[Drabble]#dmbjdaily(น้องสาว) with my little sis

[mage]

[Drabble] #dmbjdaily(น้องสาว) with my little sis

Charecter : เซี่ยจื่อหย่าง เซี่ยอวี่ฮัว
Talk (before) : ไม่ใช่ชิพค่ะ อิมพลายฮัวเสียนิดๆนะคะ แถสีข้างถลอกให้เป็นเดลี่ค่ะ
จริงๆมันน่าจะน้องชายนะ แต่แว่บแรกของคำว่าน้องสาวมันเป็นเสี่ยวฮัวแต่งหญิงนี่สิ..

-----

เซี่ยจื่อหยางมีน้องสาวอยู่คนหนึ่ง
จริงๆจะว่าน้องสาวก็ไม่เชิง
แต่มองจากภายนอกก็"น้องสาว"แหละ

ญาติผู้น้องอายุห่างกับเขาสองปี
ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ นอกจากวันรวมญาติ
ฝ่ายนั้นเป็นทายาทบ้านใหญ่หน้าตาน่ารัก
ส่วนเขาเป็นลูกบ้านเล็กเด็กติดอ่าง

ต่างกันราวฟ้ากับเหว

ไม่เคยทำอะไรให้ด้วยซ้ำ แต่ไม่รู้ทำไม
เขาถึงได้รู้สึกว่าเจอหน้ากันทีไร
"ต้อง"โดนแกล้งอยู่ตลอดเวลาทุกที

----

"พี่จื่อหยาง"เสียงหวานใสดังขึ้นราวออดอ้อน
เหลาหยางสะดุ้ง รู้สึกเหงื่อตกอยู่ในใจ แต่ทำเป็นใจดีสู้เสือ ร้องทักออกไปกลบเกลื่อน

"มะ...มีอะไรหรอ"

เขาสบตามองใบหน้าหวานของร่างเล็กที่เบียดเข้ามาใกล้ในระยะที่ห่างกันเพียงก้าวก็ถึงตัว
พลันรู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาเสียดื้อๆ ต่อให้ใจรู้ว่าไม่ใช่ แต่มองให้ตายก็เด็กผู้หญิงอยู่ดี

แพขนตายาวบนใบหน้าคมสวยกระพริบปริบ นัยน์ตาใสจ้องตรงกลับมาสะกดไม่ให้เขาหลบสายตาหนี

"ได้ยินมาว่าใช้กางเกงตัวเดียวกับอู๋เสียงั้นหรอ"
"อะ..อึ...อืม"
"วันก่อนก็ไปค้างที่บ้านด้วย ถึงจะแค่นอนด้วยกันเฉยๆก็เถอะ"
"จะ...จริงๆ...อะ...อา..อาบน้ำด้วยกันด้วย"

เขาควรจะแค่ตอบรับ แต่ปากเจ้ากรรม ทั้งๆที่ปกติติดอ่างชักช้า มันดันซื่อตรงไปไวกว่าความคิด

"..."
"..."

อยากจะกัดลิ้นตายมันตรงนี้เลยจริงๆ

"....น่าอิจฉาจัง เสี่ยวฮัวเองก็อยากเจออู๋เสียเหมือนกันนะ"

ดวงตากลมโตของของเซี่ยอวี่ฮัวผลุบต่ำ ราวกับรู้สึกน้อยใจ สมจริงจนเหลาหย่างรู้สึกทำตัวไม่ถูกขึ้นมาชั่วครู่
แต่ทันใดนั้น แววตาหวานใสแปรเปลี่ยนเป็นคมกริบ ตวัดมองจนเขารู้สึกชาวาบ

เอาแล้วไง

ไม่ทันได้ตั้งตัวหนี เซี่ยอวี่ฮัวก็ขยับตัว"สะดุด"ก้อนหินบนพื้น
แล้วเท้าของญาติผู้น้องที่อยู่ในระยะก็"บังเอิญ"ขยี้ลงบนรองเท้าของเขาอย่างเต็มแรง เจ็บจนน้ำตาเล็ด

เชี่ยแม่ง ตัวนิดเดียวไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหน

ยังไม่ทันจะได้โอดครวญกับเจ้าตัว เซี่ยอวี่ฮัวก็หันมายิ้ม โค้งคำนับโบกมือลาญาติผู้พี่
ขอตัวไปซ้อมงิ้วอย่างอ่อนน้อม แล้ววิ่งกลับเข้าเรือนไปจนลับสายตาเสียแล้ว

...

เหลาหย่างนะเหลาหย่าง
อยากรู้จริงๆว่าเขาไปทำอะไรไว้
ทำไมถึงได้โดนเขม่นเอาถึงขนาดนี้


ฮึก...


-fin-

---

Talk (After) : คิดมานานว่าบ้านเดียวกันมันต้องเคยเจอกันบ้างสิ ดีไม่ดีเหลาหย่างเป็นลูกไล่เสี่ยวฮัวด้วยซ้ำ
ถึงในนี้เรียกพี่จื่อหยาง แต่ว่าพอเริ่มโตคงเหลือแค่"เหลาอย่าง"เฉยๆแบบไม่มีความเกรงใจค่ะ ww

เคยคุยกับคุณเพื่อนไว้ว่าบทบาทของเหลาหย่างอาจมีมากกว่าที่ทุกคนคิด
(ที่จินว่านถังได้นาฬิกาของเหลาหย่างมาอาจไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญ ...มีอีกแหละ แต่ประมาณนี้ก่อนละกัน)
เลยเกิดความมโนขึ้นมาเรื่อยๆ ว่าสำริดจืดจางอาจไม่จางอย่างที่คิด ค้นดูมีด้วงจีนชิพคู่นี้อีก /ตกใจเล็กๆ

โอเค เอาเป็นว่าไม่ได้คิดไปเองคนเดียวว่าสองคนนี้มาเจอกันได้จริงๆ

จริงๆตอนแรกเริ่มจากวาดรูปค่ะ แต่แคปชั่นตามมาชักยาวเลยกลายเป็นแดรบเบิ้ลไป



ขอบคุณที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้ค่ะ : )

[fufasleepy]

โถเหลาหย่าง พอไม่โดนลืมก็กลายเป็นลูกไล่ผู้น่าจ๋งจ๋านซะงั้น

[Koume]

เป็นแดรบเบิ้ลที่อ่านแล้วมีแค่อารมณ์เดียวค่ะ
"โธ่พ่อคุณ..." ....รักนายนะเหล่าจาง เอ้ย เหลาหย่าง; U ;

น้องสาว(?)นายเขาแค่หวงเพื่อนนายน่ะ นายไม่ต้องร้องไห้หรอก
ถึงนายจะเป็นบ้านเล็ก หน้าตาไม่เข้าร่องเข้ารอย แถมยังจนแกลบไม่มีเงิน
ติดคุกติดอ่างติดแม่ติดเฟรนด์โซนก็เถอะ ด้วงก็รักนายนะ! #....

ปล. เสี่ยวฮัวอิจฉาที่เหลาหย่างได้ใส่กางเกงตัวเดียวกับนายน้อยเหรอคะ จับเหลาหย่างใส่กระโปรงเลยค่ะเสี่ยวฮัว(.....) << อะไร

[faliona01]

เหล่าหยางเอ๋ย....... (ตบหลังปลอบใจ)

นายไม่รู้ก็ไม่แปลก จู่ๆก็โดนเขม่นแบบนี้ 5555555555
โอยยยยยย จะมีวันที่รู้ตัวบ้างหมาย..... ว่าอะไรทำให้เขาโกรธ 55555 รู้ไหมๆๆๆๆ
คนโกรธเค้าอิจฉาแทบตายเลยนะ วู้ววววววววววววววววววว

จะสวีทกับนายน้อยก็เบาๆน๊า!! เดี๋ยวโดนแกล้งหนักกว่าเก่า

(หัวเราะลั่นๆ)