[OS] #dmbjdaily (หูกระต่าย)สเต็กกระต่าย(ฮัวเฮย)NC-18

[kuramajoy]

สเต็กกระต่าย

หมายเหตุ –แต่งเพราะหิวตอนบ่ายอยากกินเสต็กกระต่าย

เซี่ยอวี้ฮัวมีเอกสารกองโตที่ต้องสะสาง ร่างผอมบางถอนหายใจ ชายหนุ่มผู้ครอบครองใบหน้าหวานยิ่งกว่าอิสตรี นัยน์ตาคู่สวยสีน้ำตาลดั่งลูกตากวาง แพขนตางามงอนยาวเข้ากับเส้นผมสีน้ำตาลซอยสั้นแสกกลางดูอ่อนนุ่ม เขาคือคุณชายแห่งตระกูลเก้า หนึ่งในเก้าตระกูลที่โด่งดังในปักกิ่ง คุณชายขมวดคิ้วสวยจนย่นเมื่อกองเอกสารที่สมควรได้ทำกลับถูกเจ้าตัวแสบนอนทับ

เฮยเสียจื่อหรือที่รู้จักกันในนาม นายบอดดำ นอนเหยียดร่างทอดกายลงบนโต๊ะทำงานของคุณชายเก้า มันจะเป็นเรื่องปกติมากหากวันนี้...เจ้างูสีดำจะไม่ได้มาในลุคกระต่ายป่า

ใช่กระต่ายป่า เซี่ยอวี้ฮัวอยากยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองแล้วโทรหารถโรงพยาบาลศรีธัญญาว่าเขาจะใจดีพอรับคนบ้าแบบกู่ไม่กลับเข้าไปบำบัดไหม ไม่สิ เขาไม่อาจจะทำเช่นนั้นได้ เพราะสงสารยังหมอและพยาบาลที่ต้องมาเจอกับคนติ๊งต๊อง

"นี่อะไร" นัยน์ตาคู่งามของนักแสดงงิ้วเหลือบมองยังภาพตรงหน้า ใบหน้าหล่อเหลาของเฮยเสียจื่อถูกทาบทับด้วยแว่นตาดำอันโปรด ริมฝีปากชุ่มชื้นสีชมพู พวงแก้มใสน่าคลอเคลียเข้ากับเส้นผมสีดำดูอ่อนนุ่ม และที่คาดผมหูกระต่ายสีดำบนศีรษะ.....เซี่ยอวี้ฮัวเบนสายตาลงต่ำกว่านั้น มองยังเรือนร่างสมส่วนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามพองาม ลำคอระหง ไหปลาร้าน่าจูบ ยอดอกสีชมพูชูชันแต่งแต้มตัดกับผิวกายขาวนวลน่าสัมผัส แผ่นอกราบเรียบนั้นไร้อาภรณ์ใดๆจะมีก็แต่โบว์หูกระต่ายที่ผูกไว้ที่ลำคอ นัยน์ตาสีน้ำตาลสวยของคุณชายเก้ามองลงต่ำกว่านั้นก็ต้องตบใบหน้าตัวเอง เพราะมันสุดแสนจะเสียสายตา เมื่อเห็นยังจีสตริงสีดำลายบันนี่บอยที่ถูกสวมใส่ เผยอะไรต่อมิอะไรให้เห็นไม่ต่างจากสภาพแก้ผ้าทั้งตัวสักนิด

โคตรจะเสียสายตา ....กดสั่งยาล้างตาภายใน 15 วินาทีจากเว็บไซต์มันจะมาส่งทันเขาอ้วกไหม ไม่สิเขาสมควรต้องสั่งยาธาตุน้ำขาวตรากระต่ายบินเอาไว้แก้ลำไส้

"แหมคุณชายไม่รู้หรือ ใกล้จะวันอีสเตอร์แล้ว ผมก็เป็นกระต่ายอีสเตอร์ออกไข่ให้คุณชายไงล่ะ เป็นเครื่องหมายแห่งความอุดมสมบูรณ์และการเกิดใหม่เชียวนา” นายแว่นนอนเท้าคางยิ้มพราวอยู่บนโต๊ะทำงาน ท่าทีบิดไปมาราวกับสาวน้อยวัย 17 พาให้รู้สึกคันตีนโคตร

ไม่แค่รู้สึก...แต่เผลอถีบจนร่วงโต๊ะไปแล้วรอบหนึ่ง ร่างใหญ่ที่ถูกกลิ้งลงจากโต๊ะทำงานบ่นอิดออด อึดสมเป็นแม่พันธุ์ชั้นดี เจ้ากระต่ายดำที่ดูแล้วไม่น่าจะเรียกหาความสุขแต่เรียกหาความเสื่อมปีนขึ้นมาบนโต๊ะทำงาน ร่างควายปักหลั่นนั้นบิดตัวไปมา แกล้งบีบน้ำตาราวกับสาวน้อยแรกแย้ม ทั้งที่หน้าตาแม่ง...ไปหมดล่ะสมงสมอง

"คุณชายใจร้าย ผมแค่อยากจะนำพาความสุขมาให้คุณชาย"

"นำพาอะไรของนาย วันอีสเตอร์มันช่วงมีนา-เมษามันผ่านไปจะชาติกว่าแล้ว หรือนายกำลังสมองมีปัญหาให้ฉันช่วยทุบจนเละแล้วส่งไปโรงพยาบาลบ้าไหม" คุณชายเก้าแห่งบ้านตระกูลเซี่ยหยิบเอาไม้พลองอาวุธประจำตัวขึ้นมา เหวี่ยงไปทางเจ้าตัวแสบที่ทำหน้าเหยเก

"โหโห คนสวยครับ ได้โปรดละเว้นกระต่ายน้อยน่ารักตัวนี้สักหน่อยเถอะ ก็แหม คุณชายเอาแต่ทำงานผมก็อยากสร้างสีสันในชีวิตให้บ้างไม่ดีหรือ" เฮยเสียจื่อวิ่งไปยังมุมห้องรื้อของในถุงกระดาษที่เจ้าตัวเป็นคนถือมา ใบหน้าหล่อเหลาพลันเหยียดยิ้ม ก่อนที่จะชูไอเท็มที่ผมอยากจะฟาดมันตรงนี้ "นี่คุณชาย ดูสิของคุณชายก็มีนะ"

"ระหว่างถ่วงทะเลกับย่างสด นายชอบแบบไหน" ผมมองยังหูกระต่ายสีขาวพิสุทธิ์และจีสตริงลายกระต่ายน้อย พร้อมกับหางกระต่ายขนฟู แต่มันจะเป็นปกติถ้าไอ้หางกระต่ายสีขาวปุกปุยนั่นจะไม่ต่อกับแท่งกายใหญ่ทรงแหลมและสวิตช์กด...

"กิ๊ซ" กระต่ายดำร้องเสียงแปลกๆออกมาในยามที่คุณชายผู้งดงามเดินก้าวมาทางเขาอย่างมาดร้าย เฮยเสียจื่อกระโดดหนีมือมารของคุณชายเก้าไปพลางร่ำร้องไปพลาง

"เอ๊า จะหนีไปไหนล่ะ กระต่ายที่พยศนักเจ้าของมักไม่เอ็นดูนะ" นัยน์ตางามมองยังร่างใหญ่ที่เด้งไปทั่วห้อง ใบหน้ายียวนแลบลิ้นซุกซน พาให้รู้สึกอยากจับมาปราบเสียให้เข็ด

"กระต่ายก็ไม่ได้เป็นอาหารตลอดเวลานะครับคุณชาย” ร่างสูงเอี้ยวตัวฉวยโอกาสตอนคุณชายคนงามหวดไม้พลองรั้งเอวคอดเข้ามาชิดใกล้ "ปกติแล้วดอกไม้เป็นพืช แล้วกระต่ายมันก็กินพืชนะครับ"

"นั่นสินะ" เซี่ยอวี้ฮัวคลี่ยิ้มงามพาให้ใจคนจับเคลิ้มไปถึงฝั่งฝัน จวบจนมือผอมบางที่แตะข้อมือคนตัวสูงกว่าดึงจับทุ่มลงกับพื้น เฮยเสียจื่อครางในยามที่เห็นดาวระยิบระยับไปวูบหนึ่งก่อนที่จะได้ยินเสียงดังกริ๊ก

"เอ๋.." นายแว่นจอมซนพลันรู้สึกว่าข้อมือของตนเองถูกรวบเอาไว้ด้วยโลหะ มันคือกุยแจมือแถมยังเป็นชนิดที่ลงกลอนเป็นพิเศษ

"สวยไหมล่ะ ฉันสั่งทำมาโดยเฉพาะสำหรับพวกโรคจิตชอบลวนลาม" คุณชายเก้าเป็นคนรอบคอบ ตระกูลเซี่ยสั่งสอนเรื่องความละเอียดอ่อนมาให้เขาเป็นอย่างดี มีหรือเขาจะไม่หาทางป้องกันตัวเองในยามที่มีคนบางคนชอบเข้ามาโลมเลียด้วยสายตา

"แหมคุณชายรสนิยมแบบนี้เองหรือครับ" เฮยเสียจื่อแลบลิ้นยียวนแม้ในยาที่ตนตกเป็นรอง คุณชายเก้าหัวเราะพลางเดินไปยังถุงกระดาษปริศนาของผู้มาเยือน

"จริงสิ ...กระต่ายต้องมีหางนี่นา" เซี่ยอวี้ฮัวหยิบเอาหางกระต่ายที่ต่อกับแท่งเสียบยาว ลิ้นสีชมพูโลมเลียมันอยู่พักหนึ่งพาให้คนตกเป็นรองยิ้มเจื่อน

"คุณชายครับ ได้โปรดอภัยให้เกล้ากระผมเถิด ได้โปรดยกโทษให้ด้วย ผมสัญญาว่าจะไม่กวนคุณตอนทำงานอีกแล้ว" เฮยเสียจื่อร่ำร้องพลางดิ้นตัวทว่ากลับไร้ผลเมื่อเรือนร่างผอมบางที่ไม่คิดว่าจะหนักหย่อนกายขึ้นทาบทับ ... ใบหน้าหล่อเหลายิ้มแห้งเมื่อรับรู้ถึงน้ำหนัก "แหมคุณชายนี่หนักกว่าที่คิดนะครับ"

"นั่นสินะ" คุณชายฮัวเหยียดยิ้ม นิ้วลากไล้ยังลำคอระหงเลื่อนลงมายังไหปลาร้านูน ก้มลงจูบซับยังหน้าผากขาวใส คลอเคลียพวงแก้มดึงดูดเอาริมฝีปากแดงที่อ้ายินยอมรับความหอมหวานของเกสรดอกไม้ ลิ้นอ่อนพัวพันดูดดื่ม แทรกสอดยังโพรงปากร้อน ควานหาความหอมหวานของกันและกัน เสียงเปียกชื้นดังขึ้นข้างหูคละเคล้าไปกับมือบางที่เคล้นคลึงยังเนินอกชูชัน

นิ้วเรียวบีบยังยอดอกแข็ง หยอกล้อราวกับว่ามันคือผลไม้โอชา ลิ้นเปียกชื้นละจากริมฝีปากแดง ทอดทิ้งสายใยหวานไว้บนริมฝีปากเคลือบด้วยน้ำฉ่ำวาววับ มือเรียวของคนงามกระตุ้นต่อมไต บีบเฟ้นเรือนร่างสมส่วน ไล้ไปยังกล้ามเนื้องามที่ราวกับสัตว์ป่าก่อนที่ริมฝีปากจะครอบครองเนินอกสวยลากไล้โลมเลียราวกับกระหาย แล้วจึงขบกัดแต่งแต้มร่องรอยให้ผิวงดงาม

"อือ...คุณชาย ..ดะ..เดี๋ยวผมว่าเรามันสลับกันหรือเปล่า..."คนหวังเมะประท้วงเบาๆในยามที่ความเสียวซ่านแล่นริ้วเข้าสู่กลางหลัง ลิ้นเปียกชื้นของคุณชายฮัวดูดดื่มยังยอกอกของเขา ขบเม้มในขณะที่มือบอบบางนั้นกลับปลุกเร้าไปทั่วร่างกายพาให้เกิดอารมณ์จนแทบบ้า แต่ราวกับจงใจกลั่นแกล้งร่างงามกลับไม่แตะต้องยังแก่นกายที่เริ่มชูชันเพราะหยาดอารมณ์

"ไม่สลับกันหรอก นายเป็นกระต่ายไม่ใช่หรือ กระต่ายอีสเตอร์น่ะออกไข่นะ” คนสวยละริมฝีปากจากยอดอกที่บวมช้ำก่อนที่จะจูบลงยังพวงแก้ม ดึงเอาแว่นตากันแดดหนาของเจ้ากระต่ายออกเผยให้เห็นนัยน์ตาสองสีที่งดงามชวนจับใจ มันราวกับอัญมณีเลอค่าที่หลอกล่อผู้คน น่าเสียดายที่อัญมณีคู่นี้กลับต้องถูกซุกซ่อนอยู่ใต้แว่นตากันแดดหนาไปชั่วชีวีเพราะเจ้าของมันเป็นโรคตาแพ้แสงขั้นรุนแรง

"คุณชาย อ๊ะ...อา..มันจ้าไป" เจ้ากระต่ายประท้วงในยามที่แสงสว่างที่ตนเองเกลียดนักหนาสะท้อนเข้าสู่นัยน์ตา เจ้าตัวหลับตาปี๋อย่างน่าสงสาร ก่อนที่จะสะดุ้งสุดตัวในยามที่ฝ่ามือสวยล้วงเอาอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายของเขาออกไป นิ้วเรียวลากไล้ยังแก่นกายตั้งชัน

"เป็นขนาดนี้ทั้งที่ยังไม่ได้สัมผัส" คุณชายเก้าเหยียดยิ้มพลางมองเจ้ากระต่ายป่าที่บิดตัวด้วยอารมณ์ "ไหนแล้วฉันจะใจดีช่วยเติมหางให้นะ"

คำพูดที่พาให้เฮยเสียจื่อหน้าซีด เจ้าตัวดิ้นหมายจะหลุดพ้นแต่กลับถูกมือแข็งแกร่งกว่าที่คิดจับเอาไว้ ไหนใครว่าคนสวยร่างเล็กบอบบางต้องแรงน้อยเสมอไป ....

"อ๊ะ...อ๊า" เสียงกรีดร้องระงมดังขึ้นเมื่อเรียวขาถูกยกขึ้นก่อนที่แท่งร้อนระอุยาวใหญ่ของส่วนหางกระต่ายจะดึงดันเข้ามา

เฮยเสียจื่อเคยแต่ "กอด" ไม่ชินกับการถูก "กอด" ดังนั้นจึงได้แต่ดิ้นพล่านหอบหายใจในยามที่ความอึดอัดถูกยัดเยียดเข้าสู่ร่างกาย

ชิบเป้งเพิ่งจะรู้ว่าการเป็นเคะมันจะเจ็บแทบตายขนาดนี้...ไม่สิ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยทำให้คนถูกกอดรู้สึกเจ็บปวด

"คุณชาย...อึก!" เสียงครางระคนกับเสียงพูดดังสลับในยามที่สิ่งของแข้งขืนถูกแทรกเข้ามาในร่างกาย เขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะฉีกขาด ...ไม่แค่รู้สึกละ...ในเมื่อกลิ่นเลือดคุกกรุ่นอยู่ในบรรยากาศ ความเจ็บปวดแสบร้อนพาให้รู้ว่าไอ้ส่วนที่ไม่ได้ใช้งานมันขาดแล้ว...

แม่ง....คุณชายจงใจให้มันฉีกชัดๆ!

"คุณชาย..อ๊า...คุณนี่...มัน..ห่วย..ที่สุด"ริมฝีปากที่ถูกทำให้ครางด่าทอออกมา นัยน์ตาสองสีของคนถูกรุกรานเบิกกว้างในยามที่คุณชายคนดีถอดเจ้าสิ่งแปลกปลอมออกไป แล้วเสียบเข้ามาจนสุดด้าม ความเข็งขืนทะลวงเข้าสู่ผนังอ่อนนุ่มมันบีบรัดพร้อมกับกลิ่นเลือดคุกกรุ่น เฮยเสียจื่อรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นวุ้นเละๆที่ถูกคัตเตอร์ผ่าเสียบเข้ามา ความอึดอัดพวยพุ่งเข้ามาในลำคอ ขาสะบัดหนีแต่กลับโดนจับเอาไว้แน่น คุณชายแยกเรียวขาเขาออกกว้างก่อนที่จะดันหางกระต่ายเข้ามาจนมิด

"อ๊ะ..อือ" เสียงครางหวานดังลั่นในยามที่คนขี้แกล้งไม่หยุดแต่เพียงเท่านั้น นิ้วเรียวบางของคนสวยกดยังสวิตช์ปล่อยให้กางกระต่ายที่ต่อกับสวิตช์สั่นสะท้าน เรือนร่างสมส่วนเคลื่อนไปด้วยแรงขับ สะโพกถูกยกให้นอนคว่ำหน้าก่อนที่นิ้วเรียวจะดันหางกระต่ายจนใส่ได้สำเร็จ

"ก็ไม่เลวนะ ถึงสีจะผิดไปหน่อย" ร่างงามเหยียดยิ้มมองยังผลงานของตนเอง เจ้ากระต่ายสีดำเปลือยเปล่าที่เย้ายวนไปด้วยหยาดหยดของอารมณ์ นัยน์ตาสองสีสวยงามถูกย้อมไปด้วยแรงของตัณหามันช้อนตาขึ้นมองเขาด้วยความวิงวอน ราวกับผลไม้หวานฉ่ำที่เชื่อมด้วยน้ำเชื่อม เรือนร่างงดงามแต่งแต้มไปด้วยรอยจูบทั่ว กระต่ายสีดำนอนคว่ำหน้าหันสะโพกอวบอิ่มที่เริ่มมีน้ำเยิ้มออกมา หางกระต่ายสีขาวดูไม่เข้ากับเส้นผมสีดำและหูกระต่ายสีดำซึ่งถูกเสียบคาอยู่ยังช่องทางอ่อนนุ่ม

เฮยเสียจื่อคลานอยู่บนพื้น ใบหน้าได้รูปบิดเบี้ยวไปด้วยความทรมาน ริมฝีปากฉ่ำหวีดครางระงมน่าฟัง มือที่ถูกใส่กุญแจมือครูดกับพื้นห้องหมายจะระบายยังความคับแน่นและอารมณ์เร่าร้อน สะโพกบิดเร่าด้วยหางกระต่ายที่สั่นสะท้าน พาให้แก่นกายของเจ้ากระต่ายป่าชูชันผลิตน้ำออกมาหยาดเยิ้มส่วนหัว

จะว่าไปก็เป็นภาพที่น่าดูไม่น้อย คุณชายฮัวหัวเราะก่อนที่จะเดินไปปิดไฟให้เจ้ากระต่ายได้ลืมตาอย่างเต็มที่ ร่างงามปลดเสื้อผ้าของตนเองทีละชิ้น เหลือเพียงร่างที่เปล่าเปลือยสวยงามราวกับจันทรา มือเรียวหยิบเอาถุงกระดาษ คุ้ยเอาเจลทำรักออกมา

แกล้งมันเพียงพอแล้วต้องให้มันพักหายใจบ้างเดี๋ยวกระต่ายจะช้ำมือเสียก่อน

"อ๊ะ..อ๊า..อือ" เสียงครางหวานในยามที่อารมณ์ทั้งหมดถูกขับเคลื่อนด้วยกิเลส ร่างของเจ้ากระต่ายป่าเคลื่อนที่ไปตามแรงสั่นไหว ก่อนที่สะโพกอวบอิ่มจะถูกฉุดรั้งด้วยมือของคุณชายเก้า

"เอ้า นายเป็นกระต่ายก็ต้องกินแครอทสินะ "ใบหน้าของกระต่ายถูกเชยขึ้นมา แก่นกายใหญ่ร้อนของคุณชายเก้าแทรกสอดเข้ามาในปาก เฮยเสียจื่ออ้าปากอมของใหญ่เข้าไปจนเกือบสุดคอ ด้านหลังยังคงถูกหางสั่นสะเทือนเสียจนแข้งขาอ่อน ด้านหน้ากลับมารองรับยังความใหญ่โตของคุณชายเก้า

"อื้อ..อือ" ปลายลิ้นอ่อนโลมเลียยังส่วนหัวเพียงแค่สอดยังไม่หมดก็เกือบจะไปถึงลำคอของเขา เฮยเสียจื่อรู้สึกเหมือนตัวเองจะสำลัก ยังดีที่คุณชายพอมีเมตตาไม่ดันคุณชายน้อยเข้ามาจนสุด

"อื้อ..." ถูกจู่โจมทั้งข้างหลังข้างหน้าพาให้เจ้ากระต่ายสมองมึนงง ลิ้นอ่อนพัวพันยังแก่นกายร้อนระอุของคุณชายเก้า ความคับแน่นด้านหลังพาให้เขาแทบหวีดร้องแต่ศีรษะกลับถูกจับดันเข้าหาความระอุและยาวใหญ่ของคนงาม ลิ้นอ่อนพัวพันยังแก่นกาย ใช้ริมฝีปากดูดรูดรั้งยังความร้อนผ่าวในปาก คละเคล้ากับการสั่นสะท้านจากเบื้องหลัง

"อื้อ..อึก!" เฮยเสียจื่อเกือบสำลักในยามที่คุณชายจิกศีรษะเขาออกมา หยาดหยดขาวขุ่นพวยพุ่งใส่ใบหน้าเสียจนลืมตาแทบไม่ขึ้น ลิ้นอ่อนเลียยังคราบเลอะเทอะตามตัว ยั่วเย้าโดยไม่รู้ตน

"ดุท่านายจะอิ่มแล้ว" คุณชายฮัวรั้งร่างของเจ้ากระต่ายให้นอนหงาย ดึงเอาหางกระต่ายคับแน่นออกได้ยินเสียงหวีดร้องเมื่อถูกดึงออกอย่างไม่ทันตั้งตัว

"คุณชาย..อา..ดะ..ได้โปรด" น้ำเสียงหวานร้องขอในยามที่แก่นกายของตนเองยังชูชัน เฮยเสียจื่อใช้ร่างเสียดสีกับหน้าท้องของคุณชาย เซี่ยอวี้ฮัวคลี่ยิ้มพลางจับส่วนอ่อนไหวของเจ้ากระต่าย

"ลองขอร้องให้น่ารักกว่านี้หน่อย" ราวกับจะจงใจแกล้ง มือเรียวดึงใบหูยาวของเจ้ากระต่าย สอดนิ้วขึ้นสัมผัสกับเส้นผมอ่อนนุ่ม ปลายลิ้นนุ่มโลมเลียยังพวงแก้มใสก่อนที่มือนวลเนียนจะสัมผัสกับแก่นกายชูชัน ปรนเปรอความหอมหวาน รั้งรูดเอาหยาดหยดของน้ำทิพย์ ครูดรั้งยังส่วนกระตุ้นอารมณ์ เฮยเสียจื่อกระตุกร่างกายก่อนที่จะปลดปล่อยหยาดกามรมณ์ออกมาจากร่างกายจนอ่อนล้า

"อือ.." ร่างที่เพิ่งได้ปลดปล่อยนอนหอบหายใจอยู่บนพื้นสมองขาวโพลนทั้งที่คิดว่าน่าจะจบแล้วกลับต้องหวีดร้องสุดเสียงเมื่อปลายนิ้วเย็นแทรกสอดเข้ามายังผนังสีสวย

"อ๊า..อ๊ะ..มันเย็น" เจลเย็นเฉียบแทรกสอดเข้าร่างกายพาให้คนรองรับขยับตัวหนี เขาเป็นคนซื้อมาเขารู้ดีกว่าใครว่ามันไม่ใช่เจลธรรมดา แต่เป็นยาปลุก แถมยังทำให้คนโดนมันต้องร่างกายอ่อนยวบร่ำร้องหาแต่กาม ....เรียกได้ว่าเป็นยาเสียตัวที่เตรียมมาเพื่อใช้กับคุณชายไม่ใช่ให้คุณชายเอามาใช้กับเขา

"ดีไหมล่ะ เจลของนาย" คุณชายเก้าแทรกสอดนิ้วลงยังช่องทางคับแคบมันตอดรัดนิ้วเขาแน่นเสียจนคิดว่าในยามที่ตนได้ชำแรกเข้าสู่ส่วนอ่อนนุ่มนี้คงจะเพลิดเพลินไม่น้อย ร่างบางฟังเสียงหวานใสที่หวีดร้องคละเคล้ากับร่างกายที่กระตุก เรือนร่างสมส่วนที่อาบพราวไปด้วยหยาดเหงื่อ ราวกับเนื้อชั้นดีที่รอให้ขย้ำ

ดูท่าวันนี้เขาคงจะได้กินเสต็กกระต่ายที่เลิศรส

คุณชายฮัวเป็นนักกินที่ไม่รีบร้อน เขาจุมพิตยังริมฝีปากบาง ขย้ำยังรสชาติหอมหวานของจูบ โลมเลียยังพวงแก้มราวกับประเมินเนื้อ ก่อนที่จะจูบลงยังไหปลาร้าลากไล้ลงยังแผงอกแน่นตึง ชวนชิมส่วนอกแบบดิบๆ รู้สึกว่ารสชาติของเชอร์รี่สองเม็ดที่ประดับนั้นหวานน้อยไปหน่อย คุณชายเก้าเป็นคนกินรสหวาน ร่างบางลุกขึ้นเดินไปยังลิ้นชักของตนเองคว้าเอาขวดเมเปิ้ลไซรัปที่ใช้ผสมกับชาและกาแฟออกมา

ก่อนจะกินคงต้องปรุงรสชาติให้หอมหวาน

หยาดหยดของน้ำเชื่อมหวานไหลงลงบนแผ่นอกแน่นตึง เทลงยังส่วนขาอ่อน และส่วนอ่อนไหวของเจ้ากระต่ายที่กลับชูชันอีกครั้ง สุดท้ายก็แทรกสอดเข้าไปในโพรงอ่อนนุ่มอาหารมื้อหลักของวันนี้

"อึก..อ๊า..มัน..มัน" เจ้ากระต่ายป่าครางไม่เป็นภาษาดูท่าทางยาคงจะออกฤทธิ์เสียแล้วถึงได้บิดกายเร่าร้อนราวกับเชิญชวน เซี่ยอวี้ฮัวปลดกุญแจมืออกจากคนที่ถูกย้อมด้วยตัณหา มือของเจ้ากระต่ายรั้งคอเขาให้แนบเข้าไปรองรับจูบหวาน สะโพกบิดเข้ามาชนราวกับออดอ้อน

"ถึงฉันจะชอบแบบออนท็อปแต่วันนี้นายเป็นอาหาร เพราะงั้นอยู่นิ่งๆ" คนปรุงรสผลักอีกฝ่ายให้นอนราบลงบนพื้น ขยับตัวเข้าคร่อมทาบทับลิ้มรสยังริมฝีปากหอมหวาน ไล่ไปยังเนื้อริบอายที่ราดด้วยน้ำเชื่อม ลิ้นเลียรับเอาความหวานละลายในปาก ก่อนที่จะบดเบียดตัวใช้หัวเข่าดันส่วนอ่อนไหวที่ชูชัน เฮยเสียจื่อรั้งเขากอดจนแน่นริมฝีปากพร่ำเพ้อแต่ชื่อของเขา

"ทำตัวดีๆหน่อยๆ"เซี่ยอวี้ฮัวจงใจใช้หัวเข่าดันส่วนแข็งขืนของหมอนั่น ก่อนที่จะยกสะโพกอวบอิ่ม ลิ้นรสยังเนื้อสันนอก ลากไล้ปลายนิ้วเข้าไปถึงเนื้อสันในของเจ้ากระต่าย แทรกสอดนิ้วยังผนังอ่อนนุ่มที่ตอดรัดเขามากกกว่าเดิม ปลายนิ้วเรียวงอแตะผนังครูดรั้งหาจุดกระตุ้น

"อ๊ะ..อือ..ตรงนั้น" ร่างในอ้อมกอดสั่นสะท้ายยามที่ถูกกดจุดกระเส่าซ้ำเดิม เฮยเสียจื่อรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเป็นบ้าร่างกายไม่ฟังคำสั่งของสมอง เขาราวกับกำลังอยู่ในฝันตื่นหนึ่ง เป็นฝันที่ตนเองกำลังจะถูกชำแหละทีละส่วนกิน ขาอ่อนของเขาถูกยกขึ้นลิ้นอ่อนนุ่มของคุณชายฮัวลากไปไปตามเนื้อส่วนขา ดูดดื่มยังรสหวานของน้ำเชื่อมคละเคล้ากับรสเนื้อกระต่ายชั้นดี เสียงจูบดังระงมในห้องทำงานก่อนที่นิ้วที่ถูกบดเบียดยังผนังอ่อนนุ่มจะละออกมา

"เอาละกินเนื้อดิบมาพอแล้ว ต่อไป ฉันจะให้ความร้อนทำให้สุก" เซี่ยอวี้ฮัวรั้งขาของอีกฝ่ายขึ้นพาดบ่า ชำแรกตัวตนของตนเองเข้าไปตรงหว่างขา เสียบยังผนังอ่อนนุ่ม ปลดปล่อยให้ความชุ่มฉ่ำของเนื้อส่วนที่ดีที่สุดตอดรับตัวตนของเขา ความคับแน่นในยามที่แทรกกายพาให้ชายหนุ่มรู้สึกดีจนแทบทานทนไม่ไหว

ยังก่อนจะย่างเนื้อต้องค่อยย่าง ค่อยๆให้ความร้อน

"อ๊า..อื้อ" เสียงครางระงมในยามที่ส่วนหัวของแก่นกายระอุแทรกเข้าไป เฮยเสียจื่อกรีดร้องเมื่อรับรู้ถึงความคับแน่นใหญ่ยิ่งกว่าหางกระต่ายเมื่อครู่ ความอึดอัด เสียวซ่านคละเคล้าไปกับความเจ็บปวดพาให้ร่างของเขาเคลื่อนไหว บิดกายเร่าร้อนอยู่ภายใต้อำนาจของนายพรานล่ากระต่าย

"อา..ซี้ด" ความร้อนระอุที่ก่อเกิดจากการเสียดสีของแท่งกายเนื้อที่เสียดเข้ากับผนังอ่อนนุ่มค่อยๆเพิ่มความรัญจวนและอุณหภูมิในร่างกาย ผิวกายขาวเริ่มขึ้นสีระเรื่อตามอุณหภูมิที่ทวีคูณ ราวกับกำลังหลอมละลายและแผดเผาไปด้วยกัน

เนื้อกระต่ายที่เริ่มถูกย่างอย่างเชื่องช้าในทีแรก กลับเต้นรัวในยามที่แท่งไฟร้อนผ่าวคับแน่นสอดเสียดกระแทกเข้ามาอย่างหยาบโลน

"อ๊า..อ๊ะ..คุณชาย" เฮยเสียจื่อหวีดร้องในยามที่สะโพกถูกจับยกขึ้น แรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามาพาให้เขาแทบจุก แต่มันกลับมากับความเสียวซ่านและสุขสมเสียจนแท่งเนื้อที่เสียดสีกับหน้าท้องของคุณชายปริ่มหยาดหยด

"อา....ต้องแบบนี้สิ เนื้อกำลังดี" คุณชายเก้าครางในยามที่ตัวตนของตนถูกโอบรัดตอดจนแน่น ยิ่งกระแทกเข้าไปมากเท่าไร มันก็ยิ่งตอดรัดเขามาขึ้นเท่านั้น ความสุขสมระคนเสียวซ่านก่อเกิดขึ้นในกายพร้อมกับความร้อนผ่าวที่แผดเผาเนื้อให้สุกไปพร้อมกัน ริมฝีปากบางของคนงามโน้มลงฉวยเอาจูบรสเลิศ ชิมยังเนื้อกระต่ายที่กำลังสุกได้ที่

"อื้มม.." เจ้ากระต่ายครางในลำคอปลดปล่อยความชุ่มชื้นของเนื้อเต็มยังหน้าท้องของคุณชายเก้า ก่อนที่สะโพกอ่อนนุ่มจะถูกเสียบกระแทกซ้ำ ต้นขาอ่อนถูกรั้งขึ้นพาดบ่าทั้งสองของคุณชายก่อนที่การกระแทกที่หนักหน่วยเสียจนทำให้เกือบจะบ้าจะเริ่มขึ้น

"อา..." เสียงครางต่ำอย่างพึงพอใจของเซี่ยอวี้ฮัวดังขึ้นเมื่อรับรู้ถึงความรันจวญที่จะได้ปลดปล่อย ชายหนุ่มโน้มตัวลงเลยยังพวงแก้ม ชิมยังเนื้อกระต่ายหวานล้ำที่ถูกปรุงแต่งและย่างจนเป็นสีชมพูอ่อน ก่อนที่จะกระแทกตัวเข้าไปในครั้งสุดท้ายปลดปล่อยน้ำหวาดราดเสต็กชั้นดีเข้าเปรอะเปื้อนทั่วเนื้อกระต่าย

ความหอมของกายคุกกรุ่นยังไม่เพียงพอที่จะดื่มกินในมื้อนี้ คุณชายเก้าประคองเรือนร่างที่ปวกเปียกของเจ้ากระต่ายน้อยขึ้นมาพลิกให้นอนคว่ำก่อนที่จะเสียบยังหางนุ่มฟูเข้าไปพร้อมกับแท่งกายร้อนที่พร้อมจะเผาไหม้ให้กับเนื้อกระต่ายอีกครั้ง

"อ๊ะ..อ๊า..ไม่ไหว" เสียงร่ำร้องในยามที่ถูกทั้งของปลอมของจริงแทรกสอดขึ้นพร้อมกันแต่คนกินเนื้อกลับไม่ได้ฟังคำทัดทานแม้แต่น้อย ลิ้นนุ่มโน้มลงเลียยังต้นคอระหง

อืม..ดูท่าจะต้องปรุงรสอีกสักหน่อย

กระต่ายตัวนี้เนื้อเยอะ ท่าทางเขาจะตัดมันมากินดป็นเสต็กได้อีกสักสี่ห้ามื้อในวันนี้

สุดท้ายเจ้ากระต่ายที่คิดเป็นผู้ล่าก็ทอดกายนอนรวยรินใกล้ตายกลายเป็นอาหารจานโปรดของนายพรานผู้งดงาม

[Galilei elizabeth]

หิวข้าวเลยค่ะ....แฮ่กๆ(?)

[tear]

คุณจิ้งทำเขามองแครอทเปลี่ยนไปตลอดกาล เอื้ออออ//เสียเลือดดดดด พลั่กๆๆๆๆๆ

[meanato]

ขสักจานสิค้าคุณชาย ฮัว

[SilverCloud]

คุณชายอิ่มไหมค้าาา กระต่ายตัวนี้เนื้อแน่นท่รทางจะอร่อยน่าดูนะคะเนี่ย ฟฟฟฟ //เป็นไงล่ะแว่น อยากเล่นกับคุณชาย ได้เล่นสมใจมั้นล่า~ ถถถ

[karnalone]

ฮรืออ มาแล้ว คำภาวนาเป็นจริง ขอต๊ะไว้ก่อนนะคะ T__T

---------------------

อีดิทจ้า

อ่านไปคือต้องหยุดเป็นระยะ รู้สึกพร้อมหัวใจวายได้ทุกระยะ คุณชายเก้านี่....ได้ใจมาก พูดได้คำเดียวว่า เฮยเสียจื่อเอ๊ย...รนหาที่เองแท้ๆ เห็นภาพตอนแรกนี่หลุดขำค่ะ คือจะเสื่อมไปไหน หืม? แว่น ไม่เสื่อมนี่คือกลัวคุณชายจะไม่ถีบสินะ ๕๕๕๕๕๕๕๕  
เป็นวิธีทำย่างสเต๊กที่เรียกเลือดคนดูมากค่ะ แซ่บทั้งเนื้อทั้งคนทำ อยากจะแปลงร่างเป็นโต๊ะทำงานไปอยู่ตรงนั้นด้วยละเกิน กรี๊ดมากค่ะ มันแซ่บมากๆ
ตอนเห็นเดลี่นี่ภาวนาให้มีคนเขียนแว่นเสื่อมๆ มาทีเถอะ อยากเสพย์ยิ่งนัก ซึ่งท่านได้ทำให้คำขอนั้นเป็นจริง ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา เสื่อมเสียเลือดจริงๆค่ะ