[OS] รักไม่ต้องการเวลา (เสียผิงสลับนิสัย) #dmbjdaily 99daysleft

[netsunokaze]

#dmbjdaily : สลับนิสัย
อู๋เสียสลับนิสัยกับเสี่ยวเกอค่ะ



"รักไม่ต้องการเวลา"

เสียผิง




"เสี่ยวเกอ ฉันรักนาย"

นับเป็นคำพูดคำแรกหลังจากที่อู๋เสียไปรับเขาออกจากประตูสำริดที่พูดกับเขาอย่างจริงจัง จางฉี่หลิงผงะถอยไปเล็กน้อยอย่างไม่ตั้งใจ สีหน้าปกติ แววตาปกติ เมื่อจางฉี่หลิงมั่นใจว่าอู๋เสียไม่ถูกผีเข้าก็อดจะถามออกไปไม่ได้

"อะไรของนาย กินยาผิดมาหรือไงอู๋เสีย พูดกันคำแรกทั้งที นี่ไม่ใช่เอพริลฟูลเดย์นะ"

"ไม่ได้ล้อเล่น"

อู๋เสียเดินตรงไปข้างหน้าจนเขาต้องถอยหลัง

"จะบ้าหรือไง"

"..."

"... พอเถอะ นายจะรักฉันได้ยังไง! แม้แต่ชื่อจริงฉัน ตัวตนฉัน นายยังไม่รู้จักเลยอู๋เสีย อีกอย่างนายรู้จักฉันนานแค่ไหนกันเชียว"

น้ำเสียงของคนที่ใช้ทั้งชีวิตเพียงเพื่อช่วยเหลือคนที่ตัวเองยึดถือเป็นสิ่งเชื่อมโยงโลกใบนี้ติดจะสะบัดงอน ใบหน้าคมเข้มเบือนหนีไปทางอื่น

"...ฉันไม่รู้"

"ห่าอะไรนายก็ไม่รู้ทั้งนั้นแหละ!"

"เวลาอยู่กับนายฉันมีความสุข"

จางฉี่หลิงที่กำลังจะตะโกนด่าต่อไปอย่างเหลืออดเมื่อเจอคำพูดจริงจังจากเถ้าแก่อู๋ก็ได้แค่นิ่งเงียบไป ริมฝีปากเม้มน้อยๆอย่างชั่งใจ

"ไม่จำเป็นต้องรู้จักนายทุกอย่าง ตอนนี้แค่ฉันรู้ว่านายคือจางฉี่หลิง และเป็นคนที่ฉันรักก็พอแล้ว"

ใบหน้าที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี ใบหน้าที่เมื่อไหร่ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงกลับยกยิ้มขึ้นช้าๆ แถมยังเดินตรงมาอย่างไม่ลังเลจนเขาต้องถอยหนีไปเรื่อยๆ

"ฉันรักนาย เสี่ยวเกอ"

"อยากอยู่กับนายตลอดไป"

"รักนาย"

"ร... รู้แล้วน่า! พูดตั้งหลายรอบแล้วได้ยินแล้ว"

"นาย?"

"ฉัน?"

"..."

"ฉันทำไม?" จางฉี่หลิงทำหน้างงกับรูปเหตุการณ์ ก่อนที่จะนึกออกทันทีที่ฝ่ายตรงข้ามประชิดตัว "อ่า นายช่วยถอยไปสักนิดได้มั้ย"

"รัก"

"โว้ยยย รู้แล้ว แล้วจะให้ฉันพูดอะไรหา!"

"นายรักฉันมั้ย"

ใบหน้าที่แนบมาเกือบจะติดทำเอาจางฉี่หลิงกลอกตาด้วยความหงุดหงิดไม่ได้ ทั้งที่รู้สึกเหมือนกำลังโดนแกล้งแต่กลับใจเต้นระรัวอย่างหยุดไม่ได้

"ว่าไง?"

คนเร่งก็เร่งแล้วเร่งอีก คนโดนถามก็ไม่ตอบทำเพียงแค่หลับหูหลับตาไม่รู้ไม่ชี้

"เสี่ยวเกอ..."

"เออๆ! ฉันรักนาย รักนายโว้ยยย ทำเพื่อนายขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัวอีก บ้าบออะไรกัน ถอยไปห่างๆโว้ย ถอยย......"

ไม่ให้คนโวยวายพูดจบ ใบหน้าที่อยู่กันไม่ถึงคืบก็ฉกริมฝีปากนุ่มหยุ่นลงมา ก่อนที่จะผละออกไปช้าๆ

"ขอบคุณ"

ว่าจบ คนที่พูดก็ดึงข้อมือให้เดินตามไปโดนไม่สนว่าจะถูกสะบัดทิ้งหรือขืนตัวหนีแค่ไหน ข้อมืออุ่นจับไว้อย่างมั่นคงไม่มีทางหลุดเหมือนกับด้ายที่ผูกเราไว้ด้วยกัน

นายคือสิ่งเชื่อมโยงเดียวของฉัน

รัก

...dmbj 99 days left...

แถม:
จางฉี่หลิงหัวใจอู๋เสีย : อ..ไอ้บ้าอู๋เสียแม่ง บทจะพูดก็เล่นพูดซะ! แม่งเอ๊ย ไปต่อไม่ถูกเลย!
อู๋เสียภาคจางฉี่หลิง : ... //ไม่ตอบมือเล่นซนไปทั่ว
จางฉี่หลิงหัวใจอู๋เสีย : เห้ยย แม่งจับอะไรว่ะ ปล่อย!
อู๋เสียภาคจางฉี่หลิง : รักนาย
จางฉี่หลิงหัวใจอู๋เสีย : (โอเค น็อคเอ้าท์ โดนเคโอมาก)







Talk:
กรี๊ดดดดด ว่าจะไม่แล้วนะ ฟังๆเพลงอยู่เพลงนี้เปิดขึ้นมานอนตายอย่างสงบ
มันแว้บมาก แว้บจริงๆ ;______; สลับบทกันบ้างนะเสี่ยวเกอ 555
เหลือเลขแค่สองหลักแล้ว ดีใจจังค่า!

[Malangporyim]

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

เราขำหนักมากค่ะ ชอบมากเลย นับถือ ซูฮก เขียนได้ไง แงงงงง เราคลิกอ่านด้วยความรู้สึกแบบผิงเสีย หลับตาแหย่ขาลงมาอ่านฟิคเสียผิงดูสักตั้ง...

...
...

แล้วก็ขำหนักมาก แงงงง นี่มันก็ผิงเสียพาโรดี้นี่นา! 555555 นายเมินที่นิสัยอู๋เสีย โคตรอู๋เสียเลยค่ะ อุเกะมาก ตลก แง เราชอบบบบบบบบบบ พออ่านถึง

น้ำเสียงของคนที่ใช้ทั้งชีวิตเพียงเพื่อช่วยเหลือคนที่ตัวเองยึดถือเป็นสิ่งเชื่อมโยงโลกใบนี้ติดจะสะบัดงอน ใบหน้าคมเข้มเบือนหนีไปทางอื่น

เราหยุดขำไม่ด้ายยยยยยยยยยยยยยยยย บ้าเอ๊ย โคตรไม่เข้ากะหน้า เป็นนายเมินที่นิสัยอู๋เสียแล้วมันตลกกกกก ชอบมากกกกกกกกก แงงงงง ดีงามมมมม

ฮือ แอบอยากรู้เลยว่าทนเขียนยังไงไม่ให้ขำได้คะ แงงงงงง แล้วอิริยาบถกับคุณลักษณะตัวละครส่วนที่ต้องสลับกับส่วนที่ยังติดในร่างกาย ก็ยังอยู่ครบด้วย ฮือ เขียนได้ยังไง้ ชื่นชมมากๆ เลยค่ะ เก่งมากๆ แงงงงงง

ผิงเสีย เอ้ย เสียผิง ที่ดีค่ะ ที่ดี 55555