[Drabble] #dmbjdaily (Ice) สิ่งที่ถล่มลงไปพร้อมหิมะ [ผิงเสีย]

[feyralin]

ลงย้อนหลังค่ะ เดลี่น้ำแข็ง ของวันที่ 13.4.2015

เหตุการณ์ตอนเล่มสอง ตำหนักทิพย์พิมานเมฆ  
<< นี่นายกาวตั้งแต่เล่มนี้เลยเหรอ?


---


หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว


จางฉี่หลิงทรงตัวอย่างระมัดระวัง ภูเขาหิมะซันเซิ่งซานตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ความทรงจำที่ค่อยๆแทรกผ่านความว่างเปล่าเข้ามาในหัว ทำให้เขาทั้งสับสนและสงบนิ่งในเวลาเดียวกัน

ท่ามกลางเศษแก้วไม่ปะติดปะต่อ รู้เพียงว่าถ้าอยากเข้าใจเรื่องทั้งหมด มีแต่ต้องมุ่งหน้าไปตามที่เสียงในหัวชี้นำเท่านั้น


เดินทางคว่ำกรวย ยากนักที่จะหลีกเลี่ยงเภทภัย หากเป็นตัวเขาตามปกติ ย่อมนิ่งเฉยต่อความวุ่นวายตรงหน้าแล้วข้ามผ่านมันไปอย่างมีสติ ถ้าไม่มีปัจจัยนอกตัวแปรแทรกเข้ามา คนๆนั้นที่ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก


อู๋เสีย..


ก้าวขึ้นภูเขาหิมะ ลางร้ายเริ่มตั้งแต่คนนำทางหมดสติ ต้องพึ่งการคลำหาน้ำพุร้อนเป็นทางรอดฉุกเฉิน แม้ไม่ตั้งใจแต่เขากลับเลือกผูกเชือก โยงตัวเองเอาไว้ใกล้อีกฝ่ายมากที่สุด เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉินจะได้ช่วยเหลือไว้ทันท่วงที

และก็ไม่ต่างจากที่คิด มีคนตกหลุมหิมะ ซ้ำยังลากทั้งเขาและอู๋เสียลงไปด้วย จางฉี่หลิงสบถด่าตัวเองในใจที่เอ่ยเตือนช้าไป พร้อมกันนั้นก็ลอบเอาตัวเองเข้ากันอีกฝ่ายไว้ให้กระทบกระแทกน้อยที่สุด

เห็นหมอนั่นปลอดภัยแล้ว เขาพลันโล่งใจ แล้วก็หยุดชะงัก


เผลอช่วยอีกแล้ว..


แม้รู้ตัวว่าไม่ใช่ครั้งแรก แต่ก็ยังไม่อาจห้ามตัวเองไม่ให้มีครั้งที่สอง และครั้งต่อๆมาได้

ยิ่งเข้าใกล้สถานที่ที่เป็นจุดหมาย ดูเหมือนว่าความยับยั้งชั่งใจของเขาจะลดน้อยลงทุกที


อันตราย..

ต้องรีบแยกทาง แยกตัวออกห่างจากคนๆนี้ให้เร็วที่สุด ก่อนจะเผลอตัวปกป้องจนลืมมุ่งไปตามจุดหมายเดิม


สิ่งที่ถล่มลงไปพร้อมหิมะนั่น..ไม่ใช่ความรู้สึกอะไรหรอก

ไม่มีอะไรทั้งนั้น..



125 days left


---


แงงงงงง
ไม่รู้ว่าอ่านเข้าใจกันรึเปล่า มึนๆเบลอๆออกนอกอวกาศไปละ Orz

เห็นมีคนถามเรื่องเพจหรือช่องทางติดต่ออื่น นอกจากทวีต
คือ..เราตัดการติดต่อจากโลกกลายเป็นบุคคลสาบสูญไปแล้วค่ะ
เพราะงั้น จะพยายามเอาฟิคที่ไม่กาวมาก(?)มาลงบอร์ดนะคะ
//จะมีใครอยากอ่านมั้ย...

[Eli-kun]

ชอบอย่างบอกไม่ถูก เวลาเป็นเรื่องของนายน้อยอู๋เสียทีไร เสี่ยวเกอสูญเสียการควบคุมตัวเองตัลหลอด