[OS] ONLY YOU (ผิงเสีย | 15 | พานสาม)

[ballo0ns]

Title:  O N L Y     Y O U
Pairings:  จางฉี่หลิง/อู๋เสีย | จางฉี่ซาน/อู๋เหลาโก่ว | พานจื่อ/อู๋ซันเสิ่ง
Rating: NC-15

− ❈ −

You’re the light,


อู๋เสียที่สดใส ผู้เป็นดั่งความสดชื่นท่ามกลางความแห้งแล้ง




You’re the night


จางฉี่หลิงที่โดดเดี่ยว ไม่มีความหลัง ไม่มีความปรารถนา ไม่มีแม้แต่ความเชื่อมโยงใดๆ กับโลก ความทรงจำที่เลือนรางจนถึงกับต้องกังขาการมีอยู่ของตัวเอง.. กับตัวตนที่กำลังจะหายไป จะมีใครช่วยยืนยันได้ว่าเขานั้นเป็นความจริง




You’re the color of my blood




You’re cure,


อู๋เหลาโก่วที่อ่อนโยน ผู้เป็นดั่งน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจท่ามกลางโลกใต้ดินที่น่ารังเกียจ



You’re the pain


จางฉี่ซานผู้เปี่ยมด้วยบารมี ถูกห้อมล้อมและเคารพโดยผู้คนมากมาย แต่กับคนที่ถูกสาปแช่งเพราะเป็นสาเหตุให้สูญเสียชีวิตมากมาย จะมีใครสักคนที่จริงใจและอยู่เคียงข้างอย่างแท้จริงจนถึงวาระสุดท้าย  




You’re the only thing I want to touch

Never knew that it could mean so much,

So much




You’re the fear,


อู๋ซันเสิ่งตัวร้าย บุคคลที่ราวกับเป็นระเบิดอารมณ์เคลื่อนที่ได้จนเป็นที่เกรงขามของใครต่อใคร



I don’t care, because I’ve never been so high


แต่ผู้คนต่างรู้ดีว่า ‘หมาบ้า’ ที่คอยรับใช้เขาอยู่อย่าง ‘พานจื่อ’ นั้น ไม่ได้สะทกสะท้านกับชื่อเสียงแสนร้ายกาจนั่นแม้แต่น้อย หนำซ้ำยังทำตัว ‘บ้า’ สมชื่อ เพื่อที่จะอยู่คอยระวังหลังให้จ่าฝูงของมัน




Follow me, through the dark

Let me take you past our satellites

You can see the world you brought to life

To life


ชีวิตท่ามกลางโลกมืดที่ไร้แสงสว่างใดจะนำทางให้ก้าวต่อ ดวงวิญญาณของเขาคงจะดำสนิทและเยียบเย็นเช่นเดียวกับใต้สุดของมหาสมุทร
แต่แล้ววันหนึ่ง มีแสงส่องสว่างมาถึงก้นสมุทรนั้น


ท่ามกลางความมืดหม่น แสงนั้นกลับเปล่งประกายเจิดจ้า อบอุ่น ทว่าร้อนแรง


มันสว่างจนโลกที่หม่นหมองนั้นค้นพบสีสัน

มันอบอุ่นจนหัวใจที่ถูกแช่แข็งนั้นเริ่มกลับมาเต้นดังอีกครั้ง

มันร้อนแรงจนแทบจะเผาไหม้ชีวิตหนึ่งให้หายไปเพราะมันได้ ไม่ต่างอะไรกับหิ่งห้อยตัวน้อยที่กล้าล้อไฟ




Fading in, fading out

On the edge of paradise


นี่อาจเป็นรสชาติ ‘ความรัก’ ที่คนอื่นเขาว่ากัน
มันแสนสุขและทุกข์ตรม ไม่ว่าจะขึ้นหรือลง.. ก็แทบจะลืมหายใจ
แต่เขาไม่เคยเสียดายหรือเสียใจที่จะเลือกร่วมหัวจมท้ายไปกับคนตรงหน้า




Every inch of your skin is a holy grail I've got to find


สมบัติในกรวยที่ว่าล้ำค่า เขาได้มาแบบเกือบต้องแลกด้วยชีวิต แต่กับคนๆ นี้ แม้ต้องใช้ทั้งชีวิตของเขาแลกอาจยังไม่สามารถประเมินค่าได้
และเพราะความสูงค่านี้ หากมีโอกาสได้สัมผัสเขาก็คงไม่หลุดปล่อยมือแน่ เขาจะสำรวจทุกส่วนให้ละเอียดชนิดที่เทียบกับงมเข็มในมหาสมุทรเขาก็จะต้องเจอ




Only you can set my heart on fire, on fire








I'll let you set the pace

Because I'm not thinking straight



“นายคิดดูสิ ฉันล่ะเดือดแทนจริงๆ!!!”


“เอาน่า นายน้อยอู๋ อย่างน้อย ‘เพื่อนนายน้อย’ ก็มีคนมาปรนิบัติให้ไม่ดีใจหรือ หรืออยากให้เขาไปหาคนอื่นกันล่ะ” นายอ้วนหวังได้แต่จิบชาอย่างไม่รู้ร้อน  



ก็ใช่สิ นายไม่เข้าใจหรอก!



“ก็ ‘เพื่อน’ คนนี้เขาไม่ได้อยากได้อย่างนั้นน่ะสิ! แบบนี้มันหยามศักดิ์ศรีกันชัดๆ!!!”


“เป็น ‘ล่าง’ ไม่ดีตรงไหนล่ะนายน้อย ดูเหล่าภรรยาเดี๋ยวนี้ซี มีอำนาจเหนือผู้ชายไปแล้ว เดี๋ยวนี้ต้องเคารพกราบกรานเมียประหนึ่งแม่กันแล้วนะเออ” ขณะเขากำลังยกถ้วยชาขึ้นมาละเลียดบ้าง นายอ้วนดันประกบถ้วยชาชิดที่ปากของเขาจนเขาสำลัก แต่เจ้าตัวกลับพูดต่อแบบไม่ขาดตอน การกระทำที่ดูแล้วจงใจปิดปากเขาแน่ หนอย ไอ้อ้วนนี่


“นายน้อยก็อยู่บนได้นะ ที่สำคัญถ้าทำแบบนั้น... กิเลนต้องคลั่งสุดๆ แบบที่นายจะเป็นคนคุมเกมทั้งหมดเองเลยไงล่ะ”


“คุมเกม...?” เขายังทบทวนคำพูดนั้นอยู่จนสำนึกได้ในเกือบหนึ่งนาทีต่อมา “เพื่อนเว้ยยย เพื่อนนนน!!! กิลงกิเลนบ้าอะไร! ไม่ใช่ทั้งนั้นแหละ!!!”



แต่ตอนนั้นเสี่ยอ้วนคงกลับถึงปักกิ่งแล้วกระมัง...



หวังเหมิงได้แต่ถอดถอนใจกับเจ้านาย ก่อนจะหันไปจิ้มเกมไพ่บนคอมพิวเตอร์ต่อ





จากเหตุการณ์นั้นที่วิเคราะห์แล้ววิเคราะห์อีก รวมเวลาที่ใช้ทำใจกับ ‘ข้อเสนอแนะ’ ของนายอ้วน อู๋เสียคนนี้ลั่นวาจาในใจเป็นมั่นเหมาะว่าจะต้อง ‘รุก’ ให้ได้!



อนิจจา...



สุดท้ายเมื่อนายน้อยอู๋เจอวิชา ‘พลิกลิ้น’ เข้าไปเท่านั้นก็เสียท่ากิเลนเสียแล้ว



“อู๋เสีย”


“...ย..อย่าถาม..” เขาหอบ สมองที่ตอนนี้ไม่สั่งการอะไรแล้วผลักดันให้เขาเลือกวิธีที่ไม่ต้องเล่นเล่ห์กลอะไรให้ยุ่งยากอีก “........ท......ล....”


“อู๋เสีย?” เสียงเรียบที่ติดหอบอย่างอดกลั้นเอ่ยขึ้นราวกับต้องการจะย้ำเพื่อความมั่นใจ


“....ทำไปเลย!! ไอ้บ้า!!!...อืออ........”




ในคราวนี้ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ จางฉี่หลิงใช้ช่วงเวลานี้ยืนยันให้แน่ใจว่าคนตรงหน้าคือความจริงที่เขาสามารถจับต้องได้ ในที่สุดเขาก็พบเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่และเดินหน้าต่อไปแล้ว









My head is spinning around

I can’t see clear no more



อู๋เหลาโก่วยังไม่ทันทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นนัก ขอทบทวนเสียหน่อย เมื่อกี้นี้เขายังนั่งเล่นอยู่ชานบ้านกับลูกรักทั้งหลาย จู่ๆ ลูกของเขาก็นิ่งไปเล็กน้อยเหมือนมีอะไรบางอย่างมาดึงความสนใจไป แล้วมันทั้งหลายก็เห่าสั้นๆ เหมือนทักทายบางอย่างในทิศเดียวกันคือทางตัวเขาเอง แล้วนี่จะมาทักทายอะไรกันตอนนี้นะ? เสี้ยววินาทีต่อมาเขาถึงคิดได้และหันไปด้านหลัง สิ่งปริศนานั้นกำลังเดินมาทางเขาจากความมืด แต่เพราะเงาเสื้อคลุมและทรงหมวกที่คุ้นตาทำให้เขาคลายความตระหนกลง ผู้มาเยือนยามวิกาลย่างสามขุมเข้ามาหาด้วยหน้าตาแปลกๆ จนเขาชักจะยิ้มเจื่อนลง ขณะกำลังจะทักทายกลับถูกโถมตัวใส่พร้อมกับริมฝีปากที่ถูกช่วงชิงไปอย่างรุกเร้าเอาแต่ใจจนเขามึนเบลอไปหมด ได้แต่นอนตัวอ่อนให้ผู้มีอำนาจนั้นช่วงชิงลมหายใจไปจนทนไม่ไหวต้องประท้วงอืออาในลำคอ



“พ่อพระ..พ่อพระ..... ฉี่ซาน!!”


“..หืม?”



ยังจะมา ‘หืม’ อีก!



“เป็นอะไรของท่านน่ะ กินอะไรผิดมาหรือ?” อู๋เหลาโก่วปากถามไป มือก็ต้องคอยยันหน้าของอีกคนไปพลาง เพราะเจ้าตัวดูจะยุ่งอยู่กับการฉกหน้าลงมา ไม่ยอมให้ความร่วมมือเอาเสียเลย “หยุดนะ!”


จางฉี่ซานที่ไม่ค่อยจะ ‘ถูกสั่ง’ เท่าไหร่นักชะงักไป เขาผละตัวออกจากคนข้างล่าง มือข้างหนึ่งยังยันพื้นขวางอีกคนไว้ ส่วนมืออีกข้างเขายกขึ้นลูบใบหน้าอย่างเหนื่อยอ่อน “ขอโทษที”


“พ่อพระ..”


“...”


“...”


“งั้น.. ข้าขอตัวกลับก่อน” หลังจ้องตากันอยู่พักหนึ่ง จางฉี่ซานจึงตัดสินใจเอ่ยปากก่อน เขายันตัวขึ้นเตรียมทำอย่างที่ตั้งใจ แต่ข้อมือกลับถูกฉวยจากคนที่อยู่ต่ำกว่า


“พ่อพระ” อู๋เหลาโก่วพูดเบาๆ แต่ท่ามกลางค่ำคืนที่สงบเงียบเสียงนั้นจึงดังพอ “ข้า..คิดถึงท่าน”



...ที่คำพูดแสนจะแผ่วเบานั้นจะลอยไปถึงหูของพ่อพระใหญ่



“เหล่าอู๋..”


จางฉี่ซานทรุดตัวลงอีกครั้ง มือใหญ่เอื้อมไปแตะแก้มของอีกคนอย่างอ่อนโยน เขาไล้นิ้วโป้งไปกับใบหน้านั้นอย่างเพลินมือ ซึ่งอีกฝ่ายก็เอียงไปรับสัมผัสอย่างเต็มใจ


“คืนนี้อยู่เป็นเพื่อนข้าก่อนนะ”




ในคราวนี้ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ จางฉี่ซานใช้ช่วงเวลานี้ยืนยันว่าคนตรงหน้าคือคนที่เขาสามารถปลดปล่อยตัวตนและจิตวิญญาณได้อย่างสนิทใจ








What are you waiting for?



“ไอ.. ไอ้บ้า...” เสียงกร่นด่าผสานไปกับเสียงหอบหนักๆ ของคนข้างล่าง ทำให้พานจื่อต้องเงยหน้าขึ้นมอง


“ครับ?” เอ่ยเสียงถามอย่างซื่อๆ โดยที่สองมือก็ไม่ได้ละไปจากภารกิจตรงหน้าแม้แต่น้อย


“แก..โดน....อึก..แก.....โดนดี..แน่” อู๋ซันเสิ่งเค้นคำพูดออกมาอย่างยากลำบาก จะว่าเขาก็ไม่ได้ละนะ ในสภาพเกือบเปลือยโดยที่กางเกงกองกันอยู่แถวข้อเท้ายึดขาเขาไว้ บวกกับน้ำหนักของหมาบ้าทำให้เขายันมันออกไม่ได้ แถมยังถูกมัดมืออีกต่างหาก ทั้งโกรธทั้งเคือง แต่ก็ไม่มีสติจะด่า เพราะสองมือหยาบที่ปัดป่ายไปทั่วตัวปลุกปั่นให้ตัวเขาร้อนราวกับติดไฟ



ที่ด่าได้ไม่เต็มเสียง

ขัดขืนไม่เต็มแรง

หรือ...เสียงครางเครือในคอเนี่ย...



ไม่ใช่ว่าสมยอมนะ แต่ทำอะไรไม่ได้ต่างหาก!



ไม่ใช่ว่าเต็มใจเลยสักนิดเดียว!!!



“พี่สาม..พี่สาม” เสียงทุ้มที่ปกติจะแข็งกร้าวต่อหน้าผู้คน บัดนี้แว่วเสียงอ่อนราวกับกระซิบเรียกคนตรงหน้าซ้ำไปซ้ำมาด้วยความมึนเมาในห้วงเวลา


“ไอ้โรคจิต”


“........ไม่ชอบหรือครับ?” ถามอย่างซื่อๆ พานจื่อพละตัวออกเล็กน้อย เขาถอนมือออกไปจากการปรนเปรอคนตรงหน้า


“หมาโง่” พานจื่อขยับเข้ามาใกล้อีกครั้ง แต่แค่ใช้สองมือค้ำไว้ ดวงตาสีเข้มที่เขาเห็นนั้นจริงจังแต่ไม่มีความโกรธเคือง “จูบหน่อย”


เอ่ยสั่งอย่างเอาแต่ใจ ทุกคนชอบให้คนอื่นตามใจทั้งนั้น แต่ไม่มีใครได้อย่างที่ต้องการเสมอไป ผิดกับอู๋ซันเสิ่งที่ติดนิสัย ‘ถูกตามใจ’ จนเคยตัว และครั้งนี้ก็เช่นกัน..


“อืม.....” เสียงครางยาวผสานกับเสียงคำรามต่ำๆ ในลำคอของพานจื่อทำเอาระเบิดตัวร้ายถึงกับขนอ่อนลุกอย่างมีอารมณ์



ก็เล่น ‘ปลุก’ ไว้ขนาดนี้ แล้วดันทิ้งไปดื้อๆ เนี่ยนะ ไอ้โง่เอ๊ย!



“นี่”


“ครับพี่สาม”


“จะมาทำได้หรือยัง!? หรือต้องรอให้ฉันขึ้นไปทำเอง!!?!”




ในคราวนี้ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ พานจื่อใช้ช่วงเวลานี้เพื่อยืนยันว่าคนตรงหน้าคือคนที่เขามอบทุกอย่างให้ และพร้อมจะให้มากกว่าที่มีอยู่ ...เจ้าชีวิตของเขา ที่บัดนี้เป็นเจ้าของทุกอย่างของเขาไปแล้ว

Love me like you do,
Lo-lo-love me like you do
Touch me like you do
To-to-touch me like you do

มัน.. วูบมากค่ะ
คำเตือนสั้นๆ อย่าฟังเพลงจนขาดสติ
ลาล่ะค่ะ... /ปิดหน้า/
(_ _)

[schneewittchen]

15 เริ่มมีแวว แต่พานสามนี่ใช่เลยอ่ะ! แหม่ๆนายน้อย...ทำใจเถอะ นายน่ะมีชะตากรรมเป็นของกิเลนมาตั้งแต่เล่มแรกแล้วนะ55555555

[Eli-kun]

ชอบการเปรียบเทียบแบบนี้จัง โดยเฉพาะของคู่ผิงเสีย สองคนนี้เหมือนกับเป็นขั้วตรงข้าม ที่คอยเติมเต็มให้อีกฝ่าย
คู่อื่นๆก็ดีงาม ขอบคุณสำหรับลิงค์เพลงด้วยค่ะ เพราะดี

[Rozenkreuz]

อื้มมมม
จู่ก็เกิดความคิดประหลาดว่าสงสัยตระกูลอู๋จะถูกสาปจริงๆ
เป็นเคะกันทั้งตระกูล ถถถถถถถถ //โดนอารองบิดก้านคอ ใครเป็นเคะหืม? //หมอบกราบ ครับ ยกเว้นท่านไว้คนครับ ฮือ

[The_Dark_Lady]

คอมบิเนชั่นของ LOVE ME LIKE YOU DO กับทุกคู่ช่างดีงามค่ะ
เห็นตอนแรกนี่นึกว่าจะ ฟตฉ.ออฟจาง(แอนด์พาน) แต่หวานมาก มิ้งมาก ดีงาม
//ชูนิ้วโป้งสองนิ้ว