[Drabble] #dmbjdaily อีกด้านหนึ่งของเก้าสกุล ภาค3 (เฮฮาใสๆไร้พิษภัยเช่นเดิม)

[MinMin]

dmbjdaily 252 days left
เก้า


อีกด้านหนึ่งของเก้าสกุล ภาค3


ภาคแรกเชิญด้านนี้ค่ะ
https://dmbjth.thai-forum.net/t388-topic

ภาคสองเชิญทางนี้ค่ะ
https://dmbjth.thai-forum.net/t419-topic

dmbjdaily 252 days left
เก้า


อีกด้านหนึ่งของเก้าสกุล ภาค 3




(1) เล่นกับหมา

“ข้าเห็นเจ้านั่งกินหมั่นโถวอยู่ข้างถนนมาหลายวันแล้ว”
“ข้าไปหาเฮยเป้ยเหล่าลิ่ว นั่งกินหมั่นโถวกับเขา”
“ทำไมต้องไปหาบ่อยขนาดนั้น”
“หมาของข้าดูจะชอบเล่นกับเขา ข้าจึงต้องพามันไปหาเขาบ่อยๆ”
“หมาของเจ้าก็ดูจะชอบเล่นกับข้า...”
“มันถูกท่านสยบด้วยของกินต่างหาก!”



(2) วางยา

“แต่ข้าไม่ได้เอาบะหมี่หรือปูให้หมาของเจ้ากินมาสักพักแล้ว”
“...ข้าก็คิดว่าอย่างนั้น ระยะนี้หมาของข้ากินง่ายอยู่ง่ายหรือเกิน”
“แต่พวกมันยังเชื่องกับข้าเหมือนเดิม”
“...ที่ผ่านมาท่านคงไม่ได้แอบวางยาหมาของข้าใช่ไหม”
“ข้าแค่อยากขอยืมหมาของเจ้าไปใช้ทางการทหาร”
“ท่านวางยาหมาของข้า!!!”
“ถ้าข้าจะวางยาหมาของเจ้า ข้าวางยาเจ้าคนเดียวก็ได้หมาทุกตัวแล้ว แบบนี้ไม่ง่ายกว่าหรือ”
“...”



(3) ข้าอยากมีเมีย

“ท่านป้านเจี๋ยหลี่ เวลาข้าเห็นท่านกับอาซ้ออยู่ด้วยกัน ข้าก็คิดว่าข้าอยากหาเมียสักคนมาอยู่เป็นคู่ชีวิต”
“...เมียของเจ้าคงต้องรักหมามากๆ”
“และต้องทำให้หมาของข้ารักนางด้วย ไม่อย่างนั้นนางคงเข้าบ้านข้าไม่ได้”
“...บางทีเจ้าอาจจะไร้คู่ไปตลอดชีวิต หรือไม่ก็มีคู่เป็นหมา”
“จริงของท่าน”
“ไม่สิ...ข้ารู้จักคนหนึ่งที่ยอมรับหมาของเจ้า และจะไม่ถูกหมาของเจ้ากัด”
“ใครหรือ”
“จางฉี่ซาน”
“...ข้ายอมมีหมาเป็นคู่ไปตลอดชีวิต”




(4) สิ่งที่เหมือนกัน

“เฉินผีอาซื่อ บางทีเจ้ากับข้าอาจจะเหมือนกันอยู่อย่าง”
“อะไร?”
“หาเมียไม่ได้”
“...เจ้าอยากให้ข้าดีดลูกเหล็กใส่หมาของเจ้าใช่ไหม”



(5) เหตุผลที่ไม่มีเมีย

“ข้าไม่มีเมียเพราะยังไม่คิดจะหา แต่เจ้าไม่มีเมียเพราะหาไม่ได้!”
“เจ้าดูถูกข้าเรอะ! ถึงข้าจะเพิ่งตั้งตัว แต่ข้ามีทั้งเงินทองและชื่อเสียง...”
“และมีจางฉี่ซานมาหาบ่อยๆ”
“...”
“จางฉี่ซานดีกว่าเจ้าตั้งหลายเท่า เจ้าอยู่ข้างเขา สาวที่ไหนจะแลเจ้า ขนาดหมาของเจ้ายังหมอบให้เขาเลย”
“...”



(6) รักเมียหรือรักหมา

“ท่านจางฉี่ซาน ท่านไม่ต้องมาหาข้าบ่อยนักก็ได้ หากท่านต้องการให้ข้าชี้จุดหาสุสาน ข้าจะไปหาท่านเอง”
“ข้าทำอะไรให้เจ้าไม่พอใจหรือ”
“ท่านทำให้ข้าหาเมียไม่ได้”
“...ถ้าเจ้าหาเมียได้แล้ว เจ้าจะรักเมียมากกว่าหมาหรือ”
“...”
“หากเจ้าตอบไม่ได้ก็อย่าเพิ่งหา เจ้าจะทำให้นางเสียใจ”
“จริงของท่าน ขอบคุณท่านมากจริงๆ ท่านช่างเข้าใจและคิดถึงจิตใจผู้อื่นยิ่งนัก”

...เพราะข้ามีประสบการณ์ตรง...
นั่นเป็นประโยคที่จางฉี่ซานไม่ได้พูด



(7) วางยา...

“ข้าเป็นผู้นำตระกูล อยู่เหนือคนมากมาย แต่บางครั้งก็รู้สึกพ่ายแพ้ต่อหมา”
“จางฉี่ซาน ทำการใหญ่ต้องใจเหี้ยม ท่านก็รู้”
“ข้าควรจะวางยาหมา”
“ถ้าท่านวางยาหมา ข้าจะไม่มีหมาส่งจดหมาย เอ้อร์เย่ว์หงจะไม่มีหมาแสดงงิ้ว หากท่านไม่อยากมีปัญหากับข้าและเอ้อร์เย่ว์หง จงไปวางยาคน อย่าวางยาหมา”
“ข้าคิดว่าท่านจะช่วยอู๋เหลาโก่ว”
“ข้ากำลังช่วยให้มันเลิกกลุ้มใจเรื่องหาเมียไม่ได้”
“...”



( ครึ่งคำ

“ท่านป้านเจี๋ยหลี่ ระยะนี้ท่านจางฉี่ซานได้ปรึกษาอะไรกับท่านบ้างหรือเปล่า”
“ทำไมรึ”
“เมื่อวานข้าไปซื้อของจากฉีเถียจุ่ย”
“เขาตรวจดูดวงชะตาให้เจ้ารึ”
“เขาใช้ท่ามือยกปรามเสียง พูดกับข้าสามคำ”
“ครึ่งคำของฉีเถียจุ่ยรึ เขาว่าอย่างไร”
“จางฉี่ซาน”
“...”



(9) จีบสาว

“ท่านป้านเจี๋ยหลี่ ถ้าท่านจางฉี่ซานจีบสาว ท่านว่าจะเป็นอย่างไร”
“ถ้าไม่พูดตรงๆก็คงอ้อมเสียจนสาวเจ้าไม่รู้ตัว”
“ท่านเคยเห็นท่านจางฉี่ซานจีบสาวหรือ”
“...”
“แต่ระดับท่านจางฉี่ซาน ถ้าพูดตรงๆต่อให้หน้านิ่งๆเฉยๆก็คงไม่มีสาวที่ไหนปฏิเสธ”
“...”
“แต่ถ้าพูดอ้อมๆ...ข้าว่ายังไงสาวเจ้าก็ต้องรู้ตัวบ้างล่ะ”
“ไอ้คนที่ไม่รู้ตัวเลยมันก็มีอยู่”
“หืม? ใครหรือ”
“ถามหมาของเจ้าดูสิ”
“?”



(10) จีบสาว

“ถ้าเฉินผีอาซื่อจีบสาว ท่านว่าจะเป็นอย่างไร”
“คงจะยึดอาจารย์แม่เป็นแบบสาวที่ชอบและหอบหิ้วปูไปจีบสาว”
“...ข้าควรสงสารสาวหรือเฉินผีอาซื่อดี แต่ท่านเอ้อร์เย่ว์หงเป็นชายงามมาตรฐาน เสน่ห์แรงขนาดนั้น น่าจะสอนอะไรเขาบ้าง”
“...บางทีเขาอาจจะมีเคล็ดวิชางิ้วจีบสาว”
“...บางทีเขาอาจจะใช้ตะขอเก้าเล็บส่งปูไปจีบสาว”
“...ความคิดของเจ้ายิ่งกว่าข้าอีก แล้วตัวเจ้าล่ะ อู๋เหลาโก่ว เจ้าจะใช้หมาไปจีบสาวหรือไม่”
“ข้ากลัวสาวจะกลัวหมาของข้าจนวิ่งหนีเสียก่อน”
“ข้าเคยใช้หมาของเจ้าส่งจดหมายจีบเมีย”
“...ถ้าให้พูดตามจริง ระยะนี้หมาของข้าดุเหลือเกิน ข้าเข้าหาสาวคนไหนมันต้องเห่า สาวคนไหนเข้าหาข้ามันต้องไล่ หมาข้าทำตัวอย่างกับพ่อแม่เลือกเมียให้ข้า”
“แล้วมีคนที่มันไม่ไล่บ้างไหม”
“...ท่านก็รู้ ยังต้องให้ข้าตอบอีกหรือ”
“ข้าเห็นใจเจ้าจริงๆ”
“...”



(11) คัดอักษร

“เจ้าเขียนหนังสือได้ด้วยหรือ”
“พี่ใหญ่จะจับข้าเข้าเรียนหลักสูตรพิเศษ ถ้าข้าไม่ฝึกเขียนเอง ข้าไม่เข้าใจ อาชีพข้าขุดดินหากินกับสุสาน ทำไมต้องหัดเขียนด้วย”
“เจ้าไม่อยากส่งจดหมายจีบสาวแบบท่านป้านเจี๋ยหลี่หรือ”
“จริงด้วย เช่นนั้นข้าควรฝึกเขียนเฉพาะตัวที่จำเป็นต้องใช้”
“ข้าสอนเจ้าได้ ถ้าเจ้าต้องการ”
“คำว่า ข้ารักเจ้า เขียนอย่างไรหรือ”
...
“ข้าจำได้แล้ว สามตัวนี้ข้าเคยเห็นในจดหมายของท่านป้านเจี๋ยหลี่ แต่อีกสามตัวหลังนี่คืออะไรหรือ”
“เจ้าคิดว่าอย่างไร”
“ตัวหลังสุดถ้าข้าจำไม่ผิด มันคือภูเขา นี่คือชื่อภูเขาหรือ”
“เจ้าคัดตามก่อน แล้วข้าจะบอก”
“...ท่านจะสอนข้าจริงใช่ไหม”
...
“ข้าคัดเสร็จแล้ว...ท่านจะเอากระดาษที่ข้าคัดไปทำไม ท่านจางฉี่ซาน”
“เจ้าคัดไม่สวย หากเจ้าคัดตัวอักษรหกตัวนี้สวยเมื่อไร ข้าจะบอกเจ้า”
“...”



(12) ความหมาย

“ท่านป้านเจี๋ยหลี่ ท่านบอกข้าทีเถิดว่าตัวอักษรพวกนี้หมายความว่าอย่างไร”
“...เจ้าเขียนเองหรือ”
“ท่านจางฉี่ซานสอนข้าเขียน แต่ไม่ยอมบอกความหมาย”
“...”
“มันคือชื่อภูเขาใช่ไหม”
“...เจ้าไม่ต้องใส่ใจ ตัวอักษรแค่สามตัวเท่านี้ ไม่รู้ย่อมไม่เสียหาย”
“มันยากมากเลยหรือ”
“เจ้าไม่ต้องสนใจ เชื่อข้า”
“...ข้าเชื่อท่าน”
“เจ้าฝึกเขียนตัวนี้ดีกว่า”
“หมายความว่าอย่างไรหรือ”
“ข้าไม่รักเจ้าแล้ว”
“ข้าจะจีบสาวนะ ท่านป้านเจี๋ยหลี่!”



(13) ก้อนหินกับวัชพืชในห้องส้วม

"ถ้าชาติที่แล้วข้าเป็นก้อนหินในห้องส้วม เจ้าก็เป็นวัชพืชในห้องส้วม"
"...เจ้าอยากให้หมาของข้ากระโจนมาล้มหมากกระดานนี้ใช่ไหม"
"แพ้แล้วอย่าพาล"

"ข้าชอบวัชพืช ถึงใครจะมองว่าต่ำต้อย แต่มันก็พยายามมีชีวิตของมัน ถึงจะถูกเหยียบย่ำ ถูกทำร้าย แต่มันก็ฟื้นกลับมาได้ทุกครั้ง"
"เจ้าจะว่าข้าหนังเหนียวตายยากดื้อด้านเหมือนวัชพืชหรือ"
"ข้าหมายความว่าเจ้าเข้มแข็งและมีความพยายามในการมีชีวิตมากกว่าใคร"



(14) เซี่ยกำราบหมา

"อู๋เหลาโก่ว"
"มีอะไรหรือ ตาเจ้าแล้ว เร็วสิ"
"เวลาเล่นไพ่นกกระจอก เลิกใช้หมามองไพ่คนอื่นแล้วส่งสัญญาณบอกเจ้าสักเถิด"
"ขนาดข้ากับหมารุมเจ้ายังไม่ชนะเลย"
"ถ้าเจ้าอยากชนะก็จงเลิกใช้หมาช่วยแล้วเล่นกับข้าอย่างจริงจัง ข้ามีเวลาเล่นกับเจ้าเสมอ"



(15) เซี่ยกำราบหมา

"อู๋เหลาโก่ว ข้ามาขอยืมหมา"
"เจ้าจะเอาหมาของข้าไปทำอะไร"
"ดมสมุดบัญชีปลอมแปลงพวกนี้แล้วบอกทีว่าของใครบ้าง ข้าจะไปปาใส่หน้ามัน"
"..."



(16) เซี่ยกำราบหมา

"เซี่ยจิ่วเย๋ ไอ้นั่นคืออะไร เจ้าเอาอะไรให้หมาข้ากิน"
"ซูชิ ข้าฝึกทำตอนอยู่ญี่ปุ่น คิดว่าหมาของเจ้าน่าจะเบื่อบะหมี่กับปู"
"ทีหลังข้าจะติดป้ายห้ามให้อาหารหมาไว้ที่ประตูบ้าน"
"เจ้าคิดว่าป้ายแค่นั้นจะหยุดจางฉี่ซานได้หรือ"
"...หยุดเอาอาหารมาล่อหมาของข้าสักทีเถอะ!"



(17) เซี่ยกำราบหมา

"ข้าได้ยินว่าเจ้ายิงปืนไวและแม่นยำมาก แต่ไม่เคยมีใครเห็น"
"แล้วเจ้าอยากเห็นหรือ"
"ถ้าข้าบอกว่าอยาก เจ้าจะแสดงให้ดูรึ"
"แค่เจ้าคนเดียว"

"เจ้าไปเตรียมหมาสิบตัว มัดลูกพลับไว้บนหัวของหมาทุกตัว แล้วปล่อยให้มันวิ่ง ข้าจะแสดงให้เจ้าได้เห็น"
"...ข้าขอโทษ ข้าไม่อยากเห็นแล้ว!"



(18) เซี่ยกำราบหมา

"เวลานอน เจ้านอนกับหมาด้วยหรือ"
"ใช่"
"นี่เป็นผ้าห่มป้องกันเห็บหมาจากญี่ปุ่น ข้าคิดว่ามันจำเป็นสำหรับเจ้า"
"..."



(19) เซี่ยกำราบหมา

"ข้าได้ยินว่าเจ้าหลับตาเพียงธูปหนึ่งดอกก็สามารถตรวจสมุดบัญชีต่อได้ จริงหรือ"
"ข้าได้ยินว่าหมาของเจ้าเชื่อฟังจางฉี่ซานมากกว่า จริงหรือ"
"..."



(20) เซี่ยกำราบหมา

"เจ้าทำอะไรหมาของข้า!"
"ข้า?"
"หมาของข้าไม่เคยกลัวคน ไม่ระแวงอาหาร แต่วันนี้พอเจ้ามา พวกมันพากันหลบหลังข้า เจ้าทำอะไรลงไป!"
"ข้าแค่ให้อาหารหมา"
"เจ้าใส่อะไรในนั้นใช่ไหม"
"ข้าไม่ได้ใส่อะไรแปลกๆลงไป หมาห้า เจ้าอย่ามาว่าร้ายข้า"
"งั้นเจ้าเอาอะไรให้พวกมัน"
"ข้าให้พวกมันกินซูชิแบบเดียวกับที่ข้าทำกินเอง เจ้าเลิกว่าร้ายข้าเสียที"
"...ไอ้เขียวๆนี่คืออะไร เจ้าใส่พวกนี้ให้หมาข้ากินด้วยใช่ไหม!!!"
"วาซาบิ"
"เอาน้ำมาให้ข้า แล้วห้ามเอาไอ้บิๆอะไรนี่ให้หมาของข้ากินอีก!!!"




(21) จางสยบหมา

"ถ้าให้มีชีวิตรอดได้เพียงหนึ่ง ระหว่างเจ้ากับซันชุ่นติง เจ้าจะเลือกตัวเองหรือหมา"
"ถ้าไม่มีเจ้าซันชุ่นติง ข้าคงตายไปนานแล้ว"
"เจ้าเลือกซันชุ่นติงมากกว่าตัวเอง"
"ข้าเป็นหนี้ชีวิตมัน"
"งั้นเจ้าต้องเป็นผู้ใส่นีไฮคู่นี้"
"นีไฮบ้าบออะไร ข้าไม่รู้จัก!"
"ข้าจะสอนเจ้าเอง"
...
"ไอ้ผ้าย้วยๆยาวๆที่เหมือนจะเอามาผูกคอตายนี่มันคืออะไร ท่านไปได้มาจากไหน"
"เอ้อร์เย่ว์หงฝากมาให้เจ้า"
"ท่านโกหก!!!"
"เฉินผีอาซื่อก็มี"
"..."

"...งั้นข้าเปลี่ยนใจ ข้าขอเลือกตัวเองรอด ข้าเป็นคนเห็นแก่ตัว"
"เช่นนั้นเจ้าต้องเป็นผู้ใส่นีไฮคู่นี้"
"ตรรกะของท่านผิดเพี้ยนไปแล้วหรือ"
"เจ้าได้ของในขณะที่ซันชุ่นติงไม่ได้ของ ในฐานะที่เป็นคนเห็นแก่ตัว เจ้าควรจะดีใจเสียมากกว่า"
"ท่านเลิกแกล้งข้าเสียทีเถอะ ข้าขอร้อง!"



(22) เซี่ยกำราบหมา

"เจ้ามีนีไฮด้วยหรือ"
"เซี่ยจิ่วเย๋ หยุดพูดถึงมัน"
"ถ้าเจ้าใส่ให้ข้าดู ข้าจะไม่พูดถึงมันอีก"
"กลับบ้านของเจ้าไปเลย!"




________________________________


สารภาพว่า "อีกด้านหนึ่งของเก้าสกุล" ตอนแรกกะจะเขียนเล่นๆสั้นๆในทวิตเตอร์ เขียนแล้วก็ผ่านไป ไม่คิดเลยว่าจะเขียนเองชอบเองและมีคนอื่นชอบด้วย(หรือเปล่า) จนรวมมาลงบอร์ดได้

ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ //โค้งงามๆ

เราทำให้เก้าสกุลที่น่าเกรงขามกลายเป็นอะไรแล้วก็ไม่รู้ หายไม่ดีจนไปทำลายภาพพจน์ในใจของใครยังไงก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ

และอยากขอบคุณทุกคนที่รี+เฟฟทวิตของเราในทวิตเตอร์ เพราะเราโหลดจากทวิตตัวเองไม่ได้ ต้องไปขุดคุ้ยจากที่คนอื่นรี+เฟฟไว้

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

[zerin]

55555555555 ฮาทุกมุขเลยค่ะ แต่ชอบมุขที่สอนเขียนหนังสือที่สุด น่าร้ากก ////// ฮั่นแน่ท่านจางฉี่ซาน

[SilverCloud]

ปู่จางช่างมีความพยายามในการจีบ แต่ดูท่าแล้วสาวเจ้า(?)จะไม่ได้รู้เรื่องเลยนะคะเนี่ย มีแอบสั่งให้น้องหมากันผู้หญิงออกให้ด้วย ส่วนปู่อู๋ค่ะ คิดจะหาเมียดูท่าอาจจะได้อีกอย่างแทนนะคะแบบนี้

[Dreamy]

แงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ชอบมากเลยค่ะ นั่งขำนานมาก 5555555
แอบตามอ่านมาตั้งแต่ภาคแรก จนภาคสามแล้วพ่อพระใหญ่จางก็ยังจีบปู่อู๋ไม่สำเร็จสักที ฟฟฟฟ
หมามันไม่ได้เลือกภรรยาให้ปู่หรอกค่ะ หมามันเลือกสา--- #เสียงหายไปอย่างมีเลศนัย

[meanato]

แต่ละมุกนี่ฮามากค่ะ

[fay_13]

ฮาทุกมุกเลยค่ะ นั่งอ่านไปหัวเราะไป ปู่จางนี่ร้ายกาจจริงๆ เนียนให้ปู่อู๋เขียนชื่อตัวเองต่อท้ายซะงั้น

ปู่เซี่ยนี่ตั้งใจฆาตกรรมน้องหมาสินะคะ เอาวาซาบิให้หมากินเนี่ย

โอยย หายเครียดเลย ขอบคุณค่ะ

[Tang_An-An]

ชอบเจ้าค่ะ>< ปู่จางจีบได้สุดยอดมากกกกก ปู่อู๋ซื่อ(บื้อ)ไปนะ555555
เซี่ยกำราบหมานี่ก็อีก อย่าแกล้งน้องหมาสิ...ปู่เก้า

[Ak_Zokyo]

ชอบเซ็ท หาเมีย-จีบสาวมากกกกกก แงงงงงงงงงง โอ๊ย อ่านกี่ทีก็ขำ ชอบมาก ชอบมากๆค่ะ ปู่อู๋ผู้เหมือนจะรู้แต่ไม่รู้อะไรกับปู่จางผู้อ้อมโลก ทำท่านป้านกุมขมับเฟซปาล์ม แงงงง ซื่ออากงน่ารัก เซี่ยกำราบหมาก็... 555555555555555

รอติดตามแก๊กเก้าสกุลของพี่มินต่อไปค่ะ > <,,

[gustoon]

ปู๋อู๋คงจะได้สาทีแทน555
ที่เขียนนั่นจดหมายรักสิน่ะปู่จางเจ้าเล่ห์
น่ารักทุกตอนเลยสนุกมากก

[kame_kazuha]

กร๊ากก ทุกคนอย่าแกล้งปู่อู๋

[ryu77]

เฮฮาทุกมุกเลยค่ะ ชอบทุกเซ็ตเลย
มีแต่คนแกล้งปู่อู๋ ฮาา