#ซาไห่ Part 1 Chapter 12 เรื่องราวของอู๋เสีย (4)

[anurakbeer]

Chapter 12
เรื่องราวของอู๋เสีย (4)

กลับถึงบ้าน อู๋เสียทบทวนเรื่องราวทั้งหมดหนึ่งรอบ รู้สึกผิดปกติอย่างยิ่ง

เขาคิดถึงข้อมูลที่เคยค้นเอาไว้ตอนเดินทางสู่ปาตันจี๋หลิน ในข้อมูลเหล่านั้น มีเพียงนิตยสารเกี่ยวกับการถ่ายภาพของประเทศฝรั่งเศสเล่มเดียว ที่เคยตีพิมพ์รูปถ่ายที่กู่ถงจิงหนึ่งรูป ในปี 1998 มันเป็นพื้นที่ราบต่ำของทะเลทราย ที่มีแนวภูเขาหินสูงๆ ต่ำๆ ดูไม่ออกว่ามีความน่าสะพรึงกลัวอะไร แต่ว่า ในข้อความใต้ภาพกล่าวว่า กู่ถงจิงให้ความรู้สึกที่แปลกประหลาดเป็นพิเศษ ในภาษาฝรั่งเศสมีศัพท์คำหนึ่งที่บรรยายความรู้สึกนั้นได้เข้าถึงมาก แต่เมื่อแปลเป็นภาษาจีน ยากจะหาศัพท์ที่เทียบเคียงได้ ความหมายคร่าวๆ ก็คือ อยู่ที่สถานที่แห่งนั้น ความนึกคิดของคุณจะสัมผัสถึงสิ่งที่ในยามปกติไม่สัมผัส ที่น่าสะพรึงยิ่งคือ ช่างภาพที่ถ่ายรูปถ่ายใบนี้ ฆ่าตัวตายในสามปีต่อมา แน่นอน สำหรับในวงการแล้ว ช่างภาพฆ่าตัวตายเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกวีฆ่าตัวตาย ไม่มีใครจะนำเรื่องนี้มาผูกโยงกันกับตำนานของกู่ถงจิง

ประสบการณ์ชีวิตสามสิบปีของอู๋เสียบอกเขาว่า โดยทั่วไปแล้วเรื่องแบบนี้เป็นการเล่นตลกร้าย ดังนั้นเขาเชื่อแน่ว่ามันเป็นเรื่องเท็จ แต่เขาดูสีหน้าของหลานถิง ก็ไม่รู้สึกเหมือนกำลังหยอกเล่น ความเป็นไปได้สูงสุดคือ เธอมีความผิดปกติทางประสาท

เรื่องเช่นนี้เขาไม่ได้เพิ่งเจอเป็นครั้งแรก อู๋เสียมีเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นเช่นนี้ เขาเป็นนักเขียนนิยายแนว “ปฏิวัติวัฒนธรรม” ภายหลังเป็นโรคซึมเศร้า การเขียนนิยายเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดธาตุไฟแตกได้ง่าย

อู๋เสียอยากจะโทร.เล่าเรื่องนี้ให้เจ้าของสำนักพิมพ์ทราบ เพราะถึงอย่างไร ผู้ได้ผลประโยชน์คือเขา แต่เมื่อคิดอีกที เขารับปากหลานถิงแล้วว่าจะไม่เล่าเรื่องนี้กับใคร จึงวางโทรศัพท์ลง แต่นึกซ้ายนึกขวา ก็ยังวางใจไม่ลง

เรื่องเรื่องนี้ เขาต้องทำให้คนรอบตัวของเธอสังเกตเห็น คนคนนี้ควรมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเธอ สามารถเอาใจใส่เธอได้ อีกทั้งเมื่อรู้เรื่องก็ไม่ทำให้หลานถิงรู้สึกลำบากใจ แต่ว่า เขาไม่ได้สนิทกับหลานถิง ควรจะเลือกใครดีล่ะ

อู๋เสียนึกถึงเตาเตา

ในฐานะของนางเอกในเรื่องลึกลับของหลานถิง เธอยังเป็นทั้งเพื่อนสนิท และเพื่อนร่วมทริปในคราวนั้น เหมาะสมที่สุด

เหตุที่อู๋เสียจำเธอจากรูปถ่ายได้ เป็นเพราะเธอคือนักวาดภาพประกอบที่มีชื่อเสียง ดังนั้นคิดจะหาตัวเธอจึงไม่ยาก และแล้ว อู๋เสียก็ไปขอเบอร์โทรศัพท์ของเตาเตาจากเพื่อนของเขา

แต่เมื่อเขาเอ่ยถามชื่อนี้กับเพื่อน เพื่อนของเขากลับตอบกลับด้วยความเงียบ

“นายจะหาเธอทำไม” เพื่อนถามเขาอย่างลังเล “เบอร์โทร.ของเธอ ฉันเพิ่งลบทิ้งตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว”

อู๋เสียจึงจำต้องเล่าต้นสายปลายเหตุอย่างคร่าวๆ หนึ่งรอบ เพื่อนของเขาก็ถอนหายใจ “เหล่ากวน นายไม่รู้จริงหรือไม่รู้ปลอมเนี่ย เรื่องอย่างนี้อย่าเอามาล้อเล่นจะดีกว่านะ”

“ทำไมรึ” อู๋เสียพลันรู้สึกถึงความไม่ถูกต้อง

“เธอฆ่าตัวตายไปแล้ว เมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อน”

“ฆ่าตัวตาย?”

“ฆ่าตัวตาย ที่อพาร์ทเมนต์ของตัวเอง ฉันนึกว่าปกตินายจะดูข่าวบ้าง”

อู๋เสียเงียบงัน ฟังเสียงอีกฝ่ายไม่เหมือนกำลังล้อเล่น เขาตระหนักได้ว่าเป็นเรื่องจริง




“บนโลกมีคนที่ต่างกันมากมาย พวกเขาจะมีปฏิกิริยาต่อวัตถุเรื่องราวที่ไม่เหมือนกัน เขาไม่รู้ว่าคนอื่นๆ สามารถยอมรับเรื่องราวเช่นนี้ได้หรือไม่ แต่ตัวเขาเองยอมรับไม่ได้เด็ดขาด ในเมื่อเรื่องนี้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ เขาก็ไม่สามารถทำเป็นเหมือนมันไม่มีตัวตน” อู๋เสียกล่าวกับหลีชู่ “ดังนั้น ฉันเข้าเน็ตค้นดูข่าวของเตาเตา เธอฆ่าตัวตายในอพาร์ทเมนต์ตัวเองจริงๆ เป็นข่าวโด่งดังไปทั่ว ภาพห้องที่เธอฆ่าตัวตในข่าว บนผนังติดรูปถ่ายเอาไว้เต็ม สิ่งพวกนั้นเรียกความสนใจจากฉัน ฉันก็ค้นคว้าเรื่องราวเกี่ยวกับกู่ถงจิงบางส่วน แต่ไม่มีข้อมูลที่ใกล้เคียงกับเรื่องนี้เลย ส่วนเรื่องกล้องถ่ายรูปถ่ายคนไม่ติด ก็มีแค่เรื่องเดียว แต่นั่นเป็นเพราะกล้องเสีย”

“แล้วหลานถิงล่ะ เป็นยังไงบ้าง” หลีชู่อินไปกับเรื่อง

อู๋เสียถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “เดิมทีฉันอยากจะนัดคุยกับเธออีกครั้ง ปรากฏว่าเธอจองตั๋วเครื่องบินตั้งแต่คืนนั้น เช้าวันรุ่งขึ้นก็จากไปแล้ว ต่อมาได้ข่าวว่าเธอไปอยู่ที่เขตมองโกลในสองอาทิตย์ เมื่อกลับมาก็ฆ่าตัวตายเช่นกัน”

หลีชู่กลืนน้ำลายอึกหนึ่ง “นี่มันลี้ลับเกินไปหน่อยแล้ว หรือว่าเธอกลับจากที่นั่นแล้วก็ถ่ายรูปไม่ติด จากนั้นก็ฆ่าตัวตายเหมือนเตาเตา?” เขามองอู๋เสีย พบว่าเขามีสีหน้าเคร่งเครียด สีหน้าเช่นนั้น ไม่เหมือนกับการแสดง เขากำลังรู้สึกผิดเพราะการฆ่าตัวตายของหลานถิงอย่างนั้นหรือ

“ถ้าเป็นเพราะสาเหตุนั้น คนที่จิตใจเด็ดเดี่ยวจนกล้าเข้าทะเลทรายเพื่อค้นหาความจริงอย่างหลานถิง ไม่มีทางฆ่าตัวตายได้ง่ายๆ ดังนั้น ฉันสันนิษฐานว่าเธออาจเจอสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้น เดิมทีฉันอยากจะพกกล้องไปพิสูจน์ดูสักหน่อย แต่ไม่ได้เห็นศพของเธอในงานศพ จึงไม่อาจรู้ได้ว่าเธอจะเป็นเหมือนอย่างเตาเตาหรือเปล่า แต่ก่อนตายเธอสั่งเสียไว้ในจดหมายลาตาย ฝากรูปถ่ายจำนวนมากมาให้ฉัน เป็นรูปถ่ายที่ถ่ายที่กู่ถงจิง ในกองรูปถ่ายพวกนั้น มีสิ่งประหลาดอยู่สิ่งหนึ่ง”

อู๋เสียดึงรูปถ่ายออกมาหนึ่งใบ ยื่นให้หลีชู่

หลีชู่ก้มหน้าลงดู ความเจ็บที่หลังของเขา แทบไม่รู้สึกแล้ว เขาเห็นก้องหินยักษ์โดดๆ หนึ่งก้อนกลางทะเลทราย

“นี่คือหินก้อนหนึ่ง” เขานึกถึงเรื่องเล่าของอู๋เสีย หลานถิงเล่าว่าเตาเตาเคยปีนขึ้นไปบนโขดหินก้อนหนึ่งที่กู่ถงจิง

“เธอคิดเหมือนกับฉัน นี่น่าจะเป็นหินก้อนที่หลานถิงพูดถึง เธอจะต้องย้อนกลับไปเพื่อตามหามัน” อู๋เสียถอนหายใจ “ฉันควรไปกับเธอ ถ้าฉันไปด้วย ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอปีนขึ้นไปบนหินก้อนนั้นอย่างเด็ดขาด”

“เพราะอะไร คุณรู้หรือว่านี่เป็นหินอะไร”

“นี่ไม่ใช่ก้อนหิน” อู๋เสียกล่าว “มันเป็นซากส่วนหนึ่งที่อยู่เหนือพื้นดิน ของสุสานขนาดใหญ่ในยุคโบราณ มิหนำซ้ำ มันน่าจะไม่ใช่สุสานธรรมดา แต่เป็นสุสานประเภทนี้ ที่มีอยู่เพียงหนึ่งเดียวบนโลก”

อู๋เสียทำท่าจะพูดแต่ไม่พูด เห็นได้ว่าเขาไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้กระจ่าง แต่หลีชู่ไม่กล้าถามต่อ ไอ้สุสานประเภทนี้คือสุสานประเภทไหน เขาเห็นอู๋เสียพลันเริ่มเก็บโต๊ะ พร้อมกับถามเขา “อยากรู้ให้ละเอียดกว่านี้หรือเปล่า”

หลีชู่พยักหน้า อู๋เสียกล่าว “ฉันสนใจเรื่องสุสานแห่งนี้มาก ดังนั้น ฉันจึงศึกษาค้นคว้าประวัติศาสตร์ของสถานที่นั้นบางส่วน ปรากฏว่า ค้นพบความบังเอิญที่แปลกประหลาดมาก เธอดูนี่”



Talk:
ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากขอแสดงความเสียใจให้กับการจากไปของอีกหนึ่งตัวละครหญิงของหนานไพ่ฯ
อาเมน

[DuongHuen]

อาเมน..

[Erh]

ถถถถถถ ตัวละครหญิงนี่ชีวิตไม่เคยยืนยาวเลยจริงๆ ซิ่วซิ่วนี่นับว่าเป็นปรากฏการณ์สินะรอดนานขนาดนี้ ฮ่าๆๆ
แต่ตอนนี้คือจบได้มาก รอตอนต่อไปแบบใจจดใจจ่อ ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลให้อ่านค๊า

[yakusoku]

ขออาเมนเช่นกันคะ 2สาวขอให้ไปสู่สุขคติ

[Yuwadee Wana]

อ่าาา ตัวละครหญิงมีไว้เพื่อให้เกิดเรื่องราวลี้ลับเท่านั้นสินะ
คุณหมอจะอยู่ได้นานเท่าไรเนี่ย
อาเมน

[riprim]

อะรั๊ยยยยย เพิ่งออกมา นึกว่าจะอยู่กันยาวๆซะอีก Orz
อาเมน ต้องอ่านซ้ำอยู่สองรอบ นึกว่าตาฝาดอ่านชื่อผิด ห้าเหอๆ

[Xiamouren]

กรี๊ดดด //ตามอ่านมาจนถึงตอนนี้แล้วก็ดีดดิ้นเหมือนโดนสาดน้ำร้อนในตอนท้าย

เรื่องเตาเตาพอจะเข้าใจอยู่ค่ะ ก็กะไว้แล้วว่าเรื่องราวแนวนี้น่าจะจบด้วยความตาย เรื่องนี้ซะอย่าง มันต้องเกี่ยวกับสุสานอยู่แล้ว

แต่ไม่นึกว่าท่านประมุขจะเชือดดาบเดียว พรากตัวละครหญิงไปจากเรื่องมากกว่า 1 ... //ไว้อาลัยสาวๆ //โดนท่านประมุขเหยียบแบน ขำๆ นะคะ ถถถถถ

สุสานแห่งใหม่กำลังจะถูกเปิดตัว! โหยยยย ดูประโยคสุดท้ายนั่นสิคะ ค้าง ค้างมากๆ !!! //น้ำตาไหล

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ ขอบคุณคุณเบียร์สำหรับตอนแปลมากค่าาา T/|\T

[mikanchan]

ตัวละครหญิงอยู่ไม่ยืนจริงๆเรื่องนี้ ฮอววววว รอตอนต่อไปค่ะ

[annminki]

ลาก่อนนนนนนนนนนน

เธอไม่น่าเกิดเป็นผู้หญิง......


โดยเฉพาะในเรื่องที่หนานไพ่เป็นคนแต่ง......อาเมน

[Malangporyim]

อุ... แบบนี้แสดงว่าตัวละครที่เล่าเรื่องกวนเกินในบทนำ ก็เปลี่ยนไปไม่ใช่หลานถิงแล้วสินะ

สับขาหลอกกันยังงี้เลย หูยยย ทีแรกนึกว่าในบทนำจะเนื้อเรื่องเหมือนกันเป็นคนเดิม แค่สลับมุมมอง

ขำนายน้อย เอาความอยากรู้มาล่อเหรอ นายคิดว่าหลีชู่จะเหมือนตัวเองรึยังไงกันฮึ! 5555

ขอบคุณสำหรับแปลค่า♥

[hnee]

จากไปไวเหมือนโกหกสำหรับตัวละครหญิงของเรื่องนี้ เหมือนดั่งเป็นเรื่องปกติที่ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้วก็ไม่ปาน ที่แท้ก้อนหินนั่นคือสุสานโบราญอันยิ่งใหญ่หรือนี่ ขอตามหลี่ซู่ฟังอาเสียเลคเชอร์ต่อดีกว่า

[scuroluce]

อาเมน...

ทำมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ท่านประมุขเป็นอะไรกับผู้หญิง ไม่เคยให้นางมีชีวิตอยู่ดีๆ เลยยยยยย

[Amzinas]

อา....ไอเราก็นึกว่าเธอจะมาเดินทางไปด้วยอะไรแบบนี้ โผล่มาตอนสองตอน บทนำอย่างดี ไปแหล่ววววว =w=''

[sagacity191]

ฆ่าตัวตายไปแล้ว
นายน้อยคงเสียใจน่าดู

ขอบคุณค่ะ

[nightsza]

ตัวละครหญิงยิ่งมีน้อยๆอยู่นะท่านประมุข

[prince501]

เรื่องนี้ผู้หญิงไม่สำคัญแค่ตัวประกอบผ่านมาและผ่านไปสินะ 555
มีสุสานอยู่ในทะเลทรายดั๊วะ ของใครกันหนอ อยู่กลางทะเลทรายไม่ร้อนเหรอค่ะ 555

[Rozenkreuz]

กระผมขอแสดงความเสียใจต่อตัวละครหญิงทุกท่านในเต้ามู่ อาเมน //ร่วมไว้อาลัยพร้อมกัน
อ่านตอนแรกๆก็ตื่นเต้น มีตัวละครหญิงเยอะซะด้วยเว้ยภาคนี้... แต่กลายร่างเป็นคนตายกันซะแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
*หัวเราะเริงร่า* ผมล่ะอยากกอดท่านประมุขแรงๆ

[meanato]

ผู้หญิงในเต้ามู่ที่ท่านประมุขมอบบทให้...มีอายุสั้นเสมอ อาเมน

[Nlm1122]

อาหนิงก็โดนเมิน เข้าฉากทีไรก็มีแต่เจ็บตัว ซิ่วซิ่วก็โผล่มาแป๊บเดียวแล้วก็หาย (นางอยู่รอดปลอดภัยที่สุดแล้ว ชะนีนางอื่นตายหมด) สองสาวนี่ก็ฆ่าตัวตายอีก เหมือนนพซซ.รังแกตัวละครหญิงยังไงไม่รุ 555

[arshura09]

ตัวละครหญิงของหนานไพ่ชานซู
ใจแกร่งกันทั้งนั้น แถมสวยกันทั้งนั้นด้วย
ราวกับเป็นผู้เปิดม่านชะตากรรมให้นายน้อย
แล้วก็ลางเลือนหายไป

สุสานโบราณแห่งใหม่
ที่ไม่ว่าใครเหยียบย่างเข้าไปก็จะประสบเคราะห์กรรมเดียวกัน
งานนี้ อู๋เสียจะพาหลีชู่ ไปพบอะไร
ต้องติดตาม