#ภาคทิเบต chapter 03 เรื่องประหลาดเรื่องที่หนึ่ง (2)

[anurakbeer]

Chapter 3
เรื่องประหลาดเรื่องที่หนึ่ง (2)

มันเป็นรูปทรงที่เป็นระเบียบ ไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติอย่างแน่นอน แต่หากจะให้เป็นฝีมือของคน ซ้ำยังทำให้เรือกสวนไร่นาแห้งตายเป็นรูปทรงนี้ในชั่วข้ามคืน มันจะเป็นไปได้อย่างไร

“ใต้ดินของพื้นที่แถบนี้ มีวัตถุขนาดยักษ์ฝังอยู่อย่างหนึ่ง” เด็กน้อยกล่าว “สิ่งที่ท่านเห็น คือ ‘เงา’ ของมันที่สะท้อนกลับขึ้นมาบนผิวดิน”

หม่าผิงชวนลงมาจากต้นไม้ ขึ้นม้าอีกครั้ง สีหน้าเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดอย่างมากแล้ว ประการแรก เขารู้สึกขัดใจที่ทำไมตนถึงได้มองข้าม ไม่ทันค้นพบความลับเรื่องรูปทรงนี่ก่อน ประการที่สอง วิธีการพูดของเด็กน้อยคนนี้ ก็ยังทำให้เขารู้สึกเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

หมายความว่ายังไง มีวัตถุขนาดยักษ์ฝังอยู่ใต้ดิน เงาของมันคือแมงป่อง ‘เงา’ ทำไมถึงทำให้พืชไร่แห้งตายทั้งหมด วัตถุขนาดยักษ์ใต้ดินอีกเล่า มันคืออะไร หรือจะเป็นปีศาจแมงป่องยักษ์

มันจะเป็นไปได้ยังไง หากมีแมงป่องตัวยักษ์ขนาดนี้อยู่ใต้ดินจริง นอกจากเผ่นหนีไปไกลๆ ตนก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้วนี่นา

เมื่อถามเด็กน้อยคนนี้อีกที เด็กน้อยก็ควบม้าตรงไป มุ่งหน้าไปทางตีนเขา พูดกับเขาว่า “สถานที่สุสานของพวกท่าน สร้างทับอยู่บนสุสานโบราณราชวงศ์ฮั่น บริเวณที่พืชไร่แแห้งตายที่ท่านเห็น คือขอบเขตตำหนักใต้ดินของสุสานฮั่น สุสานโบราณอยู่ลึกลงไปใต้ดินสี่สิบเมตร ตำหนักใต้ดินถูกสร้างเป็นรูปของแมงป่องประหลาด ไม่รู้ว่าทำไปเพื่ออะไร”

เว้นไปครู่หนึ่ง เด็กน้อยกล่าวต่อไปอย่างสงบว่า “เหตุที่ต้นกล้านาข้าวพืชไร่ของที่นี่แห้งตาย เป็นเพราะขณะก่อสร้างสุสานโบราณ ข้างในติดตั้งกลไกเอาไว้อย่างหนึ่ง ไอพิษข้างในปลดปล่อยออกมาปริมาณมาก ทำให้พืชไร่บนผิวดินทั้งหมด ตายคาต้นในชั่วข้ามคืน”

“ไอ้หนู เอ็งรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง” หม่าผิงชวนกล่าว “หรือว่าเอ็งจะมีตาทิพย์”

เด็กน้อยมองเขาแวบหนึ่ง พูดเสียงราบเรียบต่อไปว่า “เพราะข้าก็คือโจรขุดสุสานคนนั้น”

หม่าผิงชวนขมวดคิ้ว ดึงม้าให้หยุด ลูกน้องของเขาก็พากันหยุดม้า ม้าตัวที่เด็กน้อยขี่เมื่อเห็นม้าตัวอื่นๆ พากันหยุดยืน ก็หยุดตาม เด็กน้อยหันกลับมามองหม่าผิงชวน ฝ่ายหลังจึงถามขึ้น “เอ็งว่ายังไงนะ ไอ้เด็กบ้า เอ็งรู้ผลลัพธ์ของการพูดจามั่วซั่วหรือเปล่า ที่นี่คือสุสานบรรพชนของบ้านสกุลหม่า เอ็งกำลังบอกว่า เอ็งขุดสุสานบรรพชนข้าแล้วไปโดนกลไก ไม่เพียงรบกวนบรรพชนของข้าเท่านั้น ซ้ำยังทำให้พืชไร่ทั้งหมดแห้งตายอย่างนั้นหรือ”

“ข้าไม่พูดจามั่วซั่ว” เด็กน้อยคนนั้นกล่าว “อีกอย่าง ข้ายังพูดไม่จบ ข้ากำลังจะบอกท่านต่อว่า โลงศพบรรพชนพวกท่าน ไปอยู่ที่ไหน”

หม่าผิงชวนพยักหน้า มือกุมปืนปกที่เอวแล้ว “ใช่ งั้นเอ็งก็บอกมา ว่าไปอยู่ที่ไหน เกี่ยวกับแมงป่องนี่หรือ”

“ถูกกินแล้ว” เด็กคนนั้นกล่าว “สุสานโบราณข้างใต้นี้ ‘กิน’ โลงศพบรรพชนของพวกท่านไปหมดแล้ว”

“ถูกกิน?” หม่าผิงชวนรู้สึกว่าสถานการณ์พิลึกพิลั่น นี่เขาถึงกับกำลังสนทนาอย่างเคร่งเครียดกับเด็กน้อยวัยสิบกว่าขวบคนหนึ่ง ซ้ำยังถูกสนามพลังของเด็กน้อยคนนี้สะกดไว้ ที่พิศวงยิ่งกว่าคือ เขาพบว่า ทุกสิ่งที่เด็กน้อยคนนี้พูด เขาถึงกับเชื่อมัน เขากำปืนในมือแน่น นึกหาวิธีชิงความได้เปรียบกลับมา “อะไรคือถูกกิน สุสานโบราณนั่นมีชีวิตงั้นรึ”

เด็กน้อยส่ายหน้า “ข้าไม่รู้”

“ไม่รู้?”

“ข้ารู้ว่าท่านจะหาโลงพวกนั้นเจอได้ที่ไหน แต่ไม่รู้ว่าทำไมโลงพวกนั้นจึงถูกสุสานโบราณใต้ดินที่ใหญ่ที่สุดแห่งนี้กิน”

เด็กน้อยกล่าว “หากท่านเริ่มขุดตรงนี้ ท่านจะพบว่า โลงศพทั้งหมดแนบติดอยู่กับกำแพงชั้นนอกของสุสานโบราณรูปแมงป่องข้างใต้นี้ เหมือนถูกตัวอะไรดูดไป”

เด็กน้อยสงบนิ่งมาก ความสงบนิ่งที่เหนือคนธรรมดาเช่นนี้ ทำให้หม่าผิงชวนรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นทุกที

ถ้าคุณเจอคนที่ดูเหมือนอ่อนแอ แต่ไม่เกรงกลัวคุณเลยแม้แต่นิดเดียว คุณควรระวังตัวให้มาก เพราะความ “ไม่กลัว” เป็นสิ่งที่เสแสร้งไม่ได้ ความไม่กลัวที่แท้จริง จะต้องมีต้นธารมาจากพลังอันยิ่งใหญ่อย่างไร้เทียมทานในจิตใจ คนอย่างหม่าผิงชวน เคยชินกับการใช้อำนาจกดขี่ผู้คน ความจริงในจิตใจ ไม่มีความมั่นใจสักเท่าไหร่

เด็กน้อยพูดจบแล้ว มองไปทางหม่าผิงชวน “ข้ามีเรื่องเรื่องหนึ่ง รู้สึกว่าต้องแจ้งให้ท่านทราบสักหน่อย ในรัศมีหลายสิบกิโลเมตรของที่นี่ อีกสองสามเดือนจะต้องไม่งอกแม้แต่ต้นหญ้า หลายสิบปีก็ไม่ฟื้นตัว คนทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในพื้นที่บริเวณนี้ จะไม่ได้ตายดี ในฐานะที่เป็นผู้ปกครองท้องถิ่น ที่นี่มีผู้คนหนาชุก ท่านอาจยังทำคุณประโยชน์ได้ บางทีอาจไม่เลวร้ายอย่างที่ข้าพูด”

“ให้ทำยังไง” หม่าผิงชวนถาม “น้องชายน้อย (เสี่ยวเกอ) เจ้ามาหาข้า แล้วพูดเรื่องพวกนี้ จะต้องมีจุดมุ่งหมายแน่ๆ เจ้าจงพูดออกมาได้เลย”

เด็กน้อยพูดว่า “ข้ามีสหายสองสามคน ขณะนี้ติดอยู่ในสุสานโบราณใต้ดิน ข้าได้เห็นโลงศพตระกูลท่านอยู่ข้างใต้ รู้ว่าบ้านสกุลหม่าของท่าน คือตระกูลที่รุ่งเรืองของที่นี่ เป็นกังวลกับการหายไปของโลงศพ จึงมาแจ้งทราบ ขณะเดียวกัน ข้าอยากให้ท่านช่วยทำธุระให้ข้าสองเรื่อง เรื่องที่หนึ่ง เตรียมอาหารแห้งสำหรับเจ็ดวัน มีดสั้นหนึ่งเล่ม หนักหกชั่ง ตะเกียงเจ้าพายุ น้ำมันและผงถ่านหนึ่งถุง ข้าต้องลงไปช่วยสหายของข้า พร้อมกับหาทางปิดตายรูช่องบางจุดของสุสานโบราณ เรื่องที่สอง ขอให้ท่านช่วยขุดเจาะขอบรอบนอกของพืชไร่ที่แห้งตาย นำปล้องไม้ไผ่ยาวห้าจั้ง (จั้ง มาตราวัดของจีนยุคก่อน หนึ่งจั้งเท่ากับ 3.03 เมตร) เทปูนลงไป ตอกเข้าในดิน เหลือพ้นไว้หนึ่งนิ้ว ยิ่งถี่ยิ่งดี”

“ทำไมต้องทำอย่างนั้น”

“วาดดินเป็นคุก สิ่งที่อยู่ใต้ดินนั้นดุร้ายเกินไป ต้องขังเอาไว้ กำจัดมันที่นี่” เด็กน้อยกล่าว “ข้าออกมาจากใต้ดิน บอกกับท่านเรื่องพวกนี้ ไม่ใช่เรื่องง่าย เพื่อนของข้าถูกขังอยู่ข้างใต้ เป็นตายยังมิอาจหยั่งรู้ แต่เมื่อเรื่องเกิดเพราะพวกข้าเป็นเหตุ ข้าจะต้องแก้ไขให้จงได้ หากเจ็ดวันให้หลัง ข้าไม่กลับมาหาท่าน กรุณาส่งซองซองนี้ กลับไปยังบ้านเกิดของข้า”

เด็กน้อยล้วงเอาซองจดหมายฉบับหนึ่งออกมาจากในเสื้อ ส่งให้หม่าผิงชวน “ถ้าอีกเจ็ดวันข้าไม่กลับออกมา พื้นที่แห่งนี้ ท่านจงให้ลูกหลานของท่าน พยายามอย่าเข้าใกล้”

หม่าผิงชวนมองดูบนซองจดหมาย จ่าหน้าผู้รับว่าบ้านสกุลจางเขตตะวันออกเฉียงเหนือ ก็ขมวดคิ้วกล่าว “น้องชายน้อย ข้างใต้นี่เป็นสุสานของใครกันแน่ ทำไมถึงได้ดุร้ายขนาดนั้ย ถ้ามันเป็นสุสานใหญ่ของบรรพชนข้า แล้วข้าช่วยเหลือคนนอกก่อกวน ดูจะไม่ค่อยเหมาะสมนะ”

เด็กน้อยกล่าว “ตระกูลของท่านรุ่งเรืองขนาดนี้ หลุมสุสานชั่วร้ายนี่ไม่น่าจะเกี่ยวข้องอันใดกับท่าน พวกท่านสร้างสุสานไว้บนเขาลูกนี้ น่าจะเป็นเรื่องบังเอิญเท่านั้น สุสานใต้ภูเขาลูกนี้เป็นสุสานราชวงศ์ฮั่น เจ้าของสุสานเป็นใครยังไม่แน่ชัด แต่การสร้างสุสานเป็นรูปทรงเช่นนี้ ย่อมไม่ใช่คนทั่วไป”

หม่าผิงชวนคิดครู่หนึ่ง สิ่งที่เขาคิดนั้นเป็นเรื่องอื่น หากไม่ใช่สุสานตระกูลตนเอง ดูจากความใหญ่โตของสุสานนี้แล้ว ข้างใต้จะต้องมีทรัพย์สมบัติมหาศาล มองดูไอ้หนูนี่ไปขุดคุ้ยตาปริบๆ ตนมิกลายเป็นไอ้งั่งแล้วหรือ

“วันนี้ข้าพูดมากเกินไปแล้ว ท่านจงอย่าถามอะไรอีก” เด็กน้อยกล่าว “ท่านจะให้สัญญากับข้าได้ไหม”

หม่าผิงชวนจัดเตรียมสิ่งของที่เด็กน้อยต้องการพร้อมให้ในค่ำวันนั้น เด็กน้อยนำเอาหมั่นโถว หายลับไปในความมืด วันรุ่งขึ้น เขาทำตามที่เด็กน้อยบอก สั่งการลูกน้องไปจัดซื้อปล้องไม้ไผ่และปูนจากรอบๆ ตอกล้อมพื้นที่เอาไว้จนรอบ

ความคิดของหม่าผิงชวนคือ รอให้เด็กน้อยนี่ทำธุระข้างใต้เสร็จ ตนค่อยจับตัวเอาไว้ บังคับให้พาตนเข้าไปในสุสานโบราณ หรือไม่ก็เล่นดำกินดำ บังคับให้พวกเขาส่งมอบทรัพย์สินของขโมยมาได้ออกมา ไหนๆ สุสานโบราณก็ตั้งอยู่ในถิ่นปกครองของเขา

ทว่านับแต่นั้น หม่าผิงชวนก็ไม่ได้พบกับเด็กน้อยคนนั้นอีกเลย

เรื่องประหลาดยังจบลงแค่นี้ ไม่ว่าจะเป็นเพราะความโลภก็ดี หรือเพราะความอยากรู้อยากเห็นก็ดี ครึ่งเดือนต่อมา หม่าผิงชวนก็ออกคำสั่งให้ขุดบริเวณสุสานทั้งหมด เขาต้องการถล่มหลังคาสุสานโบราณใต้ดิน เพื่อเห็นกับตา ว่ามันเป็นอย่างไร

ทว่า เมื่อขุดขึ้นเป็นหลุมลึกขนาดยักษ์ กลับไม่พบสุสานโบราณใดๆ เพียงแต่เจอกับแมงป่องเหล็กสีดำขนาดความยาวสองจั้งกว่าหนึ่งตัว เมื่อขุดต่อไปข้างใต้แมงป่อง ดินก็ถล่มลงมาเรื่อยๆ บวกกับการกระทำเช่นนี้ ทำให้สถานที่ต่างๆ ส่งสายสืบเข้ามาสังเกตการณ์ หม่าผิงชวนเห็นว่าเรื่องนี้ทำต่อไปอีกไม่ได้ จึงถมดินกลับคืน

สิบปีต่อมา เขาส่งคนไปยังที่อยู่ที่อยู่บนซองจดหมายของเด็กน้อย พร้อมกับสืบข่าว แต่พบว่าที่อยู่บนซองจดหมายนั้น เป็นคฤหาสน์หลังใหญ่มากหลังหนึ่ง แต่เป็นบ้านร้างแล้ว คนในพื้นที่บอกเขาว่า บ้านสกุลจางเดิมทีเป็นบ้านเศรษฐีที่โด่งดังในพื้นที่ เก็บเนื้อเก็บตัว ไม่ทำอะไรโฉ่งฉ่าง แต่ไม่รู้ด้วยเหตุใด ช่วงก่อนหน้านี้อยู่ๆ ก็เสื่อมโทรม เงียบหายไปเฉยๆ

ไม่มีใครรู้ เด็กน้อยคนนั้นไปอยู่ไหนแล้ว ใช่หรือไม่ว่า ใต้ดินจะมีตำหนักใต้ดินรูปแมงป่องจริงๆ หม่าผิงชวนเพียงสันนิษฐานว่า เด็กน้อยคนนี้น่าจะแซ่จาง หากเขายังมีชีวิตอยู่ จะต้องกลายเป็นคนที่ยอดเยี่ยมเก่งกาจอย่างแน่นอน

[yakusoku]

เสี่ยวเกออออของนายน้อย เก่งกาจแต่เด็กเลยนะคะ

[The_Dark_Lady]

เด็กน้อยคนนี้น่าจะแซ่จาง หากเขายังมีชีวิตอยู่ จะต้องกลายเป็นคนที่ยอดเยี่ยมเก่งกาจอย่างแน่นอน

เห็นประโยคลงท้ายของตาหม่าก็หัวเราะกึกๆ
...โตมาเป็นคนที่ยอดเยี่ยมเก่งกาจจริงนั่นหล่ะ...

'เสี่ยวเกอ' ถึงจะเป็นเด็กน้อยก็ได้รับการยกย่อง เป็นคนที่มีออร่ามาตั้งแต่เด็กๆจริงๆนะ แหม่
ชอบการบรรยายในตอนนี้จริงๆ แบบเสี่ยวเกอตัวแค่นี้แต่ดูมีออร่าและโดดเด่นผ่านตัวอักษรจริงๆ
ชอบที่หม่าผิงชวนบรรยายถึงความไม่กลัว
แบบความไม่กลัวโดยแสดงออกอย่างนิ่งสงบมันไม่สามารถเสแสร้งได้จริงๆ

ขอบคุณสำหรับทรานส์ค่ะ

[SilverCloud]

ดูจากบริบถแล้วขอมโนไปว่าเด็กน้อยคนนั้นคือเสี่ยวเกอแล้วกันนะคะ >< เป็นเด็กบ้านจางแถมยังฝีมือเก่งกาจ ว่าแต่ไปบอกเจ้าของสุสานว่าตัวเองมาขุดขโมยของในสุสานเค้าเนี่ย อันนี้แอบฮา 5555
แต่นี่ขนาดแค่เล่านอกเรื่องยังทิ้งปริศนาเอาไว้อีก ทั้งเรื่องสุสานโบราณรูปแมงป่อง เรื่องตัวอะไรซักอย่างในสุสาน แล้วไหนจะบ้านสกุลจางอีก สมกับเป็นท่านประมุขจริงๆ

ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลมาให้อ่านกันนะคะ อิย์

[FunnyLee]

เสี่ยวเกอทำไมนายเก่งงี้อ่ะ มิน่าหล่ะ เพราะคว่ำกรวยตั้งแต่ยังอายุน้อยยๆ ถึงได้เก่งกาจขนาดนี้
ขอบคุณสำหรับคำแปลมาให้ฟินกันะคะ

[Malangporyim]

555555555555555555555 ทำไมเป็นคนแบบนี้ แง ประทับใจแบบแปลกๆ

เป็นการเปิดตัวที่เท่มากเลยค่ะ 5555 ไปโดนกลไกทำพืชสวนเขาวอดวาย แล้วยังจะมาขอข้าวขอของเขา ลงไปก็ไม่กลับมาอีกแง ไม่รู้จะดราม่าหรือฮาดี

ถ้าเด็กคนนี้เป็นเสี่ยวเกอของประชาชนแสดงว่า...อืม นิสัยดั้งเดิมนาย...อืม ...ใช้ได้เลยนะ 555555555

แต่ถ้าเด็กคนนี้ไม่ใช่คงกลายเป็นโศกนาฏกรรมเด็กน้องลงไปในสุสานหายไปไม่กลับมา แง

...แต่ทำไมเราขำ 55555555555555 มีการบอกว่าพูดมากไปแล้วด้วย โฮ น่ารัก ถึงเกรียนก็น่าัรกนะคะ *อยากจับยืดแก้ม*

ขอบคุณสำหรับทรานส์ค่ะ นึกว่าวันนี้จะไม่มาซะแล้ว

[Eli-kun]

แอร๊ย พี่ชายน้อยของหนู เลิฟจังเลย ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ไม่ธรรมดามาตั้งแต่เด็กอ่ะเสี่ยวเกอ ถ้าเราเป็นเด็กตัวเล็กๆคงไม่กล้าไปต่อรองกับพวกโหดๆแบบหม่าผิงชวนแน่ กลัวโดนยิงทิ้ง เสี่ยวเกอนิ่งมาก นับถือๆ
ไปขุดสุสานโดนกลไก ทำไร่นาเขาเสียหาย แล้วมาทำเจรจาหน้าตายขออุปกรณ์ของเขาอีก ไม่ใช่เสี่ยวเกอทำไม่ได้นะครับ 55555 เอ็นดูอ่ะ

คุณหนานไพ่ช่างขยันสร้างปริศนาจริงๆ แล้วก็เฉลยไม่หมดด้วย หัวใจมันคันยิบๆ อยากรู้ บ้านตระกูลจางหายไปไหน?
ขอบคุณคุณเบียร์ค่า รอตอนต่อไป อยากให้ถึงวันอาทิตย์เร็วๆจัง ^o^

[Rozenkreuz]

ตลกที่ขึ้นมาเตือน ไม่เตือนเปล่า บอกด้วยว่าเป็นตัวเองที่ทำให้ไร่สวนชาวบ้านวอดวาย 55555555
นี่มันเสี่ยวเกอแน่ๆ เสี่ยวเกอออออ ออร่าแผ่ซ่านตั้งแต่ตัวกระเปี๊ยก นั่ลล้ากกกกกกกก
อยากเอาหน้าถูๆไถๆ เสี่ยวเกอตัวน้อยยย งื้ออออ
ขอบคุณคุณเบียร์คร้าบ รอวันอาทิตย์ ภาคนี้เอาใจไปเลยมีเสี่ยวเกอเน้นๆตอนเริ่มด้วย ง่อววว //แต่สังหรณ์ว่าตอนหลังๆก็คงโผล่แค่คนพูดถึง หายตัวไปอีกแน่ๆ ฮือ

[prince501]

ไม่ธรรมดา อุต๊ะ!!! แค่สิบกว่าขวบเก่งขนาดนี้เลยอ่ะ แล้วทำไมหายไปเฉยๆ ตระกูลจางเคยรุ่งเรืองมากแล้วไหงเสื่อมโทรมลงละ??? แล้วคนในบ้านหายไปไหนหมด ส่วนลุงหม่าโลภไปนะ ชิชะกล้าคิดแผนจะจับเสี่ยวเก้อถามหาสมบัติ เด็กมันคงใหัลุงจับหรอก แถมเวลาผ่านไปลงทุนขุดเองแทนที่จะเจอสุสานกับสมบัติแต่กลับเจอแค่แมงป่องเหล็กสองตัว ถถถถถถถถถถถถถ

[Yuwadee Wana]

เสี่ยวเกอออออออออออ
น่ารักแบบเกรียน ๆ นะคะ แต่ก็สมเป็นเสี่ยวเกอแระ
ทำของชาวบ้านวอดวาย แล้วมาบอกเขาดื้อ ๆ มีการไถของชาวบ้านอีก
สกิลนิ่งสงบสยบทุกอย่างนี่เป็นมาแต่เด็กเลยนะคะ

ขอบคุณสำหรับการแปลค่ะ

[Luckey.B]

คว่ำกรวยแต่เด็กเลยนะเสี่ยวเกอ
มีการมาบอกเค้านิ่งๆอีกว่าตัวเองขุดนะ ฮาๆๆๆ
อยากเอาหน้าไปฟัดเกอรุ่นเยาว์น่าจะน่ารักน่าดู แต่ก็อาจโดนเกอเอานิ้วจิ้มตาก่อนได้ 555
แต่ลุงหม่าๆไม่ทำตามที่เกอพูดเลย บอกห้ามขุดก็ขุด
เสี่ยวเกอบอกให้ส่งในเจ็ดวันหลังจากเกอลงดินไป
นี่เล่นผ่านไปสิบปีถึงจะส่ง ดูสิบ้านจางไปไหนแล้วไม่รู้เลย ลุงนะลุง

ขอบคุณค่าคุณเบียร์ ^^

[falenda]

เสี่ยวเกอคะ นิสัยแอบเกรียนมาตั้งแต่เด็กเลยเรอะ #แหล่มองประตูสำริด
อีกอย่างการอ่านตอนนี้ยังแสดงให้เห็นว่า
เสี่ยวเกอเป็นยอดนักหายตัวตั้งแต่เด็ก
คนอื่นเขาติดอยู่ในสุสานออกมาไม่ได้ พี่ท่านก็ยังแยกตัวมาได้
แถมหายกลับเข้าไปไม่ออกมาให้ใครเห็นเลย
ปล.ขอบคุณคุณเบียร์นะคะ

[scuroluce]

เสี่ยวเกอนี่มันเสี่ยวเกอจริงๆ นิ่งสงบตั้งแต่เด็ก แถมยังมีสกิลหายตัวเหมือนตอนโตไม่มีผิด แล้วอุตส่าห์แสดงตัวกับเขาด้วยนะว่าตัวเองทำสุสานเขาวอดวาย ขำจริง 55555555555

แต่หม่าผิงชวนนี่ก็เชื่อไม่ได้เล้ย เขาบอกให้ส่งจดหมายหลัง 7 วัน นี่เล่นส่งหลังจาก 10 ปี ....เพราะงั้นบ้านสกุลจางก็เลยร้างไงเล่า Orz

[meanato]

เด็กน้อยบ้านจางเท่มากค่ะ เเต่ขุดสุสานผิดพลาดเป็นด้วยเเหะ>< ปกตปกติเห็นเเห็นเก่งเทพ

[panadda_au]

[panadda_au]

เสี่ยวเกอออ ตอนเด็กออกจะพูดเยอะ ทำไมโตมาไม่ค่อยพูดซะล่ะ //โดนเสี่ยวเกอตบพั้วะ '!!??

[iyok]

ตระกูลจาง! เสี่ยวเกอใช่มั้ยยยยยยย

รออ่านตอนต่อค่ะ ตื่นเต้นๆ ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ

[nightsza]

ตอนแรกกำลังจะงง พออ่านไปเริ่มเข้าใจ เสี่ยวเกอของเรานี่เอง คว่ำกรวยแต่เล็กแต่น้อย

[arshura09]

สมเป็นเด็กน้อยผู้ได้รับเลือกเป็นจางฉีหลิง
แม้เพียงยืนนิ่งก็สามารถควบคุมผู้ยิ่งใหญ่แห่งพื้นที่ที่ได้อย่างชะงัด
ซ้ำยังเก่งกาจเจนจัด รวบรัดลงไปทำลายสุสานเสียเรียบร้อย
ไม่ให้ผู้คอยฮุบสมบัติเบื้องหลังได้ไป
เพราะอาจเป็นภัยเบื้องหน้า
มิคิดว่าความโลภของคน จะนำพามาซึ่งอันตราย
สกุลจางจึงต้องเร้นกาย สาบสูญไปเป็นความลับใต้พิภพ

ในขณะที่เจ้าตัวน้อย เติบใหญ่เก่งกาจ
มิรู้ว่าช่วยสหายได้ตามคาดหรือไม่
แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้ก็ได้เพื่อนแท้มาถึงสองคน
สามเหลี่ยมเหล็กที่จะคงทนทุกอุปสรรคล่ะนะ คึคึ