[OS] #dmbjdaily (เทียน) IN THE ROOM [ผิงเสีย,เสียผิง]

[ennewiis]

❥INTHEROOM


Title : Dark Night
Fandom : 盜墓筆記, Daomu Biji, บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน
Pairing : เมินโหยวผิง x อู๋เสีย, อู๋เสีย x เมินโหยวผิง
Category : Comedy, A little bit AU
Rate : PG



คำเตือน : แฟนฟิคชั่นเรื่องนี้เป็นแนว BL หรือความรักระหว่างชายกับชาย และมีเนื้อหา AU เจือปนอยู่เล็กน้อยค่ะ

พวกคุณเคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่ชวนให้ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจหรือเปล่าครับ?

ตอนนี้ผมกำลังเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่ว่าอยู่

พวกเราทั้งสี่คน ผม นายอ้วน พี่พานจื่อ และเมินโหยวผิง เราออกทำภารกิจด้วยกันอีกครั้งที่ทางตอนใต้ของทะเลซีซาอีกครั้ง แม้ผมจะยังไม่รู้ด้วยว่าเรามาเพื่อหาอะไร หรือจุดมุ่งหมายของเราอยู่ที่ไหน แต่เพราะคำพูดของนายอ้วนที่กล่อมประสาททำให้พวกผมต้องตามน้ำมาช่วยเขาจนได้ แต่ทันทีที่มาถึง ก็อย่างที่ปกติเราต้องเจอ กับดัก บ๊ะจ่างสยองโลก และพื้นดินถล่ม ทำให้สุดท้ายผมกับพวกเขาก็พลัดหลงกัน ผมคิดว่ามันคงจะเป็นเรื่องที่ซวยที่สุดแล้วแต่กลับไม่ใช่

ผมสะกดกลั้นลมหายใจอีกครั้งเมื่อผีแม่ย่าผมเผ้ารุงรังลอยผ่านช่องลับที่ผมซ่อนอยู่ ใช่แล้ว ผมพลัดหลงกับพวกนายอ้วน วิ่งหลงไปมาอยู่ในสุสานฝั่งร่วมจนมาเจอกับผีแม่ย่าที่โผล่มาจากไหนไม่รู้และตั้งท่าจะพุ่งมาชนผมแต่ผมไหวทันจึงวิ่งไล่จับกับเธอจนมาซ่อนในช่องทางลับที่หาเจอโดยบังเอิญ

“อะไรมันจะซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้...” ผมพึมพำกับตัวเองเมื่อแสงไฟฉายในมือเริ่มสั่นไป ตั้งท่าจะดับได้ทุกเมื่อ ผมรีบกวาดตามองในห้องที่ใช้ซ่อนตัวอยู่ ตั้งแต่เข้ามาผมยังไม่ได้สำรวจเลยแม้แต่น้อยได้แค่หวังว่าจะให้มีตะเกียงหรือไฟฉายตกหล่นให้ผมได้เก็บบ้าง

ภายในห้องที่ผมใช้ซ่อนตัวอยู่เหมือนจะเป็นห้องลับเล็ก ๆ ที่คนในสมัยนั้นใช้เก็บสิ่งของระหว่างกำลังขุดสุสาน ชั้นเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ข้างผนังมีพวกข้าวของเครื่องใช้ในยุคโบราณวางเรียงรายอยู่ ผมสำรวจตามชั้นไปเรื่อย ๆ ทำเวลาเพื่อไม่ให้ไฟฉายในมือดับก่อนที่ผมจะเจออุปกรณ์เพิ่มแสง ผมไม่อยากจะอยู่ในความมืดโดยที่ไม่รู้ว่าจิ้นผ่อด้านนอกจะทำลายพระตูเข้ามาหาเมื่อไหร่หรอกนะ

“คนสมัยนั้นเขาไม่มีเทียนไขหรือตะเกียงน้ำมันกันเลยหรือไงนะ”

“ถ้าเทียนล่ะก็อยู่นี่” เทียนไขสีขาวยื่นมาจากด้านหลัง ผมรีบรับมาด้วยความดีใจและตั้งใจว่าจะจุดเทียนด้วยไม่ขีดไฟที่พกติดตัว

“อ๋อ ขอบใ...จ”

และผมก็นึกขึ้นมาได้ ในเมื่อตั้งแต่เข้ามาผมอยู่คนเดียวในห้องนี้ตลอดแล้วใครกันล่ะที่ส่งเทียนให้ผม ไม่มีเสียงเปิดประตู ไม่มีเสียงฝีเท้าให้ได้ยิน แต่มีมือและเสียงพูดเท่านั้นที่อยู่ด้านหลัง คิดดังนั้นมือที่ถือเทียนไขอยู่ก็เริ่มสั่นเล็กน้อย ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่อยู่ด้านหลังเป็นคนหรือผีแต่ในเมื่อผมได้ยินเสียงและมันสามารถจับต้องได้ผมก็ต้องระวังไว้ก่อน ผมส่ายสายตาไปมาเพื่อหาทางหนีทีไล่แต่หลังจากมองได้สักพักผมก็ต้องทำใจยอมรับว่าทางออกกับทางเข้ามันคือทางเดียวกัน ดังนั้นถ้าหากผมจะหนีสิ่งที่ยื่นเทียนไขมาให้ผมมีทางเดียวคือต้องวิ่งผ่านมันไปเท่านั้น ผมสูดลมหายใจเข้าปอดก่อนทำใจกล้าเพื่อหันไปพบสิ่งที่รอผมอยู่ด้านหลัง

“นาย... เสี่ยวเกอ!”

ผมแทบจะบ้าตาย! ใครจะไปนึกล่ะว่าคนที่ยืนอยู่ข้างหลังผมคือนายเรือพ่วงหน้าตาย ผมก็อุตส่าห์ทำใจว่าจะต้องเจอบ๊ะจ่างสยองโลกสายพันธุ์ใหม่หรือไม่ก็วานรสมุทรอัพเกรด ผมถอนหายใจพลางด่าบรรพบุรุษเขาไปด้วย แต่ก็ยอมรับว่าโล่งใจไม่น้อยที่เป็นเขาแทนเจ้าพวกนั้น

“นายเข้ามาจากทางไหนกัน” ผมถามเขาเมื่อปรับลมหายใจและความคิดให้เข้าที่ เมินโหยวผิงชี้นิ้วยาวของเขาไปที่ประตู หมายความว่าเขาเดินเข้ามาด้วยฝีเท้าเงียบกริบไม่ได้ใช้วิธีอื่นเพื่อเข้ามา

“งั้นก็ดีแล้ว ขอฉันจุดเทียนแล้วพวกเราค่อยออกไปแล้วกัน”

“ไม่... นายพักไปก่อน” เขาแทรกคำพูดผม “ออกไปข้างนอกมีอีกสองสามตัวที่ตามมา ไม่ใช่เวลาที่ดีนัก”

คำพูดของเขาทำให้คำค้านไหลลงคอไปหมด ผมหยักหน้าให้เขาเหมือนเด็กเชื่อฟังคำสั่งพ่อแล้วเริ่มจุดเทียนมาวางไว้บนพื้นแล้วทรุดตัวนั่ง เขาทำตามผม เดินมานั่งใกล้ ๆ พร้อมมองไปทั่วห้อง คงจะเพื่อหาทางออกและใช้ความคิดว่าจะจัดการกับเจ้าสองสามตัวข้างนอกนั่นยังไง

ผมปล่อยให้เขาใช้ความคิดขณะที่นั่งชันเข่า แอบชำเลืองมองใบหน้าได้รูปของเขาจากด้านข้างเป็นระยะ นายเมินโหยวผิงเหมาะกับคำว่าหนุ่มหน้ายกอย่างที่นายอ้วนว่าไว้จริง ๆ จะว่าสวยก็ได้จะว่าหล่อก็ได้ เป็นคนหน้าตาดีที่หาได้ยากยิ่งเสียจริง ระหว่างที่ผมมองเขา เขาก็หันมามองผมบ้างแต่ไม่พูดอะไร แค่หันมามองแล้วหันกลับไปเงียบ ๆ ปล่อยให้แสงจากเทียนส่องสว่างและส่งเสียงเผาไหม้อยู่ระหว่างเราทั้งคู่ และคาดหวังไว้ในใจว่าอยากจะให้ช่วงเวลานี้ลากยาวไปอีกสักนิด

เพราะสำหรับผมการอยู่กับนายเรือพ่วงใต้แสงเทียนให้ความรู้สึกดีมากกว่าออกไปเจอบ๊ะจ่างพวกนั้นเยอะ



NEVER END

■  ■  ■  ■  ■  ■  ■  ■  ■  ■

Talk: #dmbjdaily หัวข้อ “เทียน” ค่ะ เกือบจะคิดไม่ออกแล้ว แต่มาอ่านนิยายผีก่อนก็แว้บขึ้นมาว่าเออถ้านายน้อยดันหลุดไปหลบผีนายเมินโหยวผิงอาจจะแว้บมาแบบนี้ก็ได้นะ เพราะเสียวเกอเป็นผู้วิเศษ! ที่จะเสกความรักมาให้เธอ... (ผิดมาก)

เสี่ยวแล้วหนี เจอกันใหม่เมื่อมีสติค่ะ♥

[susuwatari]

เดทกันใต้แสงเทียนน่ารักมากค่ะ /ที่นายเมินโผล่นี่คือสกิลซัมมอนของนายน้อยใช่ไม๊คะ
สถานที่คือกรวยใต้ทะเลซีซามีผีแม่ย่าและบ๊ะจ่างประกอบฉาก สถานที่ดีจริงๆค่ะ ฮา

[SilverCloud]

จริงๆแล้วผีแม่ย่าเป็นแฟนคลับนายน้อยสินะคะ เห็นติดใจจัง
เสี่ยวเกอแอบตามนายน้อยมารึเปล่าคะ มันถึงได้เหมาะเจาะตอนไฟฉายดับพอดีขนาดนี้ เลยได้จุดเทียนอิงแอบกันโรแมนติกเชียว

[Feran.FS]

บ้าชริมมมมมม เสี่ยวเกอ นายแม่งสโตรคเกอร์!//ทุบโต๊ะ //คอบิด

แอบชอบตอนบ๊ะจ่างพันธุ์ใหม่ หรือ ลิงทะเล อัพเกรดจังเยยยยยยย

[Naitear]

ที่จริงผีแม่ย่าในฟิคคือเราเองค่ะ วิ่งไล่จับกับนายน้อยสนุกจังเลย แฮ่ก แฮ่ก แฮ่-------- #หยุดด

ชอบบรรยากาศแบบนี้มากค่ะะ เป็นบรรยากาศที่ดูจะเรียบๆง่ายๆแถมสถานที่ยังเป็นสุสานในเรือใต้ทะเลอีก ไม่ชวนให้โรแมนติกสักนิด แต่พออ่านแล้วมันก๊าวมากกก ถึงจะไม่ชวนให้โรแมนติก แต่มันก็เป็นบรรยากาศของ 'เมินโหยวผิง' กับ 'อู๋เสีย' จริงๆ เป็นบรรยากาศที่เข้าใจกันอยู่สองคน U//v//U #ฮือ

ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะคะะ //โค้ง

[meanato]

นึกถึงสโตรกเกอร์ทันที...

[sagacity191]

เป็นเราก็ตกใจนะ
พี่เมินนี่อยู่ดีๆก็โผล่มา