[Drabble] #dmbjdaily (พี่ชาย) ขอ..ได้ไหม

by **Xevoct** Fri 19 Dec 2014, 00:01

[Drabble] #dmbjdaily (พี่ชาย) ขอ..ได้ไหม

ไม่มีParingค่ะ แต่จินตนาการกันตามสะดวก ถถถถถถ
Character : อู๋ซันเสิ่ง กับ อู๋อีฉยง วัยมัธยม <3

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

"เจ้าสามกลับมาแล้วหรอ?"

อู๋ซันเสิ่งสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมีเสียงทักดังขึ้นมาตั้งแต่เขาเปิดประตูบ้าน วันนี้เขาโดดเรียนครึ่งบ่าย เดินไปเดินมาได้ชั่วยามก็เบื่อเลยว่าจะกลับบ้านไปนอนเสียดีกว่า ช่วงนี้พ่อแม่ของเขาและหมาครึ่งบ้านไปเที่ยวฮันนิมูนรอบที่สิบเจ็ด เขาค่อนข้างแน่ใจเลยว่าวันนี้จะทางสะดวก ไม่คิดว่าเปิดประตูเข้ามานอกจากหมาที่เหลืออยู่จะเจอพี่ชายคนโตนั่งจิบชาอ่านตำราอยู่กลางบ้าน

"พี่ใหญ่ วันนี้พี่ไม่ไปเรียนหรอ?"

"ของฉันเขาปิดแล้วอีกเดี๋ยวก็ต้องสอบเข้ามหาลัย แกนั้นแหละไม่ไปเรียน"

อู๋อีฉยงหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะเรียกน้องชายให้มานั่งดื่มน้ำชากันก่อน พี่ใหญ่เป็นแบบนี้เสมอไม่เคยดุอะไรเขา ผิดกับเจ้ารองขืนวันนี้มันได้เจอเขาสิ โดนแยกเขี้ยวใส่แล้วสวดยาวยันมื้อเย็น

"ช่วงนี้ไปตีกันมาอีกแล้ว?"

เขาเงยหน้าจากถ้วยชามองคนที่จู่ๆก็ถามลอยๆ

"เจ้ารองมันฟ้องล่ะสิ"

"เปล่า ดูแผลตามตัวเอาก็รู้....แล้วชนะไหมล่ะ?"

อู๋ซันเสิ่งแสยะยิ้ม "พี่ใหญ่จะถามคำถามที่รู้ทำไม"

"นั้นสินะ น้องของพี่เก่งจะตายไป"

พี่ใหญ่เขาเป็นแบบนี้ตลอด มีครั้งที่เขาไปมีเรื่องจนถึงโรงพัก ที่บ้านพ่อแม่ไม่อยู่ไปธุระที่เมืองอื่น คนที่มารับเขาที่โรงพักคือพี่ใหญ่ เดินกึ่งวิ่งเข้ามาหาเจ้าหน้าที่ตำรวจแล้วคู่กรณีของเขาทั้งๆที่ยังไม่รู้เรื่องอะไร เขาที่โดนล่ามกุญแจมือมองไปยังชายหนุ่มที่ยังเหงื่อแตกจากการวิ่งมาที่นี่แถมดูงงๆกับสถานการณ์อีกด้วย แต่คำแรกที่กล่าวออกมาปนเสียงหอบคือ

...ไม่ว่าจะเกิดอะไร น้องชายผมไม่ใช่คนผิด....

"เจ้าสาม อีกไม่กี่เดือนพี่จะไม่อยู่บ้านแล้วนะ"

"รู้แล้ว มหาลัยที่เล็งว่าไกลมาก ค้างหอสะดวกกว่า เห็นเจ้ารองเปรยๆไว้"

"เรียกเจ้ารองๆ เดี๋ยวเถอะ ถ้าเจ้าตัวได้ยินจะโดนว่าเข้าอีก" อู๋อีฉยงยิ้มน้อยๆ "พี่ไม่อยู่แล้วใครจะช่วยห้ามไม่ให้ทะเลาะกันล่ะเนี่ย"

"เจ้ารองมันเครียดไป ให้ทะเลาะกันบ้าง มีสีสันดีออก" อู๋ซันเสิ่งหัวเราะแล้วชูน้ำชาเล็กน้อยแล้วซดจนหมดในคราวเดียว เสียงถอนหายใจดังมาจากคนข้างๆ

"เจ้าสาม เลิกยกพวกตีกันได้ไหม"

อู๋ซันเสิ่งเงยหน้าขึ้นมามองตรงหน้าคนอย่างแปลกใจ

"พี่ใหญ่ พี่ก็รู้..." ตั้งใจจะเถียงแต่เสียงของเขาขาดหาย พี่ใหญ่ของเขานี่ก็กระไร ทำไมขี้โกงตลอด เล่นจ้องเขาด้วยตาแบบนั้นอีกแล้ว

"พี่ไม่อยู่แล้ว.....ไม่อยากให้เรากลับบ้านมากับแผลเต็มตัว" เสียงเบาๆของอู๋อีฉยงช่างดังเสียเหลือเกิน น้ำชาที่หมดถ้วยไปแล้วค่อยๆเต็มอีกรอบ

อู๋ซันเสิ่งมองคนที่เติมชาให้ ควันอุ่นของมันไม่รู้ว่าลอยไปกระทบหน้าพี่ใหญ่ของเขาหรือไร ตาคู่นั้นถึงแดงเหลือเกิน

"พี่ขอนะ......ได้ไหม?"

".... ผ...ผมจะพยายาม"

ใครๆก็ว่ากันว่าอู๋ซันเสิ่งไม่เคยกลัวใคร มีแต่พี่ชายคนรองของสกุลอู๋ที่พอทำให้เกรงใจได้บ้าง

ไม่จริงหรอก...เขาแค่รำคาญเท่านั้น

ถ้าจะถามว่าอู๋ซันเสิ่งเกรงใจใครที่สุดในบ้าน แน่นอนว่านี่เป็นความลับ

- - - - - - END - - - - - - - -

มันคือการเล่นตำรวจดี ตำรวจเลวในบ้านค่ะ.... อารองเป็นตำรวจเลว ส่วนอาเตี่ยเป็นตำรวจที่ดี..เหมือนฝัน ฮือออออ #กินได้ไหมคะ ถถถถถ

by **faliona01** Fri 19 Dec 2014, 21:47

พะ..... พี่น้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!
ทำไมมันเจิดจ้าเเทงนัยน์ตาอย่างนี้!!!

ไชนิ่งเฟซมากๆ!!!!

เจ้าสาม แกเห็นม๊าย!!!!!! แกทำตัวเเบบนี้พี่ใหญ่เป็นห่วงนะ!!!!
อย่าขยันก่อเรื่องนักนะ!!!!

ว่าจะไม่~~จิ้นเเล้ว~~ บอกแล้วว่าเจ้าสามน่ารักขนาดนี้
ก่อเรื่องเข้าโรงพัก เฮี้ยวตั้งเเต่เด็กเชียวนะคะ

(หัวเราะ)

by **mage** Mon 22 Dec 2014, 13:02

ดีใจจังเลยค่ะ ที่มีคนเขียนถึงพี่ใหญ่แบบโหมดพี่น้องไม่ใช่โหมดคุณป๊าของอู๋เสีย * *

เพราะไม่เคยว่าเลยเกรงใจที่สุดสินะคะ น่ารักทั้งพี่ทั้งน้องเลยค่ะ ฮืออออ　;////;
จะพยายามนี่ถือว่ารับปากแล้วนะคะอาสาม รับปากแล้วนะคะะะ!!!