[TRANS] #สิบปีแล้ว #817 ตอน 08 "ปลาดุก"

[anurakbeer]

#817 #สิบปีแล้ว
ตอน 08 ปลาดุก (Catfish 鲶鱼)

เข้ามาดูรอยแยกเส้นนี้ กว้างขนาดคนสองคน ค่อนข้างเกินธรรมชาติ เผยให้เห็นเนื้อหินภูเขา รอยแยกเช่นนี้ นอกจากแผ่นดินไหว ไม่มีทางเกิดขึ้น

เนื่องจากเกิดขึ้นนานแล้ว บนผนังรอยแยกด้านล่างมีไม้พุ่มขนาดเล็กจำนวนมาก ไต่ลงไปลึกสุดหยั่ง เตะหินลงไปก้อนหนึ่ง เสียงกระทบกับผนังถ้ำ ลงไปลึกมากแล้วก็ยังไม่หยุด

นี่เป็นรอยแผลเหวอะของภูเขาใหญ่ เหมือนจะทะลุไปจนถึงใจกลางภูเขา

เดินเลียบรอยแยกขึ้นบน รอยแยกยิ่งสูงขึ้นก็ยิ่งกว้าง แหวกขึ้นไปจนถึงยอดเขา หากรอยแยกนี้ดำเนินต่อไปอย่างที่เห็น จะกลายเป็นภูมิทัศน์ของ "ฟ้าเส้นเดียว" ขี้นกกับดินโคลนในรอยแยกจับกันเป็นก้อนๆ มีพืชไม้ขึ้นคลุม รอยแยกยิ่งกว้าง บริเวณที่มีพืชปกคลุมก็ยิ่งใหญ่ มีต้นสนขนาดลำต้นเท่าปากชาม โตอยู่ในนั้น

ย้อนกลับมาตรงบริเวณที่พบรอยแยก เสี่ยวฮัวตรวจสอบลายหินของโขดหินที่ยื่นโผล่ออกมาบนผนังรอยแยกอย่างระมัดระวัง ปีนไต่ลงไปด้านล่าง เขาเคลื่อนที่เร็วมาก ลงไปถึงบริเวณรอยต่อระหว่างความมืดกับแสงสว่าง เขาก็เปิดไฟฉาย

"น้ำ!" เขาตะโกนออกมาอย่างผิดหวัง ขณะเดียวกัน ผมก็เห็นแสงสะท้อนอย่างเฉพาะตัวของผิวน้ำ

ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ มีน้ำแสดงว่าข้างใต้อุดตัน อาจเป็นเศษใบไม้ร่วงผสมกันกับดินทราย จากนั้นน้ำฝนเทลงมากลายเป็นสระน้ำในรอยแยก

ไม่ว่าจุดนี้จะเป็นทางเข้าออกอุโมงค์ใต้ดินหรือไม่ก็ตาม บัดนี้ก็เข้าไปไม่ได้แล้ว

"น้ำนั่นเป็นน้ำเป็นหรือน้ำตาย" นายอ้วนเปรยขึ้น

"ต้องดูยังไง" เสี่ยวฮัวถาม

"นายเขี่ยรังแคลงไปนิดหน่อย ดูว่ามันขยับไหลช้าๆ หรือเปล่า"

"ฉันไม่มีรังแค" เสี่ยวฮัวพูดอย่างโมโห

"อย่ามาเพ้อเจ้อน่า ใครๆ ก็มีรังแคกันทั้งนั้นแหละ ไม่มีใครหัวเราะนายหรอก" นายอ้วนกล่าว

เงียบไปสักพัก เสี่ยวฮัวตะโกนบอกขึ้นมาจากข้างใต้ "เป็นน้ำเป็น"

นายอ้วนมองผม พูดเสียงกระซิบ "ถ้าน้ำเป็น แสดงว่าเป็นน้ำใต้ดิน ที่นี่อุดมไปด้วยน้ำพุร้อน ทางน้ำใต้ดินกระจายอยู่ทั่วไปหมด สุสานกษัตริย์ที่พวกเราเข้าไปเมื่อคราวก่อนก็มีแม่น้ำพิทักษ์เมือง แสดงว่าในปากปล่องภูเขาไฟยักษ์นั่น สมัยก่อนก็ต้องมีแม่น้ำใต้ดินด้วยเหมือนกัน นี่เป็นเบาะแสอย่างหนึ่ง"

ผมพยักหน้า รู้ว่าเขาต้องการทำอะไร กวักมือสั่งให้คนแบกถังไม้ขึ้นมาใบหนึ่ง ในถังเป็นปลาดุกแปดหนวด (八须鲶) สิบตัว เหงือกของปลาดุกทุกตัวฝัง GPS ไว้ ทั้งหมดแกะออกมาจากนาฬิกาดิจิตอลที่ซื้อเหมามาจากตลาดหัวเฉียงเป่ย (ย่านสินค้าไอที ที่เซินเจิ้น) ด้วยราคาแปดสิบหยวน เคลือบด้วยขี้ผึ้ง หย่อนลงไปในรอยแยก ให้เสี่ยวฮัวเททั้งหมดลงน้ำ

"แย่จัง" นายอ้วนทนดูไม่ได้ ผมค่อนข้างแปลกใจ อายุมากขึ้น ก็เลยใจอ่อนลงงั้นหรือ นายอ้วนกล่าวต่อว่า "หั่นพริกกับกระเทียมลงไปผัดแล้วใส่ซุป ต้องรสชาติเยี่ยมแน่ๆ"

วันนั้นจึงไม่ระเบิดภูเขากันแล้ว กลัวรอยแยกจะขยาย ทำให้ภูเขาแตกถล่ม เสี่ยวเกอยังไม่ออกมา ตัวผมต้องหลับยาวอยู่ที่นี่เสียก่อน ขาดทุนเกิน

กลับลงมาใต้เชิงเขา ฟันเศษไม้แห้งกับต้นฝอยทองมาก่อไฟ เฝ้ารอดูผลวันรุ่งขึ้น

นายอ้วนอยากสืบดูว่าเหตุใดต้นฝอยทองที่นี่จึงขึ้นดีเหลือเกิน แต่ก็ไม่ได้ผลสรุป ส่วนผมเพียงหลับพักสายตา หนึ่งวันหนึ่งคืน ไม่พูดอะไร เช้าวันที่สอง ผมคิดว่าเวลาพอประมาณแล้ว ก็เปิดคอมพิวเตอร์ ดูร่องรอยของพวกปลาดุก

สิ่งที่เหนือความคาดหมายคือ สัญญาณของปลาดุกทั้งหมดที่ค้นเจอ ต่างกระจัดกระจายอยู่ในพื้นที่แคบยาวแห่งหนึ่ง เหมือนกับตะขาบ ที่หมอบอยู่ห่างจากพวกเราสิบกว่ากิโลเมตร

GPS จะทำงานเมื่ออยู่กลางแจ้งเท่านั้น การกระจายตัวเป็นแนวแคบยาว อาจเป็นริมตลิ่งของแม่น้ำบนดินเส้นหนึ่ง

นายอ้วนรู้สึกว่าหมดความสนใจ ยืนยันจะระเบิดภูเขาตรงนี้ ผมกับเสี่ยวฮัวพูดคุยกัน ถึงยังไงก็ตาม ต้องไปตรวจดูสักหน่อย

ดังนั้นเราจึงแบ่งกันสองทาง ผมกับเสี่ยวฮัวพาข่านเจียนเดินเท้าจนหัวค่ำ ไปถึงบริเวณที่พบสัญญาณ GPS

เมื่อข้ามภูเขาไป ผมนึกว่าจะเจอกับทะเลสาบหรือแม่น้ำเส้นเล็ก

ปรากฏว่าสิ่งที่ผมเห็น มันคือป่าหนึ่งผืน ต้นไม้หนาชุก ไม่มีทางน้ำใดๆ ทั้งสิ้น

"แปลก" ผมมองดูตำแหน่งสัญญาณบน iPad ปลาดุกอยู่ในป่าผืนนี้นี่แหละ หรือว่า ในป่าผืนนี้ จะมีหนองบึงจำนวนมากที่เชื่อมถึงทางน้ำใต้ดิน

ก่อนพระอาทิตย์จะตกดิน พวกเราเดินเข้าป่าผืนนี้ บนพื้นระหว่างพุ่มไม้และต้นสนที่หนาชุก เลื้อยเต็มไปด้วยต้นฝอยทอง เหมือนกับตาข่ายขึงปูไว้กับพื้น เดินยากมาก ข่านเจียนใช้มีดฟันถางเปิดทาง ผมยิ่งรู้สึกแปลกใจมากขึ้น เดินเข้าไปจนลึก ต้นไม้ตายซากมากขึ้นๆ ต้นฝอยทองปูเลื้อยพื้นดินเป็นชั้นหนา แทบจะปกคลุมพื้นป่าทั้งผืน และพวกเรายังพบว่า ด้านในที่ต้นฝอยทองพวกนี้ห่อหุ้มไว้นั้น เป็นบ่อน้ำโบราณทรุดโทรมผุพังจำนวนมาก กระจายตัวอยู่ในป่า เลื้อยเต็มไปด้วยเถาวัลย์ ระหว่างบ่อกับบ่อ ห่างกันมากกว่าสิบฟุต มีจำนวนเป็นร้อยเป็นพัน เหมือนกับหลุมฝังศพ

[panadda_au]

อ่านจบแล้วคิดถึงจังเลยน้าาาาา

[arshura09]

นึกไม่ถึงว่าจะมีฟ้าเส้นเดียวในสถานที่แบบนี้
แถมข้างใต้ยังมีทางน้ำลึกลับอีกต่างหาก

วิธีทดสอบน้ำของเสี่ยอ้วนนี่ก็พาเสี่ยวฮัวขัดใจเสียอีกแล้ว
คนเค้ารักสวยรักงามขนาดนั้นก็ยังจะแขวะ
แต่ก็ได้เบาะแสเพิ่ม จนต้องเสียปลาดุกที่เสี่ยอ้วนดูกะจะเอาไว้ต้มกิน
สงสัยเพราะเหตุนั้นเลยบ้าบิ่นจะระเบิดภูเขา
นายน้อยสามก็ฉลาดไม่เบาแยกมากับเสี่ยวฮัวซะจะได้ไม่เสี่ยงโดนลูกหลงจากระเบิดของเสี่ยอ้วน
ว่าแต่บ่อน้ำที่ต่อกันยาวยืดนี่เป็นอะไรกันแน่
ถ้ามันคือสุสานแล้วทำไมต้องมีบ่อน้ำมากขนาดนี้
แล้วเกี่ยวข้องกับน้ำใต้ดินในตำหนักทิพย์พิมานเมฆหรือเปล่า
ต้องติดตาม ><