร้า ทั้งอับจนหนทาง สิ้นหวังต่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยเดินผ่านมา

แต่คราวนี้ ผมโมโหเขาไม่ได้นาน เมื่อไม่มีเขาคอยห้าม ผมจึงได้ออกเดินทางสืบหาเหตุผลในการกระทำของเขาด้วยตัวเอง

สุดท้ายพอได้รู้ที่มาของสิ่งที่เขาทำ ก็พบว่าความโกรธเกรี้ยวที่เคยมี หายไปไหนเสียแล้วไม่รู้ สิ่งที่มาแทนที่ คือความรู้สึกอันหลากล้นไร้ที่ระบาย ยิ่งเข้าใกล้วันที่สัญญากันไว้ ความรู้สึกนี้ยิ่งเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน


เจอกันคราวนี้ เห็นหน้าเขา ผมอาจมีโมโหบ้าง แต่จะไม่ถามหาเหตุผลของเขาอีกแล้ว ผมจะเป็นฝ่ายพูดเรื่องทั้งหมดเอง ถึงเขาไม่อยากฟัง ผมก็จะพูด ถึงเขาจะเป็นฝ่ายโกรธขึ้นมาบ้าง ผมก็จะพูด ถ้าเขาจะลุกหนีไปอีก ผมก็จะไปลากตัวให้กลับมาฟัง

เขาเคยพูดว่าสิ่งเชื่อมโยงเขาไว้กับโลกใบนี้คือผม ตอนนี้..ผมเองก็เหมือนกัน


พูดถึงขั้นนี้แล้วถ้าเขายังจะไปอีก

คราวนี้แหละ..ที่ผมจะโกรธเขาจริงๆ


134 days left


---
END
---


มีความรู้สึกว่า ควรกลับไปเขียนเดลี่จริงจังๆบ้าง(?) เลยงอกออกมาเป็นอันนี้ ฟังดูจริงจัง แต่ที่จริงคือแค่อยากเขียนโมเม้งถีบตกเรือที่คุณบ.กล่าวถึงอะค่ะ /เสียงเข้ม

ไม่รู้จะชวนเม๊าอะไร รู้แค่งานมีตสนุกมาก ด้วงหนักมาก กรี๊ดจนเจ็บคอ แล้วก็มานั่งเมากาวกันต่ออีก

ขอบคุณทุกคนมาก ลงมากทม.ครั้งนี้คุ้มมากจริงๆ รอเจอกันอีกทีในงานองลี่นะคะ

[DarkAki]

โกรธเพราะรัก เพราะห่วงเสี่ยวเกอสินะนายน้อย >< // โดนสมุดบัญชีปาใส่

ครั้งหน้าโกรธเสร็จก็ไล่ตามต่อเหมือนเดิมสินะ ด้วงรู้ทันหรอก หุหุ

ปล.ยื่นน้ำผึ้งผสมมะนาวให้กาต่าย