[OS]ความทรงจำ[ผิงเสีย]

[kidey]

เพิ่งจะหัดเขียนเป็นเรื่องแรก พบประการใด ขออภัยด้วยนะค่ะ
...
..



``ความทรงจำ``ผมเคยคิดว่ามันก็ไม่ได้มีความหมายซักเท่าไหร่ ไม่นานก็ลืม แต่เมื่อถึงตอนนี้มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นเลย

``ถ้านายยังจำชั้นได้ อีก10ปี นายกลับมาหาชั้นที่นี่``เสียงของเค้ายังดังก้องในหูผม เหมือนมันเพิ่งจะเกิดขึ้นไม่นาน

ผมไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าที่ยังไม่ลืมเค้าเป็นเพราะสมองสั่งการรึเป็นเพราะความต้องการของผมที่ไม่อยากจะลืมเค้า ``จางฉีหลิง``ทุกวันผมนั่งอยู่ในร้านมองผู้คนเดินผ่านไปมา เผื่อว่าจะเห็นเค้าอีกครั้ง 10ปีที่เค้าเอ่ยขึ้นลอยเป็นเหมือนคำสัญญาที่ผูกมัดและเหนี่ยวรั้งผมไว้ให้จมอยู่กับอดีต

``ยังดีที่ฉันไม่ทำให้นายต้องตาย`` ภาพของเค้าที่เต็มไปด้วยบาดแผล แต่ดวงตากับกระจางใส จ้องมองมาที่ผม มันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยเมื่อมีเค้าอยู่เคียงข้าง

ในยามที่คว่ำกรวยลำพังเพียงตัวผมแล้วคงจะไม่มีชีวิตรอดมาได้ แต่ตอนนี้ที่ไม่มีเค้าอยู่ข้างๆ ชีวิตผมช่างดูไร้ความหมาย ความกลัวตายถูกความคิดถึงทำลายไปหมด ผมทางเดินไปฉางไป่ซานเป็นว่าเล่น ทั้งๆที่รู้ว่ายังไม่ถึงเวลาที่เค้าจะออกมาจากประตูนั้น แต่ขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆเค้าเพียงเท่านั้น ขอให้เค้าได้รับรู้ว่าผมยังรอเค้าอยู่ ผมก็พอใจแล้ว ถึงแม้เค้าจะไม่เหลือ``ความทรงจำ``นั้นแล้ว

[MinMin]

บางอย่างสมองจำไม่ได้...แต่หัวใจจำได้นะคะ นายน้อย
นายเมินโหยวผิงอาจจะความจำสั้น แต่ถ้ามีนายน้อยอยู่ข้างๆจะต้องนึกออกแน่ๆค่ะ

[Feran.FS]

อ่านจบแล้วนึกถึงเพลงนี้เลยล่ะค่ะ...

หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราว
ก็ยังพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้...หัวใจ
เก็บความทรงจำเรื่องของเรา
ต่อให้พยายามสักเท่าไร
แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆกายไป
อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล
แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที


เอื้ออออออออ