[TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ บทนำ

[BleuOnMine]

อาจารย์เฮยเสียจื่อ บทนำ

-------

“ผู้ที่เดินทางเร่ร่อนไปทั่วย่อมมีความสามารถพิเศษมากมาย ทำตนให้เป็นคนที่เป็นจุดบอด* แม้ว่าจะไม่ใช่ผู้ที่เป็นจุดบอดที่แท้จริง คิดเสมอว่าตนนั้นคือจุดบอด ถ้าหากนายมีความสามารถพอที่จะเข้าใจ เช่นนั้นนายก็มีความสามารถพอที่จะใช้คำพูดควบคุมคนอื่นได้ ให้พวกเขาทำก่อนที่พวกเขาไม่ปรารถนาที่จะทำมัน” เฮยเสียจื่อเข็นรถ ขณะกำลังมองหาขนมขบเคี้ยวในซูเปอร์มาเก็ต “นายชอบมันฝรั่งทอดยี่ห้อไหน?”

“ฉันไม่กินขนมขบเคี้ยว” ผมตอบ

“กลัวอ้วน?” เขามองผม มองต่ำเล็กน้อย “นายไม่ควรจะมีอารมณ์แม่บ้านแบบนี้นะ”

“ฉันก็แค่ไม่ชอบกินของพวกนี้” ผมบอก พลางมองเขาที่กวาดมันฝรั่งทอดทั้งหมดในชั้นลงไปในรถเข็น อย่างต่ำก็ 30 ถุง ถ้าเป็นผมแล้วต่อให้ฝืนกินก็ต้องกินได้ไม่ถึงครึ่งแน่ๆ

“ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร ก็แค่บังคับให้กินเหมือนลูกเป็ด” เขาพูด ในขณะเดียวกันเขาก็มองไปที่ข้าวเกรียบกุ้งอีกฝั่ง ผมส่ายหัว “ฉันไม่ชอบขนมขบเคี้ยวทุกอย่าง”

“ไม่เป็นไร” เฮยเสียจื่อกวาดข้าวเกรียบกุ้งลงในรถ และถามพนักงานคนหนึ่งว่าช็อกโกแลตอยู่ที่ไหน

ในใจของผมเต็มไปด้วยความสงสัย คนๆนี้เรียกผมมาเพื่อเดินเล่นซูเปอร์มาร์เก็ต? ไม่ซื้ออะไรนอกจากขนมพวกนี้  มันเป็นไปได้เหรอ? ทั้งๆที่หลายวันหลังจากนี้พวกเราจะไปฝึกบนภูเขาเนี่ยนะ?

เอาขนมไปบนภูเขาก็ดูจะไม่ใช่เหตุผลที่ดี

ผมคิดว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่ค่อยจริงจังอะไร แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเฮยเสียจื่อแล้ว ผมดูเหมือนเป็นคนที่ซื่อสัตย์และน่าเชื่อถือได้ไปเลย คนๆนี้ทำให้เกิดปรากฏการณ์ทุกอย่าง ที่มนุษย์ไม่สามารถทำได้

ซื้อช็อกโกแลตไปทั้งหมดอย่างน้อย 60 กล่อง รถเข็นเต็มไปด้วยของมากมาย เฮยเสียจื่อเข็นไปถึงที่จ่ายเงินแต่ผมต้องเป็นคนออกเงิน พระเจ้า ขนม 1 รถเข็นนี่กินเงินผมไปมากกว่าสามพัน โชคดีนะที่ป๋ารวย

ซื้อเสร็จแล้วเขาก็ยังไม่ไปไหน ยังคงจับรถเข็นไว้ ลากผมไปแผนกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ผมรู้สึกคาดไม่ถึง มองจากกล่องช็อกโกแลต Dove 60 กล่องที่ซื้อมาแล้ว ซื้อเครื่องดื่มที่ไม่มีแอลกอฮอล์ยังพอเข้าใจได้ เขาเลือกหยิบไวน์แดง แล้วพูดกับผม “หลังจากพรุ่งนี้ ทุกเช้าเวลา 9 โมงนายจะต้องไปที่ๆฉันจะพาไป และขอสั่งนาย ใช้เวลาครึ่งเดือน กินของพวกนั้นให้หมด”

“นายไม่กิน?”ผมถามอย่างแปลกใจ “ฉันไม่กินขนมขบเคี้ยวนะ”

“ฉันก็ไม่ชอบกิน เฉพาะนายที่ต้องกิน กินดีดี ใช้เวลาครึ่งเดือนนายต้องกินเสร็จ”

ผมหันไปมองช็อกโกแลต Dove 60 กล่อง ผมจะกินได้วันละกี่กล่องกัน นี่คิดจะให้ผมเป็นเบาหวานตายหรือไง “ทำไม?” ผมถามทันทีอย่างไม่ค่อยมั่นใจแต่ก็พยายามเปิดใจรับฟัง

“นายต้องเปลี่ยนกิจวัตรของนาย หลังจากครึ่งเดือน น้ำหนักของนายจะต้องไม่เพิ่มขึ้น” เฮยเสียจื่อพูด “ด้วยประสบการณ์ของฉัน ถ้านายฝึกอย่างน้อยวันละ 8 ชั่วโมงทุกๆวันนายจะไม่อ้วนขึ้น ตัวฉันเองไม่สามารถเฝ้านายตลอด 8 ชั่วโมงทุกๆวันได้ และด้วยความเฉื่อยของนาย การฝึกให้เปลี่ยนกิจวัตรประจำวันนั้นเป็นเรื่องยาก เพราะงั้นฉันเลยคิดวิธีนี้ได้ ถ้าหลังจากเวลาครึ่งเดือนผ่านไป น้ำหนักของนายเพิ่มแม้แต่ 1 จิน (0.5kg) นายบอกลาแผนของนายแล้วกลับไปเป็นเถ้าแก่น้อยเถอะ”

ขณะที่พูดคำพวกนี้ สีหน้าของเฮยเสียจื่อดูเคร่งเครียดอย่างแปลกประหลาด ผมไม่เคยเห็นสีหน้าแบบนี้ของเขามาก่อน

ผมคิดจะพยักหน้าตอบเขา เขาโบกมือ “เปลี่ยนความเคยชินนี้ซะ พยักหน้าตอบไม่มีประโยชน์ ไว้หลังจากเวลาครึ่งเดือนแล้วน้ำหนักนายเพิ่มขึ้นค่อยพยักหน้า ใช่แล้ว ต้องซื้อเครื่องชั่งน้ำหนักด้วย” เขาวางไวน์กลับ ผมเกาหัวตัวเอง รู้สึกเขาเป็นเหมือนครูเด็กประถม

“นายจะต้องทำตัวเองให้คุ้นเคยกับการฝึกต่อกัน 8 ชั่วโมง” เขาหยุด “ส่วนการฝึกของนายจะเริ่มหลังจากนั้น ไม่มีใครสามารถปกป้องนายได้ นายจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวิ่งหนีและซ่อนตัวอย่างไร้ที่สิ้นสุด 8 ชั่วโมงต่อเนื่องที่นายจะต้องเคลื่อนไหวและใช้ความสามารถในการตัดสินใจ เป็นเกณฑ์อย่างต่ำที่สุด” เขาพูดยิ้มๆ “อย่างน้อย 8 ชั่วโมง”

ผมเข้าใจความหมายของรอยยิ้มของเขา เขาเพื่อที่จะให้ผมได้รับรู้ถึงข่าวนั้น ต้องอยู่กลางทะเลทรายอย่างไม่ได้หยุดพักกว่า 140 ชั่วโมง ผมอยู่หังโจวเพื่อพบเขา หลังจากเขานำสิ่งนั้นมา ก็ได้พูดกันเพียงไม่กี่ประโยค พบว่ารอยยิ้มของเขาไม่ได้หายไป แล้วเขาก็หลับเป็นตายอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบของผม

-------

*จุดบอด blind spot ในที่นี้น่าจะหมายถึงคนที่ทุกคนมองข้ามผ่าน ไม่มีใครสนใจค่ะ

เคยลงในทวิตไปแล้วอย่างไม่เป็นทางการเท่าไหร่ค่ะ(?) สารภาพว่าจนแล้วจนรอดก็ยังไม่รู้เหตุการณ์ก่อนที่ 2 คนนี้จะเจอกันในบทนี้เลย มันไม่มีเนต้าหรือเราไม่ได้หาเองก็ไม่ทราบนะคะ ถถถ

ทั้งหมดมี 12 ตอน มีบทนำ 1 อาจารย์เฮยเสียจื่อ 3 ตอน เกาะร้าง 8 ตอน ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดน่าจะมีแค่นี้นะคะ สำหรับตอนต่อไปจะทยอยๆลงค่ะ

[oilypicca]

อยากรู้เรื่องสองคนนี้มาก กลับมาเจอกันได้ไง แล้วข่าวนั้นคืออะไรทำไมอู๋เสียถึงมาขอฝึกด้วย อยากรู้เยอะแยะไปหมดเลยค่ะ
ท่านอาจารย์มีวิธีที่ครีเอตมากค่ะ แงงงชอบ ชอบอาจารย์จังค่ะ(เม้นนี้เพื่อสครีมนายเฮย 555555 เราชอบโมเม้นสองคนนี้ กรี๊ดดดดดดด)
โถอู๋เสีย ตอนแรกว่าจะแอบสงสารที่ต้องควักตังจ่าย อ่านเจอป๋ารวย เอออ งั้นรีบจ่ายไปซะ 5555555
ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านค่ะ รออ่านตอนต่อไปนะคะ

[Black_forest15]

ตามมาสครีมจากในทวิตเตอร์ค่าาาาาาา5555555
นายแว่นปากร้ายจริงๆ มาว่านายน้อยอ้วน,งี่เง่าได้ยังไง5555555555
ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านนะคะ(อยากให้แปลไวไ--//โดนตร่อย)

[Kip2532]

ขอบคุณนะค่ะ
จะติดตามทุกตอนเลยค่า

[faliona01]

กรีดร้องให้คนแปล

อ๊ากกกกกกก เฮยเสียจื่อ ยิ่งหลงเข้าไปใหญ่

มันจะกินหมดยังไงกันฟร้า!!!!!!!!!!

[kazahana]

กรีดร้องกับประโยคที่ว่า ไม่มีใครสามารถปกป้องนายได้ >{}< กรี๊ดดดดด

ขอบคุณนะคะ

[temslaw]

แหมะ พออ่านไปเจอ โชคดีที่ป๋ารวย นี่ขำก๊ากกกก

แล้วนานน้อยไม่รวยเหรอ ทรัพย์สมบัตินี่ของป๋าเหรอ 5555

[28016]

เป็นวิธีที่เหมือนจะดูดีนะ แต่ถ้ากินหมดจริงๆแล้วนายน้อยเบาหวานขึ้นจะทำไงคะ 5555

[kukuri]

ขอบคุณสำหรับคำแปลค่า จะติดตามตอนต่อไปนะคะ

ปล.นายเฮยนี่ฝึกนายน้อยได้มุ้งมิ้งมาก ให้กินขนมเนี่ยนะ 5555

[kuramajoy]

อิเฮย นายกวนได้อย่างมีสาระมาก ฮือ น่ารัก

[SilverCloud]

กรี๊ดดดดด ทำไมเราเพิ่งมาเจอ ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านนะคะ //กราบบ
นายแว่นดูเหมือนจะจริงจัง แต่การฝึกโดยให้กินขนมนี่มันจะเป็นฝึกแบบไหนหว่า ฮาที่แว่นบอกนายน้อยไม่ควรมีอารมณ์แบบแม่บ้าน คือบ่งบอกว่านายน้อยนิสัยผู้หญิงหน่อยๆจริงๆ ตลอดภาคหนึ่งที่อ่านเราไม่ได้คิดไปเอง ถถถถ

[SayWindy]

กรี๊ดดดด เพิ่งเห็นว่ามีคนแปล
โฮ้ย ขอบคุณคนแปลมากค่ะ ////

[Starsong]

ก็สงสัยอยู่ว่าที่อ่านมามันเหมือนยังไม่ครบ นี่เรายังไม่ได้อ่านบทนำที่เอง -w-

สรุปคือการฝึกทั้งหมดนี่เป็นการลดนน.ของนายน้อยจริงๆสินะเนี่ย!? XD

[Yuwadee Wana]

ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านค่ะ
นายน้อยกำลังจะเลเวลอัพแล้ว >\\\\<

[hnee]

เข้าใจคิดมากๆเลยอาจารย์เฮย การที่ให้กินขนมพวกนั้นแล้วทำยังไงก็ได้เพื่อผลาญพลังงานจากการกินขนมให้หมดทุกวันเพื่อคงน้ำหนักเดิมเอาไว้ให้ได้ จากนี้ไปครึ่งเดือนน้ำหนักอาเสียต้องไม่เพิ่มขึ้นจากเดิมแม้แต่ขีดเดียว แสดงว่าอาเสียต้องออกกำลังกายเผาผลาญแคลอรี่ในร่างกายจากการกินขนมทุกๆวันเป็นอย่างมาก เพราะมีกฎบังคับมีลิมิตอยู่จึงไม่ทำไม่ได้ งานนี้อาเสียต้องตั้งใจมากๆเลยทีเดียว ว่าไปมันสาหัสมากเลยนะนั่น แต่การเตรียมพร้อมสำหรับการฝึกโหดในอนาคต ถ้าไม่เตรียมตัวถึงขั้นนี้คงไม่ได้หรอกเนอะ

ว่าไปก็ขอฮานิดๆล่ะน๊าาาา ไอ้ท่ามองอาเสียแล้วบอกว่าไม่ควรมีอารมณ์แม่บ้านนี่มัน....ขอขำแปบ 55555 ไหนจะอาเสียคนดีแอบบ่นว่าค่าขนมเหล่านั้นแพงแต่โชคดีที่ป๋ารวยอีก หุหุๆๆๆ ขอบคุณที่แปลให้ได้อ่านค่ะ ^^

[arshura09]

เป็นการฝึกที่ดูแล้วน่าจะทรหดไม่น้อย
จากการที่ให้กินของพลังงานสูงแต่ไม่ให้อ้วนนี่
ท่าทางจะไม่ใช่การฝึกร่างกายธรรมดาแน่ๆ

แต่แอบขำเรื่องโดนแซวเรื่องนิสัยแม่บ้านกลัวอ้วนจริงจัง
หุหุ ว่าแต่ควักกระเป๋าจ่ายด้วยเงินป๋าขนาดนี้

นายน้อยคิดจะทำอะไรกันเจ้าคะ