[Drabble] #dmbjdaily (Thanks) Thanks Words [พานจื่อ+อู๋เสีย]

[28016]

[Drabble] #dmbjdaily (Thanks) Thanks Words [พานจื่อ+อู๋เสีย]

*มโนมากมายและสปอยล์เล่มสิบอย่างหนักหน่วง*

-----------------------


ครั้งแรกที่ผมได้พบกับพานจื่อคือช่วงที่กำลังเรียนชั้นม.ปลาย


มันเป็นวันหนึ่งที่ท้องฟ้าแจ่มใสอากาศไม่ร้อนมาก จู่ๆอาสามก็พาคนๆหนึ่งเข้ามาพร้อมกับแนะนำว่าจะมาเป็นมือขวาของตน เล่นเอาลูกน้องแตกตื่นกันไปตามๆกัน แต่ด้วยมันเป็นการตัดสินใจของอาสามเองจึงไม่มีใครกล้าแย้งออกไป

หมอนั่นเป็นคนที่ประหลาดมาก ที่มาที่ไปก็ไม่ชัดเจน รู้แต่ว่าเป็นทหารเก่าจากเวียดนาม อีกทั้งความจงรักภักดีที่เขามีต่ออาสามก็มากยิ่งกว่าลูกน้องคนไหนๆ เป็นความภักดีที่มากจนน่ากลัว…

ยอมรับว่าช่วงแรกๆผมค่อนข้างไม่ชอบขี้หน้าเขาด้วยซ้ำ คำที่หลุดออกมาจากปากเขาสิบประโยคจะมีคำว่าพี่สามอยู่ในนั้นเก้าประโยคเป็นอย่างน้อย อะไรจะเว่อร์ถึงปานนั้นกัน แต่พอได้รู้จักกันจริงๆเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ถึงคำพูดคำจาท่าทางจะโผงผางแต่ก็เป็นคนที่นิสัยน่าคบคนหนึ่งเลย



แต่นั่นก็เป็นแค่ช่วงแรกๆ สำหรับผมในตอนนี้ก็นับถือเขาเหมือนเป็นพี่ชายคนหนึ่ง ทั้งยังเป็นคนที่คอยช่วยเหลือผมเวลาเจอปัญหาต่างๆ อย่างตอนไปคว่ำกรวยที่รอดมาได้ก็เพราะเขาช่วยเอาไว้ด้วยส่วนหนึ่ง หรืออย่างตอนที่อาสามหายไปหากไม่ได้เขาผมก็คงจะหมดปัญญาจริงๆ


ทั้งที่จริงๆแล้วเขาควรจะมีชีวิตที่สงบสุข ไม่ต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับปัญหาต่างๆอีกแล้ว แต่เขาก็ยังเลือกที่จะช่วยผม ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม แต่ความจริงข้อนี้ก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลง



กระทั่งช่วงเวลาสุดท้าย เขาก็ยังช่วยผมเอาไว้



ไม่รู้จะต้องขอบคุณอย่างไรจึงจะสมกับความช่วยเหลือที่ได้รับมา


ทั้งที่อยากจะพูดออกไป แต่ผมในตอนนั้นกลับไม่อาจทำได้






มีเพียงน้ำตาเท่านั้นที่ไหลออกมา.....



154 days left
------------------------------------------

มาม่าแบบเมาๆที่เข็นออกมาเฉียดเส้นตายอีกแล้วค่ะ orz

เปิดมาประโยคแรกก็มโนเลย อาศัยเทียบไทม์ไลน์ได้ประมาณว่าเฮียพานทำงานให้อาสามตอนที่นายน้อยอายุประมาณ 16 ดังนั้นก็คงม.ปลายล่ะเนอะ..

สั้นกว่าพาร์ทเฮียพานเยอะเลย เขียนมึนกว่าด้วย ฮือ ด้วงผิดไปแล้ว ;;__;;

[DarkAki]

นายน้อยยยยยยยย // ซับน้ำตาให้

ไม่ร้องนะคะ ยิ้มสินายน้อย

ยิ้มแล้ว เฮียพานจะได้มีความสุขไงคะ ^^ (TOT)

ร้องไห้อย่างงี้เฮียพานก็ทุกข์แย่สิเนอะๆๆๆ

ยิ้มกันๆ

[Cathareen]

YYwYY น้ำตาในตอนนั้นแทนคำขอบคุณมากมายที่ไม่อาจเอ่ย
โฮฮฮฮ สู้ต่อไปค่ะนายน้อย ก้าวต่อไปเหมือนที่พี่พานบอก
ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ

[kuramajoy]

เลื่อนอ่านไปแค่สองเคาะ อ้าวหมด
บีบคอคนแต่งอย่างดุร้าย
เรื่องมันเศร้เา
พี่พานนน