[OS] ริมฝีปาก (allเสีย)

[mama moosap]

ก่อนอื่น...
หากมีคู่ไหนที่แปลกประหลาด...ทางนี้ต้องขอโทษด้วยนะคะ...
มันเป็น...ความคิดที่โผล่มาชั่ววูบ....จริงๆนะ...

ริมฝีปาก

allเสีย

เรท ไม่มี

อารอง

         เมื่อก่อนในตอนที่ผมยังเป็นเด็ก เมื่อหน้าหนาวมาถึงปัญหาที่มักจะได้เจอบ่อยๆคือปากแตก
ในช่วงที่ผมเป็นเด็กอาการปากแตกนั้นทำให้ผมเจ็บจนเผลอน้ำตาไหลออกมาบ่อยๆนอกจากเจ็บแล้ว อาการปากแตกมันยังทำให้อ้าปากพูดไม่สะดวกแถมยังไม่สามารถทานอาหารบางอย่างที่มีรสจัดได้
          แต่ผมกลับชอบช่วงเวลาที่ตัวเองปากแตกที่สุด
เพราะเมื่อไหร่ที่หน้าหนาวมาถึงและริมฝีปากของผมเริ่มแห้งแตก อารองจะชอบอุ้มผมมานั่งตักก่อนจะนำวาสลีนทาปากมาทาให้

ช่วงเวลานั้นจะเป็นช่วงที่อารองใจดีที่สุด เพราะขณะที่ค่อยๆทาวาสลีนที่ปากของผมอารองจะค่อยๆนวดปากให้และชวนคุยถึงเรื่องราวมากมายที่ผมสนใจ
ไม่ว่าผมอยากรู้อะไรอาก็จะเล่า (ทั้งๆที่ผมคิดว่ามันคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดแต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอาสามและเตี่ยจะต้องคอยแอบมองมาทางผมด้วยสายตาเป็นห่วง ก่อนจะมองอารองด้วยสายตาระแวงก็ไม่ทราบ)
หลังจากทาวาสลีนเสร็จอาจะชอบเอ่ยเตือนอยู่เสมอๆว่า แกอย่าให้ใครมาทำแบบนี้ให้ง่ายๆเด็ดขาด

เมื่อก่อนผมยังเด็กเลยไม่เข้าใจความหมายว่าทำไม…

แต่จนถึงตอนนี้ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไม…

แค่ทาวาสลีนมันเป็นเรื่องร้ายแรงขนาดนั้นเชียวหรือ?

จางฉี่หลิง

          จางฉี่หลิงมองคนพูดมากที่จนถึงตอนนี้ยังไม่ยอมหยุดพูดอะไรก็ตามที่คิดเอาไว้ออกมามากมายด้วยสายตาเอ็นดูเล็กน้อยที่อีกฝ่ายไม่มีทางสังเกตเห็น
ริมฝีปากเล็กๆที่สูบบุหรี่ค่อนข้างบ่อยนั้นพ่นคำพูดและคำถามออกมาไม่หยุด ก่อนจะเบ้ปากน้อยๆเมื่อเห็นว่าตัวเขาไม่มีปฏิกิริยาใดๆหรือคิดจะตอบคำถามของอีกฝ่าย

“เสี่ยวเกอ ทำไมนายถึงไม่คิดจะตอบคำถามอะไรเลยนะ?” อีกฝ่ายถามเขาแต่ก็เหมือนไม่ได้ถาม กอดออกเบ้ปาก ราวกับกำลังบ่นกับตัวเองเสียมากกว่า จางฉี่หลิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเอ็นดูอีกฝ่าย
แน่นอนว่าเขารู้ดีว่าอีกฝ่ายก็อายุไม่ใช่น้อยๆแล้ว การที่จะรู้สึกว่าผู้ชายที่อายุเกือบสามสิบหน้าเอ็นดูเป็นความคิดที่แปลกประหลาด
แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าอีกฝ่ายหน้าเอ็นดูมากๆอยู่ดี…

โดยเฉพาะ…

จางฉี่หลิงเอื้อมมือเข้าไปดึงอีกคนเข้ามาใกล้จนล้มลงใส่ตัก (นายอ้วนหวังที่เห็นเหตุการณ์ถอนหายใจก่อนลุกเดินออกไปจากบริเวณนั้นอย่างเงียบๆด้วยท่าทางปลงตก)

“สะ เสี่ยวเกอ!”

โดยเฉพาะริมฝีปากเล็กๆที่กำลังพูดอยู่ตอนนี้…มันทำให้เขาอยากหาอะไรปิดปากจริงๆ จางฉี่หลิงคิดก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย

“อู๋เสีย ฉันอยากจูบนาย”

เสี่ยวฮัว

         วันนี้คุณชายเก้ามาเยี่ยมผมถึงที่ร้าน แน่นอนว่าผมต้องเตรียมการต้อนรับเขาอย่างดีหน่อย หลังจากพาเขาไปทานอาหารที่ภัตตาคารที่มักไปเป็นประจำเสร็จก็ลากเขามานั่งจิบชาอุ่นๆในร้านแทบจะทันที
        ถึงแม้อยากจะพาเขาไปเที่ยวต่อสักหน่อยเพื่อแสดงนิสัยการเป็นเจ้าบ้านที่ดีแต่ทว่าอาการที่หนาวแบบสุดโหดเช่นนี้ทำให้ผมออกไปข้างนอกนานๆไม่ลงจริงๆ
และดูเหมือนเสี่ยวฮัวเองก็ไม่ได้ว่าอะไร

แน่นอนว่าเป็นเรื่องปกติที่นานๆทีเขาจะมาหาผมที่ร้านและนั่งมองผมเงียบๆ ชวนคุยอย่างไร้สาระราวกับคนว่างงาน

“หน้าหนาวปีนี้อากาศโหดชะมัด…อ๊ะ!” ผมเบ้หน้าเล็กน้อยเมื่อรู้สึกเจ็บแปลบที่ริมฝีปาก พอเอาลิ้นไปแตะก็ได้กลิ่นสนิมพร้อมรสชาติเค็มๆเต็มปาก

“หืม นายน้อยสามปากแตกงั้นหรอ” เสี่ยวฮัวว่าก่อนจะเอื้อมมือมาจับริมฝีปากของผมพร้อมคลึงไปมา
“นายนี่นะ ทำไมไม่รู้จักดูแลตัวเองบ้าง อากาศหนาวก็หนาวแถมนายยังสูบบุหรี่ทำไมไม่หาอะไรมาปากปากเอาไว้กัน?”

ผมไม่เถียงหรืออันที่จริงเถียงไม่ได้เพราะอีกคนกำลังคลึงริมฝีปากผมอยู่ จู่ๆเสี่ยวฮัวก็หยุดมือพร้อมกับคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์

ยังไม่ทันเอ่ยถามอีกคนก็ทาบทับริมฝีปากออกมา ไวเสียจนผมไม่ทันตั้งตัวรู้แต่ว่าพออีกฝ่ายถอนริมฝีปากออกไป ปากของผมก็รู้สึกเหนียวๆมันๆแถมยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆเสียแล้ว

“นั่นกลิ่นโปรดฉันเลยนะ”

หลีชู่

         หลีชู่นั่งเหม่อมองไปยังผืนทรายอันแห้งแล้งไร้สิ่งน่าสนใจ ก่อนจะเผลอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

เด็กหนุ่มกำลังรู้สึกเบื่ออย่างมาก…มากถึงมากที่สุด

ยังดีที่ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน อากาศเลยไม่ร้อนเสียเท่าไหร่ ถึงแม้จะน่าเบื่อ หากแต่ก็พอจะควรค่าแก่การนั่งเหม่อไปเรื่อยๆอยู่พอสมควร
แต่ในขณะที่หลับตาลงเพื่อพักสายตาสักครู่สองหูก็ได้ยินเสียงตุบดังแผ่วเบาบ่งบอกว่ามีคนมานั่งข้างๆเขา เด็กหนุ่มลืมตาหันมองคนข้างกาย
แน่นอนว่าจริงๆแล้วเขาไม่จำเป็นต้องมองก็รับรู้ได้ว่าใครคือเจ้าของเสียงที่ล้มตัวลงนั่งข้างๆตน

แต่เพราะเด็กหนุ่มรู้สึกว่าอยากมอง…

คนที่มีกลิ่นบุหรี่ยี่ห้อดีติดตัวราวกับเป็นเอกลักษณ์ คนที่ให้เขาเข้าร่วมการเดินทางครั้งนี้มาด้วย…

อู๋เสีย

เขาไม่มีทางจำคนคนนี้ผิดเด็ดขาด แต่ก็นั่นแหละเขาแค่อยากมอง…ก็เท่านั้นเอง

“ถอนหายใจมากๆเดี๋ยวก็แก่เร็วหรอก” อีกฝ่ายว่าพลางเหม่อมองไปยังผืนทรายที่ไร้ซึ่งสิ่งน่าสนใจอีกคน เด็กหนุ่มไม่ตอบเพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายเองก็ไม่ได้ต้องการคำตอบ
หลีชู่ทำเพียงมองเสี้ยวหน้าข้างของอีกฝ่ายเงียบๆเท่านั้น มอง…จนอีกฝ่ายเริ่มอึดอัด

“เธอมองแบบนั้น หน้าฉันมีอะไรหรือไง?” อู๋เสียเอ่ยถาม

“เปล่า มันแค่นานๆที ที่จะเห็นคุณไม่สูบบุหรี่” เด็กหนุ่มตอบก่อนที่ความคิดบางอย่างจะแวบเข้ามาในหัวทำให้เขาเลือกทำสิ่งที่อาจเสี่ยงต่อชีวิตตัวเอง สองมือของหลีชู่เอื้อมไปรั้งหน้าของอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ “เขาว่าคนสูบบุหรี่ปากจะแห้ง…นั่นจริงรึเปล่าครับ?”

แม้จะถามไปแบบนั้นแต่เด็กหนุ่มก็ได้รับคำตอบเรียบร้อยแล้ว…

มันไม่จริงหรอก…เพราะริมฝีปากอีกฝ่ายน่ะนุ่มจะตายไป

จบ.

.
.
.
.
.
.
.
.
อย่าว่าหนู...หนูุไร้สติค่ะ!
ปล.มีคำผิดบอกได้นะคะ

[Cathareen]

แวร็ยยยยยย ///q///
ส่วนตัวพึ่งเคยอ่านอารองเสี่ยวเสียกับหลีชู่อู๋เสียเป็นครั้งแรกเลยค่ะ
/w/ ชอบจังค่ะ อารองแอบลวนลามเนียนๆนะคะะ น้องหลี เถ้าแก่อร่อยไหมคะ--

[DuongHuen]

ลามมาถึงหลีซู่แว๊วววววววววว

ประโยคเดียวเลยฮ๊าบบบบบ
.....All เสีย คือ ดี งาม.....

[yakusoku]

อร๊ายยย Allเสียคือดีงามจริงๆ ฟินทุกคู่เลยค่าาา//ปิดหน้าเขินแทนนายน้อย

[Dreamy]

ฟดยง้เปฟงฟ้ฌฐฦซ เหยดดดดดดดดดด
สติไปละค่ะ แงงงงงงงงงงงงง
Allเสียดีงามมมม ฮรืออออ ชอบทุกอันเลยค่ะ ฮรือออออ ไม่ไหวละเป็นด้วงหลายใจแงงงงงง #มีหกขาแจวเรือเป็นสิบ(...)

[Rozenkreuz]

เป็นวิธีแบ่งปันลิปที่ดีย์ //ตาย
ง๊ากกกกกกกกก