[OS] Change?! ฮัวเฮย

[tear]

ฟิคนี้เขียนให้รองกัปตันค่ะ

คู่ ฮัวเฮย แต่เป็นแว่นร่าง C (แว่นเป็นผู้หญิง) นะคะ ใครไม่ชอบกดปิดไปได้เลยค่ะ

แว่นจะออกแนวยั่วนิดหน่อยตัวละครอาจไม่ตรงมากนัก พอดีตอนเขียนแว่นสาวคิดถึงอิมเมจ เนโกะจาก K เป็นหลักน่ะค่ะ

....................................



เช้าวันนี้ก็เป็นเหมือนทุกๆ วัน

เซี่ยอวี่ฮัวลืมตาตื่นตั้งแต่ตีห้าอันเป็นกิจวัตรที่ปฎิบัติจนชิน นัยน์ตาหงส์เหลือมองลูกหมาตัวโตที่ตอนนี้ยังคงหลับปุ๋ย นอนคว่ำซุกอยู่ในผ้านวมอุ่นๆ โผล่มาเพียงผมสีดำสนิทที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อย เขาคลี่ยิ้ม ก้มหน้าลงไปจุมพิตหน้าผากมนนั้นเบาๆ อย่างแสนรัก

หมอนั่นไม่รู้หรอกว่าเขาแอบจูบตัวเองทุกเช้าแบบนี้ แน่นอนว่าไม่มีวันบอกให้รู้ด้วย

จากนั้นเขาลุกขึ้นจากเตียงออกไปทำธุระส่วนตัวยามเช้า พอสายก็นั่งจัดการงานของตัวเองต่อ

ขณะที่เซี่ยอวี่ฮัวกำลังกวาดตาไปตามเอกสาร พร้อมกับจิบกาแฟหอมกรุ่น เสียงตึงตังก็ดังมาจากด้านนอกเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเจ้าตัวดีตื่นแล้ว และกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้

จากหางตาคุณชายคนงามแอบเห็นคนสนิททำหน้าเหนื่อยใจ ยกมือขึ้นนวดขมับแว่บๆ

ก็นะ... หมอนั่นมากวนทีไร ตารางงานในวันนั้นของเขาเป็นอันพังยับทันที  เขาแอบลอบยิ้มโดยใช้แก้วกาแฟบังเอาไว้

อืม... เหมือนช่วงนี้เขาจะยอมอ่อนให้หมอนั่นมากไปรึเปล่านะ?

“คุณช๊ายยยยยยย!!!” หลังคิดได้ไม่นานนักประตูก็ถูกเปิดผั๊วะเข้ามาอย่างรวดเร็วจนเด้งไปกระแทกกับพนัง ดีที่บอดิการ์ดร่างโตที่ยืนอยู่ข้างประตูไหวตัวทัน เลยไม่ถูกประตูฟาดหน้า เสียงกรีดร้องที่ฟังดูแหลมกว่าเคยดังลอดออกจากริมฝีปากบาง เจ้าตัวถลาพรวดข้ามโต๊ะมาอยู่ตรงหน้าเขาอย่างรวดเร็ว

“ทำไงดีๆๆๆๆๆๆ” เฮยเสียจื่อดูสติแตก เขาขมวดคิ้ว รู้สึกว่าคนตรงหน้าดูมีบางอย่างผิดปกติไป รู้สึกเหมือน.... จะตัวเล็กลง? แถมหน้าใต้แว่นกันแดดก็ดูหวานขึ้น?

“เป็นอะไร? มีอะไรก็ค่อยๆ พูดมา?” เขาคว้าไหล่อีกฝ่ายกะจะดันให้เขาถอยออกไปหน่อย แต่ก็ต้องชะงักกึก เมื่อรู้สึกว่า เหมือนไหล่หมอนี่จะเล็กบางกว่าเคย สายตาคุณชายไล่ไปตามเรือนร่างของอีกฝ่ายทันที เฮยเสียจื่ออยู่ในชุดนอนหลวมโพรกสีดำ ที่เมื่อก้มลงต่ำ ก็พาให้เห็นอะไรๆ ชัดถนัดชัดตา

เร็วเท่าความคิด คุณชายรีบคว้าเสื้อสูทที่พาดอยู่บนพนักมาคลุมคนตรงหน้าทันที แล้วเอ่ยเสียงเฉียบขาดใส่บรรดาลูกน้องคนอื่นๆ

“ออกไปให้หมด!” แม้พวกเขาจะมีสีหน้ามึนงงอย่างคนตามสถานการณ์ไม่ทัน แต่ก็ยอมออกไปโดยดีพร้อมปิดประตูให้อย่างเรียบร้อย

เขาถอนหายใจ นวดขมับ เริ่มรู้สึกเหมือนไมเกรนจะขึ้นขึ้นมาตงิดๆ “เฮยเสียจื่อนาย... ทำไม....” คุณชายฮัวอึกอัก สองตาเบนหนีอาหารหน้า

เฮยเสียจื่อเบะปากน้ำตาคลออย่างน่าสงสาร “ฮืออออคุณชายยยยย เกิดอะไรขึ้นกับผม?” เจ้าตัวดี ‘ขย่ำ’ หนองโพอวบอิ่ม อืม คัพดี แค่ก! ด้วยท่วงท่าที่ไม่สมเป็นกุลสตรีสุดๆ พาให้คุณชายคนงามน่าแดงแปร๊ด รีบคว้ามือทั้งสองข้างนั้นไว้

“เอาเป็นว่านายไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนนะ แล้วเราค่อยมาว่ากัน”

หลังปลอบอีกฝ่ายที่เอาแต่โวยวายว่าน้องชายหายไปอยู่ครึ่งชั่วโมง เขาเดินไปส่งอีกฝ่ายเข้าห้องน้ำ (เขาไม่มีทางปล่อยหมอนี่ในร่างนี่ให้เดินร่อนไปมาคนเดียวหรอกนะ ถึงจะเป็นในบ้านเขาก็เหอะ)

แล้วคุณชายฮัวก็ต้องมานั่งกุมขมับ ระลึกชาติว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้นบ้าง

เมื่อวาน เขานั่งตรวจ ‘ของ’ ที่ลูกน้องหยิบฉวยจากมาการคว่ำกรวยราชวงศ์หมิง ตอนนั้นเจ้าตัวดีนี่เข้ามาวุ่นวายเป็นปกติ เขาเลยไม่ได้สนใจอะไรมากนัก

รู้สึกว่า.... คิ้วเรียวขมวดฉับ เหมือนหมอนั่นจะหยิบเตากำยานหน้าตาประหลาดๆ ขึ้นมาเล่น
คุณชายคนงามถอนหายใจเฮือก ไม่รู้ว่าหมอนี่จะมีสภาพแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่

‘หวังว่าจะไม่มีผลข้างเคียงอื่นๆ หรอกนะ’ เขาหมายมาดเอาไว้ในใจว่าคราวหน้าที่ตรวจเช็กของจะจับหมอนั่นล่ามขังเอาไว้ในห้อง ไม่ให้มีโอกาสเข้ามาเล่นซนอีก

พอคิดถึงตรงนี้ ประตูห้องน้ำก็เปิดออก ร่างที่ดูเซ็กซี่อย่างร้ายกาจในผ้าเช็ดตัวผืนเดียวก้าวออกมา ใบหน้าสวยหวานยังคงทำหน้าง้ำ ยังคงรู้สึกไม่พอใจที่น้องชายสุดหวงหายตัวไปแบบไร้วี่แวว

เขารีบส่งเสื้อเชิ้ตสีดำของหมอนั่นให้ เสื้อที่ปกติเคยพอดีตัวกลับหลวมโพรกเผยให้เห็นหัวไหล่นวลเนียน คุณชายตัดสินใจนำเสื้อคลุมกันลมที่ซิ่วซิ่วลืมไว้นานแล้วมาสวมทับอีกชั้นทันที... ต่อให้ตอนนี้จะเป็นหน้าร้อนที่ร้อนตับแล่บก็ตาม

เฮยเสียจื่อโวยวายทันควัน “ร้อนจะตาย คุณชายจะให้ผมใส่มันทำไม” ว่าพลางก็เตรียมจะถอดเสื้อออกจนเขาต้องตีมือดุ

“ใส่ไป เดี๋ยวออกไปซื้อเสื้อใหม่แล้วค่อยเปลี่ยน” เขาตัดสินใจยกเลิกนัดทุกอย่างในวันนี้ทันที หลังบอกกับเลขาเสร็จก็จัดแจงยัดตัวปัญหาเข้ารถ บอกปัดคนขับแล้วลงมือขับพาไปห้างด้วยตนเองทันที

หลังบังคับกึ่งข่มขู่ให้เฮยเสียจื่อเข้าไปลองยกทรง (ซึ่งเจ้าตัวโวยวายห้างแทบแตกว่าไม่เอาท่าเดียวจนต้องขู่ว่าถ้าไม่ยอมใส่จะจับล่ามไว้บนเตียงทั้งวัน เจ้าตัวดีถึงได้ยอมเข้าไปในห้องลองเสื้อทั้งน้ำตา) และเปลี่ยนเสื้อผ้า คุณชายก็กดโทรศัพท์หาผู้เชี่ยวชาญสอบถามว่าเคยมีเหตุการณ์ประหลาดทำนองนี้บ้างมั้ย ซึ่งก็เหมือนจะโชคร้าย.... หมอนี่แจ็กพ๊อตแตกเป็นคนแรก

ขณะคุณชายคนงามกำลังขบคิดว่าจะเอายังไงต่อ ร่างเพรียวก็เดินหน้ามุ่ยออกมา ตอนนี้เฮยเสียจื่ออยู่ในชุดเสื้อกล้ามคอวีสีดำทับด้วยแจ็กเกตยีนส์แขนกุด ท่อนขาคือกางเกงยีนส์ขาเดฟ (อย่าฝันว่าเขาจะให้หมอนี่ใส่ขาสั้น) ด้วยทรวดทรงดินระเบิด แค่เดินออกมาก็ทำเอาผู้ชายแถวนั้นหันมามองคอแทบเคล็ดจนเขาต้องรีบจ่ายเงินแล้วลากออกไป

ตอนแรกเขากะว่าจะพากลับบ้านเลย แต่พอเฮยเสียจื่อเห็นท่าทางหวงของของเขา เจ้าตัวก็ดวงตาหลังเลนส์แว่นสีดำก็พราวระยับ เรียวปากสีหวานขยับยิ้มร้าย ซึ่งพาให้เขาต้องขมวดคิ้วฉับอย่างสังหรณ์ไม่ดีเอาเสียเลย


.........................



คุณชายหวงเขา เฮยเสียจื่อยิ้มร่าอยู่ในใจ

คุณชายหวงเขาๆๆๆๆๆๆๆ เฮยเสียจื่อคนนี้อยากตะโกนบอกให้โลกรู้เหลือเกิน

เรื่องดีๆ แบบพันปีมีหนเดียวแบบนี้ ปล่อยไปเฉยๆ ก็น่าเสียดายแย่สิ! เพราะงั้นไม่มีทางที่เขาจะกลับไปนั่งเจี๊ยมเจี๋ยม หมกตัวอยู่ในห้องหรอกนะ!

“เฮยเสียจื่อกลับบ้าน” เหมือนคนงามจะไหวตัวทัน เลยรีบตีหน้าดุ เอื้อมมือมาดึงแขนเขาเตรียมลากกลับ เฮยเสียจื่อแกล้งเบะปาก ทำน้ำตาคลอ พูดเสียงสะอื้นอย่างน่ารักน่าสงสารยิ่งว่า

“ไม่เอา คุณชายเอาแต่ทำงานไม่สนใจคนเขาเลย คนเขาเหงานะรู้มั้ย ไหนคุณชายบอกว่าถ้าเป็นเด็กดีแล้วจะพามาเดทไง คุณชายขี้โกหก!!” เขาจงใจพูดเสียงดังแล้วปล่อยโฮ เรียกให้สายตาตำหนิจากรอบทิศทางพุ่งไปยังคุณชายคนสวย เสียงซุบซิบนินทาทำนองว่า ‘เป็นผู้ชายซะเปล่าทำผู้หญิงร้องไห้ได้ยังไง’ ‘ใช้ไม่ได้เลยผู้ชายคนนี้’ ‘โกหกแฟนแบบนี้เลวที่สุด’ ดังขึ้นเป็นระลอก

แบร่~~ เขาลอบแลบลิ้นใส่คุณชายจากมุมอับที่คนรอบข้างมองไม่เห็น คุณชายคิ้วกระตุก ท่าทางอยากซัดเขาเต็มแก่แต่ต้องยั้งมือไว้ อะฮ่า คุณชายนี่เป็นสุภาพบุรุษสุดๆ เลย ปกติถ้าเขาทำตัวแบบนี้มีหวังได้ถูกฝ่าเท้าของคุณชายตวัดเตะส่งเขากลิ้งโคโร่ลงพื้นไปแล้ว ถ้ารู้ว่าเป็นผู้หญิงแล้วแกล้งคุณชายได้แบบนี้ เขาวิ่งไปแปลงเพศนานแล้วล่ะ

“ก็ได้ ตามใจนายแล้วกัน” สุดท้ายคุณชายก็ยอมลงให้ เขารีบเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มแป้นอย่างดีใจ ท่าทางถูกรังแกน่าสงสารเมื่อครู่นี้หายวับไปราวกับเสก รีบควงแขนคุณชาย (พร้อมจงใจบดเบียดหน้าอกให้แนบชิดแขนคุณชายที่สุด พาให้คุณชายตัวแข็งทื่อซึ่งเขาคาดว่าเจ้าตัวคงพยายามยั้งมือและเท้าไม่ให้ประเคนใส่เขามากกว่าจะเขิน) แล้วลากไปยังร้านเป้าหมายทันที

ฮาเกนดาซ?

คุณชายดูมึนงงกับร้านที่เขาพามาเล็กน้อย แหงสิ ปกติเขาเกลียดของหวานจะตายไป แต่เพื่อแกล้งคุณชาย อะไรเขาก็ทำได้ทั้งนั้นแหละ หึหึหึ เขาฉุดคุณชายที่อ้าปากถามว่าเขามาผิดร้านรึเปล่าเขาไปนั่ง แล้วสั่งไอติมวนิลาถ้วยใหญ่มา

คราวนี้สถานการ์กลับตาลปัตรจากยามปกติ กลายเป็นคุณชายเป็นฝ่ายนั่งจิบน้ำเปล่าแทนเขา ท่าทางตั้งใจจะช่วยเขากิน เพราะกลัวเขาจะตายก่อนกินหมดล่ะมั้ง

“โถ คุณชายอ่ะ ผมในร่างนี้สวยจะตาย แถมยังอึ๋มด้วยนะ ทำไมคุณเอาแต่นั่งทำหน้าบูดเหมือนผมเป็นบ๊ะจ่างงั้นอ่ะ” พูดพลางโพสท่าขยิบตาส่งโมเอะบีมให้ อ๊ะผู้ชายโต๊ะตรงข้ามตกเก้าอี้ไปแล้ว

“นายคิดจะเล่นอะไรเฮยเสียจื่อ” คุณชายนั่งกอดอกไม่ต่อปากต่อคำ มองมาที่เขาอย่างคาดคั้น แต่เขาหรือจะกลัวในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าคุณชายไม่กล้าลงไม้ลงมือกับผู้หญิง

“ผมเปล่านะ” เขาพยายามทำหน้าตาบ๊องแบ๊วเหมือนลูกแมวแรกเกิด อ๊ะ คิ้วคุณชายผูกเป็นโบว์ซะแล้ว

ไม่ทันที่เซี่ยอวี่ฮัวจะเค้นคอเขาเพิ่ม ไอติมวนิลาสีขาวถ้วยโตก็วางลงตรงหน้า พร้อมช้อนคันยาว หลังบริกรค้อมตัวเดินจากไป เฮยเสียจื่อก็ขยับยิ้มหวานปานจะหยดให้คุณชาย แล้วบรรจงใช้ช้อนตักไอติมขึ้นมา ลิ้นเรียวเล็กแลบออกมาไล้เลียไปยังไอติมเนื้อนุ่มอย่างยั่วยวน วนเวียนลิ้มรสจนหมด แล้วค่อยๆ ลากปลายลิ้นสีชมพูไปบนช้อนจากตัวช้อนสู่ด้ามจับราวกับอาวรณ์ในรสชาติ

คุณชายฮัวกัดฟันกรอด ท่าทางจะเดาได้แล้วว่าเขาจะมาไม้ไหน แต่ต่อให้รู้ทันแล้วจะทำอะไรได้ หึหึหึ
เฮยเสียจื่อตักไอติมขึ้นมาอีกคำ แม้รสชาติจะชวนคลื่นไส้ แต่เขาก็ยังค่อยๆ บรรจงใช้ลิ้มเล็มเลียไอติมด้วยท่วงท่าสุดเอ๊กซ์ต่อไป ท่ามกลางสีหน้าที่ยิ่งทวีความน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ ของคุณชายคนงาม

อืม คุณชายนี่ทนกว่าที่เห็นแฮะ หลังกินยั่วไปได้เกือบครึ่ง แล้วคุณชายเพิ่งแค่นั่งหน้าหงิกใส่เขา ทั้งๆ ที่ผู้ชายบนโต๊ะรอบๆ บ้างก็กำเดาไหล บ้างก็รีบพุ่งเข้าห้องน้ำไป แต่คุณชายกลับยังดูชิลๆ ไม่เครื่องติดอย่างที่คาดไว้ เฮยเสียจื่อส่งเสียงจิ๊กจั๊กในลำคอ ตัดสินใจอัพเกรดการกลั่นแกล้งไปอีกขั้น

เขาจงใจตัดไอติมขึ้นมามากกว่าคำอื่นๆ ช้อนตามองคุณชายแล้วแกล้งบิดมือแบบไม่ค่อยจะเนียนสักเท่าไหร่ ไอติมเย็นๆ ร่วงหล่นไปบนร่องอกอวบอึ๋มทันที

“อ๊ะ เย็นอ่ะ อือ คุณชายเช็ดให้หน่อยสิ” เขาจงใจโน้มตัวข้ามโต๊ะไปหาอีกฝ่าย ฝ่ามือนวลเนียนดึงคอเสื้อกล้ามในร่นลงต่ำจนเห็นขอบบราสีชมพูสวยแต้มลวดลายดอกไม้สีขาว จากหางตาเขาเห็นผู้ชายบางคนถึงกับมองตาถลน จิ้มช้อนผิดไปบนโต๊ะเลยทีเดียว

“เฮย เสีย จื่อ” บนหน้าผากคนสวยมีเส้นเลือดดำพองออกมาเป็นรูปกากบาท คุณชายฮัวกัดฟันกรอดอย่างน่ากลัว เค้นเสียงพูดออกมาทีละคำๆ

“เร็วๆ ซี่ มันเย็นนะ” เขาแกล้งช้อนตามอง แล้วดึงคอเสื้อลงมากขึ้น ไอติมสีขาวเริ่มค่อยๆ ละลายไหลลงไปยังร่องอกขาวนวลจากอุณหภูมิร่างกาย

หลังคุณชายฮัวทำสีหน้าเหมือนกำลังนับหนึ่งถึงสิบหรือไม่ก็คงคิดภาพใช้พลองฟาดเขาสิบครั้งอยู่ในใจ ก็รีบเอื้อมมือมาใช้ทิชชู่ซับไอติมหวานๆ ออกให้อย่างไม่เต็มใจเท่าไหร่ ซึ่งแน่นอนว่าเขาก็จงใจเบียดตัวเขาหาฝ่ามือเรียว ให้เนินเนื้อนุ่มสัมผัสกับฝ่ามือแบบเนื้อเน้นๆ ไม่เสริมฟองน้ำ คุณชายตวัดตามอง แต่เขาเพียงแค่ทำหน้าทะเล้นลอบแลบลิ้นให้

จากนั้นสาวสวยทรงแซ่บก็กลายเป็นสาวน้อยซุ่มซ่ามสุดโก๊ะประหนึ่งนางเอกซีรีย์เกาหลี เดี๋ยวทำไอติมเลอะแก้มบ้าง หยดลงบนกางเกงบ้าง เปื้อนท้องแขนบ้าง ให้คุณชายต้องมาคอยนั่งเช็ด (เนื่องจากถ้าไม่เช็ดคุณเธอจะไล่เลียด้วยท่วงท่าชวนคิดลึกแทน) ท่ามกลางผู้ชายในร้านที่ทยอยหายไปทีละคนๆ (คาดว่าถ้าไม่ไปรวมตัวกันในห้องน้ำ ก็คงไปหาอะไรมาอุดจมูก)

“เอ้าคุณชาย อ้าม~~~” เขาตักไอติมส่งให้คุณชายอย่างเอาใจ ตอนแรกคุณชายทำท่าจะไม่รับ แต่พอเขาแกล้งทำน้ำตาคลอ คุณชายก็ยอมก้มหน้าลงมาแต่โดยดี ทว่าก่อนที่ริมฝีปากสีสวยของคุณชายจะทันได้แตะถูกช้อน เขาก็ชักกลับมากินเอง แล้วก้มลงคว้าคอคุณชายมาประกบจูบ ใช้ปลายลิ้นส่งไอติมเย็นๆ เข้าไปในปากอีกฝ่าย จากนั้นก็ถอนจูบออกมาหัวเราะคิกคักสมใจที่แผนการร้ายประสบความสำเร็จด้วยดี

หวา คุณชายหน้าแดงใหญ่เลย ไม่รู้ว่าอายรึว่าโกรธกันแน่นะ แต่ถ้าดูจากมือที่กำแน่นจนได้ยินเสียงกระดูกลั่น ก็คาดว่าน่าจะโกรธล่ะมั้ง~~~

เขาคิดอย่างร่าเริง แล้วกินไอติมต่อ

ในที่สุดการกินไอติมสุดวาบหวิวชวนให้เลือดลมพลุ่งพล่านก็จบลง เฮยเสียจื่อฮัมเพลงเดินออกมาอย่างอารมณ์ดี ถึงแม้ว่าไอติมจะรสชาติหวานแสบไส้ชวนแหวะ แต่ก็คุ้มแสนคุ้มที่เห็นคุณชายนั่งทำหน้าทะมึนใส่เขา แต่ทำอะไรเขาไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ

เขาอารมณ์ดีสุดขีด จัดแจงลากคุณชายคนสวยไปยังเป้าหมายถัดไป ซึ่งก็คือโรงหนัง ก่อนจะตีตั๋วเข้าแล้วลากคุณชายเข้าโรงทันที


...................................


เฮยเสียจื่อเลือกหนังแอกชั่น... ก็ดีที่หมอนี่ไม่ได้เลือกหนังการ์ตูนหรือหนังผี ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบหนังทั้งสองประเภทนี้หรอกนะ แต่หนังการ์ตูนมักมีเด็กๆ ในโรง ส่วนหนังผีคนดูก็มักชอบกรี๊ด ซึ่งเขาไม่ค่อยชอบเสียงเจี๊ยวจ๊าวจากเด็กๆ หรือเสียงกรี๊ดตกใจพวกนั้นเท่าไหร่

ตอนแรกเขาระแวงตัวแจ คิดว่าหมอนี่จะมาไม้ไหน แต่เห็นเฮยเสียจื่อตั้งอกตั้งใจดูหนัง เขาก็วางใจ คิดว่าในที่สุดหมอนี่ก็ยอมอยู่เฉยๆ ว่าง่ายสักที เห็นเขาไม่ตอบโต้ล่ะเอาใหญ่เลยนะ รอให้กลับเป็นเหมือนเดิมก่อนเถอะ เขาจะเอาคืนให้สาสมเลย

หลังหมายมาดเอาไว้ในใจ เขาก็นั่งดูหนังเงียบๆ ไม่นานก็เริ่มอินไปกับหนัง สองตาจับจ้องอยู่บนหน้าจอยักษ์ จึงไม่ทันสังเกตเห็นมือมารที่ค่อยๆ ไต่เลื้อยมาทางเขา

กว่าจะรู้ตัว เข็มขัดก็ถูกปลดออกไปแล้ว เขารีบตะครุบมือข้างนั้นไว้ พลางส่งสายตาดุๆ ให้คนมือซนด้านข้าง เฮยเสียจื่อยิ้มเผล่ แกล้งเอาหัวมาถูไถออดอ้อน เขานึกว่าหมอนี่จะหยุดเพียงเท่านี้ แต่เขาคิดผิด...

พริบตาที่เขายอมปล่อยมือ มือเล็กบางข้างนั้นก็ตะครุบลงมาบนเป้าหมายที่หมายมาดไว้เมื่อครู่นี้ทันควัน พาให้เขาสะดุ้งเฮือก

ก่อนที่เขาจะทันจับออก มือซุกซนข้างนั้นก็บีบๆ คลำๆ ล้วงๆ อย่างย่ามใจ มือนุ่มๆ กับการปลุกเร้าส่งผลให้คลื่นอารมณืบางอย่างเริ่มพวยพุ่ง เขากัดฟันกรอดคว้ามือนุ่มนิ่มอย่างอิสตรีแต่การกระทำกลับไปคนละเรื่องข้างนั้นเอาไว้ แล้วคิดว่าพอกันที เขาลากอีกฝ่ายออกมาจากโรง โยนโครมเข้าใส่รถแล้วตรงดิ่งกลับบ้านแบบไม่เปิดโอกาสให้ยื่นอุธรณ์

แน่นอนว่า เฮยเสียจื่อโวยวายลั่นรถ เสียงที่พลันเปลี่ยนโทนเป็นแหลมสูงแบบผู้หญิงดังแง้วๆ ไปตลอดทาง
พอถึงบ้านเขาก็จัดแจงจับหมอนั่นยัดเข้าห้อง พร้อมทั้งกำชับให้อาบน้ำให้เรียบร้อย วันนี้เฮยเสียจื่อตัวเหนียวไปหมดก็เพราะเล่นบ้าๆ ที่ร้านไอติมนั่นล่ะ

“คุณชายอาบด้วยกันมั้ย~~~” เฮยเสียจื่อแกล้งชะโงกหน้าออกมาห้องน้ำ ในมือเกี่ยวบราสีสวยเอาไว้โบกไปมาให้เขา

เร็วเท่าความคิด เขาคว้าหนังสือเล่มที่ใกล้มือที่สุดปาใส่ทันที เฮยเสียจื่อหัวเราะร่า ปิดประตูได้ทันก่อนที่จะโดนหนังสือปาแสกหน้า จากนั้นก็ได้ยินเสียงน้ำไหล พร้อมเสียงฮัมเพลงอย่างแสนจะเบิกบานของใครบางคน

คุณชายฮัวถอนหายใจ รู้สึกว่าอยู่กับเฮยเสีอจื่อในร่างนี้แค่วันเดียวแต่เหมือนเขาไปลงกรวยฟัดกับบ๊ะจ่างมาสักสิบวัน

...โชคดีที่มื้อเย็นผ่านไปได้อย่างปกติสุข

เขาระบายลมหายใจ เอนตัวลงบนหมอนนุ่ม เตรียมเข้านอน ทว่าเพิ่งจะปิดไฟไปได้ไม่นาน ประตูห้องก็พลันแง้มออก เขาลืมตามองพอเห็นว่าคนที่เข้ามาคือเจ้าตัวแสบ เขาก็หลับตาลงต่ออย่างไม่ใส่ใจ แต่เฮยเสียจื่อกลับปีนขึ้นเตียง แถมยังฟาดฝ่ามือลงบนเตียงปุๆ เรียกร้องความสนใจจากเขาอีกต่างหาก

“คุณชายยยยย คุณชายยยยย อย่าเพิ่งรีบนอนซี่~~~”

“อะไรอีก?” สุดท้ายเขาก็ลืมตาขึ้นอย่างยอมแพ้ ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นสภาพคนตรงหน้าที่นั่งคร่อมเขาอยู่ชัดๆ

แสงจันทร์ที่ส่องลอดหน้าต่างเข้ามา ทำให้เห็นว่าเฮยเสียจื่ออยู่ในชุดนอนลูกไม้ตัวบางสีดำเปิดไหล่เผยให้เห็นหัวไหล่นวลเนียนสีน้ำนม และเนินอกอวบอิ่มที่คาดทับไว้อย่างหมิ่นเหม่ด้วยริบบิ้นสีดำ ตัวเสื้อผ่ากลางติดระบายเผยช่วงท้องราบเรียบขาวเนียนวับๆ แวบๆ ตามการขยับของร่างกาย ถัดลงไปคือกางเกงในลูกไม้สีดำตัวจิ๋วเข้าชุดกับตัวเสื้อ ต่ำกว่านั้นคือสายรัดต้นขาเสริมความเซ็กซี่ให้ต้นขาเรียวยาว แถมยังเพิ่มพลังทำลายล้างด้วยถุงน่องตาข่ายสีดำ...

“คุณชายฮัวอย่าเพิ่งรีบนอนซี่ มาดื่มกัน” เฮยเสียจื่อยกขวดไวน์แดงในมือขึ้นโชว์ จากนั้นก็เอียงคอคลี่ยิ้มในองศาที่ฝึกตรงหน้ากระจกตอนอาบน้ำมาแล้วว่าน่ารักแสนซนเหมือนปีศาจยั่วสวาทตัวน้อยๆ ที่สุด

เซี่ยอวี่ฮัวรู้สึกลำคอแห้งผาก พูดไม่ออกบอกไม่ถูกกับเฮยเสียจื่อเวอร์ชั่นซัคคิวบัสแสนยั่วยวนตรงหน้า ใจหนึ่งร่ำร้องให้จับปีศาจยั่วสวาทกลืนลงท้องให้หมดแบบไม่เหลือแม้แต่กระดูก แต่ส่วนที่เป็นสุภาพบุรุษก็คอยปรามตัวเองเอาไว้ ถึงยังไงตอนนี้หมอนี่เป็นผู้หญิง

“นายไปเอาชุดมาจากไหน?” สุดท้ายเขาก็หาเสียงตัวเองเจอ

“ให้สาวใช้ไปซื้อมาให้จากร้านเมื่อเช้าไง” เฮยเสียจื่อตอบเสียงใส พอเห็นเขาไม่มีทีท่าจะลุก เจ้าตัวก็ทำปากยื่น แต่แค่ไม่กี่นาที ริมฝีปากสีแดงระเรื่อน่าลิ้มลองก็กลับมาระบายยิ้ม เฮยเสียจื่อเปิดขวดไวน์ แล้วก็ทำในสิ่งที่ทำให้เขาต้องตาโตยิ่งกว่าเดิม

ไวน์สีแดงเข้มค่อยๆ ไหลจากปากขวด รินรดไปตามผิวกายขาวผ่อง เริ่มจากบริเวณอกอิ่ม ไปยังหน้าท้องแบนราบ แล้วกลิ้งไปตามท่อนขาเนียน สีแดงที่ตัดกับสีขาวดุจดั่งกุหลาบแดงที่ผลิดอกแย้มบาน ก่อนจะร่วงหล่นลงสู่ผ้าห่มบนตัวเขา ทิ้งกลิ่นไวน์เข้มข้นให้อบอวลไปทั่วห้อง ย้อมสติเขาให้พร่าเลือนมัวเมา

“ดื่มไวน์กันหน่อยมั้ยคุณชาย” เฮยเสียจื่อขยับยิ้มซุกซน วางขวดไวน์ไว้ด้านข้าง ท่อนแขนบอบบางทั้งคู่เอื้อมมาคล้องรอบคอเขา

เซี่ยอวี่ฮัวคล้ายได้ยินเสียงบางอย่างในสมองขาดผึง


.....................................


เปลือกตาบางขยับไหวก่อนจะเปิดขึ้นเผยให้เห็นดวงตาหงส์คู่สวย แม้เมื่อคืนจะโรมรันหนักหน่วง แต่เซี่ยอวี่ฮัวก็ยังคงตื่นแต่เช้าตามเดิม คุณชายคนงามเหลือบมองด้านข้าง เฮยเสื่อจื่อยังคงหลับสนิท ท่าทางอิ่มเอมกับบทรักเมื่อคืน เวลานี้นัยน์ตาคู่สวยถูกซ่อนอยู่ใต้เปลือกตาที่หลับพริ้มจนเห็นขนตางอนยาว ร่องรอยการทำสงครามจากเมื่อคืนวานแต่งแต้มกระจายอยู่ทั่วทั้งร่าง

หลังกวาดตามองร่างคนที่ยังหลับใหล คุณชายคนสวยก็ขยับยิ้มเหี้ยม มือเรียวยาวเอื้อมไปเปิดช่องลับข้างเตียง ล้วงเอาปลอกคอพร้อมโซ่ที่สั่งทำเป็นพิเศษสำหรับดัดนิสัยใครบางคนออกมา

เสียงตัวล็อกขยับเข้าที่ดังกริ๊ก ปลุกให้เฮยเสียจื่อลืมตาตื่น นัยน์ตาง่วงงุนลืมขึ้นทันเห็นคุณชายฮัวลุกออกไปจากเตียง เขาขยับตัวตั้งใจจะเอื้อมแขนไปรั้งร่างอีกฝ่ายเอาไว้ แต่แขนกลับขยับไม่ได้ เขาไล่สายตามองตามแขนตัวเองอย่างงุนงง

ก่อนจะพบว่า... มือทั้งสองข้างถูกล็อกหัวไว้กับหัวเตียงอย่างแน่นหนา ด้วยกุญแจมือสั่งทำพิเศษที่คุ้นแสนคุ้น เนื่องจากเขาถูกมันล็อกมานับครั้งไม่ถ้วน และไม่เคยปลดล็อกได้เลย  

เพียงแค่นั้น เฮยเสียจื่อก็ตื่นเต็มตา เขากวาดตามองร่างตัวเอง แล้วก็พบน้องชายสุดหวงที่เมื่อวานหนีไปเที่ยวเล่น กับลอนกล้ามบนหน้าท้องที่โผล่มาแทนที่เนินเนื้ออวบอึ๋มกับหน้าท้องแบนราบ เขากลับเป็นเหมือนเดิมแล้ว จากนั้นเฮยเสียจื่อก็ต้องกลืนน้ำลายเอื้อก ในใจรู้แน่ชัดว่า.... คราวนี้ได้ตายของจริงแหงๆ

“ยินดีด้วยที่นายได้น้องชายคืน” คุณชายคนงามคลี่ยิ้มสวย ที่ชักจะเริ่มสยองในสายตาคนมอง

“ง่า... คุณชายคือว่า...” เจ้าตัวแสบพยายามเค้นหาคำพูดเอาตัวรอด

“ฉันว่า ดูเหมือนช่วงนี้ฉันจะตามใจนายมากไปหน่อย นายก็เลยได้ใจสินะ หืม?” คุณชายยังคงยิ้ม แต่เฮยเสียจื่อรู้สึกคล้ายจะเห็นว่าเงาด้านหลังคุณชายมีเงางอกเพิ่มขึ้นมา

“เอ่อ....” เฮยเสียจื่อเริ่มเหงื่อตก

“เอาเป็นว่า ฉันจะเริ่มฝึกนายใหม่ตั้งแต่ต้นเลยแล้วกันนะ”

“ม่ายยยยยยยยย....”

หลังเสียงโหยหวนดังลั่นคฤหาสน์ตระกูลเซี่ยอยู่หลายวัน คุณชายคนสวยที่อู้งานไปเกือบอาทิตย์ก็โผล่กลับมานั่งทำงานตามเดิมด้วยท่าทางสดชื่นแจ่มใส ราวกับแวมไพร์ที่สูบกินอาหารมาอย่างเต็มที่

เห็นดังนั้นบอดิการ์ดคนสนิทก็ระบายลมหายใจโล่งอก ดูท่าว่าเจ้าตัวแสบของคุณชายจะออกมาดี๊ด๊าไม่ได้ไปหลายวัน

แบบนี้งานที่ทับถมคั่งค้างตั้งเบอเริ่มพวกนี้คงจะเสร็จได้สักที  เขาคิดอย่างดีใจ


....................................................


[แถม]

“นี่เสี่ยวฮัว”

“หืม?”

“หมู่นี้ไม่เห็นนายบอดเลยนะ?”

“อ๋อหมอนั่นไม่ค่อยสบายน่ะ”

“เอ๋?! เป็นอะไรมากรึเปล่า? ฉันไปเยี่ย---”

“ไม่หนักมากหรอก นายอย่าไปเลยปล่อยให้หมอนั่นพักเถอะจะได้หายไวๆ”

“อ่า... ถ้านายว่ายังงั้น ว่าแต่ในกล่องนี่มันอะไรน่ะ?”

“ของอันตรายน่ะ นายอย่าเปิดล่ะ”

“เห... แล้วนายจะให้ฉันทำยังไงกับมัน?”

“ฝากนายเอาไปให้สุดที่รักนายช่วยดูหน่อยแล้วกัน”

“ได้ ถ้างั้นฉันกลับล่ะนะ”

“อืม เดี๋ยวฉันขับไปส่ง”

“ขอบใจ”


..............................................................


[แถมอีกนิด]

“นี่เสี่ยวเกอ เสี่ยวฮัวฝากให้นายช่วยดูไอ้นี่หน่อยน่ะ” พอกลับมาถึงบ้านอู๋เสียก็รีบวิ่งตรงขึ้นชั้นสองไปหาคนรัก

“อู๋เสีย อย่าวิ่ง” คนหน้าตายเอ่ยเตือน

“อ๊ะ...” ไม่ทันขาดคำ ขาของอู๋เสียก็สะดุดเข้ากับขวดเปล่าที่กลิ้งอยู่บนพื้น จางฉี่หลิงรีบพุ่งตัวเข้ามารับอีกฝ่ายเอาไว้ทันก่อนที่จะล้มฟาดพื้น

“แหะๆ ขอบคุณนะเสี่ยวเกอ”

“...” คนพูดน้อยส่งสายตาดุ รุ่นหลังอีกฝ่ายให้ออกไปผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วกลับมาก้มเก็บเตากำยานโบราณอันเล็กที่กลิ้งออกมาจากกล่อง กลิ่นหอมหวานเอียนๆ ที่ลอยออกมากระทบจมูกทำเอาเขามุ่นหัวคิ้ว มือแกร่งจัดการพลิกเตาเล็กดู แต่ดูเหมือนแม้แต่เขาก็ไม่รู้จักของชิ้นนี้ สุดท้ายจางฉี่หลิงก็เก็บมันกลับที่ ตัดสินใจว่าไว้ค่อยดูวันหลัง

แล้วรุ่งเช้าวันถัดไป เสียงแปดหลอดของอู๋เสียก็ดังสะเทือนไปทั้งบ้าน

“เสี่ยวเกอออออออออ ทำไมนายกลายเป็นผู้หญิงล่ะ?!!!!!”


.......................

[End]

[fay_13]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด เข้ามาสครีมใส่เทียร์จัง

โอยยยย แว่นแซ่บม้ากกกกกกกกกกกกก หน่มน้มทะลักทะลายสุดๆ มันน่าให้คุณชายปั๊มจนกว่าจะมีลูกเลยนะแล้วค่อยกลับมาเป็นผู้ชายเหมือนเดิมน่ะ ฮาาาา

เสี่ยวเกอนี่โดนลูกหลงสินะ น่าสงสารๆ

[tear]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด เข้ามาสครีมใส่เทียร์จัง

โอยยยย แว่นแซ่บม้ากกกกกกกกกกกกก หน่มน้มทะลักทะลายสุดๆ มันน่าให้คุณชายปั๊มจนกว่าจะมีลูกเลยนะแล้วค่อยกลับมาเป็นผู้ชายเหมือนเดิมน่ะ ฮาาาา

เสี่ยวเกอนี่โดนลูกหลงสินะ น่าสงสารๆ

แค่กๆๆ อย่าเลยค่ะเดี๋ยวลูกดกเหมือนกระต่ายนะคะ แว่นยั่วแบบนี้คงได้มีลูกหัวปีท้ายปีแหงๆ ค่ะ ๕๕๕๕

รูทเสี่ยวเกอนี่ก็อยากแต่งนะ แต่หมดแรงกับตาแว่นไปแล้วค่ะ //นอนสมองไหล เค้นพลังหมดทั้งร่างมาใส่ความเอ็กซ์ให้แว่นหมดแล้ว

[SilverCloud]

นายแว่นนนนน ทำไมถึงได้ทั้งยั่วทั้งเอ็กซ์อย่างนี้ ดูนายจะมีความสุขที่ได้เอาคืนคุณชายนะ แล้วเป็นไงล่ะ พอกลับร่างเดิมก็โดนหนักเลย ถถถ คุณชายแอบร้าย นี่ตั้งใจส่งเตานั่นไปเพื่อแกล้งเสี่ยวเกอโดยเฉพาะเลยสินะ แอบอยากเห็นตอนต่อที่เสี่ยวเกอเป็นหญิงค่ะคุณเทียร์ //ส่งสายตาวิ้งๆ

[tear]

นายแว่นนนนน ทำไมถึงได้ทั้งยั่วทั้งเอ็กซ์อย่างนี้ ดูนายจะมีความสุขที่ได้เอาคืนคุณชายนะ แล้วเป็นไงล่ะ พอกลับร่างเดิมก็โดนหนักเลย ถถถ คุณชายแอบร้าย นี่ตั้งใจส่งเตานั่นไปเพื่อแกล้งเสี่ยวเกอโดยเฉพาะเลยสินะ แอบอยากเห็นตอนต่อที่เสี่ยวเกอเป็นหญิงค่ะคุณเทียร์ //ส่งสายตาวิ้งๆ

กร๊ากกกก จริงๆ คุณชายไม่ได้ตั้งใจแกล้งค่ะ แค่กังวลว่ามันจะมีผลกระทบอะไรรึเปล่า เลยส่งไปให้เสี่ยวเกอดูเพราะคิดว่าเสี่ยวเกออาจจะรู้

เตือนแล้วแท้ๆ แต่นายน้อยดันหน้าทิ่ม ทำให้เสี่ยวเกอโดนของจนได้ เสี่ยวเกอเลยซวยไปค่ะ ๕๕๕๕๕

[sha]

ถึงกับออกไปไหนไม่ได้เลยหรือคะคุณชาย ๕๕

[kuramajoy]

นอนตายคะตายยย
แบบว่า มันโฮกมาก อะไรมาก
คือ นม นมนม
ทำไมตอนอ่านไปจิ้นไป
คุณชายโครตอดทน
คือนี่ถ้าอยุ่ร่างนี้อีกสักวันสองวัน มีลูกแหง

[faliona01]

พ่นน้ำลาย เสี่ยวเกอกลายเปงสาวไปแล้ว
อาฮัวคะ!! นี้แก้แค้นทางอ้อมหรือเปล่า?

การเอาคืนคุณชายสุดท้ายตัวเองก็พ่ายเอง เเว่นคะ แว่นทำเพื่ออะไร? (โดนตบ)
อะไรคือการจุ๊ฟอรุณสวัสดิ์ยามเช้าทุกวันโดยที่ไม่บอกคะ
เสี่ยวฮัวกุ๊กกิ๊กงะ (ยกโฟโตถ่ายภาพโช๊ะเเชะ)

ว่าแต่ เสี่ยวเสียจะทำยังไงละคะ ก็เสี่ยวเกอเปงสาวไปแล้ว....
=v=

[Yuwadee Wana]

เขย่าน้องเทียร์รัว ๆ เอารูทเสี่ยวเกอเป็นสาวมาาาาาาาา

ฮาอิแว่นมากมาย ยิ่งตอนในร้านไอติมนี่สุด ๆ
อิแว่นเอ้ย ใช้ร่างหญิงยั่วคุณชาย มันขึ้นช้านา ก็คุณชายชอบผู้ชา--