[OS] ตะกร้าใบนั้น No pairing

[polarzmw]

ตั้งแต่ยังเด็ก
ผมมักจะเห็นตะกร้าใส่ปูสดๆวางอยู่หน้าประตูบ้านเสมอ
จำได้ว่าเคยถามปู่เอ้อร์ว่าตะกร้านั่นมาจากไหน
แต่ท่านปู่เอาแต่มองตะกร้านั้นด้วยสายตาเศร้าๆและไม่เคยยอมตอบคำถามของผม

แม้ว่าตะกร้าใส่ปูนั้นจะถูกนำมาวางอยู่หน้าประตูบ่อยๆ
แต่ก็ปราศจากกำหนดเวลาที่แน่นอน
บางครั้งมาติดๆกันทุกสัปดาห์
บางครั้งก็ห่างหายไปหลายเดือน
แต่จากการสังเกตของผม
ผมเห็นว่าตะกร้าใบนั้นจะมา
ในวันครบรอบการตายของอาจารย์แม่เสมอ
และท่านปู่เอ้อร์ก็จะมองตะกร้าใบนั้นด้วยสายตาเศร้าๆ
แต่เท่าที่ผมเห็น
ภายใต้ความเศร้านั้น
มีความอ่อนโยนเอ็นดูแบบเดียวกับที่ท่านอาจารย์ใช้มองผมซ่อนอยู่ด้วย

...............

วันนี้เป็นวันครบรอบวันตายของอาจารย์แม่
แต่ผมไม่ได้เห็นตะกร้าใส่ปูวางอยู่หน้าบ้านเหมือนเช่นเคยจึงรู้สึกแปลกใจมาก
ผมรีบวิ่งเข้าไปหาปู่เอ้อร์ในครัว
อ้าปากจะถามว่าท่านเห็นตะกร้าใส่ปูบ้างหรือไม่
ก็เห็นตะกร้านั่นวางอยู่ในครัวก่อนแล้ว
คำถามที่หลุดออกไปจึงเป็นคำถามว่าตะกร้านั่นมาจากไหนแทน ครั้งนี้ปู่เอ้อร์ก้มลงมองหน้าผม ในดวงตาของท่านมีความเศร้าลึกล้ำชัดเจน
"แค่คนหนึ่งที่ข้าช่วยไว้ไม่ได้"เขาตอบผม
"แค่คนที่ถึงเขาจะทำชั่วยังไงข้าก็ตัดเขาออกไปไม่ได้
แค่คนที่เคารพและรักข้ากับอาจารย์แม่ของเขาเสมอมา" ท่านปู่หยุดพูดแล้วลูบหัวผมเบาๆ
ทอดสายตามองออกไปทางหน้าต่าง
"ข้าได้แต่หวังว่าเขาจะสบายดี..."

.................


~end~

จำได้ว่าจะส่งเดลี่หัวข้อไหนสักหัวข้อนี่แหละค่ะ แต่พอเขียนเสร็จรู้สึกว่าหลุดธีมมากเลยไม่ส่งดีกว่า
แต่ก็ไม่อยากทิ้งฟิคไว้คาเครื่องค่ะ เลยสมัครบอร์ดซะเลย จะได้เม้นให้งานของคนอื่นได้ด้วยยยย เย้เย~

เราชอบความสัมพันธ์ของอาจารย์แม่กับอาซื่อมากค่ะ เลยคิดไปคิดมาได้เป็นฟิคนี้มา

ชอบหรือไม่ชอบยังไงรบกวนติชมด้วยนะคะ แฮร่

[faliona01]

24 24 งอแง งอแง (ทุบโต๊ะ)

เราชอบท่านอาจารย์กับลูกศิษย์ในโมเม้นนี้มักๆเบย (กรีดร้อง)

อาจารย์ดูเศร้า แต่ใจก็ยังคงเป็นห่วงสินะคะ ไม่เคยเลิกคิดว่าอีกฝ่ายเป็นคนแปลกหน้าด้วย
(น้ำตาไหล)

เสี่ยวฮัวเอย นายช่างโชคดีที่มีอาจารย์แบบนี้นะคะ TvT

[Starsong]

ถึงจะชั่ว จะบิดเบี้ยววิปริตไปยังไงก็ยังคงรักอาจารย์พ่ออาจารย์แม่
อาจารย์เองปากบอกตัดขาด แต่ใจจริงก็ยังคงห่วงไม่ว่าจะนานขนาดไหน
ฮรืออออ ชอบความสัมพันธ์แบบนี้มากค่ะ ;;v;;

[feyralin]

เคยมีคำกล่าวจากใครสักคน ประมาณว่า ในเวลาที่ทั้งโลกหันหลังให้ คนที่ยังอยู่เคียงข้างจะกลายเป็นคนสำคัญที่สุด นี่ทำให้เรานึกถึงซื่ออากงกับท่านอาจารย์เลยค่ะ

ถึงจะทำเรื่องเลวร้ายจนอาจารย์ออกปากขับไล่ไสส่ง แต่เพราะลึกๆแล้วต่างก็ยังห่วงใยกัน ต่างก็ตัดกันไม่ขาด ความผูกพันอันรวดร้าวนี่มันอะไรกันนนนนนนน T^T