[Drabble] น้ำตา [ผิงเสีย]

[MinMin]

น้ำตา
(***ต่อจากฟิค สิ่งที่ฝังอยู่ในดิน)





ถ้าให้เลือกระหว่างศพโลหิตกับน้ำตา

เขาขอเลือกเผชิญหน้ากับศพโลหิตนับร้อยมาก
กว่าน้ำตาหนึ่งหยดของคนตรงหน้า

อย่างน้อยกับศพโลหิต เขาก็รู้ว่าต้องทำยังไงเพื่อปกป้องคนคนนั้น แต่กับน้ำตา...เขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรจึงจะหยุดความเศร้า
เสียใจนั้นได้

วินาทีที่อู๋เสียเห็นข้อความหลังภาพถ่าย สีหน้าที่แสดงออกมานั้นเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาเคยเห็นใบหน้านั้นโกรธเวลาเขาไม่ยอมตอบคำถาม หงุดหงิดเวลาที่เขาหายตัวไปเฉยๆ ไม่พอใจเวลาที่รู้ว่าเขาปิดบังอะไรเอาไว้

เขาเคยเห็นใบหน้านั้นยิ้ม หัวเราะ หรือหวาดกลัว

ทว่า ไม่ใช่แบบนี้

วินาทีนั้น เขาอยากจะเอื้อมมือไปหาคนตรงหน้า อยากสัมผัส อยากทำอะไรก็ได้ที่ช่วยให้สีหน้าแบบนั้นเลือน
หายไป แต่มือที่กำลังจะเอื้อมไปก็ต้องหยุด

...คนอย่างเขามีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนั้นด้วยเหรอ

เขามองมือของตัวเองที่ผิดแปลกจากคนปกติ มือนี้มีไว้เพื่อการทำลาย...ไม่ใช่มือที่สามารถปลอบโยนใครได้...
มือนี้มีไว้เพื่อฆ่าฟัน ถ้าจะใช้มือคู่นี้โอบกอดใครสักคน...เขาหวาดกลัวเหลือเกินว่าจะทำให้คนคนนั้นต้อง
พังทลาย

หากออกแรงมากเกินไปก็จะกลายเป็นการทำร้าย แต่ถ้าออกแรงน้อยเกินไป ก็คงไม่อาจรั้งสิ่งใดไว้ในอ้อมกอด

เขากลัว...

ยิ่งเห็นน้ำตา...เขายิ่งไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

สุดท้าย เขาจึงถอดเสื้อตัวนอก คลุมศีรษะของอีกฝ่ายไว้...มือของเขาอาจจะเอื้อมไปไม่ถึง แต่ขอให้สิ่งนี้ช่วยโอบกอดคนคนนี้แทนตัวเขา...

เขาไม่อาจหยุดน้ำตาที่หลั่งริน
แต่ก็ขอให้สายฝนช่วยชะล้างน้ำตาของคนคนนี้
แทนเขา

เขาได้แต่ฟังเสียงสะท้อนแห่งความเสียใจโดยไม่อาจทำอะไรได้...

คนที่ไม่มีอดีต ใช้ปัจจุบันและอนาคตไปกับการตามหาเศษเสี้ยวแห่งความทรงจำ...

แต่หากมีสักความทรงจำที่บอกให้เขารู้ว่าควรจะ
โอบกอดเพื่อปลอบโยนคนคนนี้ยังไง

เขาจะคว้าความทรงจำนั้นไว้ แม้ต้องแลกด้วยปัจจุบันหรืออนาคตทั้งหมด เขาก็ไม่เสียใจ...

[Naitear]

เมินโหยวผิงงงงงงง ถึงภายนอกนายจะดูเย็นชา แต่ที่จริงแล้วนายเป็นผู้ชายอบอุ่นมากเลยยยยย ;; w ;;
ชอบฉากถอดเสื้อให้นายน้อยมากเลยค่ะ สื่อว่าถึงฉันจะกอดนายไม่ได้ แต่ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้นะ
รอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะคะ TT w TT

[Fenrir]

ถึงจะถอดเสื้อคลุมนายน้อยไว้ แต่มันไม่อุ่นเท่ากับมือของนายที่จะช่วยปลอบหรอกนะเสี่ยวเกอ

แต่ไอ้ความกลัวว่าแม้แต่ความหวังดีของตนจะทำร้ายคนที่รักเนี่ยแหละอบอุ่นที่สุด ;w;

[SilverCloud]

เสี่ยวเกอก็มีวิธีปลอบใจในแบบฉบับของเสี่ยวเกอ...
น่ารักกกก >///< แล้วแบบนี้จะไม่ให้ด้วงหลงได้ยังไงคะ

[Nathael]

เสี่ยวเกออออออออออ น่าร้ากกกกกกก กลัวไปใย นี่นายไม่สังเกตจริงๆเหรอว่านายน้อยเป็นพระจันทร์ที่หมุนรอบตัวนายขนาดไหนTvT

[rainyday515]

โอ้ยยย มันนนนน TTTTTTTTT-TTTTTTTTTTTTTTT
ทำไมถึงเป็นคนที่แสนดีขนาดนี้คะเสี่ยวเกอของน้อง
ทำไมต้องคิดว่ามือตัวเองมีไว้เพื่อทำลายอย่างเดียวล่ะ
มือนี่ล่ะ อบอุ่นที่สุดแล้วนะ ฝพรากกกก
ชอบมากเลย จะติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆนะคะ

[oilypicca]

จางฉี่หลิงคนบ้า ;A; นายน่ารักเกินไปแล้ว
เป็นฟิคที่ละมุนและแอบเศร้าในคราวเดียวกัน
ขอบคุณมากค่ะ

[Feran.FS]

เสี่ยวเกออออออออออออออออออออออ//กระอัก

เอาน้ำตาหมาด้วงตัวนี้ไปเลย!!! #ใครจะเอา..

[Starsong]

แสดงความรู้สึกไม่เป็นนนนนนน
กอดปลอบใจใครไม่เป็นนนนนนน
เช็ดน้ำตาให้นายก็ยังไม่กล้าาาาาา
แต่ความปรารถนาดีข้างในเอาใจด้วงไปแล้วค่าาา
//เสี่ยวเกอเป็นผช.อบอุ่นค่ะ อุฮิ //////w/////