[TRANS] หนึ่งวันของเซี่ยอวี่ฮัว

[kangaroow]

เกริ่นก่อนว่า คำแปลบทนี้เอามาจาก http://www.zanghaihua.org ค่ะ เราไปเจอมาเมื่อวานนี้เองตอนกำลังหาเนต้าแม่เสี่ยวเกอ
คนทำเว็บไม่ทราบว่าเป็นใคร แต่เขารวมงานเขียนภาคทิเบตและซาไห่ที่คุณหนานไพ่เคยลงไว้ในเว็บเต้ามู่ฯ
ทั้งอันที่เป็นเวอร์ชั่นก่อนตีพิมพ์ และเวอร์ชั่นตีพิมพ์จริง(คุณหนานไพ่รีไรท์เขียนใหม่หลายตอนอยู่)
รวมไปถึงรวบรวมเรื่องสั้นและตอนพิเศษที่คุณหนานไพ่เคยโพสไว้ในเวยป๋อ ซึ่งปัจจุบันท่านประมุขลบทิ้งไปหมดแล้ว
เข้าใจว่าเหตุผลส่วนหนึ่งมาจากเรื่องรีไรท์ใหม่ด้วย ก็ทำให้ข้อมูลบางอย่างท่ีเคยลงไว้ผิดเพี้ยนไปบ้าง สุดท้ายเลยลบทิ้งมั้งคะ?
แต่เราเห็นว่าหลายเรื่องอ่านแล้วสนุกดี เลยลองแปลดูค่ะ (ถ้ามีแปลผิดก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าเลยค่ะ "orz)


------------------------------


:: 解语花的一天 : หนึ่งวันของเซี่ยอวี่ฮัว ::


ตีห้า เซี่ยอวี่เฉินลืมตาตื่นตรงตามเวลา

ตีห้าสิบนาทีนาฬิกาปลุกร้อง เขาถึงลุกขึ้น

ในบ้านซื่อเหอหยวน*นี้ เขามีที่นอนเจ็ดที่ ทุกวันล้วนนอนไม่ซ้ำที่กัน อย่างวันนี้เขานอนที่เตียงเล็กตรงห้องใต้หลังคา ที่นี่แคบที่สุด ทำให้รู้สึกปลอดภัย เมื่อคืนฝนตก เขาชอบฟังเสียงฝน ที่นี่ก็เป็นที่ที่ได้ยินเสียงฝนตกดีที่สุดเช่นกัน

ชั้นล่างเป็นห้องนั่งเล่น เขาลงไปชั้นล่างเดินผ่านห้องนั่งเล่นไปยังห้องน้ำทางซ้ายมือ หลังจากอาบน้ำ แปรงฟันแล้ว เขาก็ดื่มน้ำหนึ่งแก้ว ท่อนบนเปลือยเปล่าพาดผ้าขนหนูนั่งลงด้านหน้าเครื่องเป่าผม เป่าตัวเองจนแห้งทั้งตัวทั้งผม

ในห้องนี้อุณหภูมิไม่แห้งไม่ชื้น ไม่นานนักตัวก็แห้งสนิท เขาใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมซับน้ำส่วนที่ยังไม่แห้งดี จากนั้นก็สะบัดให้เข้าทรง เครื่องเป่าผมปิดไปแล้ว เขารู้ว่าเป่าผมให้แห้งสนิทจนเกินไปจะทำให้สภาพผมไม่ดี

ฝั่งหนึ่งของห้องวางโซฟาหุ้มผ้าไหมอย่างดีไว้ เขานั่งพิงลงไป มือหนึ่งกดเครื่องตอบรับ อีกมือดื่มน้ำ เพียงครู่เดียวเลขาฯก็อยู่ในสาย เรื่องที่วันนี้ต้องทำต้องเสร็จทั้งหมดถูกไล่เรียงออกมาในคราวเดียว

เซี่ยอวี่เฉินจดจำเงียบ ๆ ตัดสินใจเงียบ ๆ เรื่องราวเหล่านี้ไม่มีสักเรื่องที่เขาสนใจ แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องทำ

ฟังจนหมดแล้ว เขาถึงรู้ว่าวันนี้ไม่มีเรื่องสลักสำคัญอะไรที่ต้องทำมาก จึงค่อยผ่อนลมหายใจ

เครื่องตอบรับวางสายอัตโนมัติ เซี่ยอวี่เฉินหมุนตัวไปยังโต๊ะเล็กข้างโซฟา บนนั้นมีซิการ์อยู่หนึ่งกล่อง เขาหยิบมวนหนึ่งขึ้นมาดม ๆ ดู แล้วก็วางคืนลงไป

เขาสูบเป็น แต่ไม่ได้ติด

หกโมงสี่สิบ เสียงดนตรีนุ่มก็ดังคลอในห้องขึ้นมา เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ เขาเดินเข้าไปยังห้องแต่งตัว

ห้องแต่งตัวนั้นเป็นห้องทรงกลมกว้าง 20 เมตร กลางห้องมีกระจกบานใหญ่สามบาน เป็นไปได้ว่าด้วยหน้าตาท่าทางของเขาเองทำให้สถาปนิกเชื่อว่าเขาเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอก

ตามจริงแล้วเสื้อผ้าผู้ชายไม่ได้ต้องการอะไรมาก เขาเดินไปยังส่วนที่เป็นมุมเก้าสิบองศาองศามุมหนึ่ง ประตูตู้เสื้อผ้าเปิดออกอัตโนมัติ ด้านในล้วนเป็นเสื้อยืดแขนยาวสไตล์คล้ายคลึงกัน เขาเลือกขึ้นมาหนึ่งตัว วันนี้ไม่ได้มีเรื่องที่ต้องทำเป็นพิเศษ เขาไม่อยากให้สีอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเขาทำให้คนอื่นรู้สึกเครียด

สวมเสื้อสีชมพูมาแล้วกว่าสิบปี ทำให้สีนี้ปล่อยบรรยากาศแห่งความตายทะลุออกมาเข้มข้น ตรงข้ามกับความตั้งใจแรกเริ่มของเขาโดยสิ้นเชิง

เขาเลือกชุดสีดำ ใส่กางเกงยีนส์กับรองเท้าผ้าใบ หยิบดาบสั้นมาเหน็บไว้ที่เข็มขัดหนังหลังเอว หยุดตรงหน้ากระจกยืนดู

ก็ยังดึงดูดสายตามากไปอยู่ดี

เดินผ่านห้องนั่งเล่น ผ่านระเบียงริมลานบ้าน บ้านซื่อเหอหยวนหลังนี้ไม่มีประตู ด้านในไม่มีใครอยู่ มีแค่เขาคนเดียว ทางเข้าออกซื่อเหอหยวนนี้ นอกจากหนึ่งทางที่อยู่ในซื่อเหอหยวนแล้ว ทางที่สองก็ทะลุผ่านอุโมงค์เชื่อมต่อเข้ามา

ในอุโมงค์ซับซ้อนมาก เป็นไปไม่ได้เลยที่คนธรรมดาจะเข้ามายังอาณาจักรส่วนตัวของเขา

ในยามกลางคืน สิ่งมีชีวิตที่อยู่กับเขามีเพียงปลาน้อยสีขาวในบ่อตรงลานบ้านเท่านั้น ส่วนหนึ่งของทางเดินทอดยาวข้ามบ่อปลาพอดี เครื่องดักจับสัญญาณจะดักเสียงฝีเท้าของเขา พอเริ่มเดินในบ่อก็จะเริ่มให้อาหาร ปลาขาวนั้นรอเวลานี้อยู่แล้ว มุงรอบทางเดินสี่ทิศรุมแย่งกันโผล่ขึ้นมากิน

มายังอีกห้อง บนโต๊ะในห้องมีโทรศัพท์มือถือสามสิบกว่าเครื่องวางเรียงไว้ ทั้งหมดล้วนเป็นเบอร์เดียวกัน เขาเลือกเครื่องที่บางที่สุด อีกฟากหนึ่งนั้นเรียงแว่นกันแดดไว้หนึ่งแถว

เขาเลือกอันสีน้ำตาลใส่ให้ตัวเอง ก่อนจะเปิดมือถือ

ลงลิฟต์ไปยังชั้นใต้ดิน เขาเดินตามทางในอุโมงค์ไปโผล่ยังด้านนอกของตัวบ้าน เจ็ดโมงสิบนาที เขาเดินผ่านรถยนต์หลายสิบคันในลานจอดรถ ลังเลอยู่วูบหนึ่งก่อนออกจากประตูมายังริมถนน ซื้อถังโหรวปิ่ง(โรตีน้ำตาล)หนึ่งชิ้น ดื่มน้ำเต้าหู้หนึ่งชาม

จากประตูมายังกำแพงร้านสีเขียวหยกมีจักรยานพิงอยู่หนึ่งคัน พอปลดล็อกแล้วเขาก็เริ่มปั่นไปตามทางเดิน

เก้าโมงครึ่งก็มาถึงร้านกาแฟที่ตัวเองประมูลมาไว้ได้ เลขาฯรออยู่ที่หน้าประตูแล้ว เอาเอกสารปึกหนึ่งส่งให้เขา เขาดูอย่างละเอียดถี่ถ้วนก่อนจะเซ็นเอกสารจนหมด สิบโมงครึ่ง หลังจากดื่มกาแฟไปแล้วหนึ่งแก้ว เซี่ยอวี่เฉินก็เริ่มปั่นจักรยานออกไปอีกครั้ง มุ่งหน้าไปพันเจียหยวน** ตรงนั้นมีคนที่น่าสนใจอยู่

สิบเอ็ดโมงสี่สิบถึงพันเจียหยวน หลังร้านของนายอ้วนได้ยินเสียงผัดกับข้าวดังลอดออกมา ร้านนั้นเล็กมาก เสียงเครื่องครัวของนายอ้วนดังก๊อง ๆ ให้ความรู้สึกเหมือนเสียงตีฆ้อง

เขาเดินเข้าไป ดูเหมือนในร้านกำลังทำสงครามกันอยู่ อู๋เสียกำลังปอกมันฝรั่ง จางฉี่หลิงอยู่ช่วยนายอ้วนพัดไฟในเตาถ่าน แต่ละคนคุ้นเคยกับการปรากฏตัวของเสี่ยวฮัวในช่วงเวลาประมาณนี้แล้ว ก็ร้องทักทายกันหนึ่งคำ

เสี่ยวฮัวพับแขนเสื้อขึ้น ถอดแว่นตาออก ก่อนไปล้างแห้วอยู่อีกฝั่ง

เที่ยงสามสิบนาที ข้าวและซุปพร้อมแล้ว นายอ้วนยกหูโทรศัพท์โทรออก พร้อมกันนั้นข้างนอกก็มีเสียงกริ่งดังขึ้น หันไปมองก็เห็นพนักงานเอาเหล้ามาส่งให้ ถึงได้เริ่มลงมือกินข้าว

คีบอาหารร่ำสุรากันยกใหญ่ บ่ายสองกับข้าวจึงหมดเกลี้ยง เสี่ยวฮัวช่วยนายอ้วนดูของในร้าน บ่ายสามเล่นแบตมินตันกับอู๋เสียและจางฉี่หลิง จางฉี่หลิงหวดไม้เร็วเกินไป ไม่นานไม้ก็งอ

สี่โมงเย็นเสี่ยวฮัวปั่นรถกลับบ้าน ระหว่างทางฟ้าก็ค่อย ๆ มืดลง

หกโมงเย็นถึงบ้าน เข้าอุโมงค์ โทรศัพท์มือถือก็ส่งเสียงร้อง

รับสายหนึ่งชั่วโมง แล้วยังต่อสายออกอีกเก้าสาย สามทุ่มพอดี

วางสาย ถอดแว่นกันแดดออก เดินกลับเข้าบ้านตัวเอง เปิดบ่อน้ำร้อนเตรียมน้ำ เขาถอดเสื้อผ้าออก นั่งแช่น้ำร้อนในบ่อคนเดียว ทานผลไม้นิดหน่อยเป็นมื้อเย็น

สามทุ่มสี่สิบนาที อยู่ตรงลานบ้านมองดูรอบ ๆ ก่อนเลือกห้องหนังสือเป็นที่นอนวันนี้

สามทุ่มห้าสิบนาที อยู่บนเตียงนั่งดูการ์ตูนสนูปปี้ กินยานอนหลับสองเม็ด

ด้านนอกฝนเริ่มลงเม็ด เขานึกถึงโทรศัพท์สายนั้นที่รับก่อนหน้านี้***

ลงจากเตียงไปยังห้องนั่งเล่น หยิบซิการ์มวนนั้นขึ้นก่อนวางลงเหมือนเดิม เปิดโรงหนังส่วนตัวดูภาพยนตร์ ห้าทุ่ม ก็ผล็อยหลับอยู่บนโซฟานั้นเอง

----------------------------------------

Source: http://www.zanghaihua.org/342.html


*ซื่อเหอหยวน (四合院) - บ้านแบบจีนที่ตัวอาคารล้อมรอบสี่ทิศ มีลานกลางบ้าน
**พันเจียหยวน (潘家园) - เขตพันเจียหยวนในปักกิ่ง เป็นตลาดนัดขายของเก่า
***ประโยคนี้ไม่แน่ใจความหมายค่ะ orz เพราะแปลได้ทั้งว่าเป็นโทรศัพท์สายนั้นหรือโทรศัพท์เครื่องนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าต้นฉบับหมายถึงอะไร


ไทม์ไลน์เป็นช่วงไหนไม่รู้ค่ะ มีเด็กจีนเดา ๆ ไว้ในคอมเม้นท์เว็บว่าหลังจากสิบปีรึเปล่านะ?
อยากให้คุณหนานไพ่รวมเล่มตอนพิเศษด้วยจังเลยค่ะ (´;ω;｀)

[Narakas]

/สะพรึง ท่านประมุขแต่งอะไร แง้ 555555555555
ทำไมต้องล้างแห้ว แงงงงงงงงงง 555555555555555
ละนายเมินตีแบต ไม้แบตงอ แงงงงง 555555555555

ขอบคุณที่แปลให้อ่านค่าาา

[zerin]

โอ๊ยยย กร๊๊ดดดดด วันๆของคุณชายก็เงี้ยแหล่ะ เสี่ยวฮัวนั่ลลั๊คคคคคค แง้ ดูสนู้ปปี้ ผู้ชายเรื่องนี้เป็นเด็กติดการ์ตูนกันหมดหรอคะ นายน้อยตอนแปลงเป็นอาสามก็นอนดูการ์ตูน โอ๊ย มุ้งมิ้งไป ไม่ไหวแล้ว555555 แล้วตอนตีแบด นึกภาพออกเลยว่ามันต้องไม่เหมือนมนุษย์ธรรมดา(?)แน่ๆ 55555
ขอบคุณสำหรับแปลค่าา อยากให้ท่านประมุขเขียนตอนสั้นแบบนี้เยอะๆจัง ชอบมากเลย >_<

[karnalone]

ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านกันนะคะ //คารวะ

ชีวิตคุณชายเรียบง่ายกว่าที่คิดมาก เป็นคนโลกส่วนตัวสูง ชอบความเงียบ สงบมากๆ สินะ
เลี้ยงปลา นึกว่าเลี้ยงพวกหมา แมว ตัวเล็กๆ ซะอีก 
อะไรคือคุณชายล้างแห้วคะ ๕๕๕๕๕  แล้วอะไรคือไม้แบตงอ
ตอนกลางคืนนั่นกิจวัตรน่ารักมาก อารมณ์แบบเด็กถือหมอนเลือกห้องเลย
นั่งดูการ์ตูนบนเตียง...มโนแล้วมันโคตรมุ้งมิ้ง  แต่ถึงขนาดต้องพึ่งยานอนหลับเลยเหรอคะ

น่ารักมากอ่ะ ฮรือ เสี่ยวฮัวโคตรน่ารักเลยค่ะ หลงไปอีก

[galu]

คุณชายยยเปิดตัวอลังการ แต่ปั่นจักรยาน ปอกแห้ว กินโรตีกับน้ำเต้าหู้
ตีแบต
//กร้ากกก น่ารักเหลือเกินน ไหนจะดูสนู๊ปปี้อีก ดูเป็นคนที่ใช้ชีวิตเรียบๆเงียบๆแต่ไม่ง่ายเลยค่ะ แถมมีโมเม้นกับพวกสามเหลี่ยมเหล็กอีก
ฮรูวว ด้วงดีใจ UvU
ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านนะคะ

[Naitear]

ฮูว ///////// ขอบคุณสำหรับทรานส์มากค่ะ สครีมแทบจะทุกบรรทัดเลย 5555555555

ชีวิตชิวๆดีจังเลยค่ะ แอบสะพรึงกับความร่ำรวยของคุณชาย นอนเจ็ดที่ ห้องแต่งตัวกว้างใหญ่ มีเซ็นเซอร์อัตโนมัติ โทรศัพท์สามสิบเครื่องกับแว่นกันแดดเรียงเป็นตับ(?) /อันหลังนี่เผื่อไว้ให้นายบอดที่ไหนรึเปล่าค--- #แค่กแค่ก

ล้างแห้วกับดูสนู้ปปี้ โฮววว ////// น่ารักโมเอะมากค่ะ ชีวิตชายโสดน่ารักจริงๆ แอบอยากให้ท่านประมุขรวมเล่มตอนพิเศษจริงๆค่ะ เยียวยายิ่งนัก

[gustoon]

ขอบคุณที่แปลมาให้ค่า
นายเมินตีแบดยังไงของนายยย
คุณชายยยยยทำไมต้องกินยานอบหลับอ่าา

[soketsu]

กรี๊ดดดดดดด คุณชายเซี่ย ไลฟ์สไตล์ช่างโมเอ้มากกกกกค่าาาาาT///////T หรูหราแต่ก็เรียบง่าย โอยยยย /ด้วงดีดดิ้น

ขอบคุณมากนะคะที่แปลมาให้อ่านกัน ฟินค่าาา

[fay_13]

อ่านไปกรี๊ดไปในใจ คุณชายเปิดตัวอลังการ แต่ใช้ชีวิตเรียบง่ายมากค่ะ ขำเสี่ยวเกอจริงๆ ตีแบดยังไงให้ไม้งอล่ะนี่

อยากให้ท่าประมุขรวมเล่มตอนย่อยๆ พวกนี้เอาไว้จังเลยค่ะ อ่านแล้วมีความสุขมากกกก

ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ

[SilverCloud]

คุณชายยยยย >< ทำไมถึงได้มุ้งมิ้งแบบนี้ละค้า ปั่นจักรยานไปกินข้าวกับพวกนายน้อยที่ร้านนายอ้วน ช่วยกันทำกับข้าว แถมมีเล่นตีแบตกันด้วย (อยากเห็นจริงๆว่าเสี่ยวเกอตอนตีแบตเป็นยังไง คงแปลกดีพิลึก ถถถถ) เพิ่งรู้นะคะเนี่ยว่าคุณชายดูการ์ตูนน่ารักๆแบบนี้ด้วย ว่าแต่บ้านจะหรูไปไหนคะ เท่าที่อ่านมารู้สึกว่าจะมีระบบเซนต์เซอร์อัตโนมัติเกือบทุกอย่างเลยนี่นา

[ziaziany]

เข้ามากรี๊ดกร๊าดค่ะะ น่ารักจริงๆ ขอบคุณ คุณ kangaroow ที่แปลมาให้อ่านมากๆเลยนะคะ

คุณชายยย อ่านแล้วยิ่งรู้สึกว่าเสี่ยวฮัวน่ารักขึ้นเยอะเลยค่ะ
คุณชายขี่จักรยานไปทำธุระนี่แอบผิดคาดนะคะเนี่ย รักษ์โลกมาก ดูท่าทางการติดมือถือนี่นึกว่าจะเป็นพวกติดเทคโนโลยี อะไรแบบนี้ซะอีก
ส่วนเรื่องมือถือสามสิบกว่าเครื่องนั่น...มิน่าตอนที่ติดอยู่ในบ้านสกุลจางถึงทิ้งโทรศัพท์มือถือไว้ในนั้นแบบเหมือนจะไม่เสียดายมากนัก มีหลายเครื่องขนาดนี้

ว่าแต่ปลีวิเวกในอาณาจักรส่วนตัวขนาดนี้ ไม่เหงาเหรอคะคุณชายย

ตอนที่ไปที่ร้านของนายอ้วนก็น่ารักมากเลยค่ะ ทำไมพอนึกภาพหนุ่มๆช่วยกันทำกับข้าวแล้วมันน่ารักจริงๆเลย ให้ตายเถอะ
ไหนจะเสี่ยวเกอที่ตีแบตแรงเกินไปจนไม้แบตงอ 555 สมเป็นเสี่ยวเกอจริงๆ


แต่จริงๆแล้วเสี่ยวฮัวคงเครียดหลายๆเรื่องมากแน่ๆเลย ต้องกินยานอนหลับก่อนนอนด้วย
ยังไงก็พักผ่อนเยอะๆเถอะนะคุณชายย


ขอบคุณที่แปลให้อ่านอีกครั้งนะคะ อยากให้มีรวมเล่มตอนพิเศษด้วยเหมือนกันค่ะ เหมือนเท่าที่เห็นในเว็บนั้นมีหลายตอนมากเลยย

[kukuri]

ขอกรี๊ดใส่คุณชายเก้าค่ะ!

คุณชายมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้ง (?) มากค่ะ นึกว่าบ้านคุณชายจะมีคนรับใช้แต่อยู่ตัวคนเดียวสินะ

ในห้องแต่งตัวคุณชายนี่นึกถึงภาพตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่สองด้าน ตู้กระจก ตู้กระเป๋า ใหญ่ตั้ง 20 เมตร นี่มันร้านเสื้อผ้าชัดๆ

เดาว่าโทรศัพท์ก่อนหน้านี้คุณชายน่าโทรหาอู๋เสียแน่ๆ แถมไปอยู่ร้านเสี่ยอ้วนอีก มิตรภาพของสี่คนนี้ช่างน่ารักจริงๆ (แต่เสี่ยวเกอแย่งซีนมากอ่ะ ตีแบดด้วยกันนี่หวังว่าคงไม่มีใครบาดเจ็บนะ (สารภาพว่านึกถึงปริ้นซ์ออฟเทนนิส 5555)

อ่านไปอ่านมาชีวิตของคุณชายช่างเรียบง่ายมาก มีมุมที่เงียบเหงา มุมที่น่ารัก ทำให้หลงคุณชายมากเข้าไปอีก

ขอบคุณแป้งซังมากนะคะสำหรับคำแปล ฟินมากๆ เลยค่ะ ♥

[faliona01]

อะไรคือล้างแห้ว!!!

ว่าแต่ จางฉี่หลิงนี้คิลมูด มากๆเลย

ตีแบดยังไงกัน 2 คนนี้

ใส่ลมปราณหวดใส่กันเรอะ!!!

[ami.de.alamode]

สังเกตว่าทุกคนสะดุดกับการล้างแห้ว55555 เซี่ยอวี่ฮัว ผู้เชี่ยวชาญในการล้างแห้ว!5555 น่ารัก
อะไรคือการที่นางมีรถ10กว่าคัน แต่เลือกปั่นจักรยานไปทำงาน โอยยย เสี่ยวฮัว ละมุนไปแล้วนายย >/////< ยิ่งอ่านยิ่งชอบขึ้นอีก

"สวมเสื้อสีชมพูมาแล้วกว่าสิบปี ทำให้สีนี้ปล่อยบรรยากาศแห่งความตายทะลุออกมาเข้มข้น ตรงข้ามกับความตั้งใจแรกเริ่มของเขาโดยสิ้นเชิง"
ชอบตรงนี้มาก กลายเป็นว่าสีชมพูเป็นสัญลักษณ์ของความตาย orz

เปลี่ยนที่นอนไปเรื่อยๆ ก่อนนอนดูสนูปปี้ เหมือนเด็กขี้เหงาอ่ะค่าา เหงาสินะ ใช่มั้ย กินยานอนหลับก่อนนอนอีก โธธธธ
ระบบเตือนภัยต่างๆในบ้าน เรานึกถึงบ้านพวกมาเฟียที่ป้องกันคนลอบทำร้ายเลยค่ะ

ชอบมาก!! >___< ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านนะคะ //คำนับ >_<
ปล อยากเป็นปลาสีขาวในบ่อขึ้นมาเลย5555555

[Vi-o-let]

ฮว๊ากกกกกกกกกก คุณชาย หนึ่งวันเหมือนติดตามเรียลลิตี้อยู่เลยค่ะ
อ่านไปยิ้มไปทุกอิริยาบท ตอนเช้าตื่นมาอาบน้ำเป่าผม ไม่เป่ามากเกินไปอีกเดี๋ยวผมแห้ง สำอางมากคุณชาย

ต่อมาดูจะมีสาระ ทำงาน เซ็นเอกสาร แต่ก็หักมุมอีกโดยการสวมบทพ่อครัวปอกแห้ว ฉากตีแบต เสี่ยวเกอตีจนไม้งอ //ขำพรืดดด น่ารักกันจริงๆ เลยพวกแก บทบาทโจรขุดสุสานที่ผ่านมาคือไรคะ? 5555

ก่อนนอนดูเป็นเด็กน้อยขี้เหงามาก นั่งดูการ์ตูนสนูปปี้ งื้ออออ
อยากจะเข้าไปอุ้มให้นอนบนเตียงดีๆ

ขอบคุณที่แปลให้อ่านกันนะคะ สำนวนลื่นไหลมากเลย ^^

[uxmishi]

มีส่วนไหนของชีวิตเซี่ยอวี่ฮัวบ้างมั้ยคะที่จะไม่เกี่ยวข้องกับอู๋เสีย

คือไปร้านเสี่ยอ้วนจนเค้าจำกันได้แล้วว่าจะต้องโผล่มาเวลานี้? แล้วคุณชายตระกูลเก้า ประมุขสกุลเซี่ย คนที่ห้องแต่งตัวไฮโซ บ้านกว้างใหญ่ ไฮเทคและหรูหราขนาดมีระบบจับเซนเซอร์ให้อาหารปลาโดยอัตโนมัติ เสื้อผ้าเป็นล้าน โทรศัพท์สามสิบเครื่อง ที่นอน 7 ที่ มีรถเป็นตับ พอออกจากบ้านก็ปั่นจักรยานออกไปล้างแห้วเนี่ยนะคะ!!!!!!!! 55555555555555555555

โอ๊ย ตายแล้ว ทำไมมันมุ้งมิ้งอย่างงี้ ><

[Xyxear]

แงงงงง ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านนะคะ
น่ารักมากคุณชายยย มีนอนดูการ์ตูนสนู้ปปี้ด้วย5555
ที่พีคคือมีนายเมินนายน้อยและเสี่ยอ้วนรวมตัวกันอีกครั้งฮืออออ
แล้วอะไรคือไม้แบตพัง555555555555
ชอบมากๆค่ะ ขอบคุณจริงๆนะะะ

[wirun_view]

ไลฟ์สไตล์คุณชายเซี่ยช่าง... 555555555555555555

อ่านแล้วขำจริง ๆ ค่ะ คือเปิดเรื่องมาคุณชายดูเท่มาก ดูลึกลับ แต่พอเมินรถซื้อโรตีกับน้ำเต้าหู้แล้ว "ปั่นจักรยาน" ไป "ล้างแห้ว" ....​/ขำลั่น

แต่... เอ คุณชายกินยานอนหลับด้วยเหรอคะเนี่ย... ; 3 ;

[maew3ta]

คุณเป็ดดดดด น้องแป้งงงงง แงงงงงงง (<<< เลือกเรียกสักชื่อสิแกร) คุณชายน่ารักมากค่ะะะะะะะ ฟฟฟฟฟฟฟ

นี่บอกเลยว่าอ่านไปต้องเอามือปิดปากตัวเองไปเกือบตลอดตั้งแต่บรรทัดแรกยันบรรทัดสุดท้าย น่ารรักมากกก โมเอะพ้อยเรี่ยราดสาดกระจาย แงงงง รักคุณชาย หงุงงง

แต่ถึงจะน่ารักทั้งตอน แต่ก็รู้สึกเลยค่ะ (คิดไปเองหรือเปล่าก็ไม่รู้) ว่าคุณชายเก้าดูเหงามาก ทั้งบ้านมีสิ่งมีชีวิตแต่ตัวเองกับปลาน้อยสีขาว ไม่เคยละเลยหน้าที่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าทำด้วยความสุขเท่าไรนัก เหมือนเป็นภาระที่แบกไว้บนหลังมากกว่า แก๊งสามเหลี่ยมเหล็กดูจะช่วยเยียวยาจิตใจคุณชายมากเลยค่ะ ซึ่งมันยิ่งน่ารักก็ตรงนี้ *ล้มลงไปกองกับพื้ัน*

มุ้งมิ้งปนหน่วงตลอดการอ่านเลยค่ะ มีผ่อนบ้างช่วงอยู่กับแก๊งหนุ่ม ๆ อีกสามคนที่รู้สึกว่าคุณชายจะมีความสุขอยู่จริง ๆ แล้วกลับมาจุกอกตรงต้องกินยานอนหลับด้วยนี่เอง เครียดใช่ไหมคะ แงงง อายุยังน้อยอยู่เลย ต้องพึ่งยานอนหลับซะแล้ว แถมยังผล็อยหลับไปตอนดูหนังอีก ไปไม่ถึงห้องอ่านหนังสือที่ตั้งใจจะเอาเป็นที่นอนคืนนี้นะคะ แงงง อยากไปช้อนตัวอุ้มขึ้นมาแล้วเอาไปส่ง ห่มผ้าให้นอนสบาย ๆ หงุงงง ;{};

ระหว่างอ่านก็นึกภาพตามไปด้วย อดคิดไม่ได้ว่าอีตานี่รวยจริง ๆ แถมยังหลงตัวเองอยู่หน่อย ๆ ด้วยนะนี่ แล้วติดสำอางเหลือเกิน เป่าผมนานไปไม่ได้ ชุดธรรมดาก็ยังดูสะดุดตาเกินไป ถถถถถถ แต่น่ารักค่ะ ด้วงเอ็นดูนัก แง้ ///// เลือกแว่นดำ แต่งตัวเท่แล้วออกมาปั่นจั๊กก้าอีก น่ารักเกิ๊นนน แล้วไปบ่อยจนเขาชิน ทักกันคำเดียวเดินไปล้างแห้ว แห้วววววว!! แห้วค่ะคุณชาย! (สะเทือนใจนิด ๆ แทนคุณชายนะคะ ถ้าทั่นประมุขจะรู้ความหมายแห้วในภาษาไทย) แงงงงง น่ารักไปแล้ววววว ฟฟฟฟฟฟ

อนึ่ง ตอนเลือกแว่นนี่ แอบคิดเลยถึงนายแว่นดำเลยค่ะ คิดไปไกลถึงขั้นว่ามีแว่นของตาแว่นคนนั้นปนมาด้วยหรือเปล่าเนี่ยคุณชาย

สุดท้าย (จริง ๆ ยังอยากพล่ามต่อ แต่ชักเยอะไปละ) ขอบคุณมาก ๆ ที่แปลมาให้อ่านค่ะ ก๊าวใจเหลือเกิน กำแพงภาษาใหญ่โต ถ้าไม่มีคนใจดีแปลให้ก็ไม่มีปัญญาจะไปหามาเลยค่ะ แงงงง ขอบคุณมากนะคะ อรั๊งงงง /////

[carrotkun]

สติคืออะไรคะแงงงง แค่เห็นหัวข้อก็รีบข้ามทรานส์ทุกอันมาอ่านเลยค่ะ! /ทำตัวเป็นแฟนคลับเสี่ยวฮัวที่ดี(นี่เอ็งเมนนายน้อยจริงๆรือ๕๕๕)

ตั้งแต่เกริ่นแล้วว่าประมุขเขียนไว้ทั้งเก่าและใหม่ อยากอ่านทั้งสองแบบเลย เสียดายจังค่ะที่เขาก็ลบของเก่าไป แต่จะว่าเสียใจก็ควรจะเสียใจมากกว่าที่ไม่มีโอกาสได้ตามอ่านทุกรูปแบบอย่างแฟนจีนเลย
ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะคะที่เอามาแปลสนุกๆให้ได้อ่านกัน โฮ แครอทเป็นหนี้ชีวิตท่านเหลือเกิน ฮือ /หมอบกราบ
ดีใจที่ได้อ่านเรื่องอื่นๆของตัวละครอีก โดยเฉพาะเสี่ยวฮัวค่ะ ฮือ เลิฟ

เม้นท์จากนี้อาจจะเป็นเม้นท์ที่นอกเรื่องและกรี๊ดน้องฮัวเป็นหลักนะคะ ขออภัยล่วงหน้าเลย๕๕๕๕
แค่เปิดตาขึ้นมาเราก็รู้สึกว่าน่ารักจริงๆเลยน้า คือตื่นมาก่อนเวลาแต่นาใกาดังถึงลุก เราบรรยายความรู้สึกไม่ออกแต่รู้สึกว่ามันก็เสี่ยวฮัวดีจริงๆค่ะ

เห็นว่าห้องนอนหลายห้องเลือกนอนไม่ซ้ำด้วย ทั้งบ้านนี่อยู่คนเดียวเลยสินะคุณชาย พอบอกว่าเปลือยท่อนบนพาดผ้าเช็ดตัวนี่จริงๆมันก็ไม่ได้อะไรมากนะคะ
แต่แครอทอ่านแล้วกรี๊ดแล้วหมุนเก้าอี้เลยทีเดียว(เป็นอะไรมากมั้ยนะ๕๕๕)

คุณชายดูแลตัวเองดีเหลือเกิน ขนาดเรื่องผมยังรู้อีกว่าเผาแห้งไปไม่ดี ถถถถถถ

ฉากที่บอกว่ากดฟังเครื่องที่ฝากข้อความไว้แล้วก็คิดเงียบๆ รู้สึกถึงความแมนและความเป็นผู้นำอะไรแบบนั้นมากๆเลยค่ะ
(เหมือนเห็นมุมเท่ๆอีกอัน)

ที่บอกว่าสูบได้แต่ไม่ได้ติดนั่นด้วย อ่านแล้วอยากวาดแฟนอาร์ตขึ้นมาจริงๆT///T

ตรงห้องแต่งตัวอ่านแล้วก็ว้าว ห้องแต่งตัวแบบนี้จริงๆเหรอ แต่มาดอย่างคุณชายถ้าเราเป็าสถาปนิกก็คงคิดว่าห่วงเรื่องภาพลักษณ์จริงๆแหละนะ
ประเด็นสำคัญอีกอย่างคือตอนแรกเราคิดว่าเสื้อสีชมพูที่วาดกันเยอะๆนี่เป็นเพราะฉากประมูลแล้วทุกคนก็ติดใจในเสื้อชมพูดเลยเอามาวาดตลอดซะอีก
นี่คือเสี่ยวฮัวใส่สีชมพูตลอดจริงๆเหรอ แอบตกใจ(แต่ไม่แปลกใจมาก)ว่ามันเป็นเรื่องจริง

พอหยิบเสื้อดำมาใส่เราแอบคิดถึงนายแว่นดำ แถมมีแว่นกันแดดเรียงกันอีกมากนี่เราอดคิดถึงไม่ได้จริงๆ
(โฮ นี่มันแย่มาก ไม่ได้จิ้นเฮยฮัวเลยจนกระทั่งมีคนแปลเนต้าเฮยฮัวมาปล่อยเรือเราเริ่มสั่นและมองอะไรเริ่มจะเป็นเฮยฮัว /นอกเรื่อง)
ชอบที่คุณชายคิดว่า แต่งอยางนี้ยังไงก็ดึงดูดสายตาอยู่ดี โอ๊ย คุณชายยยยยยย ใช่สิคะ คนหล่อใส่อะไรก็หล่ออ่ะค่ะโฮวววววววววววว /ติ่ง

ตั้งแต่ตอนคุณชายเดินจากห้องแต่งตัวถึงดรงรถเราว่ามันฟีลคุณชายที่อยู่สุขสบายแต่มันโดดเดี่ยวยังไงไม่รู้ค่ะ
ฉากที่เดินผ่านรถเป็นสิบคันสุดท้ายไปขี่จักรยานก็น่ารักมกา๕๕๕ รู้สึกว่าเป็นหนึ่งวันที่ชิลๆของคุณชาย

ตรงที่ไปเจอพวกอู๋เสียก็น่ารักมาก๕๕๕ ชอบทั้งที่บอกว่าจางฉี่หลิงตีจนไม้งอ ไปปอกแห้วทำอาหารกันน่ารักมากๆค่ะ

ตอนที่เดินทางกลับหยุดรับโทรศัพท์นี่แวบนึงไม่คิดอะไรมาก แต่เป็นหยุดคุยเป็นชั่วโมงหัวมันก็เริ่มจิ้นแล้วค่ะว่าเฮยเสียจื่อโทรมาหรือเปล่าเนี่ย แง
T///T) แล้วที่โทรมาอีกเก้าสายนี่มันคนเดียวกันโทรปะคะ๕๕๕ โอ๊ย นพซซ.นี่เปิดช่องว่างให้มโนเยอะเหลือเกินค่ะ

ฉากอยู่ตรงลานบ้านมองรอบๆเลือกห้องนอนก็แบบ นี่ต้องมายืนเลือกตรงนี้เลย โอ๊ย อยากจะไปมุดอยู่ใต้เตียงสักเตียงจังค่ะ
ดูสนูปปี้นี่ก็ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ //////////// น่ารักจังเลย ก็ว่าเห็นในทวิตพูดถึงดูสนุปปี้กันก้สงสัยว่าเอ๋ มันมาจากไหนเหรอ
(อ๋อ คนอื่นอ่านแปลแล้วเรายังไม่ได้อ่านน่ะเอง)
แต่ที่สงสัยคือคุณชายต้องกินยานอนหลับด้วยหรือไงนะ กินประจำหรือเปล่า(ต่อมติ่งทำงาน สงสัยมันทุกอย่าง๕๕)

อีกประเด็นที่เราสงสัยคือทำไมคุณชายดูเป็นอะไรกับซิการ์ม้วนนั้นจังนะคะ หยิบๆวางๆ จริงๆอาจจะไม่ได้มีอะไรแต่เราก็อดคิดไม่ได้จริงๆ

สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่แปลออกมาให้อ่านกัน อยากบอกว่าดีใจจริงๆค่ะT///3///T *มอบจูบ*

[Little_Him]

สมัครบอร์ดเพื่อเมนท์ความโมเอะของคุณชาย TT //// TT คุณชายน่าร๊ากกก มีเป่าผมไม่ให้แห้งเกินไปด้วย รักสวยรักงามม บ้านคุณชายไฮโซมากเลยค่ะ ทำไมอยู่คนเดียว แง รับสมัครเมดมั้ยคะะ

ชอบนอนที่แคบๆเพราะรู้สึกปลอดภัย เอื้ออห์ /กุม มุมเหงาๆของหนุ่มร่าเริงนี่ช่างทำร้ายหัวใจจจ

ขำคุณชายขี่จักรยานไปทำงาน ทำไมโมเอะแบบนี้ 5555 สามหน่อกับคุณชายมาใช้ชีวิตร่วมกันนี่กิ๊บกร๊าวมากเลยค่ะ อะไรคือผู้ชาย4คนทำอาหาร กินข้าว ตีแบตด้วยกัน พวกนายจะโมอะเกินไปแล้ววว รู้สึกเหมือนเป็นช่วงนึงในหนึ่งวันที่ชีวิตคุณชายได้เอะอะโวยวาย แล้วก็กลับมาอยู่เงียบๆที่บ้านอีก แง อยากไปนอนดูสนูปปี้เป็นเพื่อนเลยค่ะ 0<--<

ขอบคุณคุณแป้งที่แปลมาให้อ่านนะคะ ชุ่มชื่นหัวใจปนเหงาๆไปกับคุณชายเลย TT /// TT

[velvetronica]

//สครีมทุกบรรทัด

อื้อหือ รวยค่ะ...รวยยยยยยยย โฮรวววว คุณชายใช้ตู้เสื้อผ้าระบบเซนเซอร์ แต่บ้านนายอ้วนคือพัดเตาถ่าน ทีมตัวเอกเรื่องนี้อนาถมากไปค่ะ 5555555555555555

อ่านแล้วอยากกอดคุณชายแน่นๆ ไม่เหงาแต่ก็ไม่อยากให้อยู่คนเดียวนะคะ <3

แต่การเขียนแบบกั๊กๆของนพซซ.นี่ทำให้มโนก้าวไกลมากค่ะ นี่ไปไหลถึงกาแลคซี่อื่นละ 55555

ขอบคุณที่แปลมานะคะ

[Yuwadee Wana]

เข้ามากรี๊ดดดดด กับความร่ำรวยของคุณชาย
เปิดตัวมานึกว่าเจ้าพ่อมาเฟียที่ไหน มีที่นอนเจ็ดที่แบบกลัวคนลอบสังหาร มีอุโมงค์ลับเข้าออก
อ่านไป อ่านไป อ้าววว นี่มันประธานบริษัทสุดเนี้ยบนี่หว่า มีโทรศัพท์เรียบเป็นตับ แถมเรียงคู่กับแว่นกันแดด อันนี้แอบจิ้นถึงคนที่รู้ว่าใคร แอบหวังว่าจะมีโผล่มานิด ๆ อิอิิ


อ่านไปอีก โหยยย ไลฟ์สไตล์สุดยอด เลี้ยงปลา แถมยังเป็นปลาน้อยสีขาว (แอบจิ้นถึงนายน้อยแหะ ฉากนี้) คุณชายนัลลัคคคคอ่ะ

แต่พอถึงตอนปั่นจักรยาน กินโรตี กับน้ำเต้าหู้ เริ่มทะแม่ง ๆ

พอมาถึงพานเจียหยวนกินข้าวกับแกงค์สามเหลี่ยมเหล็ก รู้สึกถึงความอบอุ่น สายสัมพันธ์ของผองเพื่อน(แอบเจ็บปวดเล็ก ๆ ที่พวกเค้าอยู่ด้วยกัน แต่คุณชายอยู่ในบ้านเลิศหรูคนเดียว อระไรแว้~~~ นายแว่นไปไหน มาปลอบใจคุณชายหน่อยยยย)


แต่พอคุณชายล้างแห้ววววววว ท่านประมุขหนานไพ่ค้าาาาา จะสื่ออะไรค้าาาาาาา ทำไมต้องล้างแห้ววววว


ยิ่งตอนบรรยายถึงตอนจางฉี่หลิงตีแบต ไม้แบตงอ >>>>>เริ่มรู้สึกว่าเกมนี้ไม่ธรรมดาแหะ เดิมพันคือ นายน้อยอ่ะเปล่า ทำไมต้องจริงจังขขนาดนั้นนนนน อยากเห็นแหะ
นึกภาพนายน้อยหน้าซีดยืนแอบหลังเสี่ยอ้วน พลางกระซิบ เจ้าปีศาจสองตัวนี้ตีแบตหรือจะฆ่ากัน กันแน่ >>>>ถึงกับฟิน


แต่พอถึงฉากกลับบ้าน มีความรู้สึกว่าคุณชายแอบน่าสงสารอ่ะ ดูจงใจโดดเดี่ยวตัวเอง มาก แถมยังต้องพึ่งยานอนหลับ กับการดูการ์ตูนเพื่อกล่อมสินะคะ
โถถถถถ เรียกนายแว่นมาสิค่ะ รับรองหลับสบายยยยยย อิอิ

สุดท้ายยย ขอขอบคุณที่แปลมาให้อ่านค่ะ
สนุกมากกกกกกเลย
รอตอนต่อไปนะคะ

[kame_kazuha]

บ๊ะคุณชาย น่ารักจริง ก่อนนอนดูการ์ตูนด้วย 555

อู๋เสียกับเสี่ยวเกอนี่ทำไมมุ้งมิ้ง (เอ๊ะ ตอนไหนบอก) ทำกับข้าวกับปลน มีมาช่วยด้วย น่าร้ากกก (นายอ้วนไปไหน นี่บ้านนายอ้วน ทำไมชุ้นไม่เห็น-ความรักบังตา)

คุณชายนั่งปอกแห้ว ทำไมรู้สึกจำ เหมือนบอกเป็นนัยๆ (แห้วจ๋าาาาา)

ชีวิตคุณชายนี่ไฮโซมากก บ้านรวยจริงๆ มือถือเยอะขนาดด ไหนจะแว่นกันแดดอีก รถอีก โหหหห

[temslaw]

ทำไมเราอ่านแล้วตลก ชีวิตวันๆของเสี่ยวฮัวนะเนี่ย 5555

แต่เสี่ยวฮัวนี่รวยจริงๆ ชีวิตเรียบๆ ส่วนจางฉี่หลิงนี่เอาฮาใช่ไหม

ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านจร้า ชอบจัง