Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[OS] The best gift for SANTA (ฮัวเฮย)
4 posters
หน้า 1 จาก 1
[OS] The best gift for SANTA (ฮัวเฮย)
Title: The best gift for SANTA
Pairing: เซี่ยอวี่ฮัว x เฮยเสียจื่อ
Rate: PG
Warning: เป็น AU Fic และผิดคาแรคเตอร์ค่ะ
//ใจจริงกะจะแต่งส่งเมื่อวาน แต่ดันไม่ทัน ถือว่าลงย้อนหลังแทนละกันค่ะ ฮาา//
~We wish you a merry christmas
We wish you a merry christmas
We wish you a merry christmas
And a happy new years~
เสียงเพลงประจำเทศกาลที่ไม่ว่าจะอยู่มุมไหนของเมืองก็ได้ยิน ผู้คนใบหน้าอิ่มเอิบความสุข เด็กตัวน้อยจูงมือผู้ปกครองพากันไปเลือกซื้อของสำหรับขึ้นโต๊ะในคืนนี้ ที่ใจกลางเมืองเป็นที่ตั้งของต้นสนขนาดใหญ่ ประดับตกแต่งอย่างสวยงาม บนยอดสุดแลเห็นดาวสีทองส่องประกายล้อแสงไฟประดับหลากสี
ใช่แล้ว วันนี้คือวันคริสต์มาส
วันหยุดประจำปีที่นานๆ ทีถึงจะมีกับชาวบ้านเขา และเป็นนานๆๆๆ ทีเช่นกันที่รอบหยุดจะเวียนมาที่เขา แต่นี่อะไร นอกจากจะไม่ได้หยุดแล้วยังต้องมาทำงานนอกเวลาแบบไม่มีโบนัสอีก ทั้งที่เวลานี้เขาคงจะได้แช่น้ำร้อนอุ่นๆ อยู่ในโรงแรมใกล้ๆ ฉางไป๋ซานกับเพื่อนสนิทแท้ๆ
ผมคิดอย่างหงุดหงิดพลางยัดของขวัญชิ้นหนึ่งลงในปล่องไฟ ไม่อยากแม้กระทั่งจะเข้าไปวางของขวัญดีๆ ถ้าเจ้าบ้านจะจุดเตาผิงแล้วเผลอเผาของขวัญไปด้วยก็เรื่องของมันแล้ว นี่ถ้าไม่ติดว่าคนขอให้ช่วยเป็นอู๋เสียนะ อย่าหวังเลยว่าผมจะยอมถ่อออกมาทำงานในวันหยุดในรอบห้าปีของตัวเองแบบนี้
"เอาละ แถบนี้ส่งหมดแล้ว ที่เหลือก็แถวเส้นศูนย์สูตร"
ผมกระโดดพลิกตัวลงจากหลังคาลงสู่พื้นหิมะข้างล่างอย่างสวยงาม ทุ้งหมดนี้เป็นไปอย่างเงียบเชียบ ปัดหิมะบางส่วนออกจากเสื้อคลุมสีแดงสด ก้าวขึ้นไปนั่งยังเบาะหลังของลีมูซีนคันงาม ก่อนรถจะทะยานออกไปในอากาศ
เป็นซานตาคลอสใครบอกว่าต้องนั่งลากเลื่อนเทียมกวางเสมอไปกัน?
++++++++++++++++++++++++++++++
กว่าจะส่งของจนครบหมดทุกหลังเวลาก็ล่วงเลยจนถึงห้าทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว ปกติเวลาที่ผมส่งของขวัญ หากบ้านหลังไหนยังมีคนตื่นอยู่ผมจะเดินไปเคาะประตูตรงๆ ฉีกยิ้มโปรยเสน่ห์แล้วยื่นของขวัญให้ เพราะด้วยมั่นใจว่าไม่มีใครสามารถปฏิเสธรับของจากมือหนุ่มหล่อใบหน้าระบายยิ้มหวาน สวมเสื้อคลุมยาวสีสดบุเฟอร์ฟูนุ่มทับเสื้อกล้ามสีชมพู สวมกางเกงสีดำแนบเนื้ออวดช่วงขาน่ามองได้หรอก ส่วนหลังที่ผมต้องปีนขึ้นหลังคาไปหย่อนของก็คือหลังที่ปิดไฟเข้านอน หรือไม่มีคนอยู่เท่านั้นแหละ
"เอ๊ะ?"
ขณะที่กำลังจะเอ่ยสั่งให้คนขับรถพากลับอยู่นั้น ผมพลันพบว่าในใบคำขอ มีอีกหนึ่งรายการที่ยังไม่ถูกขีดค่า
ตกหล่นไปได้ยังไง ผมยื่นมือออกไปคว้าถุงใบโตสีสดข้างตัวที่ตอนนี้เหี่ยวแฟบ ทั้งล้วง ทั้งเท ทั้งเขย่าจนแน่ใจว่าภายในว่างเปล่าก็ยิ่งประหลาดใจ ก้มลงอ่านรายการนั้นอย่างละเอียดอีกครั้ง ก่อนจะแทบปาใบรายการทิ้งเมื่ออ่านจบ
'ขอเมียซักคน'
ไอ้บ้าตัวไหนมันขอมา ผมจะเอาพลองไปเปิดกะโหลกมัน!!!
ถึงจะหัวเสียแทบขาดใจ สุดท้ายผมก็ต้องแวะมาบ้านเจ้าปัญหานั่นอยู่ดี เฮ้อ เป็นซานต้านี่มันลำบากจริงๆ หวังว่าฝั่งอู๋เสียคงไม่เจอปัญหาอะไรหรอกนะ
ขณะนี้เป็นเวลาห้าทุ่มห้าสิบห้าแล้ว อีกไม่นานจะขึ้นวันใหม่แล้ว ผมต้องทำให้เสร็จก่อนที่วันคริสต์มาสจะผ่านไป ไม่งั้นเสียชื่อสกุลเซี่ยกันพอดี ตรงหน้าของผมคือบ้านหลังเล็กหลังหนึ่ง ตั้งอยู่ห่างไกลกับหลุงอื่นๆ พอสมควร ในตัวบ้านมีแสงสว่างส่องลอดออกมาตามรอยผ้าม่าน บ่งบอกว่าเจ้าของบ้านยังไม่เข้านอน
ขายาวภายใต้แสลคก้าวลงจากรถ รองเท้าบูทยาวย่ำลงบนหิมะขาวโพลน ผมตรงไปเคาะประตูแต่เมื่อแตะหลังมือลงไปก็ต้องแปลกใจ มันไม่ได้ล็อก
แอ๊ดดด
เสียงเสียดขัดของบานพับดังก้องกังวานท่ามกลางความเงียบ เผยให้เห็นโซฟาตัวยาวกลางบ้าน ถัดไปทางซายเป็นโต๊ะเตี้ย บนนั้นมีเค้กขอนไม้วางอยู่ ผมถือวิสาสะเดินเข้าไปทั้งที่ไม่ถอดรองเท้าออก ไฟในเตาผิงลุกโชนส่องสว่างกระทบกับราวถุงเท้าเหนือเตาเกิดเป็นเงาทอดยาว แสงนี้เองที่ผมเห็นจากข้างนอก แต่แปลก ทั้งที่ไฟติดอยู่แล้วคนล่ะไปไหน? ไม่ใช่แค่นั้น ที่นี่นอกจากถุงเท้ากับเค้กแล้วก็ไม่มีสิ่งใดอีก ต้นคริสต์มาสที่ควรจะวางไว้ ผมก็ไม่เห็นแม้แต่ร่องรอย
ข่มความสงสัยลงไป ก้าวไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะเตี้ยตัวดังกล่าว เจ้าหมอนี่สงสัยเป็นพวกจิตประสาท มีอย่างที่ไหนขอเมียกับซานตาคลอส หรือจะเป็นพวกหน้าตาไม่ดีไม่มีเงินเที่ยวหญิง ถ้างั้นผมจะมอบบัตรฟรีอาบอบนวดที่เถ้าแก่สามยัดเยียดให้มาเมื่อคราวทำงานแทนตอนปีนู้นไปแทนละกัน
ล้วงหยิบบัตรจากกระเป๋าเสื้อคลุม วางลงบนโต๊ะข้างจานใส่เค้ก ถึงผมจะไม่ได้เห็นแก่กิน แต่ไหนๆ นี่ก็หลังสุดท้ายแล้วเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ กินซักคำก่อนไปก็แล้วกัน
เค้กขอนไม้สีน้ำตาลสวย ผมใช้นิ้วชี้ปาดเนื้อครีมขึ้นมาลองชิม ความขมคือรสสัมผัสแรกก่อนจะค่อยๆ หวานซาบละลายในปาก รสชาติถูกใจผมยิ่งนัก กำลังจะหยิบช้อนขึ้นมาตัก ขนทั่วร่างผมพลันลุกชัน กล้ามเนื้อทุกส่วนกระตุกเกร็ง มีคนอยู่ข้างหลังผม!
จังหวะที่คิดจะหันกลับไป อีกฝ่ายก็พุ่งเข้ามา แขนแกร่งรวบรัดรอบเอวผมโถมร่างใส่จนเราทั้งคู่ล้มลงบนโซฟา ช้อนในมือกระเด็นหายไปแล้ว ไม่ทันได้ตอบโต้เจ้านั่นก็ใช้มือข้างหนึ่งรวบกดข้อมือของผมไว้เหนือศีรษะ เข่ากดลงบนต้นขาจนกระดิกไม่ได้ แสงไฟสลัวจากเตาผิงส่องให้เห็นใบหน้าได้รูปที่ดวงตาถูกปิดบังด้วยแว่นกันแดดสีดำ
กลางคืนแท้ๆ แต่ใส่แว่นกันแดด กะแล้วว่าคนที่ขออะไรแบบนั้นได้ต้องไม่ปกติ
"นายเองสินะ ที่ขอเมียเป็นของขวัญน่ะ"
เจ้านั่นชะงักไป ก่อนจะแย้มรอยยิ้มที่ผมคิดว่ามันดูกวนโอ๊ยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา แสงจากเปลวไฟตกกระทบตัวเลนส์เกิดประกายแปลกประหลาด ยิ่งเพิ่มความน่าหมั่นไส้เป็นทวีคูณ
"เห~ อย่าบอกนะว่านายเป็นซานต้าที่จะเอาของขวัญมาให้น่ะ คิก~ งั้นฉันก็เพิ่งจับซานตาคลอสตัวเป็นๆได้น่ะสิ แต่เอ ทำไมถึงไม่มีเครากันน้า"
ไม่ว่าเปล่ามือข้างที่ว่างแตะลงมายังใบหน้าของผม นิ้วมือเย็นเฉียบลากไล้ตามแนวสันกรามให้ความรู้สึกประหลาดนัก จะว่ารู้สึกดีก็ไม่ใช่ รังเกียจก็ไม่เชิง ดูเหมือนคนตรงหน้าจะถูกใจหน้าของผมไม่น้อย ตอนนี้จึงเปลี่ยนมาเป็นลูบแผ่วเบาตรงไฝเสน่ห์ใต้ตาซ้ายของผมแทน
"ถ้าลูบจนพอใจแล้วก็ลุกออกไป ตัวนายไม่ใช่สาวน้อยบอบบาง"
"หืม? ทำไมต้องลุกล่ะ ก็นายมาตามคำขอของฉันไม่ใช่เหรอ?" นอกจากจะไม่ลุกแล้วยังโน้มเข้ามาใกล้ ลิ้นร้อนแลบเลียแผ่วเบาตรงข้างแก้ม ผมพลันเข้าใจอะไรบางอย่างทันที
"ไม่นึกว่านายจะมีรสนิยมแบบนี้นะ ปล่อยก่อนสิ อยู่แบบนี้ฉันไม่ชอบ" ช้อนตามองเป็นเชิงสั่ง จิกตาใส่ท่าทางระรื่นนั่นจนเจ้าตัวหัวเราะร่วน แต่ก็ยอมปล่อยมือ
"ฮะๆ คร้าบๆ องค์ราชินี~"
ขำไป แล้วแกจะขำไม่ออก
ผมอาศัยจังหวะที่นายแว่นนั่นเผลอ ตวัดขาขึ้นเกาะเกี่ยวเอวสอบ มือหนึ่งเกี่ยวคอหมอนั่นลงมา ก่อนจะพลิกตัวเปลี่ยนเป็นฝ่ายกดไอ้เจ้านั่นลงกับพื้นโซฟาแทน
แลเห็นสีหน้าตกตะลึงเพียงชั่ววูบ ก่อนจะกลับมาเป็นรอยยิ้มยียวนดังเดิม แต่ผมแอบเห็นหยดเหงื่อบนไรผม หึหึ นายเล่นผิดคนซะแล้ว
กริ๊ก
นายแว่นหน้าซีดทันทีที่สองมือถูกผมพันธนาการด้วยของเล่นที่ล้วงหยิบออกมาจากประเป๋าเสื้อ แต่ปากน่าจูบนั่นก็ยังไม่วายพ่นคำพูดน่ากระแทกให้ตายคาอกออกมา
"แหมๆ จะออนท็อปก็บอกกันดีๆ ก็ได้ครับ ไม่เห็นจะต้องรุนแรงเลย"
ผมฉีกยิ้มหวานที่สุดเท่าที่เคยยิ้มมา ก้มลงกระซิบริมหูอีกฝ่ายที่ตอนนี้เนื้อตัวกำลังสั่นน้อยๆ อย่างน่ารังแก
"ได้ ถ้าเสร็จรอบนี้แล้วนายยังมีแรงลุก ฉันจะให้นายได้ออนท็อปสมใจ"
ม่ายยยยยยยยยยยยย
Fin.
---------------------------------------
แถมท้าย
นายแว่น: ผมจำได้ว่าผมขอเมียนะ แต่ไหงถึงได้สามีมาแทนแบบนี้ล่ะครับ
เรา: ก็เมียไง ถูกแล้ว
นายแว่น: แต่ผมว่ามันไม่ใช่นะครับ ถ้าเป็นเมียผมก็ต้องเป็นฝ่ายได้กดสิ!
เรา: ก็เมียรุกไง ไม่เคยได้ยินเรอะ แถมนายไม่ต้องเหนื่อย แค่นอนเฉยๆ ให้เสี่ยวฮัวเป็นคนจัดการ ดีออกจะตาย
นายแว่น: ตรรกกะบ้าบออะไรของคุณเนี่ยยยยยยยย!!!!!
...จบเถอะ...
Pairing: เซี่ยอวี่ฮัว x เฮยเสียจื่อ
Rate: PG
Warning: เป็น AU Fic และผิดคาแรคเตอร์ค่ะ
//ใจจริงกะจะแต่งส่งเมื่อวาน แต่ดันไม่ทัน ถือว่าลงย้อนหลังแทนละกันค่ะ ฮาา//
~We wish you a merry christmas
We wish you a merry christmas
We wish you a merry christmas
And a happy new years~
เสียงเพลงประจำเทศกาลที่ไม่ว่าจะอยู่มุมไหนของเมืองก็ได้ยิน ผู้คนใบหน้าอิ่มเอิบความสุข เด็กตัวน้อยจูงมือผู้ปกครองพากันไปเลือกซื้อของสำหรับขึ้นโต๊ะในคืนนี้ ที่ใจกลางเมืองเป็นที่ตั้งของต้นสนขนาดใหญ่ ประดับตกแต่งอย่างสวยงาม บนยอดสุดแลเห็นดาวสีทองส่องประกายล้อแสงไฟประดับหลากสี
ใช่แล้ว วันนี้คือวันคริสต์มาส
วันหยุดประจำปีที่นานๆ ทีถึงจะมีกับชาวบ้านเขา และเป็นนานๆๆๆ ทีเช่นกันที่รอบหยุดจะเวียนมาที่เขา แต่นี่อะไร นอกจากจะไม่ได้หยุดแล้วยังต้องมาทำงานนอกเวลาแบบไม่มีโบนัสอีก ทั้งที่เวลานี้เขาคงจะได้แช่น้ำร้อนอุ่นๆ อยู่ในโรงแรมใกล้ๆ ฉางไป๋ซานกับเพื่อนสนิทแท้ๆ
ผมคิดอย่างหงุดหงิดพลางยัดของขวัญชิ้นหนึ่งลงในปล่องไฟ ไม่อยากแม้กระทั่งจะเข้าไปวางของขวัญดีๆ ถ้าเจ้าบ้านจะจุดเตาผิงแล้วเผลอเผาของขวัญไปด้วยก็เรื่องของมันแล้ว นี่ถ้าไม่ติดว่าคนขอให้ช่วยเป็นอู๋เสียนะ อย่าหวังเลยว่าผมจะยอมถ่อออกมาทำงานในวันหยุดในรอบห้าปีของตัวเองแบบนี้
"เอาละ แถบนี้ส่งหมดแล้ว ที่เหลือก็แถวเส้นศูนย์สูตร"
ผมกระโดดพลิกตัวลงจากหลังคาลงสู่พื้นหิมะข้างล่างอย่างสวยงาม ทุ้งหมดนี้เป็นไปอย่างเงียบเชียบ ปัดหิมะบางส่วนออกจากเสื้อคลุมสีแดงสด ก้าวขึ้นไปนั่งยังเบาะหลังของลีมูซีนคันงาม ก่อนรถจะทะยานออกไปในอากาศ
เป็นซานตาคลอสใครบอกว่าต้องนั่งลากเลื่อนเทียมกวางเสมอไปกัน?
++++++++++++++++++++++++++++++
กว่าจะส่งของจนครบหมดทุกหลังเวลาก็ล่วงเลยจนถึงห้าทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว ปกติเวลาที่ผมส่งของขวัญ หากบ้านหลังไหนยังมีคนตื่นอยู่ผมจะเดินไปเคาะประตูตรงๆ ฉีกยิ้มโปรยเสน่ห์แล้วยื่นของขวัญให้ เพราะด้วยมั่นใจว่าไม่มีใครสามารถปฏิเสธรับของจากมือหนุ่มหล่อใบหน้าระบายยิ้มหวาน สวมเสื้อคลุมยาวสีสดบุเฟอร์ฟูนุ่มทับเสื้อกล้ามสีชมพู สวมกางเกงสีดำแนบเนื้ออวดช่วงขาน่ามองได้หรอก ส่วนหลังที่ผมต้องปีนขึ้นหลังคาไปหย่อนของก็คือหลังที่ปิดไฟเข้านอน หรือไม่มีคนอยู่เท่านั้นแหละ
"เอ๊ะ?"
ขณะที่กำลังจะเอ่ยสั่งให้คนขับรถพากลับอยู่นั้น ผมพลันพบว่าในใบคำขอ มีอีกหนึ่งรายการที่ยังไม่ถูกขีดค่า
ตกหล่นไปได้ยังไง ผมยื่นมือออกไปคว้าถุงใบโตสีสดข้างตัวที่ตอนนี้เหี่ยวแฟบ ทั้งล้วง ทั้งเท ทั้งเขย่าจนแน่ใจว่าภายในว่างเปล่าก็ยิ่งประหลาดใจ ก้มลงอ่านรายการนั้นอย่างละเอียดอีกครั้ง ก่อนจะแทบปาใบรายการทิ้งเมื่ออ่านจบ
'ขอเมียซักคน'
ไอ้บ้าตัวไหนมันขอมา ผมจะเอาพลองไปเปิดกะโหลกมัน!!!
ถึงจะหัวเสียแทบขาดใจ สุดท้ายผมก็ต้องแวะมาบ้านเจ้าปัญหานั่นอยู่ดี เฮ้อ เป็นซานต้านี่มันลำบากจริงๆ หวังว่าฝั่งอู๋เสียคงไม่เจอปัญหาอะไรหรอกนะ
ขณะนี้เป็นเวลาห้าทุ่มห้าสิบห้าแล้ว อีกไม่นานจะขึ้นวันใหม่แล้ว ผมต้องทำให้เสร็จก่อนที่วันคริสต์มาสจะผ่านไป ไม่งั้นเสียชื่อสกุลเซี่ยกันพอดี ตรงหน้าของผมคือบ้านหลังเล็กหลังหนึ่ง ตั้งอยู่ห่างไกลกับหลุงอื่นๆ พอสมควร ในตัวบ้านมีแสงสว่างส่องลอดออกมาตามรอยผ้าม่าน บ่งบอกว่าเจ้าของบ้านยังไม่เข้านอน
ขายาวภายใต้แสลคก้าวลงจากรถ รองเท้าบูทยาวย่ำลงบนหิมะขาวโพลน ผมตรงไปเคาะประตูแต่เมื่อแตะหลังมือลงไปก็ต้องแปลกใจ มันไม่ได้ล็อก
แอ๊ดดด
เสียงเสียดขัดของบานพับดังก้องกังวานท่ามกลางความเงียบ เผยให้เห็นโซฟาตัวยาวกลางบ้าน ถัดไปทางซายเป็นโต๊ะเตี้ย บนนั้นมีเค้กขอนไม้วางอยู่ ผมถือวิสาสะเดินเข้าไปทั้งที่ไม่ถอดรองเท้าออก ไฟในเตาผิงลุกโชนส่องสว่างกระทบกับราวถุงเท้าเหนือเตาเกิดเป็นเงาทอดยาว แสงนี้เองที่ผมเห็นจากข้างนอก แต่แปลก ทั้งที่ไฟติดอยู่แล้วคนล่ะไปไหน? ไม่ใช่แค่นั้น ที่นี่นอกจากถุงเท้ากับเค้กแล้วก็ไม่มีสิ่งใดอีก ต้นคริสต์มาสที่ควรจะวางไว้ ผมก็ไม่เห็นแม้แต่ร่องรอย
ข่มความสงสัยลงไป ก้าวไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะเตี้ยตัวดังกล่าว เจ้าหมอนี่สงสัยเป็นพวกจิตประสาท มีอย่างที่ไหนขอเมียกับซานตาคลอส หรือจะเป็นพวกหน้าตาไม่ดีไม่มีเงินเที่ยวหญิง ถ้างั้นผมจะมอบบัตรฟรีอาบอบนวดที่เถ้าแก่สามยัดเยียดให้มาเมื่อคราวทำงานแทนตอนปีนู้นไปแทนละกัน
ล้วงหยิบบัตรจากกระเป๋าเสื้อคลุม วางลงบนโต๊ะข้างจานใส่เค้ก ถึงผมจะไม่ได้เห็นแก่กิน แต่ไหนๆ นี่ก็หลังสุดท้ายแล้วเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ กินซักคำก่อนไปก็แล้วกัน
เค้กขอนไม้สีน้ำตาลสวย ผมใช้นิ้วชี้ปาดเนื้อครีมขึ้นมาลองชิม ความขมคือรสสัมผัสแรกก่อนจะค่อยๆ หวานซาบละลายในปาก รสชาติถูกใจผมยิ่งนัก กำลังจะหยิบช้อนขึ้นมาตัก ขนทั่วร่างผมพลันลุกชัน กล้ามเนื้อทุกส่วนกระตุกเกร็ง มีคนอยู่ข้างหลังผม!
จังหวะที่คิดจะหันกลับไป อีกฝ่ายก็พุ่งเข้ามา แขนแกร่งรวบรัดรอบเอวผมโถมร่างใส่จนเราทั้งคู่ล้มลงบนโซฟา ช้อนในมือกระเด็นหายไปแล้ว ไม่ทันได้ตอบโต้เจ้านั่นก็ใช้มือข้างหนึ่งรวบกดข้อมือของผมไว้เหนือศีรษะ เข่ากดลงบนต้นขาจนกระดิกไม่ได้ แสงไฟสลัวจากเตาผิงส่องให้เห็นใบหน้าได้รูปที่ดวงตาถูกปิดบังด้วยแว่นกันแดดสีดำ
กลางคืนแท้ๆ แต่ใส่แว่นกันแดด กะแล้วว่าคนที่ขออะไรแบบนั้นได้ต้องไม่ปกติ
"นายเองสินะ ที่ขอเมียเป็นของขวัญน่ะ"
เจ้านั่นชะงักไป ก่อนจะแย้มรอยยิ้มที่ผมคิดว่ามันดูกวนโอ๊ยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา แสงจากเปลวไฟตกกระทบตัวเลนส์เกิดประกายแปลกประหลาด ยิ่งเพิ่มความน่าหมั่นไส้เป็นทวีคูณ
"เห~ อย่าบอกนะว่านายเป็นซานต้าที่จะเอาของขวัญมาให้น่ะ คิก~ งั้นฉันก็เพิ่งจับซานตาคลอสตัวเป็นๆได้น่ะสิ แต่เอ ทำไมถึงไม่มีเครากันน้า"
ไม่ว่าเปล่ามือข้างที่ว่างแตะลงมายังใบหน้าของผม นิ้วมือเย็นเฉียบลากไล้ตามแนวสันกรามให้ความรู้สึกประหลาดนัก จะว่ารู้สึกดีก็ไม่ใช่ รังเกียจก็ไม่เชิง ดูเหมือนคนตรงหน้าจะถูกใจหน้าของผมไม่น้อย ตอนนี้จึงเปลี่ยนมาเป็นลูบแผ่วเบาตรงไฝเสน่ห์ใต้ตาซ้ายของผมแทน
"ถ้าลูบจนพอใจแล้วก็ลุกออกไป ตัวนายไม่ใช่สาวน้อยบอบบาง"
"หืม? ทำไมต้องลุกล่ะ ก็นายมาตามคำขอของฉันไม่ใช่เหรอ?" นอกจากจะไม่ลุกแล้วยังโน้มเข้ามาใกล้ ลิ้นร้อนแลบเลียแผ่วเบาตรงข้างแก้ม ผมพลันเข้าใจอะไรบางอย่างทันที
"ไม่นึกว่านายจะมีรสนิยมแบบนี้นะ ปล่อยก่อนสิ อยู่แบบนี้ฉันไม่ชอบ" ช้อนตามองเป็นเชิงสั่ง จิกตาใส่ท่าทางระรื่นนั่นจนเจ้าตัวหัวเราะร่วน แต่ก็ยอมปล่อยมือ
"ฮะๆ คร้าบๆ องค์ราชินี~"
ขำไป แล้วแกจะขำไม่ออก
ผมอาศัยจังหวะที่นายแว่นนั่นเผลอ ตวัดขาขึ้นเกาะเกี่ยวเอวสอบ มือหนึ่งเกี่ยวคอหมอนั่นลงมา ก่อนจะพลิกตัวเปลี่ยนเป็นฝ่ายกดไอ้เจ้านั่นลงกับพื้นโซฟาแทน
แลเห็นสีหน้าตกตะลึงเพียงชั่ววูบ ก่อนจะกลับมาเป็นรอยยิ้มยียวนดังเดิม แต่ผมแอบเห็นหยดเหงื่อบนไรผม หึหึ นายเล่นผิดคนซะแล้ว
กริ๊ก
นายแว่นหน้าซีดทันทีที่สองมือถูกผมพันธนาการด้วยของเล่นที่ล้วงหยิบออกมาจากประเป๋าเสื้อ แต่ปากน่าจูบนั่นก็ยังไม่วายพ่นคำพูดน่ากระแทกให้ตายคาอกออกมา
"แหมๆ จะออนท็อปก็บอกกันดีๆ ก็ได้ครับ ไม่เห็นจะต้องรุนแรงเลย"
ผมฉีกยิ้มหวานที่สุดเท่าที่เคยยิ้มมา ก้มลงกระซิบริมหูอีกฝ่ายที่ตอนนี้เนื้อตัวกำลังสั่นน้อยๆ อย่างน่ารังแก
"ได้ ถ้าเสร็จรอบนี้แล้วนายยังมีแรงลุก ฉันจะให้นายได้ออนท็อปสมใจ"
ม่ายยยยยยยยยยยยย
Fin.
---------------------------------------
แถมท้าย
นายแว่น: ผมจำได้ว่าผมขอเมียนะ แต่ไหงถึงได้สามีมาแทนแบบนี้ล่ะครับ
เรา: ก็เมียไง ถูกแล้ว
นายแว่น: แต่ผมว่ามันไม่ใช่นะครับ ถ้าเป็นเมียผมก็ต้องเป็นฝ่ายได้กดสิ!
เรา: ก็เมียรุกไง ไม่เคยได้ยินเรอะ แถมนายไม่ต้องเหนื่อย แค่นอนเฉยๆ ให้เสี่ยวฮัวเป็นคนจัดการ ดีออกจะตาย
นายแว่น: ตรรกกะบ้าบออะไรของคุณเนี่ยยยยยยยย!!!!!
...จบเถอะ...
SilverCloud- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 433
Points : 3952
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : ตู้เสื้อผ้าของอารอง
Re: [OS] The best gift for SANTA (ฮัวเฮย)
๕๕๕๕๕ แว่นเอ๊ยยยยยยยยยยย ได้สมใจอยากเลย
แง้ อยากให้ซานต้าคุณชายมาหาบ้างงงงงงง
แง้ อยากให้ซานต้าคุณชายมาหาบ้างงงงงงง
tear- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 168
Points : 3671
Join date : 02/11/2014
ที่อยู่ : ใต้เตียงคุณชายฮัว
Re: [OS] The best gift for SANTA (ฮัวเฮย)
ตอนนายขอเขาทำเมียนะนายถามเขาก่อนยัง
นี่ไงผลลัพธ์ ไปสู่สุคตินะ
นายขอเมีย นายก็ได้เป็นเมียสมใจไง
ดีจะตาย ฮา
นี่ไงผลลัพธ์ ไปสู่สุคตินะ
นายขอเมีย นายก็ได้เป็นเมียสมใจไง
ดีจะตาย ฮา
kuramajoy- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 206
Points : 3783
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] The best gift for SANTA (ฮัวเฮย)
55555555555 ขำตายก่อนนะงับ
โอยยยย แว่นเอ๊ยยยยย แกก็ได้ตามที่ขอแล้วไง ได้เมียสวยด้วยนะเออ คุณชายสวยใช่ไหมล่ะ ออกจะได้สมใจนะ
คุณชายเอาให้ตายนะคะ ลุกจากเตียงไม่ได้ยาวววววววววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ ด้วงชอบ
โอยยยย แว่นเอ๊ยยยยย แกก็ได้ตามที่ขอแล้วไง ได้เมียสวยด้วยนะเออ คุณชายสวยใช่ไหมล่ะ ออกจะได้สมใจนะ
คุณชายเอาให้ตายนะคะ ลุกจากเตียงไม่ได้ยาวววววววววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ ด้วงชอบ
Similar topics
» [OS] #dmbjdaily(Santa) The best gift from SANTA (ผิงเสีย)
» [OS] เหตุเกิดที่เยอรมนี (ฮัวเฮย) [NC-15]
» [Drabble] #dmbjdaily (Santa) เพียงสิ่งเดียวที่ปรารถนา [ผิงเสีย] [Update Sequel]
» [sf]คุณลูกตัวร้ายกับคุณพ่อสุดหื่น[ฮัวเฮย]
» [Fic บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : Even Now [ฮัวเฮย]
» [OS] เหตุเกิดที่เยอรมนี (ฮัวเฮย) [NC-15]
» [Drabble] #dmbjdaily (Santa) เพียงสิ่งเดียวที่ปรารถนา [ผิงเสีย] [Update Sequel]
» [sf]คุณลูกตัวร้ายกับคุณพ่อสุดหื่น[ฮัวเฮย]
» [Fic บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน] : Even Now [ฮัวเฮย]
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth