[OS ] #dmbjdaily (กิเลน) [ผิงเสีย]

by **ennewiis** Mon 01 Dec 2014, 18:37

❥กิเลน

Title : กิเลน
Fandom : 盜墓筆記, Daomu Biji, บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน
Pairing : เมินโหยวผิง x อู๋เสีย
Category : Comedy
Rate : PG - R

คำเตือน : ระวังกิเลนผงาด (นะคะอู๋เสีย)

“หัวข้อกิเลน... อืม... ก็ข้อมูลเดิมๆ ที่รู้อยู่แล้วน่ะนะ”

ผมครางงึมงำในลำคอ การสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับรอยสักของเมินโหยวผิงยังไม่คืบหน้าเลยสักนิด ข้อมูลที่ผมหาได้ส่วนใหญ่ก็เป็นเพียงข้อมูลมุมกว้างที่รู้กันอยู่แล้วอย่าง กิเลนเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ในตำนานของประเทศจีน, ตัวผู้จะเรียกกิ ตัวเมียจะเรียกเลน แต่ปกติเรียกรวมกันว่ากิเลน, เป็นสัญลักษณ์แห่งคุณงามความดี ปรากฏให้เห็นเมื่อใด ก็จะเกิดผู้มีบุญมาปกครองบ้านเมืองให้อยู่เย็นเป็นสุขเมื่อนั้น หรือแม้กระทั่งข้อมูลแนวความเชื่อว่ากิเลนมาจากยีราฟของญี่ปุ่นทำนองนั้น ซึ่งสำหรับผมมันไม่ได้มีความสลักสำคัญอย่างไรเลย

ผมเหลือบไปมองเมินโหยวผิงที่ยังคงทำตัว เมิน เงียบ น่าเบื่อ เหม่อมองท้องฟ้าผ่านหน้าต่างห้องนอนที่นายอ้วนจัดไว้ให้เช่นทุกวันแล้วก็ถอนหายใจ ไม่รู้หมอนั่นแค่นั่งเหม่อหรือกำลังคิดถึงเรื่องราวในอดีตของตนอยู่กันแน่

“นั่งอยู่หน้ากองกระดาษพวกนั้นตั้งนานแล้ว เจออะไรบ้างหรือเปล่าล่ะเทียนเจิน”

นายอ้วนที่นอนอยู่บนเตียงเดี่ยวหลังเล็กถามผม หมอนี่ก็อีกคน ทั้งที่ตัวเองก็ตะลึงพรึงเพริดตอนที่เห็นกิเลนบนหลังของเมินโหยวผิงแท้ๆ แต่พอให้มาหาข้อมูลกลับเอาแต่นอนกลิ้งไปมา ใครก็ใช้งานไม่ได้สักคน เลี้ยงเสียข้าวสุกยิ่งกว่าหวังเหมิง ลูกน้องของผมเสียอีก

“เจอแต่คำเดิมๆ เรื่องเดิมๆ ข้อมูลเดิมๆ ฉันอยากได้ที่มันลงลึกกว่านี้ไม่มีเลยหรือไงนะ”

“แต่เราก็รู้มาหมดแล้วนี่ว่ารอยสักของน้องเสี่ยวเกอไม่ได้พิเศษอะไรนอกจากกันยุงกันแมลงได้ แล้วก็ได้มาเพราะช่างสักให้ด้วยอุปกรณ์สุดล้ำของคนในสมัยนั้น ไม่เห็นจะต้องหาอะไรมากกว่านี้แล้วนี่หน่า”

มันก็จริงอย่างที่นายอ้วนว่า แต่ในใจส่วนลึกของผมกลับยังมีเรื่องราวที่คั่งค้างอยู่ในใจ มันชักชวนให้ผมต้องสืบหาข้อมูลที่จะสามารถสาวไปใกล้ตัวตนของเขาได้มากขึ้นผมไม่รู้ว่าความรู้สึกนั้นเรียกว่าอะไร หรือมันอาจจะไม่ได้มีความสำคัญมากไปกว่า ผมอยากจะรู้เรื่องราวของเขา...

ผู้ชายที่เงียบเฉย เอาแต่ทำตัวแปลกแยกไปจากยุคสมัย บุคคลที่ไม่มีทั้งอดีต ไม่มีทั้งอนาคต ไม่รู้จักตัวตนของตนเอง ทำอะไรไปตามสัญชาตญาณและความรู้สึก

ผมไม่ตอบอะไรนายอ้วน และเขาก็ไม่ถามอะไรผมอีก นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่เกือบชั่วโมงเขาก็โวยวายว่ามันน่าเบื่อ จึงขอตัวไปดื่มเหล้าเคล้านารี ใช้เสน่ห์ของตัวเองให้เต็มที่ก่อนที่จะกลับไปหาน้องหยุนไฉ่แล้วจะใช้ชีวิตเสเพลไม่ได้อีกเพราะกลัวเด็กจะหึง ผมได้แต่แค่นหัวเราะใส่และไล่ให้เขารีบออกไปละเมอเพ้อพกข้างนอก อย่ามาขัดจังหวะการใช้สมองของผม เขาจึงยอมเดินฮัมเพลงออกไป เหลือทิ้งไว้แต่ผมกับนายเมินโหยวผิงที่โลกลืมเพียงแค่สองคน

“.....นายอยากเห็นกิเลนอีกรอบไหม”

เมื่อเวลาผ่านไปสักพักความเงียบก็ถูกทำลาย ผมเงยหน้าจากกองกระดาษตั้งโตขึ้นมามองเขา ตอนนี้เมินโหยวผิงไม่ได้มองไปนอกหน้าต่างแล้วแต่เขากำลังมองผมอยู่ และดูเหมือนว่าเขาจะทำเช่นนั้นมาพักใหญ่แล้ว นี่เขามองผมหาข้อมูลแต่ก็ยังไม่ช่วยผมอย่างนั้นเหรอเนี่ย สมชื่อเมินจริงๆ!

“มันต้องอยากแน่นอนอยู่แล้ว นายมีวิธีหรือไง?”

ผมตอบคำเขาไปอย่างยียวน ด้วยรู้ว่าการทำให้รอยสักปรากฏจะต้องให้เขามีอุณหภูมิร่างกายที่สูงขึ้นในระดับหนึ่งก่อน ปกติที่ผมเห็นจึงมักจะเป็นเวลาที่เขาต้องสู้ หรือออกกำลังประจำวันของเขาเท่านั้นนั่นแหละ แล้วมาพูดในเวลาแบบนี้ หรือเขาจะเอาน้ำร้อนราดหลังตัวเองเพื่อผมกัน

“ง่ายๆ แค่ทำแบบนี้...”

เมินโหยวผิงพูดแล้วเงียบไป เขาเดินเข้ามาหาผมก่อนจะนั่งลงตรงกลางกองเอกสารทั้งหลายแหล่อย่างไม่คิดจะปัดมันให้พ้นก่อน สายตาของเขาหยุดนิ่งอยู่ตรงหน้า เราจ้องตากันอยู่เช่นนั้น เขาไม่ทำอะไรผมก็ไม่ทำอะไร ผ่านไปสักพักผมก็รู้สึกถึงใบหน้าและลมหายใจที่เริ่มใกล้เข้ามาของเขา แต่ผมกลับไม่มีความคิดจะถอยหนีหรือผลักไสเขาออกแต่อย่างใด ทำเพียงแค่นั่งมอง ตาจ้องตา จนกระทั่งริมฝีปากของเขาแนบชิดนั่นแหละ ผมจึงปิดเปลือกตา รอรับการกระทำที่จะเปิดต่อไปตามที่มันควรจะเป็น
เขาแนบทับ บดเบียดปากนิ่มหยุนของเขากับริมฝีปากของผม สัมผัสเย็นและเลีบยลื่นไล่ไปทั่วเมื่อเขาเริ่มใช้ลิ้นเลีย ขบกัดไปทั่วคล้ายจะหยอกเย้า ก่อนจะแทรกลิ้นร้อนของเขาเข้าไปในปากผม ใช้มันเกี่ยวพัน สลับกันรัดรึงไปทั่ว เราต่างสำรวจกันและกันด้วยลิ้นของอีกฝ่ายราวกับเราสองคนทำกำลังทำสงครามแย่งชิงพื้นที่ในโพรงปากกันอยู่

ว่ากันตามจริงแล้ว ผมไม่คิดมาก่อนว่าตาคนที่โลกลืมจะจูบเก่งแบบนี้ เขาเกือบทำผมขาดใจตายอยู่แล้วตอนที่ยอมผละออกไปจากใบหน้าของผม ยิ่งเห็นท่าทางของเขาผมก็ยิ่งคับแค้นใจในความอ่อนด้อยของตัวเอง ผมหายใจเข้าเฮือกใหญ่เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องขาดอากาศในขณะที่เขาเอาแต่นั่งหน้าตายมองสภาพของผมอยู่อย่างนั้น พลางชี้ไปที่บริเวณอกของตนเองเหมือนกับชักชวนให้ผมเปิดมันดู แน่นอนว่าผมก็รีบลงมือถอดเสื้อกันหนาวสีเข้มที่เขาใส่ประจำออก วิธีของเขาได้ผลจริงๆ เสียด้วย ตอนนี้ร่างกายครึ่งหนึ่งของเขามีรอยสักรูปกิเลนพาดยาวอย่างสวยงาม มันไล่จากด้านหน้าไปยังด้านหลัง ช่างสวยงาม ดึงดูดสายตาของผมเหมือนยามแรกที่ได้เห็นไม่มีผิด

ผมแอบสังเกตเห็นกล้ามเนื้อที่เพิ่มขึ้นบริเวณแขนแล้วท้อใจหนักกว่าเดิม ชาตินี้ผมคงไม่อาจสู้เรื่องกำลังกับเขาได้จริงๆ แต่พอทำใจได้แล้วผมก็ค่อยๆ ไล้นิ้วของตัวเองไปตามลวดลาย จากด้านหน้าสู่แผ่นหลังแกร่งของเขา รอยสักนั้นสมบูรณ์แบบมาก สีหมึกยามเห็นชัดก็ไม่มีขาดตอน ต่อเนื่องกันทั้งตัวเหมือนสักภายในรอบเดียว แต่ผมคิดว่ามันคงไม่ใช่ เพราะกระบวนการสักที่รับรู้มามันต้องเจ็บมากในการลงเข็มแต่ละครั้ง เพราะงั้นมันคงมาจากการสักต่อเนื่องกันทีละนิด

“เอ๊ะ...? มันเข้มขึ้นหรือเปล่าน่ะ”

“.......................”

สีหมึกเหมือนจะเข้มขึ้นกว่าครั้งแรกที่เห็นจึงทำให้ผมพลั้งปากออกไปแล้วเงยหน้ามองเขาด้วยความงุนงง เขาบอกว่ากิเลนจะขึ้นเมื่ออุณหภูมิร่างกายเขาสูงขึ้น แต่นี่มันไม่ได้ร้อน และผมก็ไม่ได้... เออ นั่นแหละ กับเขาแล้ว ทำไมมันถึงได้เด่นขึ้นแบบนี้ล่ะ ด้วยความสงสัยผมจึงเงยหน้ามองเขา

“เสี่ยวเ... เฮ้ย! นายจะทำอะไร ปล่อยฉันลง! เฮ้ยยย!”

จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้น อุ้มผมพาดบ่าแล้วจับเหวี่ยงลงเตียง ตามด้วยคร่อมทับอยู่ด้านบนของผม ดวงตาสีดำนุ่มลึกที่ยามนี้ทอประกายวาบวับแปลกตานั้นก็กำลังจ้องมองผมอยู่เช่นกัน ไม่รู้ทำไมผมถึงได้รู้สึกหนาววูบไปทั้งแผ่นหลัง เหมือนเป็นหนูตัวเล็กที่กำลังจะโดนงูยักษ์ฉกอย่างไรอย่างนั้น

“นายอยากเห็นกิเลนแบบชัดๆ ไม่ใช่หรือ”

“ละ... แล้วมันเกี่ยวอะไรกัน....”

เสียงของผมเริ่มสั่น รู้สึกกลัวความคิดและสายตาหมอนี่เสียจริง เมินโหยวผิงเงียบไปก่อนจะเผยรอยยิ้มที่แสนหายากของเขาให้ผมได้เห็น พร้อมกับคำพูดที่ทำให้ผมรู้ตัวแล้วว่าตนเองเป็นเพียงแค่หนูตัวน้อยที่อยู่ในกำมือของเขาจริงๆ

“ความจริงฉันมีกิเลนสองตัว”

“ห๊ะ...”

“กิเลนอีกตัวของฉันจะผงาดเพื่อนายเท่านั้นอู๋เสีย”

“นายหมายความว่าไง... เฮ้ยเดี๋ยว! หยุดนะเสี่ยวเกอ! อุ๊บ...”

แล้วคืนนั้นผมก็ต้องยอมให้ “กิเลนผงาด” แหวกว่ายในตัวผมทั้งคืน

UNTILL WE MEET AGAIN
■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■

Talk: ไม่ได้เล่นเดลี่หลายวันเพราะตั้งใจจะอ่านหนังสือสอบ แต่พอมาเจอหัวข้อกิเลนใครจะไปทนไหวล่ะคะ หัวข้อปราบความอดทนของเรา 555555555 พล็อตวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก แค่กิเลนอยากผงาดเพราะเจออู๋เสียเท่านั้นเองค่ะ (ปิดหน้าเขิน) ตอนแรกกะจะตั้งชื่อว่ามนต์รักกิเลนน้อย แต่ไม่เอาดีกว่า ไว้เล่นเป็นแท๊กบนทวิตเตอร์พอ เสี่ยวเกินไปหัวใจอู๋เสียจะพังได้ค่ะ //////

รักนายน้อยแล้วอย่าลืมรักกิเลนของนายน้อยนะคะ ฮุๆ ♥

by **Malangporyim** Mon 01 Dec 2014, 19:09

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
/เอามือปิดหน้า เขิน

เสี่ยวเกอออออออ นาย นาย นาย!!! ///////////7////////////

แง เม้นต์มะถูก แง ตอนบอกว่ามีกิเลนสองตัวนี่ โอ๊ยยยยยย เสี่ยวเกอคะ ทำไมนายเท่แบบนี้ พ่อคนเจ้าเล่ห์ พ่อคนหวังดี พ่อคนช่วยให้เห็นกิเลนชัดๆ โอ๊ย อ่านไปยิ้ม(เขิน)ไปไม่หยุดเลยค่ะ /////////

by **kuramajoy** Mon 01 Dec 2014, 20:19

พูดแบบนี้ระวังจะเกิดเรื่องนะคะ ถ้าอยากเห้นกิเลนชัดๆต้องประกบร่างเท่านั้นนน

by **justpn04** Mon 01 Dec 2014, 21:39

เสี่ยวเกอออออ เสี่ยวเกอนายมันร้ายกาจจจจจ ~~/นอนจมเลือดกำเดา/~~

by **kame_kazuha** Mon 01 Dec 2014, 21:42

กิเลนผงาดดดด ><

ผงาดง้ำค้ำจุนโลก(ทั้งใบของอู๋เสีย)

by **susuwatari** Mon 01 Dec 2014, 22:15

โอ้ว กิเลนบนบ่าไม่เท่าไหร่ค่ะ แต่กิเลนผงาดนี่คือน่ากลัวมากค่ะ ฮาาา
อู๋เสียคงสะโพกครากแน่ค่ะ เจอฤทธิ์กิเลนผงาดเข้าไปเต็มๆ ฮา

by **Shiaeri** Mon 01 Dec 2014, 22:24

โอ้ย กิเลนผงาด 5555555555555555555555555555555555555555555555555555555
ไม่ไหวแล้ว ขำ 55555555555555555555555555555
เสี่ยวเกอ เจ้าบ้า เจ้าผู้ชายร้ายกาจ 5555555555555555555