[OS]#dmbjdaily 44 days left(Yukata) ชุดนี้แหละดีแล้ว [15-จางอู๋]

by **schneewittchen** Sat 04 Jul 2015, 20:24

เมากาวหนักมากค่ะ.......บอกเลย อาจจะมีหลุดคาร์บ้าง ทำใจนะคะT^T

“ท่านต้องการอะไรหรือ พ่อพระใหญ่”

เซี่ยจิ่วเย๋เอ่ยถามนายทหารหนุ่มซึ่งเดินเข้ามาในบ้านของเขาอย่างง่ายดาย นึกแล้วก็อยากทำโทษคนใช้บ้านเซี่ยนักที่ปล่อยให้คนอันตรายเข้ามา แต่มาคิดอีกที...ใครมันจะกล้าห้ามกัน ในเมื่ออีกฝ่ายเป็นถึงนายทหารยศสูงคนดัง ผู้นำเก้าสกุลใหญ่แห่งฉางซา

“ได้ข่าวว่าเจ้าจะไปญี่ปุ่น ฝากด้วย” อีกฝ่ายยังคงประหยัดถ้อยคำจนน่าหมั่นไส้ เพียงยัดกระดาษชิ้นเล็กๆชิ้นหนึ่งใส่มือเขาแล้วเดินจากไป

เขาไม่ใช่บริการรับฝากซื้อนะ!

ต่อให้ร้องอุทธรณ์มากเพียงใด สวรรค์ก็คงไม่เห็นใจเขาอยู่ดี

หลายเดือนต่อมา เขากลับมาถึงแผ่นดินบ้านเกิด แน่นอนว่าพร้อมของที่จางฉี่ซานฝาก ‘ซื้อ’

“ขอบใจเจ้ามาก”

“คิดเหรอว่าหมอนั่นจะยอม?” เถ้าแก่เก้าถามด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก

คนปากหนักก็ยังเป็นคนปากหนักอยู่วันยันค่ำ ไม่ยอมตอบอะไรทั้งสิ้น เมื่อรับของพร้อมจ่ายเงินเสร็จเขาก็รีบขึ้นรถทหารตรงไปยังที่แห่งหนึ่ง เปิดประตูหน้าเข้าไปก็ได้ยินเสียงเห่าทักทายอย่างร่าเริงต้อนรับดังเกรียวกราว

บ้านของเถ้าแก่ห้านั่นเอง

“อ้าว! ท่านนี่ก็ว่างงานเหลือเกิน มาที่บ้านข้าบ่อยจังนะ” เจ้าของบ้านตามเสียงเห่านั้นมายังโถงกว้างด้านหน้า เห็นหน้าเขาก็สั่นหัวระอา จากนั้นก็เชิญเขาไปยังห้องรับแขก ยกชาชั้นธรรมดามาให้เหมือนทุกครั้ง

สาเหตุที่ชายหนุ่มผู้ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าบ้านสกุลห้าแห่งเก้าสกุลมีเงินซื้อใบชาชั้นรองๆค่อนข้างเลวก็มีอยู่ไม่กี่ข้อ

“บัญชีติดตัวแดงอีกหรือ?”

คำถามนั้นยิ่งกว่าดาบแทงกลางอก อู๋เหล่าโก่วแยกเขี้ยวใส่นายพลจาง รินชาใส่ถ้วยของอีกฝ่ายลวกๆแล้วกระแทกลงจนชากระฉอกแทบหมดถ้วย กระนั้นจางฉี่ซานก็ยังยกขึ้นจิบจนหมด ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...เหมือนทุกครั้ง

“ถ้าท่านคิดจะมาแค่จิบชาก็เชิญที่บ้านท่านเถิด ไม่จำเป็นต้องถ่อมาถึงบ้านข้าเลย”

น้ำคำเต็มไปด้วยความประชดประชัน นายทหารหนุ่มส่ายหน้ากับนิสัยงอนเป็นเด็กๆของอีกฝ่าย จากนั้นจึงหยิบห่อ ‘ของ’ ที่เขาฝากเหล่าจิ่วซื้อมาจากญี่ปุ่นยื่นให้

อู๋เหล่าโก่วเองก็ยังเป็นอู๋เหล่าโก่ว เจออะไรที่ไม่คุ้นเคยก็ลดความระมัดระวังลงส่วนหนึ่ง ทว่าก็ยังไม่กล้ายื่นมือเข้าไปรับ

“นั่นอะไร?”

“ข้าฝากเซี่ยจิ่วเย๋ซื้อมาจากญี่ปุ่น”

เมื่อได้ยินว่าเป็นของจากต่างแดน เถ้าแก่หมาห้าก็ยิ่งเพิ่มความสนใจ หากอีกฝ่ายมีหูมีหางจางฉี่ซานคงคิดว่าตัวเองเห็นหางส่ายพั่บๆอยู่แน่นอน

“ให้ข้าหรือ?” อู่เหล่าโก่วถามด้วยดวงตาเป็นประกาย บัญชีติดตัวแดงมาหลายเดือนแล้ว มีของฟรีมาถึงตรงหน้ามีหรือจะไม่คว้าเอาไว้

ไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มบางแฝงความนัยอะไรบางอย่างของคนตรงหน้าแม้แต่น้อย

“ท่านจางฉี่ซาน!!!!!!!!!!!! ท่านเอาอะไรมาให้ข้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

เสียงตะโกนลั่นที่ดังมาจากหลังฉากสำหรับผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียกเสียงหัวเราะแผ่วเบาจากคนเจ้าแผนการเป็นอย่างดี

เถ้าแก่ห้าอยู่ในชุดยูคาตะสีเหลืองอ่อนลายดอกท้อ ที่สำคัญมันไม่ได้อยู่ลวดลาย หากเป็นความยาวที่สั้นไม่ถึงเข่า!

และความสั้นนั้นเองเผยให้เห็นเรียวขาขาวผ่องราวกับขาของอิสตรี อีกทั้งยังไม่ได้มีขนหน้าแข้งหน้าอุบาถว์แบบชายฉกรรจ์อย่างที่ควรเป็น

เขามัวแต่ดึงชายชุดที่ไม่รู้จะสั้นไปไหนลงปิดเข่า ไม่ได้รับรู้ถึงร่างสูงที่ปราดเข้ามาประชิดตัวซักนิด รู้ตัวอีกทีก็เมื่อมือหนารวบเอวสอบเข้าไปชิดใกล้ มิหนำซ้ำยังเลื่อนต่ำลงมาถึงต้นขาให้ขนลุกเล่นๆอีก

“ชุดนี้ล่ะดีแล้ว ‘ถอด’ ง่ายดี”

จบเท๊ออออออออออออออออออออออออออออออ!!!!!

เอาจริงๆนะ...นี่เป็นประสบการณ์แต่งฟิควายครั้งแรกในชีวิต สงสัยถูกกิเลนมอมกาวแน่ๆเลยค่ะT///T