[OS] #dmbjdaily (ผ้าพันแผล) "เศษผ้า" [ผิงเสีย/เสียผิง]

by **Charmkao** Wed 03 Dec 2014, 23:57

Title : เศษผ้า
Pairing : เสียงผิง/ผิงเสีย(?)
Genre : Drama
Rate : PG

ในมือของผมตอนนี้คือกล่องใบหนึ่ง มันเป็นกล่องเหล็กเล็กๆที่เก่าจนสนิมขึ้นแล้ว และมันจะไม่ได้น่าสนใจเลย ถ้าหากว่ามันไม่ใช่พัสดุที่เสี่ยอ้วนส่งมาถึงผมเมื่อเช้านี้และบอกว่าเจ้าของกล่องนี้

...คือนายเมินโหยวผิง

แถมเป็นของที่เจ้าตัวทิ้งเอาไว้ไม่ได้เอาติดตัวตอนไปฉางไป๋ซานด้วย แปลว่าน่าจะไม่ของสลักสำคัญอะไร แต่ทำไมนายอ้วนถึงส่งมา?

หรือว่ามันจะเป็นข้อมูลสำคัญอะไรที่เสี่ยวเกอทิ้งเอาไว้?

ผมตัดสินใจลองเปิด ซึ่งมันก็เปิดออกอย่างง่ายดาย คงเป็นเพราะเสี่ยอ้วนเคยเปิดดูแล้ว

สิ่งที่อยู่ภายในกลับทำให้ประหลาดใจ เพราะมันไม่ใช่ของวัตถุโบราณหรือบันทึกใดๆที่ผมคาดคิด

ในกล่องมีของอยู่เพียงชิ้นเดียว เป็นเศษผ้าเก่าๆขาดๆที่พับเอาไว้อย่างเรียบร้อย

ความทรงจำอันลางเลือนกลับเด่นชัดขึ้นมา...

…………………………………………………………………………………………………………….

มันเป็นแค่เหตุการณ์เล็กๆครั้งหนึ่งระหว่างอยู่ในกรวย ผมกับเมินโหยวผิงพลัดหลงกับเสี่ยอ้วน ระหว่างที่หาทางอยู่ก็บังเอิญเจอกับบ๊ะจ่างสองสามตัว

แม้เมินโหยวผิงจะจัดการมันได้อย่างง่ายดาย แต่เพราะต้องคอยระวังผมที่เป็นตัวถ่วงด้วยเลยพลาดได้แผลมา

แผลนั้นลึกมาก เลือดออกเยอะมาก ผมที่ตกใจกับอาการบาดเจ็บของเขาได้แต่ยืนอึ้ง กว่าจะได้สติก็ลนลานฉีกปลายเสื้อที่ใส่อยู่มาเป็นใช้พันห้ามเลือดให้เขาไว้ก่อน เศษเสื้อของผมก็เลยกลายเป็นผ้าพันแผลจำเป็น

หลังจากนั้นเราก็หานายอ้วนจนเจอ อุปกรณ์ปฐมพยาบาลที่อยู่ในกระเป๋านายอ้วนจึงได้ทำหน้าที่ของมัน แล้วเศษผ้านั้นผมก็นึกว่าถูกโยนทิ้งไว้ซักที่หนึ่งแล้วซะอีก

ทว่ามันกลับมาอยู่ในกล่องเหล็กในมือผมตอนนี้ เศษผ้าขาดๆเปื้อนฝุ่นเปื้อนเลือดถูกเก็บถนอมไว้อย่างดี…

ตอนนี้ในหัวของผมว่างเปล่า เพราะอะไรเขาถึงยังเก็บมันเอาไว้

กระดาษแผ่นเล็กๆพลันร่วงออกมา

- ขอบคุณ -

มันเขียนเอาไว้อย่างนั้น

หนึ่งคำที่แทนทุกอย่าง

หนึ่งคำที่เขาไม่เคยเอ่ยปากพูด แต่ตอนนี้ผมเข้าใจอย่างดี ว่าที่จริงเขารู้สึกได้ ว่าเราทุ่มเทและให้ความสำคัญกับเขาเพียงไหน

หนึ่งคำที่เขาเก็บไว้ในใจเพราะไม่อยากสร้างเยื่อใยที่เกี่ยวโยงเราไว้ด้วยกันอีก

เขาเคยพูดว่าตัวเองไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆกับโลกนี้

นั่นไม่ใช่คำตัดพ้อ หากแต่นั่นคือคำสัญญาที่จะไม่ผูกมัดตัวเขาไว้กับใครเพื่อไม่ให้คนนั้นต้องเสียใจ เมื่อเขาจากลา

เมินโหยวผิง

นายจะรู้ไหมว่ามันเป็นการกระทำที่ไร้ประโยชน์

ความรู้สึกที่ก่อเกิดขึ้นในใจ นายไม่มีทางควบคุมมันได้

เช่นเดียวกันกับตัวผมที่ต้องเจ็บปวด เพราะฝังใจไว้ที่คนคนหนึ่ง

ฝังใจและจะเฝ้ารอ

รอให้เขากลับมา

เพื่อที่จะกล่าวกลับไปว่า

- ขอบคุณ -

..............................................................................

เพิ่งสมัครบอร์ดสดๆร้อนๆลงฟิคครั้งแรกคะ ฟฟฟฟ
นี่ขุดสกิลแต่งฟิคจากชาติไหนก็ไม่รู้ ไม่ได้แต่งฟิคนานมากแล้ว55 ถ้าประหลาดๆอ่านไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยน้า

อธิบายนิด:
นี่เป็นช่วงระหว่างการรอสิบปีคะ นายอ้วนไปเจอกล่องเหล็กจากบ้านที่เคยให้เสี่ยวเกอพักตอนช่วงลอยไปลอยมา

คำว่าขอบคุณของนายน้อยแล้วแต่จะตีความเลย55
หมายถึงประมาณว่า ขอบคุณที่กลับมา ขอบคุณที่คอยปกป้อง ขอบคุณที่เสียสละเพื่อฉัน

คำติชมทุกอย่างเป็นกำลังใจที่ดีคะ ขอบคุณ UvU

by **kokoro.drakon** Thu 04 Dec 2014, 11:51

แงงงงงงง นายเมินคนบ้าาาาาาาาา

นายแม่งงงงงงง อย่ามาทำตัวมุ้งมิ้งงี้นะะะะะ คำว่าขอบคุณน่ะต้องพูดออกมาเองสิคะะะะ คำๆนั้นมันวิเศษจะตายย

รีบๆกลับมานะะะ มีคนรออยู่นะะะ