[Drabble] #dmbydaily กุญแจมือ [เอ้อร์เหลียน]

[Shiroki]

[215 days left] #dmbydaily [drabble] กุญแจมือ
เป็นฟิคเต้ามู่หลายเรื่องแล้วที่แต่ง แต่เป็นเรื่องแรกที่โพสต์ทันค่ะ 55 ธีมวันนี้เยี่ยมจริงอะไรจริง เลยขอซักหน่อย หลุดคาร์แรคเตอร์ยังไงขอโทษด้วยนะคะ //โค้ง


วันนี้ผมไปหาเจ้าสามที่บ้าน ถามกับลูกน้องเห็นบอกเจ้าตัวพึ่งรีบร้อนออกไปไหนสักที่ สักพักคงกลับมา ผมไม่อยากยืนอยู่หน้าบ้าน เลยตั้งใจจะขึ้นไปรอบนห้อง แต่เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตกใจ

ในห้องขนาดกลาง มีเพียงเตียง โต๊ะ เก้าอี้ และคอมพิวเตอร์เก่าๆเครื่องหนึ่งวางอยู่ ที่นั่งหมดอาลัยตายอยากบนเก้าอี้คือเจ้าสามในเครื่องแบบตำรวจ

ไม่ใช่สิ

"เหลียนหวน?"
ผมถาม หางเสียงขึ้นสูงโดยอัตโนมัติ ภาพตรงหน้าแปลกประหลาดมาก เซี่ยเหลียนหวนในชุดตำรวจนั่งอยู่ในห้อง ข้อมือข้างหนึ่งถูกล๊อคกุญแจมือไว้กับเก้าอี้

เมื่อได้ยินเสียงผม อีกฝ่ายสะดุ้งตกใจ พยายามลุกยืนขึ้นแต่ติดข้อมือที่ถูกล๊อคไว้

"พี่รอง"

แค่ฟังเสียงก็รู้สึกได้ว่าเขากำลังหงุดหงิด ขณะเดียวกันก็แฝงความลำบากใจ เหมือนจะขอความช่วยเหลือ ดูน่าสงสารแปลกๆ

"พวกนายเล่นอะไรกัน"

ผมถาม อะไรแผลงๆอย่างนี้ เจ้าตัวไม่น่าลุกขึ้นมาทำเอง ต้นคิดคงเป็นเจ้าสามตัวจริงเสียมากกว่า

เหลียนหวนถอนหายใจก่อนเริ่มเล่า

"ก็ไอ้บ้าสามน่ะสิ ไปหลอกอู๋เสียว่าถ้าเป็นเด็กไม่ดีตำรวจจะมาจับ พอหลานถามว่าตำรวจที่ไหนจะมาจับดันบอกไปว่าตัวมันเองนั่นแหละเป็นตำรวจจะไปจับหลาน พี่ว่าหลานมันจะเชื่อไหมล่ะ"

"ไม่"
อู๋เสียหลานเขา ถึงจะไร้เดียงสาแต่ไม่ใช่เด็กโง่ โดนเจ้าสามหลอกบ่อยเข้าก็มีเรียนรู้

แล้วมีอย่างที่ไหน ตัวเองเป็นโจรแท้ๆดันไปหลอกหลานว่าเป็นตำรวจ

"ก็ใช่นะสิ มันเลยบอกจะใส่เครื่องแบบไปจับหลานวันอาทิตย์นี้ แต่วันอาทิตย์ดันมีธุระให้ต้องไปจัดการ เลยเป็นเวรของผมที่ต้องไปเจออู๋เสียแทน"

"เลยต้องลองชุดสินะ"
ผมพอจะสรุปสาเหตุของภาพตรงหน้าได้จากเรื่องที่อีกฝ่ายเล่า ถึงไม่รู้ว่าเจ้าสามไปเอาชุดมาจากไหน แต่ของแบบนี้ไม่คณามืออู๋ซันเสิ่งหรอก ถึงอย่างนั้นก็มีอีกเรื่องที่ผมสงสัย

"แล้วกุญแจมือ"

พูดถึงตรงนี้เหลียนหวนกัดฟันกรอด พูดด่าเจ้าสามยืดยาวทันที

"เชี่ยอู๋ซันเสิ่ง มันบอกอยากลองว่ากุญแจมือที่ยืมเพื่อนมาใช้ได้จริงไหม เวลาเอาไปหลอกเสี่ยวเสียจะได้สมจริง ไม่ถูกจับได้ เลยลองใช้ดู พอล๊อคผมกับเก้าอี้เสร็จ แม่งบอกไม่มีกุญแจไขออก พูดจบก็วิ่งออกไปเลย ไอ้ฉิบหาย"

เจ้าตัวด่าไปทำหน้าฮึดฮัดไป คงทั้งโกรธทั้งอายที่ถูกทิ้งไว้ในสภาพแบบนี้ ผมได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา สงสารแต่อีกใจก็นึกขำ สมกับเป็นเจ้าสามจริงๆ คิดแผนอะไรขึ้นมาทีต้องลากคนอื่นเข้าไปเดือดร้อนเสมอ และคนที่ตกเป็นเหยื่อบ่อยที่สุดก็หนีไม่พ้นคนตรงหน้านี้

"เจ้าสามไม่ได้บอกใช่ไหมว่าจะไปไห--"

ปึง

"เหลียนหวน ลูกน้องบอกว่าเจ้ารองมาหา"

ผมยังพูดไม่ทันจบประโยคดี ประเด็นสนทนาก็โผล่มา ช่างตายยากเสียจริง

อู๋ซันเสิ่งเปิดประตูเข้ามา ท่าทางรีบร้อน

"เจ้ารอง มาก็ดีแล้ว ฝากนี่หน่อย พอดีฉันมีแขก"

ไม่แม้กระทั่งกล่าวทักทาย ผู้มาใหม่โยนของบางสิ่งมาให้ก่อนจะพลุนพลันจากห้องไป ทิ้งผมกับเหลียนหวนมองหน้ากันอย่างงุนงง ผมดูของในมือที่คว้าไว้ เหมือนเหลียนหวนเองก็รู้ว่ามันคืออะไร ถึงได้ถอนหายใจโล่งอก

กุญแจนั่นเอง
หรือพูดให้ชัดคือ กุญแจไขกุญแจมือเจ้าปัญหานั่น

"พี่จะมองมันทำไมนักหนา เอามาให้ผมเถอะ"

เขาเร่ง ท่าทางอยากหลุดออกจากสถานการณ์พิลึกพิลั่นนี้เต็มทน แทนที่จะส่งกุญแจให้ ผมเดินเข้าไปใกล้

"เจออย่างนี้เข็ดบ้างรึเปล่า ทีหน้าทีหลังก็อย่าไปบ้าตามเจ้าสามมันมากนัก เป็นโจรดีๆ ริไปเล่นเป็นตำรวจ เป็นยังไงล่ะ"

"โถ่ พี่รอง พูดอย่างกับผมอยากทำอะไรแบบนี้ ขัดใจอู๋ซันเสิ่งไม่ใช่เรื่องง่ายพี่ก็รู้"

เจ้าตัวบ่นพลางค้อนผม ทั้งยังเน้นเสียงที่คำว่าอู๋อีก ปล่อยทิ้งไว้อย่างนี้ซะเลยดีไหมนะ ความคิดชั่วร้ายแบบเด็กๆที่ผุดขึ้นมาทำเอาผมอดยิ้มไม่ได้ เหลียนหวนที่เห็นผมยิ้มทำหน้าเหนื่อยอ่อนหันหนีไปทางอื่น ผมปลดล๊อคไปพลาง สำรวจอีกฝ่ายไปพลาง

ถึงจะบ่นนั่นนี่ แต่เซี่ยเหลียนหวนในชุดตำรวจก็ดูดีไม่น้อย เครื่องแบบสีเข้มค่อนข้างพอดีตัว เข้ากับหุ่นเพรียวๆของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี

ความรู้สึกอยากแกล้งผุดขึ้นมาอีกครั้ง ไวเท่าใจคิดผมโน้มหน้า ประกบริมฝีปากตัวเองเข้ากับอีกฝ่ายทันที เหลียนหวนตกใจนิ่งค้าง ผมจูบอีกฝ่ายพลางขยับมือปลดล๊อค เมื่อถอนริมฝีปากออก เหลียนหวนที่เป็นอิสระแล้ว ผุดยืนขึ้นถอยห่างจากผมทันที ติดที่ถูกผมคว้าตัวไว้ก่อน

แกล้งแบบผู้ใหญ่ เจ้าตัวคงตกใจน่าดู

"จะรีบไปจับใครที่ไหนเล่า คุณตำรวจ"

ผมเน้นเสียงคำว่าตำรวจชัดเสียจนเหลียนหวนกัดฟันกรอด ไม่รู้โกรธเจ้าสามที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพแบบนี้ หรือโกรธผมที่ดูอารมณ์ดีผิดวิสัย จนแซวเจ้าตัวหลายครั้งกันแน่

"ถ้าเป็นตำรวจจริงผมไม่จับอู๋ซันเสิ่งหรืออู๋เสียหรอก ผมจะจับพี่ก่อนนี่แหละ"

เหลียนหวนพยายามบิดตัวหนีการเกาะกุมของผม แต่ เพราะทำไม่ได้ สุดท้ายจึงได้แต่พูดอย่างโมโห ท่าทีนั้นทำให้ผมต้องขยับยิ้มด้วยความเอ็นดู หน้าแดงถึงหูขนาดนี้ยังจะอวดเก่ง

ผมแตะมือลงบนริมฝีปากของอีกฝ่าย

"ถ้าจับด้วยตรงนี้"

ผมพูด ก่อนจะลากปลายนิ้ว ไล้ผ่านสันกราม ลงมายังคอ ไหปลาร้า

และหยุดลงที่หน้าอกข้างซ้าย

"หรือตรงนี้"

ภายในห้องซึ่งเงียบสะงัดจนแทบรู้สึกถึงเสียงหัวใจเต้น ผมได้ยินเสียงกระซิบของตัวเองชัด

"ฉันยอม"

End

ฮรืออออ คู่นี้นี่ดีจังเลยค่ะ //ร้องไห้

[karnalone]

ดีงามมากค่ะ /ซับ
รุ่นอานี่คือดีงาม อาเหลียนหวนในชุดตำรวจมันเริ่ดมาก 
จริงๆ แล้วอาสามต้องการคืนความสุขให้อารองรึเปล่าคะ ๕๕๕๕
แลดูทุกอย่างเป็นใจมาก ฮั่วกันไว้รึเปล่านั่น ๕๕๕๕๕๕
ตำรวจกับฮ่องเต้ ไงๆ อย่างหลังก็ชนะอยู่แล้ว ทำใจเถอะนะคะ อาเหลียนหวน

[fufasleepy]

จะเอาชนะอารองนี่เร็วไปสามร้อยปีเลยนะคะนี่ อาสามนี่ก็มาไวชิ่งไวเหลือเกิน สกุลอู๋นี่แจ่มจริงๆ =w=

[fay_13]

ฮืออออ โมเม้นท์คนแก่ม่อกันนี่มันอัลไลลลลลลลลลลลล / ปาดเลือด

อารองคือดีงามค่ะ ถ้าจะยั่วซะขนาดนี้จับอาเหลียนกดเถอะเพื่อไม่เป็นภาระด้วง / สครีมด้วยความฟินนนน

[nightsza]

อารองมาแรงมากกก จัดการอยู่หมัดเลย