[Drabble] #dmbjdaily 152 days left "ไม่เป็นไร" (อู๋เสีย)

[feyralin]

*อะแฮ่ม ปรับเข้าโหมดจริงจัง (?)

อันนี้ตัวจริงค่ะ บนทวีตคือหลินหลินจากโลกคู่ขนาน--แค่กๆ


---


ผมนั่งอยู่ในความมืด

คืนที่ผ่านมาเป็นอีกหนึ่งคืนที่ยากจะข่มตานอน มีเรื่องมากมายให้สะสาง ต้องเก็บกวาดหน้าด่าน ทั้งยังต้องแหวกว่ายในทะเลข้อมูล เร่งคลี่คลายปมปริศนาที่เหลือให้หมดจดก่อนถึงวันนัดหมาย วุ่นวายกระทั่งไม่มีเวลาสะสางความปั่นป่วนในใจตัวเอง


เสียงกุกกักดังขึ้นจากประตูทางเข้า ผมเงยหน้าขึ้นอย่างระแวดระวัง แม้ว่าในหังโจวยามนี้จะไม่มีใครไม่รู้จักนายน้อยสามแห่งสกุลอู๋ แต่นานๆทีก็มีโจรสิ้นคิดที่บุกมาลองดี เพราะคิดว่าเถ้าแก่อู๋คนนี้คงไม่ใยดีธุรกิจร้านขายแผ่นลอกลายเล็กๆอยู่บ้างเหมือนกัน

อันที่จริงของค้างสต็อกในร้านของผมก็ไม่ใช่ของดีเด่อะไรให้ต้องหวงแหนอยู่แล้ว แต่พอได้ชื่อว่าเป็นของที่ล้วงจากคองูเห่า แม้เป็นแค่แผ่นลอกลายกิ๊กก๊อก มูลค่าย่อมพุ่งขึ้นอย่างมิอาจประเมิน

หารู้ไม่ คิดจะยกเค้าแผ่นลอกลาย ให้ลอบฉกของจากป้อมตำรวจยังปลอดภัยกว่า


ผมค่อยๆลุกขึ้น มือเอื้อมไปยังแผงควบคุมระบบรักษาความปลอดภัยที่เสี่ยวฮัวให้คนมาติดตั้งให้ งานนี้ถ้าไม่ได้ย่างหนูที่หลงเข้ามาในรังงูอย่ามาเรียกผมว่าเถ้าแก่อู๋!

เสียงกุกกักอย่างคนพยายามไขประตูยังคงดังต่อเนื่อง ประสาทสัมผัสของผมขมวดเกร็ง เตรียมรับมือกับสถานการณ์เฉพาะหน้า


ดีว่าวันก่อนเพิ่งไปหาหมอรักษาอาการปวดเอวมา เตรียมพร้อมไว้ก่อนมันดีอย่างนี้นี่เอง คงพอยื้อไว้ได้ก่อนหวังเหมิงจะมาเปิดร้านแหละนะ

หืม? หวังเหมิง

ถึงตรงนี้ความคิดของผมพลันสะดุด เดี๋ยวนะ.. คงไม่ใช่ว่า...


คำตอบมาถึงก่อนวงจรความคิดของผมจะวนครบรอบ เมื่อประตูร้านถูกเปิดออกกว้าง พร้อมเจ้าของร่างคุ้นตาที่เพิ่งนึกถึงโผล่หน้าเข้ามา


"เชี่ย กุญแจสับปะรังเค ไขออกดีๆไม่ได้ต้องให้เถ้าแก่หวังออกแรงเสียเว--หวะ..เหวอออออ!! เถ้าแก่มายืนอยู่มืดๆทำม๊ายยยยย"


เสียงบ่นขรมเป็นหมีกินผึ้ง ลงเอยด้วยเสียงร้องอุทานลั่นร้าน ผมคิ้วกระตุก ปวดหัวจี๊ดขึ้นมาทันที เมื่อการอดนอนเพิ่งมาส่งผล จากการได้รับมลภาวะทางเสียง


เงยหน้าขึ้นมองนาฬิกา ไม่นึกว่านั่งอยู่อย่างนั้นเหมือนไม่นาน กลับถึงเวลาเปิดร้านเสียแล้ว


"พล่ามมากน่า ไปเปิดร้านดีๆไป" มือหนึ่งโบกมือไล่หวังเหมิง อีกมือยกขึ้นลูบใบหน้า พยายามปรับอารมณ์ให้เป็นปกติ ครั้นเงยหน้าขึ้น กลับพบว่าเจ้าลูกจ้างจอมโวยวายยังยืนตาโตจ้องผมอยู่ ก็เผลอชักสีหน้าใส่จนคนจ้องถอยกรูด

"ถะ..เถ้าแก่ ไม่เป็นไรจริงๆนะ.." เจ้านั่นเอ่ยถามอย่างกลัวๆกล้าๆ แถมไม่พอยังถอยหลังห่างออกไปอีกหลายก้าว

"ไม่เป็นไร.." ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นจึงแยกเขี้ยวขู่ "แต่จะมีคนโดนหักเงินเดือนแน่ๆ ถ้ายังอู้งานยืนพล่ามอยู่แบบ---"

พูดไม่ทันจบ เจ้าลูกจ้างตัวดีก็เผ่นหนีไปโดยไม่ต้องขู่ซ้ำสอง


ผมสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง แล้วระบายออกมาหมดปอด ในหัวรู้สึกปลอดโปร่งขึ้นเล็กน้อย

ไม่เป็นไรหรอก..ไม่เป็นไร

ทุกสิ่งเหล่านี้ใกล้สิ้นสุดลงแล้ว..


152 days left


---


ปล่อยพลังความมืดอีกแล้ว ฮรุ่มมมมมมมม

ด้นสดอย่างเมากาว เนต้าคืออัลไล
/ไหนบอกไม่กาว #วิ่ง

[Malangporyim]

คงพอยื้อไว้ได้ก่อนหวังเหมิงจะมาเปิดร้านแหละนะ

เถ้าแก่นี่ก็หวังพึ่งคนอื่นอีกแล้วววววววววววว 5555555555555 แง ขัมมมม

เดลี่อันนี้น่ารักสดใส แง อู๋เสียปวดหัว ปวดเอว ปวดตับ แฟนด้อมนี้ป่วยทั้งร่างกายเลยนะคะ

[DarkAki]

หวังเหมิงทำอะไรก็ผิดตลอด

'เถ้าแก่ใจร้ายยยยย' #หวังเหมิงได้กล่าวไว้หรือป่าว

ฟิตร่างกายให้ดีนะเถ้าแก่จะได้มีแรงลากกิเลนออกจากประตู