[OS] วังฉางไห่ [ว่าน>>>วัง]

[felis_d]

มาช่วยพายเรือว่านวัง
วันก่อน เอาลงในบล๊อคไปเเล้วเพื่อคนไม่เห็น ก็เลยเอามาลงที่นี่ด้วย 555555555

_______________________________________________________________

-วังฉางไห่-
เเละเรื่องราวในอีกชาติภพ

 
เขาเกลียดแมลง ยิ่งพวกแมลงเปลือกแข็ง มีขายั้วเยียเขายิ่งเกลียดเข้าไปใหญ่ แล้ววันนี้เขาก็พบสิ่งที่เกลียดเพิ่มอีกอย่าง
นั่นก็คือเด็ก


ชายหนุ่มหัวกระเซอะกระเซิงลากสังขารตัวเองออกมาดูต้นเหตุแห่งความวุ่นวาย

...เด็กน้อยสามถึงสี่คนกำลังหัวเราะเสียงดัง พลางเอากิ่งไม้เขี่ยลูกตะขาบตัวเท่านิ้วก้อย...



  เขารู้สึกเหมือนความดันแล่นขึ้นมาที่สมอง ปวดหัวตุบๆทันที ความหงุดหงิดสะสมจากการอดนอนมาหลายวัน
ความปวดเมื่อยเนื้อตัวเพราะเขาไม่เคยพาตัวเองไปถึงที่นอนสักครั้ง ปั่นงานเสร็จก็ล้มตัวนอนกับพื้น เขานอนไปไม่ถึง5นาที
เจ้าเด็กพวกนี้ก็มาก่อเรื่องอย่างที่ว่ามา.....มันน่านัก.....เขานึกด่าพ่อแม่เจ้าเด็กพวกนี้ในใจ
พร้อมจัดชุดใหญ่แจกมะเหงกไปกันคนละทีสองที



“ไอ้เด็กเวร...เล่นอะไรไม่รู้เวล่ำเวลา ไม่รู้หรือไงว่าคนเขาจะนอนแล้วก็น่ะ วันหลังอย่าเล่นอะไรแบบนี้อีก ถึงจะมันจะตัวเล็ก
แต่ก็ใช่ว่าไม่มีพิษ เกิดพวกแกโดนกัดขึ้นมา ฉันก็ไม่ได้นอนกันพอดี!”เขากรอกคำพูดรัวเร็ว พร้อมๆกับเขกกะโหลก
เจ้าเด็กคนที่บุ้ยปากไม่พอใจเพิ่มไปอีกที “ไปๆ...ไปเล่นที่อื่นไป...”


 ว่าจบเขาก็กลับหลังหมุนตัวเข้าห้อง ในขณะกำลังปิดประตูเงาดำของสัตว์ขนาดเล็กก็เลื้อยตามเข้ามาด้วย
ชายหนุ่มสบถออกมาทันที ก่อนจะคว้าเอากระดาษแถวๆนั้น แต่พอเดินตามไปได้สองสามก้าวเขาก็สะดุดกองงานล้มหน้าฟาดพื้น
พลาดโอกาสตีตะขาบนั่นให้แบนติดดิน


“แม่ง....” เจ้าแมลงตัวจ้อยได้หายลับไปในห้องรกแสนรกเต็มไปด้วยเศษกระดาษซะแล้ว ทางเดียวที่จะหาเจอ
คงต้องทำความสะอาดห้องใหม่ทั้งหมด แค่คิดเขาก็หมดแรงจะไล่ตามมันทันที



เขาเลือกที่จะปิดเปลือกตาลง จมดิ่งสู่ห้วงนิทรา

......ช่างมัน...ถ้าเข้าหูก็เข้า ถ้ากัดก็กัด ถ้าตายก็ตาย ถือว่าดวงซวยไปเองละกัน...

.

.






               เขาไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปนานเท่าไหร่ แต่รู้สึกตัวอีกทีก็เหมือนมีใครหลายๆคนมาเขย่าไหล่  
มือหลายมือพร้อมใจกันเขย่าตัวเขาอย่างพร้อมเพียง เขาจึงส่งเสียงงึมงำตอบกลับไป “ขอ....อีก 5 นาที…..”


ยอดพ่อคุณนักเขย่าหยุดไปสักพัก ก็เริ่มเขย่าไหล่อีกครั้ง แต่คราวนี้มีเสียงเรียกด้วย...

“วางจางห่าย…..ตื่น...”เสียงอ้อแอ้ พูดไม่ชัดของเด็กดังอยู่ข้างหูเขา


‘เจ้าเด็กแสบพวกนั้นย้อนกลับมาเหรอ....จะว่าไปเขาก็ลืมล๊อคประตูนี่...’

คนถูกปลุกขมวดคิ้วนิ่วหน้าแต่ยังไม่ยอมลืมตา ที่นี้แหละเจ้ามือเหล่านั้นทั้งทุบ ทั้งตี ทั้งเขย่าเสียยกใหญ่
ต่อให้เขาปรารถนาจะนอนแค่ไหนก็คงทำไม่ได้


“โอ้ยๆ พอแล้ววว ก็บอกให้ไปเล่---”เขาลุกขึ้นมาหมายจะโวยวาย..แต่พูดไปได้แค่ครึ่งประโยคเท่านั้นก็ต้องเงียบปากลง
....เขาเห็นเงาประหลาดไหวๆ คล้ายมันจะสะดุ้งตกใจที่จู่ๆเขาก็ลุกพรวดขึ้นมา เงานั่นวิ่งไปซ่อนหลังโต๊ะทำงานของเขา


‘ตัวอะไรวะ...’ ชายหนุ่มกลืนน้ำลายหนืดๆลงคอ พลางมองไปรอบๆ ไม่พบเด็กคนอื่นๆเลย


....ในห้องนี้ มีเพียงแค่เขากับเงาประหลาดนั่น...



”เฮ้...” เขาลองส่งเสียงเรียกดู และมันก็ได้ผล หัวกลมๆยื่นออกมาจากหลังโต๊ะ....’เด็ก??’

....ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย....




‘วางจางห่าย?’เจ้านั่นส่งเสียงตอบกลับมา  ใบหน้าที่ดูไม่ออกว่าเป็นเด็กชายหรือเด็กหญิง ผมสีดำยาว ดวงตาสีดำ
ชุดขนสัตว์รูปแบบค่อนข้างโบราณปักลวดลายสวยงาม เขาไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกนี้จึงได้แต่ตีความไปว่า

‘ไอ้เด็กนี่ บ้านมีฐานะ’



“ไอ้หนูเข้ามาที่นี่ได้ไง แล้วพ่อแม่ไปไหน..”เด็กน้อยเอาแต่จ้องมองเขาไม่ยอมตอบคำถาม และไม่ว่าเขาจะยิงไปกี่คำถาม
สิ่งที่ได้ตอบกลับมาก็คือ ‘วางจางห่าย’



“…ก็แล้วไอ้วางฉางห่ายๆๆๆๆๆนี่มันคืออะไรล่ะ!!!!!” ความอดทนของเขาหมดลง พร้อมๆกับการบันทึกสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าเด็ก ให้เป็นสิ่งที่เขาเกลียดอันดับ 2



“...ถ้าไม่ตอบฉันจะเอาแกไปส่งตำรวจล่ะนะ...”


“...ตำหนวดคืออะไร.........”ในที่สุดก็เปิดปากพูดคำอื่นได้เสียที!!! ถึงจะเป็นการย้อนคำถามด้วยคำถามก็ตาม
ชายหนุ่มกำมือร้อง ‘เยส!’ หนึ่งทีให้กับความสำเร็จก้าวเล็กของตัวเอง



  วางจางห่าย วางฉางห่าย.......... เดี๋ยวนะ เหมือนเขาจะเคยได้ยินอะไรที่มันคล้ายๆกันมาก่อน
ได้ยินจากพวกปู่ๆ ลุงๆเล่าสมัยยังเด็กๆ หรือวางจางห่ายจะเป็น...ชื่อคน.......



“......วังฉางไห่?” เจ้าเด็กนี่เรียกชื่อนี้แล้วจ้องมาหาเขา.....จะบอกว่าเขาคือวังฉางไห่ว่างั้นเถอะ ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา



“โทษนะ....ฉันไม่ได้ชื่อวังฉางไห่..”


“วางจางห่าย”


“ก็บอกว่าไม่ใช่ไง!”


“ใช่..”


“ไม่ใช่”


“ใช่จิ” เออแม่ง!!! ทีเถียงล่ะ พูดชัดนัก!!!


“....ก็ได้ๆ ตกลงฉันชื่อวังฉางไห่ก็ได้” เขายอมแพ้.....เจ้าเด็กคนนี้มันรั้นเกินไป ใบหน้ากลมๆนั้นประดับยิ้มเล็กๆ
ก่อนจะพาร่างตัวเองออกมาจากที่ซ่อน เสื้อผ้าขนสัตว์นั่นทำให้ร่างเล็กดูฟูๆพองๆเป็นพิเศษ แต่ที่พิเศษยิ่งกว่า พิเศษจนเขาต้องชะงัก



......หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก.................................................สิบสอง!!!!!....


‘สิบสองแขน!’  ใช่! เด็กคนนี้มี12แขน!!!! เรื่องแบบนี้ดูน่าเหลือเชื่อไปสำหรับเขา เขาไม่เคยพบเห็นความพิการแบบนี้มาก่อน
 ถึงเมื่อก่อนจะเคยเรียน โรคที่มีไอ้นู่นเกิน ไอ้นี่ขาด แต่มันจะเกินจะขาดก็แค่นิดๆหน่อยๆ เช่น มีนิ้วเท้าเกินมา 1 นิ้ว มีหัวนมเกินมา 2
 ส่วนไอ้มีมือเกินมา 10 ข้างนี่ไม่เคยเห็นในตำราไหนมาก่อน


 ทั้งหมดตรงหน้าเขาค่อนข้างจะเกินจริง ผิดหลักกายวิภาคไปหมด ของที่เกินมามันมักจะไม่สมบูรณ์
มันจะสูญเสียฟังชั่นการทำงานตามที่มันควรจะเป็น แต่มือของเด็กนี่กลับทำงานอย่างสมบูรณ์
...ถ้าไม่ได้อยู่ในบ้านเมืองที่มีขื่อมีแป เขาคงจะคว้ามีดมาผ่าสำรวจเป็นแน่!


 คนที่เพิ่งจะชื่อวังฉางไห่เมื่อกี้ มองร่างที่สูงเท่าเข่ากำลังเกาะขาของเขา มือทั้ง 12 ข้างกำยึดบนกางเกงวอร์มค่อยปีนไต่
....ดูแล้ว ลักษณะคล้ายๆกับโคอาล่าไต่ต้นยูคาลิปตัส



จนกระทั่งร่างเล็กๆ ไต่มาถึงเอว เขาถึงเอ่ยถามซ้ำอีกรอบ “ไอ้หนู ตกลงชื่ออะไร?”


“อ่านอู๋” เด็กน้อยแสนประหลาดซุกหน้าอยู่กับท้องของเขา ตอบด้วยเสียงอู้อี้


“...พูดใหม่ดีๆซิ”


“อ่านอู๋”


‘โอ้ย เวรกรรม’


ชายหนุ่มกลอกตา ขี้คร้านจะเดา “....ตกลงฉันเรียกแกว่า ตะขาบน้อยล่ะกัน”



 ตะขาบน้อยไม่ได้ว่าอะไร ยังคงซุกหน้ากับท้องเขาต่อไป ไม่ได้รู้ตัวซักนิดว่าเขาเอาสองสิ่งที่เขาเกลียดมาใช้เป็นชื่อเรียก
วังฉางไห่พยามแกะมือตะขาบน้อยออก แต่แกะอยู่ค่อนวันก็แกะไม่หมด พอแกะได้มือหนึ่ง มือที่เหลือก็ยังยึดอยู่ พอแกะเพิ่มอีกมือ
มือที่แกะแล้วก็กลับมายึดใหม่ เป็นเช่นนี้วนซ้ำไปเรื่อยๆ



‘เอาเถอะ....’ เขาคิดอย่างก่อนจะพาตัวเองพร้อมกากฝากติดพุง ไปนอนที่เตียงดีๆ



.......เดี๋ยวพรุ่งนี้ พ่อ แม่เจ้านี่ก็มารับ มาตามหาเองล่ะ............

..วังฉางไห่คิดเช่นนั้นโดยไม่รู้เลยว่า รอให้ตายยังไงก็ไม่มีใครมารับ...

END


________________________________________________________________
อะไรก็ไม่รู้ววววววว ////w///) /ปิดหน้าเขินนนนนนน
ทั้งหมดทั้งมวลก็เเค่อยากเห็น คิงโชตะ อยากให้เจอกันอีก อยากให้กระมุ้งกระมิ้งกันบ้างงงงงงงง

[kame_kazuha]

ว่านหนูจิบิ น่ารักก

มีต่อไหม แต่งต่อเถอะ

[kame_kazuha]

ว่านหนูจิบิ น่ารักก

มีต่อไหม แต่งต่อเถอะ

[felis_d]

ว่านหนูจิบิ น่ารักก

มีต่อไหม แต่งต่อเถอะ

;w;)ไม่รู้ว่าจะต่อไหมอ่ะค่ะ ถ้ามีก็คงเป็นOSเเบบเนื้อเรื่องไม่ต่อกัน ไม่ก็โดสามช่อง หรือเเฟนอาร์ตวาดเล่นค่ะ 5555555

[sinnerdarker]

เด็กน้อย ไม่ว่าจะเป็น FA OS FIC เอามา เอามาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา พี่ต้องการเสพวังฉางไห่ พี่อยากเห็นคิงว่านหนูโตมาแดร่กเฮียวั-- /แค่กๆๆๆๆ

55 โอ๊ยอ่านแล้วจั๊กจี๋หัวใจ เด็กน้อยน่ารัก แงง

[SilverCloud]

อื้อหือ คิงโชตะช่างโมเอ้ยิ่งนัก ท่านวังไม่สนใจวิชาเคล็ดลับอมตะหน่อยเหรอคะ ท่าทางจะเคี้ยวกรุบกรอ--- #โดนบิดคอ

[fufasleepy]

ชูป้ายว่านวังเจ้าค่า! เวอร์ชั่นนี้น่ารักเกินไปแย้ววว

[meanato]

เลี้ยงต้อย เขาเรียกว่าเลี้ยงต้อยค่าาาา

[fay_13]

ท่านวังจะเลี้ยงต้อยแล้วสินะคะ

แอร๊ยยยย ท่านคิงโมเอ้น่าร้ากกกกกกกกกกกกก

[namename]

น่ารักที่สุดดดดด โฮรววววว <333 ฟฟฟฟ คือน่ารักมากเลยค่ะ T v T
มโนตามแล้วคิงตอนเด็กช่างน่ารัก #ซับน้ำตา
ฮาตรงโคอาล่าปีนต้นยูคาลิปตัสมากค่ะ เข้าใจเปรียบนะคะท่านวัง 555
มีต่อมั้ยคะ ; ; ~~ ต่อเถอะค่ะ//โดนหักคอ

[gginggong]

น่ารักกก /สำลักความโมเอ้ 555

เผลอแอบจิ้นตอนโต 12 มือ อีโรติคใช่ย้อยเลย ///7//

[XiaoXian]

ชอบจังเลย น่ารักโมเอ้มากๆ ท่านวังตอนนี้ไม่ระวังตัว อนาคตจะโดนเด็กกินนะคะ

[mimky]

กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!
คิงขา! ไฉนเหลือตัวแค่นี้ล่ะคะ!
ต่อค่า ต่อเลยนะค้า (♥◆♥)

[polarzmw]

น่าร้ากกกกก ต่อเถอะค่ะ มาต่อเถอะค่ะ~ คิงน่ารักน่าบีบมากเลยค่ะ ฮี่ๆๆๆๆ

[Acacha]

น่ารัก