[Drabble] #dmbjdaily (Eyes) Reflection [AU] [ผิงเสีย]

[feyralin]

[Drabble] #dmbjdaily (Eyes) Reflection [AU] [ผิงเสีย]


ต่อกันรัวๆกับซีรีย์(?)นศ.จางเสี่ยงคุก(??)

เป็น AU ที่เคยเขียนไว้เล่นๆในทวีต ว่าด้วยเหตุการณ์สมมติว่า ถ้าตอนเด็กอู๋เสียได้เจอกับเสี่ยวเกอที่เป็นนศ.จาง จะออกมารูปแบบไหน ตอนที่เคยแปะบอร์ดไว้บ้างก็ตอนนี้ค่ะ

[Drabble] #dmbjdaily (Lips) นมรสสตรอเบอร์รี [AU] [ผิงเสีย]


190 days left

---


"หละ..เหล่าอู๋ พี่ชายใส่ฮู้ดที่บ้านนายน่ะ น่า..น่า..น่ากลัวชะมัด"


จู่ๆเหลาหย่างเพื่อนสนิทของผมก็โพล่งขึ้นมา ผมผลักอกหมอนั่นไปทีนึงด้วยความไม่พอใจ มาว่าพี่ชายของเขาได้ไง

"พี่ชายใจดี ไม่น่ากลัวซะหน่อย!" ผมเถียงกลับ หมอนั่นทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ

"นะ..นายคิดดู เขาว่ากันว่าดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจชะ..ช่ายปะ วันก่อนนะ ฉันเดินสวนกับพี่ชายคนนั้น พอมองตากันทีนึง หนะ..หนาววูบเลย มันบอกไม่ถูก เหมือนนายมองเข้าไปในบ่อน้ำมืดๆอะ มะ..ม่ายมีอะไรเลย สายตายังกะผีดิบ"

ยิ่งฟังผมยิ่งโกรธ ด่าแม่มันไปทีนึง แล้วจึงวิ่งหนีมา ความจริงที่บ้านของผมห้ามพูดคำหยาบ ถ้าอารองของผมได้ยินนี่โดนจับล้างปากไปแล้ว แต่กับหมอนี่ โตมาด้วยกัน ใส่กางเกงตัวเดียวกันมาตั้งแต่เด็ก ต้องมารักษามารยาทอะไรกัน



ผมวิ่งๆไป สายตาก็มองหาใครบางคนไป พี่ชายหน้านิ่งคนนั้นที่มักจะมีรอยยิ้มบางๆให้ผมเสมอ ผมรู้แค่ว่าเขาเป็นคนรู้จักของอาสาม เป็นนักศึกษาทางโบราณคดี แซ่จาง นอกจากนั้นก็ไม่ได้ถามอะไรต่อแล้ว

วิ่งมาจนถึงสวนหย่อมตรงกลางบ้าน ก็เจอพี่ชายแซ่จางนั่งเหม่อมองปลาคาร์ฟว่ายไปมาอยู่ ผมส่งเสียงทักไปก่อนกระโจนเข้ากอดเอวอีกฝ่าย ที่ผมต้องส่งเสียงก่อนเพราะเห็นว่าทุกทีถ้าผมเข้าไปกอดอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยเมื่อไหร่ พี่ชายจะเลือดกำเดาไหลทุกทีไม่รู้ทำไม พอผมถามว่าพี่ชายป่วยเป็นอะไรเพราะผมรึเปล่า อีกฝ่ายก็ดันบอกว่าไม่ใช่อีก..เฮ้อ! ผมเป็นแค่เด็กนะ วันๆได้แต่เล่น จะให้คิดอะไรมากมาย


"พี่ชาย..พี่ชายไม่เจอเสี่ยวเสียเหงามั้ย" ผมฉีกยิ้มกว้าง ซุกไซ้ใบหน้าตัวเองกับท้องพี่ชายเล่น พี่ชายดูอึ้งๆไปเล็กน้อย เหมือนผมเป็นคนปลุกเขาจากการนอนกลางวันทั้งที่ลืมตา

"เปล่า.." ตอบมาแค่คำเดียวแล้วก็หันหนีไปทางอื่น ทำเอาผมงอนจนแก้มบวม พอจะอ้าปากแหวใส่ก็ปรากฏว่าพี่ชายยกมือข้างนึงมาลูบๆหลังผมไปมา สบายดีจัง


ไม่สิ! ที่ผมตามหาพี่ชายเพราะมีเรื่องจะถามนี่นา


"พี่ชาย" ผมลุกพรวดขึ้น ดิ้นจนหลุดจากอ้อมแขนของอีกฝ่าย แล้วปีนขึ้นไปบนตัก จากนั้นก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง จัดการตามความสงสัยทันที


ผมยกสองมือขึ้นประกบใบหน้าของพี่ชายเอาไว้ รั้งให้หันมามองตาผมตรงๆ


เหมือนจะเห็นแสงวิบวับในตาพี่ชายวูบนึง ทำเอาผมหนาวสันหลังแปลกๆ แต่แววตาที่ว่านั่นเห็นเพียงครู่เดียวก็หายไป ผมจ้องต่อ จ้องอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็ไม่เห็นว่าในดวงตาของพี่ชายน่ากลัวตรงไหน


มันไม่ว่างเปล่าซะหน่อย นี่ไง มีเสี่ยวเสียอยู่ข้างในนี้ด้วย

มือข้างนึงของผม วางอยู่บนบนอกของพี่ชาย ตรงตำแหน่งหัวใจที่กำลังเต้นรัวเร็วจนรู้สึกได้ เหลาหย่างนายผิดแล้วล่ะ ตราบใดที่ยังมีหัวใจ ในดวงตาของคนเราไม่มีทางที่จะว่างเปล่าไปได้


เพียงเราตั้งใจมองเข้าไปอย่างจริงจัง ต้องเจออะไรบางอย่างแน่...


---
END
---

แหะๆ อู้จนพอใจแล้ว กลับไปทำงานต่อล่ะค่ะ m ( TTvTT )m
ไว้มีเวลาจะกลับมาต่อให้มันดีๆกว่านี้...ขออภัยหากอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องนะคะ

[DarkAki]

อือหืออออออออออออออออออออ

อุ้มพาตัวกลับบ้านเลยได้มั๊ยค่าาาา

น่ารัก น่าฟัดอะไรเยี่ยงนี้ // ปาดน้ำลาย

นศ.จางขา ใจเย็นๆน้าาา ใจเย็นก่อน รอเวลาอีกนิดนะ

[Cathareen]

คุกอยู่ทางซ้ายค่ะนักศึกษาจาง----
=/w/= แหมะ ก่อนหน้านี้ก็ลักหลับเสี่ยวเสียน้อย
อดทนหน่อยค่ะ เดี๋ยวเข้าคุกแล้วไม่ได้เจอกันนะ แฮก
ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ

[yakusoku]

กรี๊ดด เสี่ยวเสียตัวน้อยน่าฟัดจริงๆ //อุ้มกลับบ้าน

[Nepenthes]

ฮิ้วววว นายน้อย เล่นยั่วอารมณ์กันตั้งแต่เด็กเลยหรออออ

[Dreamy]

เหลาหย่างผู้น่าสงสาร ถถถถถถ เสี่ยวเสียลำเอียงมากเลยค่ะ แต่ฟิคนี่เล่นซะป้าๆอยากเสี่ยงกันเลยทีเดียว//โดนตรบ

[Rozenkreuz]

มันไม่ได้ว่างเปล่าซะหน่อย นี่ไง มีเสี่ยวเสียอยู่ในนี้ด้วย
เอื๊อออออออะ มันก็มีแต่นายน้อยนั่นแหละที่อยู่ในสายตาเสี่ยวเกอ ถถถถถถถ

คาดว่าที่เลือดกำเดาไหลเพราะลมปราณ(?)แตกซ่าน ฟฟฟฟฟฟฟ
กระแอมไอข้าง //คุกๆๆๆ