Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[Drabble] #DMBJdaily (กวางเรนเดียร์) : ของขวัญ [No pairing]
5 posters
หน้า 1 จาก 1
[Drabble] #DMBJdaily (กวางเรนเดียร์) : ของขวัญ [No pairing]
[Drabble] #DMBJdaily (กวางเรนเดียร์) : ของขวัญ [No pairing]
หิมะยังคงตกหนัก พวกเราสามคนได้แต่นั่งกอดเข่า อิงกองไฟอยู่ในถ้ำแคบๆเพิ่มความอบอุ่น
เพราะจู่ๆหิมะก็ถล่มลงมา เสบียงทั้งหมดก็เลยจมหายไปในนั้น แม้จะเอาชีวิตรอดมาได้ แต่ยังเจอปัญหาใหญ่ที่เรียกว่าปากท้องอยู่ดี กลางทุ่งหิมะแบบนี้จะมีอะไรให้กินเชียว นอกจากจะเจี๋ยนพุงนายอ้วนมากิน ซึ่งก็คงไม่อร่อยนัก
ผมฟังนายอ้วนบ่นกระปอดกระแปดแล้วอดหงุดหงิดไม่ได้ ใช่ว่าเขาจะหิวคนเดียวเสียเมื่อไร อากาศก็หนาว ซ้ำยังไม่มีแรงอีก ทำให้เริ่มง่วงนอนขึ้นเรื่อยๆ โดนนายอ้วนตบหัวเรียกสติก็หลายครั้งอยู่
เราสองคนโต้เถียงกันอยู่สักครู่ อยู่ดีๆเมินโหยวผิงก็หันไปมองข้างนอก คว้าดาบดำแล้ววิ่งออกไปเสียอย่างนั้น
นายอ้วนอ้าปากค้าง ถามว่า “น้องเสี่ยวเกอไปไหนน่ะ?”
ผมส่ายหน้าเป็นคำตอบ กระเป๋าของเขายังวางทิ้งไว้อยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาวิ่งไปไหน แต่ก็คงไม่หายแล้วหายลับเหมืิอนครั้งที่ผ่านมา
“ท้องเสียมั้ง”
“งี้นี่เอง..”
ใกล้ค่ำแล้ว แม้ภาพท้องฟ้ายามเย็นกับสีพื้นหิมะตัดกันจะดูสวยดี แต่ผมก็ไม่มีอารมณ์สุนทรีย์พอที่จะมานั่งชื่นชมมัน
นึกถึงคราวก่อนที่เกือบหิวตายที่ตำหนักงูแล้วอดสมเพชตัวเองไม่ได้ ตอนนี้เปลี่ยนจากทะเลทรายร้อนอบอ้าวมาเป็นทุ่งน้ำแข็งหนาวจนไข่หด รนหาเรื่ิองเองแท้ๆ พอกันที ครั้งหน้าผมจะไม่ตามพวกเขาออกมาคว่ำกรวยอีกแล้ว
เมินโหยวผิงหายไปเกือบสิบนาที เขากลับมาก่อนพระอาทิตย์จะตกพอดิบพอดี แบกของบางอย่างไว้บนหลัง
"....."
พอเห็นแล้วรู้สึกอึ้งไปเลย ขยี้ตาดูชัดๆ แม่งก็เห็นเหมือนเดิม แสดงว่าไม่ได้ตาฝาด เมินโหยวผิงยังทำหน้านิ่ง ไม่สนใจความตกตะลึงของใครทั้งสิ้น เขาวางกวางตัวนั้นลงแล้วนั่งพิงผนังถ้ำหน้าตาเฉย
กวาง...กวางเรนเดียร์ตัวโต เขาโค้งงอสวย คุณตำรวจครับ มีคนลักลอบล่าสัตว์ป่าอยู่ตรงนี้ด้วย
ผมนั่งมองซากกวางตาปริบๆ เมินโหยวผิงดูผอมบาง ไม่น่าเชื่อว่าเขาสามารถแบกสัตว์โลกน่ารักกลับมาได้ด้วย สภาพมันก็ไม่ได้ดูเละมาก คิดว่าอย่างน้อยเมินโหยวผิงคงไม่ได้จับมันบิดคอตาย
นายอ้วนหรี่ตามองแล้วคว้ามีดในกระเป๋า จับขากวางมา ทำท่าจะแล่หนังมันออก
"เดี๋ยวสิ กวางเรนเดียร์นี่กินได้เหรอ" ผมถามด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจเท่าไร ผมไม่เคยกินเนื้อกวางแบบนี้ ไม่รู้กินแล้วจะเป็นอะไรหรือเปล่า
นายอ้วนถอนหายใจ ปากบ่นว่าเทียนเจินนี่เทียนเจินจริงๆ ขยับมีดในมืออย่างผู้เชี่ยวชาญ "เสี่ยวอู๋ไม่รู้อะไร พวกฝรั่งเขาก็กินเหมือนกัน" นายอ้วนพูดเหมือนตัวเองแม่งเคยไปต่างประเทศมาสักสิบที่ ทั้งๆที่จำภาษาอังกฤษไม่ได้สักประโยค
เมื่อเห็นว่าเมินโผยวผิงที่ดูน่าเชื่อถือกว่านายอ้วนไม่ได้ว่าอะไร เลยปล่อยให้นายอ้วนกับเขาจัดการชำแหละเนื้อกันไป ผมไม่ได้คิดอะไรมาก กับแค่กินเนื้อกวาง แต่จะให้มาค่อยๆเฉือนเนื้อกวางออกทีละชิ้นเป็นอะไรที่ลำบากใจพอตัว ให้ผู้เชี่ยวชาญเขาทำดีกว่า
มืดแล้ว เมินโหยวผิงบอกว่าหิมะน่าจะหยุดตกพรุ่งนี้เช้า คืนนี้พวกเราคงต้องอยู่ที่นี่กันไปก่อน
ผมมองนายอ้วนเสียบไม้ ย่างกวางกับกองไฟ กลิ่นหอมหวานของเนื้อที่กำลังสุกชวนให้น้ำลายสอ กวางตัวใหญ่ เหลือเนื้อที่ยังไม่ได้ปิ้งเยอะมาก ดูท่าทางมันจะกลายเป็นเสบียงจนกว่าพวกเราจะลงจากเขาหิมะสำเร็จ
อยู่ๆผมก็อดมีคำถามไม่ได้
"เรนเดียร์นี่ใช่พาหนะของซานต้าคลอสไหม?"
นายอ้วนชะงักมือที่กำลังพัดถ่าน เงยหน้าเพดานถ้ำหิน ถามว่าวันนี้วันที่เท่าไรหรือ ผมก้มมองนาฬิกาตัวเอง ตอบเขาว่าเข้าวันที่ยี่สิบหกแล้ว พวกเราขึ้นเขามาประมาณวันที่ยี่สิบต้นๆ ผ่านมาหลายวันทีเดียว
"เลยวันที่ยี่สิบห้าแล้ว ปู่ซานต้าแกคงไม่ว่าพวกเราหรอก กว่าอากงจะใช้กวางอีกทีก็ปีหน้านู้น" นายอ้วนพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พลิกเนื้อไปเรื่อยๆ
ผมพยักหน้ารับ อดพูดต่อไม่ได้
"จริงๆซานต้าคลอสก็น่าจะเป็นปู่ทวดนายนะ ถ้านับญาติจากขนาดพุง บางทีนายก็น่าจะลองขอปู่สมัครงานใหม่ดู"
นายอ้วนแยกเขี้ยวใส่ พอเห็นว่าสุกได้ที่แล้วก็ยื่นเนื้อกวางร้อนฉ่ามาให้ผมกับเมินโหยวผิง
"ถือเป็นของรับขวัญหลานไง"
"อย่าไปเผลอคว่ำรถลากปู่ล่ะ ซานต้าหวัง"
เมินโหยวผิงส่ายหน้าให้บทสนทนาของพวกผม คล้ายเอือมระอากับความไร้สาระเต็มแก่ นายอ้วนหัวเราะร่าจนพุงกระเพื่อม
"ได้รถลากก็ดี วันหลังพวกเราจะได้เหาะไปคว่ำกรวยได้ง่ายๆ เช้าขึ้นเหนือ เย็นลงใต้ รับรองว่ารวยแน่นอน"
ผมฟังแล้วหัวเราะใส่ความคิดเพ้อเจ้อของนายอ้วน บอกเขาว่าขืนเป็นแบบนั้นพื้นประเทศจีนก็ทรุดกันพอดี
เราสามคนยังนั่งคุยกันต่อไปเรื่อยๆ แม้จะติดแหง่กกับพายุหิมะอยู่ในที่แคบๆ แต่บรรยากาศกับสหายแบบนี้ก็ไม่เลวนัก อย่างน้อยมันก็เป็นวันคริสมาสต์ที่ดี
ส่วนคืนนั้นผมจะฝันเห็นตาลุงอ้วนท้วม หนวดขาวยืนร้องไห้ใส่ซากกวางก็ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าเนื้อกวางอร่อยดี ขอบคุณสำหรับมื้อนี้ครับ
------------------------
ยาวเกินกว่าจะเป็นdrabble แต่ก็สั้นเกินกว่าจะใช้ OS .... (ー言ー; ) อา...ช่างมันเถอะ
หิวจังเลยค่ะ ; U ;>> ความจริงที่เขียน เค้าอยากกินเนื้อย่างอ่ะ
หิมะยังคงตกหนัก พวกเราสามคนได้แต่นั่งกอดเข่า อิงกองไฟอยู่ในถ้ำแคบๆเพิ่มความอบอุ่น
เพราะจู่ๆหิมะก็ถล่มลงมา เสบียงทั้งหมดก็เลยจมหายไปในนั้น แม้จะเอาชีวิตรอดมาได้ แต่ยังเจอปัญหาใหญ่ที่เรียกว่าปากท้องอยู่ดี กลางทุ่งหิมะแบบนี้จะมีอะไรให้กินเชียว นอกจากจะเจี๋ยนพุงนายอ้วนมากิน ซึ่งก็คงไม่อร่อยนัก
ผมฟังนายอ้วนบ่นกระปอดกระแปดแล้วอดหงุดหงิดไม่ได้ ใช่ว่าเขาจะหิวคนเดียวเสียเมื่อไร อากาศก็หนาว ซ้ำยังไม่มีแรงอีก ทำให้เริ่มง่วงนอนขึ้นเรื่อยๆ โดนนายอ้วนตบหัวเรียกสติก็หลายครั้งอยู่
เราสองคนโต้เถียงกันอยู่สักครู่ อยู่ดีๆเมินโหยวผิงก็หันไปมองข้างนอก คว้าดาบดำแล้ววิ่งออกไปเสียอย่างนั้น
นายอ้วนอ้าปากค้าง ถามว่า “น้องเสี่ยวเกอไปไหนน่ะ?”
ผมส่ายหน้าเป็นคำตอบ กระเป๋าของเขายังวางทิ้งไว้อยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาวิ่งไปไหน แต่ก็คงไม่หายแล้วหายลับเหมืิอนครั้งที่ผ่านมา
“ท้องเสียมั้ง”
“งี้นี่เอง..”
ใกล้ค่ำแล้ว แม้ภาพท้องฟ้ายามเย็นกับสีพื้นหิมะตัดกันจะดูสวยดี แต่ผมก็ไม่มีอารมณ์สุนทรีย์พอที่จะมานั่งชื่นชมมัน
นึกถึงคราวก่อนที่เกือบหิวตายที่ตำหนักงูแล้วอดสมเพชตัวเองไม่ได้ ตอนนี้เปลี่ยนจากทะเลทรายร้อนอบอ้าวมาเป็นทุ่งน้ำแข็งหนาวจนไข่หด รนหาเรื่ิองเองแท้ๆ พอกันที ครั้งหน้าผมจะไม่ตามพวกเขาออกมาคว่ำกรวยอีกแล้ว
เมินโหยวผิงหายไปเกือบสิบนาที เขากลับมาก่อนพระอาทิตย์จะตกพอดิบพอดี แบกของบางอย่างไว้บนหลัง
"....."
พอเห็นแล้วรู้สึกอึ้งไปเลย ขยี้ตาดูชัดๆ แม่งก็เห็นเหมือนเดิม แสดงว่าไม่ได้ตาฝาด เมินโหยวผิงยังทำหน้านิ่ง ไม่สนใจความตกตะลึงของใครทั้งสิ้น เขาวางกวางตัวนั้นลงแล้วนั่งพิงผนังถ้ำหน้าตาเฉย
กวาง...กวางเรนเดียร์ตัวโต เขาโค้งงอสวย คุณตำรวจครับ มีคนลักลอบล่าสัตว์ป่าอยู่ตรงนี้ด้วย
ผมนั่งมองซากกวางตาปริบๆ เมินโหยวผิงดูผอมบาง ไม่น่าเชื่อว่าเขาสามารถแบกสัตว์โลกน่ารักกลับมาได้ด้วย สภาพมันก็ไม่ได้ดูเละมาก คิดว่าอย่างน้อยเมินโหยวผิงคงไม่ได้จับมันบิดคอตาย
นายอ้วนหรี่ตามองแล้วคว้ามีดในกระเป๋า จับขากวางมา ทำท่าจะแล่หนังมันออก
"เดี๋ยวสิ กวางเรนเดียร์นี่กินได้เหรอ" ผมถามด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจเท่าไร ผมไม่เคยกินเนื้อกวางแบบนี้ ไม่รู้กินแล้วจะเป็นอะไรหรือเปล่า
นายอ้วนถอนหายใจ ปากบ่นว่าเทียนเจินนี่เทียนเจินจริงๆ ขยับมีดในมืออย่างผู้เชี่ยวชาญ "เสี่ยวอู๋ไม่รู้อะไร พวกฝรั่งเขาก็กินเหมือนกัน" นายอ้วนพูดเหมือนตัวเองแม่งเคยไปต่างประเทศมาสักสิบที่ ทั้งๆที่จำภาษาอังกฤษไม่ได้สักประโยค
เมื่อเห็นว่าเมินโผยวผิงที่ดูน่าเชื่อถือกว่านายอ้วนไม่ได้ว่าอะไร เลยปล่อยให้นายอ้วนกับเขาจัดการชำแหละเนื้อกันไป ผมไม่ได้คิดอะไรมาก กับแค่กินเนื้อกวาง แต่จะให้มาค่อยๆเฉือนเนื้อกวางออกทีละชิ้นเป็นอะไรที่ลำบากใจพอตัว ให้ผู้เชี่ยวชาญเขาทำดีกว่า
มืดแล้ว เมินโหยวผิงบอกว่าหิมะน่าจะหยุดตกพรุ่งนี้เช้า คืนนี้พวกเราคงต้องอยู่ที่นี่กันไปก่อน
ผมมองนายอ้วนเสียบไม้ ย่างกวางกับกองไฟ กลิ่นหอมหวานของเนื้อที่กำลังสุกชวนให้น้ำลายสอ กวางตัวใหญ่ เหลือเนื้อที่ยังไม่ได้ปิ้งเยอะมาก ดูท่าทางมันจะกลายเป็นเสบียงจนกว่าพวกเราจะลงจากเขาหิมะสำเร็จ
อยู่ๆผมก็อดมีคำถามไม่ได้
"เรนเดียร์นี่ใช่พาหนะของซานต้าคลอสไหม?"
นายอ้วนชะงักมือที่กำลังพัดถ่าน เงยหน้าเพดานถ้ำหิน ถามว่าวันนี้วันที่เท่าไรหรือ ผมก้มมองนาฬิกาตัวเอง ตอบเขาว่าเข้าวันที่ยี่สิบหกแล้ว พวกเราขึ้นเขามาประมาณวันที่ยี่สิบต้นๆ ผ่านมาหลายวันทีเดียว
"เลยวันที่ยี่สิบห้าแล้ว ปู่ซานต้าแกคงไม่ว่าพวกเราหรอก กว่าอากงจะใช้กวางอีกทีก็ปีหน้านู้น" นายอ้วนพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พลิกเนื้อไปเรื่อยๆ
ผมพยักหน้ารับ อดพูดต่อไม่ได้
"จริงๆซานต้าคลอสก็น่าจะเป็นปู่ทวดนายนะ ถ้านับญาติจากขนาดพุง บางทีนายก็น่าจะลองขอปู่สมัครงานใหม่ดู"
นายอ้วนแยกเขี้ยวใส่ พอเห็นว่าสุกได้ที่แล้วก็ยื่นเนื้อกวางร้อนฉ่ามาให้ผมกับเมินโหยวผิง
"ถือเป็นของรับขวัญหลานไง"
"อย่าไปเผลอคว่ำรถลากปู่ล่ะ ซานต้าหวัง"
เมินโหยวผิงส่ายหน้าให้บทสนทนาของพวกผม คล้ายเอือมระอากับความไร้สาระเต็มแก่ นายอ้วนหัวเราะร่าจนพุงกระเพื่อม
"ได้รถลากก็ดี วันหลังพวกเราจะได้เหาะไปคว่ำกรวยได้ง่ายๆ เช้าขึ้นเหนือ เย็นลงใต้ รับรองว่ารวยแน่นอน"
ผมฟังแล้วหัวเราะใส่ความคิดเพ้อเจ้อของนายอ้วน บอกเขาว่าขืนเป็นแบบนั้นพื้นประเทศจีนก็ทรุดกันพอดี
เราสามคนยังนั่งคุยกันต่อไปเรื่อยๆ แม้จะติดแหง่กกับพายุหิมะอยู่ในที่แคบๆ แต่บรรยากาศกับสหายแบบนี้ก็ไม่เลวนัก อย่างน้อยมันก็เป็นวันคริสมาสต์ที่ดี
ส่วนคืนนั้นผมจะฝันเห็นตาลุงอ้วนท้วม หนวดขาวยืนร้องไห้ใส่ซากกวางก็ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าเนื้อกวางอร่อยดี ขอบคุณสำหรับมื้อนี้ครับ
------------------------
ยาวเกินกว่าจะเป็นdrabble แต่ก็สั้นเกินกว่าจะใช้ OS .... (ー言ー; ) อา...ช่างมันเถอะ
หิวจังเลยค่ะ ; U ;
Koume- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 77
Points : 3620
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : สุสานวิกผมสกุลจาง
Re: [Drabble] #DMBJdaily (กวางเรนเดียร์) : ของขวัญ [No pairing]
หะ...หะ..โหดร้ายยยยยยยย กินเนื้อกวางเรนเดีนร์ โฮฮฮฮT^T
จะว่าไปนายอ้วนลองรับงานเป็นซานต้าครอสท่าจะรุ่งกว่าคว่ำกรวยนะ5555
ว่าแต่เสี่ยวเกอทำอีท่าไหนไปจับกวางเรนเดียร์มาได้ล่ะเนี่ย..
จะว่าไปนายอ้วนลองรับงานเป็นซานต้าครอสท่าจะรุ่งกว่าคว่ำกรวยนะ5555
ว่าแต่เสี่ยวเกอทำอีท่าไหนไปจับกวางเรนเดียร์มาได้ล่ะเนี่ย..
Tang_An-An- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 225
Points : 3702
Join date : 29/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : ร่อนเร่พเนจรไปตามท้องทุ่ง
Re: [Drabble] #DMBJdaily (กวางเรนเดียร์) : ของขวัญ [No pairing]
เนื้อกวางเรนเดียร์อร่อยเนอะคะ
Duke_of_Florence- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 113
Points : 3588
Join date : 31/10/2014
Re: [Drabble] #DMBJdaily (กวางเรนเดียร์) : ของขวัญ [No pairing]
อะไรคือฝันเห็นซานต้าร้องไห้คะ แงงงง ตลกกกก
สมเป็นเสี่ยวเกอ หาทางรอดได้เยี่ยมมาก
ว่าแต่พวกนายไปคว่ำกรวยกันถึงที่ไหนถึงได้เจอเรนเดียร์เนี่ย!?
สมเป็นเสี่ยวเกอ หาทางรอดได้เยี่ยมมาก
ว่าแต่พวกนายไปคว่ำกรวยกันถึงที่ไหนถึงได้เจอเรนเดียร์เนี่ย!?
28016- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 67
Points : 3508
Join date : 28/12/2014
Re: [Drabble] #DMBJdaily (กวางเรนเดียร์) : ของขวัญ [No pairing]
อยู่กับเสี่ยวเกอไม่มีอันตราย ไม่มีอดตาย เลี้ยงดูยันแก่ครับ ฮ่าๆ
สามเหลี่ยมเหล็กกกกก คือมันดี ฮือออ
สามเหลี่ยมเหล็กกกกก คือมันดี ฮือออ
Rozenkreuz- ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
- จำนวนข้อความ : 625
Points : 3857
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth