[Fic] My Snowflake -บทส่งท้าย-

[schneewittchen]

ขออนุญาตเปลี่ยนหัวข้อนะคะ เขียนไปเขียนมาแล้วมันยาวจริงๆ

ตอนนี้แอบมาม่าเจ้าค่ะ (แต่รู้สึกตอนที่แล้วก็พูดแบบนี้นะ555555+)






แล้วเขาก็ปล่อยมือจากคนสุดท้าย...


เก้าสกุลที่รุ่งเรืองด้วยมือเขา อีกไม่นานจะถูกลบล้างทำลายสิ้นด้วยมือคู่เดียวกัน


อู๋เหล่าโก่วขึ้นฝั่งไปแล้ว บนแม่น้ำที่จับตัวเป็นแผ่นหนามีเพียงเขาที่ยืนอยู่ตามลำพัง


มือหนาสอดเข้าไปในอกเสื้อ หยิบเอาจดหมายฉบับหนึ่งคลี่ออก บนแผ่นกระดาษขาวเต็มไปด้วยลายมือเป็นระเบียบที่คุ้นตา


ลายมือของเสี่ยวจิง...


เนื้อความอธิบายทุกอย่างตั้งแต่ต้น สารภาพในสิ่งที่ปิดบังเขามาตลอด และเขียนขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า นั่นทำให้เขาส่ายหน้าช้าๆ...เด็กโง่ เรื่องพรรค์นั้นเตี่ยรู้อยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องขอโทษเลย


‘ข้าเป็นคนไร้อดีต ไร้อนาคต...ท่านพ่อ สิ่งที่ข้ามีเพียงอย่างเดียวคือปัจจุบัน ต่อให้จะเลวร้ายหรือเป็นเพียงภาพลวงตาเพียงใดข้าก็พร้อมจะยอมรับ ครั้งนี้เกรงว่าข้าคงไม่อาจแต่งงาน มีหลานให้ท่านอุ้มและดูแลท่านในบั้นปลายได้ ผลัดนี้เดิมควรจะเป็นของจางฉี่หลิง ตัวเขาเองก็เช่นข้า...ไม่มีสิ่งใดเลย ข้าอยากให้เขาได้ค้นหาสิ่งที่จะเชื่อมโยงเขากับโลกใบนี้เอาไว้ก่อนจะมาผลัดกับข้า ที่ข้าตัดสินใจเช่นนี้เพราะข้ามีสิ่งที่เชื่อมโยงเอาไว้กับโลกแล้ว...’


ประโยคสุดท้ายเส้นอักษรสั่นริกน้อยๆ พร้อมแต่งแต้มด้วยรอยหยดน้ำนับไม่ถ้วน


‘นั่นก็คือท่าน...’


เด็กโง่เอย...


‘ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง...สำหรับสิ่งที่ท่านมอบให้ หากเป็นไปได้...ต่อให้ปลายทางจะเป็นนรก...ข้าก็อยากติดตามท่านไป และข้าจะไม่เสียใจเลยที่เลือกจับมือท่านไว้ในวันนั้น’


จางฉี่ซานเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ปล่อยให้หยาดน้ำตาไหลรินผ่านแก้มอย่างเงียบงัน









เบื้องหน้าป้ายหลุมศพแห่งหนึ่งในสุสานของคนสกุลจาง มีใครคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น


ดวงตาสีเขียวประหลาดทอดมองยังชื่อซึ่งสลักบนแผ่นหิน มือบางที่กำช่อดอกไม้แน่นสั่นระริกน้อยๆ ก่อนจะวางลง


‘จางฉี่ซาน วีรบุรุษแห่งฉางซา’


ถ้อยคำช่างเรียบง่าย แต่เป็นที่กล่าวขานอยู่เกือบศตวรรษในฉางซา กระทั่งปัจจุบันแม้จะผ่านมานานมากแล้ว คนเฒ่าคนแก่ที่อยู่ร่วมสมัยก็ยังเล่าวีรกรรมของผู้คนในอดีตให้ลูกหลานฟังอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย

“เสี่ยวจิงเรียนจบปริญญาเอกแล้วนะคะ...ท่านพ่อ” เสียงหวานกล่าวเบาๆ แม้จะรู้ดีว่าคนในหลุมคงไม่อาจได้ยินอีกแล้ว หากโลกหลังความตายมีจริงเธอก็หวังว่าวิญญาณของเขาจะรับรู้

“น่าขันมั้ยคะ อู๋เสีย...หลานชายของคนที่ท่านตั้งใจจะกันออกจากเรื่องพวกนี้ให้มากที่สุดกลับกระโจนเข้าสู่วังวนนี้ด้วยตัวเอง จางฉี่หลิงที่ท่านพบเมื่อหลายสิบปีก่อนก็ยังหน้าตายเหมือนเดิม แต่เขาเปลี่ยนไปแล้วตอนนี้...”


หญิงสาวเงียบไปพักหนึ่งก่อนสูดหายใจลึกๆ


“อย่างที่เสี่ยวจิงทิ้งไว้ในจดหมาย...เราสองคนเหมือนกัน ตรงที่เป็นคนไร้อดีตไร้อนาคต สิ่งเดียวที่พวกเรามีคือปัจจุบัน เสี่ยวจิงพบสิ่งที่เหนี่ยวรั้งตัวเองแล้ว...นั่นก็คือท่านพ่อ ส่วนเขา...คงจะเป็นไอ้หนูเสี่ยวเสียคนนั้น อยากให้ท่านมาเห็นพวกเราในตอนนี้จริงๆ ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว...เราไม่ได้เดินก้มหน้าตามชะตากรรม แต่พวกเราดิ้นรนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ดีที่สุด”

“ข้าจะไม่พูดคำว่าลาก่อน เพราะสักวันข้าจะต้องไปพบท่าน...”

.

.

.

.

“แล้วพบกันค่ะ...ท่านพ่อ”


ดอกไม้สีขาวขยับไหวน้อยๆยามต้องลม


สายลมแห่งฤดูหนาวพัดเอาความหนาวเหน็บมาอีกครา...




-------------------------------------------------------------------------------

ยัง! ยังไม่หมด!!! เหลืออีกบทนะ

[MinMin]

แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ขอร้องไห้สาดน้ำตาก่อน มันดราม่า มันมาม่า มันกรีดหัวใจ มันแงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

อีกบทหนึ่งที่เหลืออยู่ตรงไหนเหรอคะ. หาไม่เจอ. โฮวววววววววววววววววววววววววววว

ปู่จางงงงงงงงงง เสี่ยวจิงงงงงงงงงงง งืออออออออออออออ

เป็นฟิคที่ดีวามมากๆค่ะ แบบว่าอ่านรวดเดียวจบแล้วทรมานใจมากโดยเฉพาะตอนที่เอื้อมมือไปไม่ถึง โฮววววววววววววววว ทำร้ายกันเหลือเกิน ทำไมชะตาต้องกลั่นแกล้งขนาดนี้ ตอนสุดท้ายนี่อยากสิ่งเข้าไปกอดปู่จาง แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆค่ะ กระซิกๆ

[schneewittchen]

แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ขอร้องไห้สาดน้ำตาก่อน มันดราม่า มันมาม่า มันกรีดหัวใจ มันแงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

อีกบทหนึ่งที่เหลืออยู่ตรงไหนเหรอคะ. หาไม่เจอ. โฮวววววววววววววววววววววววววววว

ปู่จางงงงงงงงงง เสี่ยวจิงงงงงงงงงงง งืออออออออออออออ

เป็นฟิคที่ดีวามมากๆค่ะ แบบว่าอ่านรวดเดียวจบแล้วทรมานใจมากโดยเฉพาะตอนที่เอื้อมมือไปไม่ถึง โฮววววววววววววววว ทำร้ายกันเหลือเกิน ทำไมชะตาต้องกลั่นแกล้งขนาดนี้ ตอนสุดท้ายนี่อยากสิ่งเข้าไปกอดปู่จาง แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆค่ะ กระซิกๆ

เงิบ...........ว่าแล้ว ลืมลงบทสุดท้ายของสุดท้ายจริงๆด้วย
เดี๋ยวชเนย์มาลงให้นะคะ!