[OS] #dmbjdaily (สาม) เป็นอู๋ซันเสิ่งใครว่าสบาย [เออร์เหลียน/มีผิงเสียนิดนึง] Rate R นะเคอะ

[susuwatari]

#Dmbjdaily
[281 Days Left]

------------

เป็นอู๋ซันเสิ่งใครว่าสบาย
Paring (เออร์เหลียน/มีผิงเสียนิดนึง)
       Rate: R
       คำเตือน โปรดอย่าลืมสวมชูชีพก่อนโดดลงแพนะคะทุกคน ด้วยความปรารถนาดีจากวิลลี่ อิอิ        
       ปล. เดลี่คราวนี้เขียนต่อกันสามเรื่องละค่ะ ฮาาาา
(หนึ่ง)https://dmbjth.thai-forum.net/t243-topic
(สอง)https://dmbjth.thai-forum.net/t263-topic

ฟังเรื่องของพี่ใหญ่กับพี่รองกันแล้วคราวนี้ก็ถึงตาของผมบ้าง ช่วงนี้ผมค่อนข้างว่างเพราะไม่มีกรวยอวบอั๋นให้ได้ไปลง มีแต่กรวยขั้นธรรมดาไม่ค่อยเร้าใจ ผมเลยให้เสี่ยวเสียใช้ลูกน้องไปจัดการกวาดเครื่องหมิงมากองไว้ในโกดัง ชีวิตของผมวันๆนอกจากช่วยหลานชายสุดที่รักตีราคาตรวจเช็คบรรดาเครื่องหมิงแล้วที่เหลือก็ออกไปกินเหล้าป้อสาวๆหาความสุขตามประสาคนโสดนั่นแหละครับ

ชั่วชีวิตของผมผ่านความรักมานับครั้งไม่ถ้วน ทั้งที่วุ่นวายและเรียบง่าย มีผู้หญิงหมุนเวียนเข้ามาเกี่ยวข้องกับตัวเองมากมาย แต่สุดท้ายทุกคนก็จากผมไปตามเส้นทางของตัวเอง มันทำให้ผมตระหนักได้ว่าในโลกนี้ล้วนไม่มีอะไรยั่งยืน บางสิ่งที่เราคิดว่าอยู่ในมือเมื่อถึงเวลาหนึ่งกลับหลุดลอยออกไปอย่างง่ายดาย ตัวผมในวันนี้จึงไม่คิดเข้าไปข้องแวะกับเรื่องของความรักอีก

ถึงผมจะตั้งใจไว้อย่างนั้นแต่ที่เขาว่ายิ่งไม่อยากเจอก็จะยิ่งเจอท่าจะเป็นจริง เพราะบรรดาคนรอบข้างต่างก็หอบเอาปัญหาหัวใจมาปรึกษาผมด้วยกันทั้งนั้น ตัวอย่างแรกที่เห็นกันชัดๆคือเซี่ยเหลียนหวน หมอนี่มีเรื่องทะเลาะกับเจ้ารองทีไรก็มานั่งบ่นนั่งระบายให้ผมฟังตลอด เหมือนกับเห็นผมเป็นห้องสุขายังไงยังงั้น พอบ่นเสร็จก็ชวนไปเลี้ยงเหล้า สุดท้ายเจ้ารองก็ตามมาง้อแล้วเที่ยวกล่าวหาว่าผมเป็นคนชวนมันให้ไปเสียคนซะอย่างนั้น เรื่องมันก็วนกลับไปกลับมาแบบนี้ตลอด อายุก็เกินครึ่งร้อยไปแล้วแต่ไม่รู้ทำไมถึงยังทำตัวแบบนี้ นี่สินะที่เขาเรียกว่าความรักทำให้คนเราโง่ลงๆ

ผมถอนหายใจ ไหนจะมีเรื่องของเสี่ยวเสียกับน้องเสี่ยวเกอที่พี่ใหญ่ไหว้วานผมให้คอยสอดส่องดูแลอีก พี่ใหญ่ก็เหลือเกิน ลูกชายอายุปาไปเฉียดสี่สิบแล้วยังหวงเหมือนเพิ่งแตกเนื้อสาวอายุสิบสี่ ผมพร่ำบอกพี่ใหญ่จนปากเปียกปากแฉะแล้วว่าน้องเสี่ยวเกอน่ะทั้งรักทั้งหลงเสี่ยวเสียของเราจะตาย เหมือนกับหนูรักข้าวสาร บ๊ะจ่างรักโลงทำนองนั้น

เวลาผมไปเยี่ยมเสี่ยวเสียที่ร้านทีไรเห็นเจ้าหลานชายนั่งโต๊ะดูบัญชีสบายๆ น้องเสี่ยวเกอทำงานบ้านให้ทุกอย่างทั้งกวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ทำกับข้าว ป้อนข้าวป้อนน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ผมว่านะเวลาเสี่ยวเสียอยากไปไหนถ้าน้องเสี่ยวเกอนั่นอุ้มไปได้ก็คงอุ้มไปแล้วล่ะ

“เฮ้อ ผมละไม่เข้าใจจริงๆว่าพี่ใหญ่คิดได้ยังไงว่าเสี่ยวเสียแต่งงานไปแล้วจะมีชีวิตลำบาก คราวหน้าต้องแอบย่องเข้าไปติดกล้องวงจรปิดให้พี่ใหญ่ดูซะหน่อยแล้วว่า......”

กริ๊งงงงงงง

บ่นถึงไม่ทันขาดคำเหลียนหวนก็โทรมาหาผมอีกแล้ว “ว่ายังไง” ผมกรอกเสียงทักอีกฝ่าย “ตอนนี้นายอยู่ไหน ฉันมีเรื่องจะปรึกษา” ผมแอบทำหน้าเบื่อ เอาอีกแล้วไงมาแบบนี้คงเป็นปัญหาหัวใจอีกละสิ “ฉันอยู่ที่โกดังเก็บเครื่องหมิง นายจะมาก็รีบมา” ปลายสายรับคำแล้ววางโทรศัพท์ไป ถ้าผมเดาไม่ผิดคู่นี้คงทะเลาะกันเรื่องที่เซี่ยเหลียนหวนแอบหนีออกจากบ้านไปดูการแสดงงิ้วของเสี่ยวฮัวหลานชายสุดที่รักซึ่งเป็นนักแสดงงิ้วชื่อดังระดับมณฑลที่คณะมาเปิดการแสดงใหญ่ในหังโจว  เห็นว่าเล่นบทชิงอีได้ซึ้งจนคนดูสงสารติดใจกันตรึม

นั่งนึกอะไรเพลินๆพักเดียวเซี่ยเหลียนหวนก็ผลักประตูด้านหลังโกดังเดินเข้ามานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับผม ฝ่ายนั้นมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก ดูท่าเรื่องคราวนี้เจ้ารองคงโกรธมากจริงๆ

“พี่เออร์ไป๋ไม่มองหน้าฉันมาหกวันแล้วนะซันเสิ่ง” พอนั่งลงปุ๊ปเซี่ยเหลียนหวนก็เริ่มระบายความในใจให้อีกฝ่ายฟังทันที ผมมองหน้าคู่สนทนา “ก็นายแม่งเล่นไม่บอกไม่กล่าวหนีออกจากบ้านไปสามวัน โทรศัพท์มือถือก็ปิด ทำเอาเจ้ารองแทบคลั่งตาย”

ตัวต้นเหตุยังนั่งหน้าซึม “ก็ฉันรู้ว่าขืนบอกไปพี่เออร์ไป๋ไม่ยอมให้ไปดูแน่ๆ เลยกะว่าหนีไปก่อนกลับมาแล้วค่อยมาง้อขอโทษเอา ที่ไหนได้ไม่นึกว่าเขาจะโกรธฉันขนาดนี้” ผมกุมขมับกับปัญหาชีวิตรักของเพื่อนกับพี่ชายตัวเองเป็นรอบที่ร้อย “แล้วนี่นายจะมาให้ฉันช่วยหาวิธีง้อเจ้ารองละสิ” คนฟังรีบพยักหน้าสายตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง  

“เอางี้ นายไม่ลองแก้ผ้ายั่วเจ้ารองดูละวะ” ผมถึงคิดวิธีลัดได้ผลเร็วขึ้นมา เซี่ยเหลียนหวนยังส่ายหน้าเหมือนตุ๊กตาไขลาน “ฉันลองแล้วไม่ได้ผลนะสิ ทั้งไม่ใส่ชั้นในนอน ถอดเสื้อนอน ก็ไม่เห็นพี่เออร์ไป๋จะสนใจอะไรเลย อายก็อาย แย่ชะมัด” ผมฟังแล้วก็พลอยกลุ้มตามเพื่อน ถึงขนาดแก้ผ้าแล้ว แต่เจ้ารองยังนอนแข็งทื่อเป็นเสาหินขนาดนี้สงสัยจะโกรธจริงๆ

ระหว่างที่เซี่ยเหลียนหวนยังระบายความคับข้องใจไม่หยุด ในที่สุดผมก็คิดวิธีง้อขั้นสุดยอดขึ้นมาได้เลยรีบตัดบทขึ้นมา “ฉันคิดออกแล้วเสี่ยวเหลียน ไอ้ที่แก้ผ้านอนนี่นายนอนเฉยๆใช่ไหมล่ะ” จบคำคนฟังก็หน้าแดงถึงหู “ก็ใช่นะสิ แค่แก้ผ้านอนฉันแม่งก็อายจะตายอยู่แล้ว ยังจะมีหน้าไปทำอะไรได้อีก” ผมตบเข่าฉาด “แก้ผ้านอนนิ่งๆมันจะเร้าใจอะไรวะ นายต้องมีลูกล่อลูกชนบ้าง อย่างเช่นเข้าไปเบียดๆซุกๆอะไรทำนองนั้น” คนฟังยิ่งหน้าแดงหนักขึ้นไปอีก “พูดจาน่าเกลียดนะซันเสิ่ง ฉันเป็นผู้ชายนะจะให้ไปทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง”

“เอ้า จะง้อคนก็ต้องทำให้ถึงใจหน่อยสิวะเหลียนหวน ยิ่งงานนี้นายผิดเต็มประตูเลยนะเว้ย เอางี้ถ้านายไม่กล้าเดี๋ยวฉันหาตัวช่วยให้” ผมพูดรวดเดียวจบแล้วมองสีหน้าครุ่นคิดของฝ่ายตรงข้าม ในที่สุดเซี่ยเหลียนหวนก็พยักหน้ายอมรับแผนการทั้งหมดของผมอย่างจนใจ ผมสั่งให้เขารออยู่ในโกดังก่อน ส่วนตัวเองรีบซิ่งรถออกไปหาเพื่อนซึ่งเป็นเถ้าแก่ร้านขายยาจีนมีชื่อ

จะว่าไปแล้วไอ้หมอนี่ออกจะประสาทอยู่นิดหน่อย เพราะมันชอบค้นคว้าหายาตำหรับแปลกๆชนิดที่คนธรรมดาไม่มีทางนึกออก วันก่อนที่เหลียนหวนโดนเจ้ารองทำโทษก็ได้ยาบำรุงของมันนั่นแหละช่วยไว้ ไม่อย่างนั้นคงนอนยาวติดเตียงไปอีกหลายวัน ผมสั่งความจบเสร็จก็เห็นสีหน้ามีเลศนัยของมัน เลยรีบบอกว่าไม่ได้เอาไปใช้เอง มีคนเขาไหว้วานขอช่วยมา มันหัวเราะแล้วหายเข้าไปหลังร้านพักใหญ่ๆแล้วเดินออกมาพร้อมซองยาขนาดเล็กในมือ

“เอาไปละลายน้ำอุ่นกินได้เลย สงสัยอะไรฉันเขียนใส่ไว้ในซองนี่แล้ว ยานี่แรงน่าดูใช้ระวังๆหน่อยแล้วกัน” มันตบท้ายด้วยรอยยิ้ม ผมพยักหน้าขอบคุณรีบจ่ายเงินแล้วตรงดิ่งกลับมาหาเซี่ยเหลียนหวนทันที

ฝ่ายนั้นมองซองยาในมือผมด้วยท่าทางไม่ค่อยไว้ใจ ผมจะบอกตรงๆว่าเป็นยาอะไรก็กลัวเขาจะไม่กล้ากินเข้าไปเลยพูดอ้อมๆว่าเป็นยาที่กินแล้วจะช่วยให้กล้าขึ้น เซี่ยเหลียนหวนเบิกตาโต “นะ...นายเอายาเสพติดมาให้ฉันกินหรือไง” ผมคิ้วกระตุก “จะบ้าเหรอวะ นายมองอู๋ซันเสิ่งคนนี้ยังไงกัน” ถ้านายไม่กินเดี๋ยวฉันเอาไปคืนที่ร้าน ผมบอกแล้วตั้งท่าจะเดินออกไปแต่ฝ่ายนั้นรีบพุ่งมาคว้าชายเสื้อไว้

“ฉะ...ฉันกินก็ได้” ผมลอบยิ้ม

---------

“จะได้ผลแน่เหรอซันเสิ่ง” เซี่ยเหลียนหวนกระซิบถามผม ตอนนี้พวกเรามายืนอยู่หน้าห้องนอนของเขากับเจ้ารอง เมื่อครู่ลูกน้องในร้านน้ำชาบอกว่าเจ้ารองกำลังขับรถกลับบ้านอีกไม่เกินสิบห้านาทีคงถึง ผมพยักหน้า “จะมาลังเลตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะเหลียนหวน” ผมว่าแล้วเทยาผงในซองลงในแก้วน้ำรวดเดียวจนเกลี้ยง เซี่ยเหลียนหวนมองน้ำในแก้วที่เปลี่ยนเป็นสีดำเข้มอย่างไม่ไว้ใจ แต่พอผมเร่งมากๆเข้าเข้าก็กลั้นในยกซดรวดเดียวหมดแก้ว

“ทีนี้นายก็เข้าไปนอนรอเจ้ารองในห้อง รับรองเห็นผลทันตา” ผมตบบ่าแล้วจัดการดันเซี่ยเหลียนหวนที่ยังมีสีหน้าผะอืดผะอมกับยาเมื่อครู่เข้าไปในห้องนอน จากนั้นก็ย่องลงมาซุ่มดูเหตุการณ์ในห้องโถงด้านล่าง ไม่ถึงสิบนาทีเจ้ารองก็ไขประตูบ้านเข้ามาแล้วก้าวฉับๆตรงขึ้นไปบนชั้นสอง "แผนการสำเร็จ รับรองเจ้ารองหายงอนเป็นปลิดทิ้งแน่นอน" ผมนึกยิ้มอยู่ในใจแล้วเดินฮัมเพลงกลับมาเก็บกวาดหลักฐานในห้องครัวตั้งใจจะว่าจะออกไปดื่มฉลองภารกิจสำเร็จซักหน่อย

------------------

อู๋เออร์ไป๋ side

ทันทีที่เปิดประตูห้องนอนไอเย็นฉ่ำราวกับอยู่ในขั้วโลกของเครื่องปรับอากาศก็พัดพรูเข้ามาใส่ตัวจนเขาอดมุ่นคิ้วไม่ได้ อู๋เออร์ไป๋ตั้งใจจะอ้าปากถามอีกคนในห้องแต่นึกได้ว่าเขากำลังโกรธอีกฝ่ายอยู่จึงนิ่งไปเสีย ท่ามกลางเสียงหึ่งๆของเครื่องปรับอากาศคล้ายจะมีเสียงครางเครือเบาๆแทรกขึ้น อู๋เออร์ไป๋รีบสาวเท้าผ่านตู้หนังสือซึ่งถูกจัดวางเป็นฉากกั้นไปยังเตียงนอนหลังกว้างด้านใน

ภาพที่ปรากฏทำเอาเขาแทบลืมหายใจ เซี่ยเหลียนหวนกำลังอยู่ในสภาพหมิ่นเหม่สุดๆ ดวงตาทั้งคู่ฉ่ำเยิ้ม ริมฝีปากแดงจัดเผยอเปล่งเสียงหอบครางฟังแทบไม่เป็นภาษา เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าที่สวมใส่อยู่ในสภาพหลุดลุ่ยเผยผิวขาวๆซึ่งแดงจัดขึ้นเพราะความร้อนในร่างกาย ขณะที่มือเรียวทั้งสองข้างพยายามปลดกระดุมเสื้อสามเม็ดล่างสุดออกแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถบังคับมือไม่ให้สั่นได้  

เสียงเสียดสีกันของเนื้อผ้าเรียกให้เซี่ยเหลียนหวนเงยหน้าขึ้น ทันทีที่เขาเห็นร่างของอู๋เออร์ไป๋ตรงหน้าเซี่ยเหลียนหวนก็ยันตัวลุกขึ้นก้าวเข้าไปหา แขนทั้งสองข้างโอบรอบคอร่างสูงโปร่งที่ยังยืนนิ่งเหมือนเสาไฟฟ้าเอาไว้แล้วกระซิบเสียงพร่า “พี่เออร์ไป๋ผมร้อนจังเลย ช่วยผมหน่อย” ท่าทางที่แปลกออกไปทำเอาอู๋เออร์ไป๋อดแปลกใจไม่ได้

“เสี่ยวเหลียน เป็นอะไรหรือเปล่า”

เขาโอบประคองร่างของอีกแล้วเอ่ยถาม ลืมความโกรธเคืองเมื่อวันก่อนไปจนหมด “ผมร้อนพี่เออร์ไป๋ ร้อนไปหมดทั้งตัวเลย” เซี่ยเหลียนหวนกระซิบตอบแล้วเบียดร่างเข้าหาพลางเปล่งเสียงครางเบาๆอย่างทรมาน ดวงตากลมฉ่ำเยิ้มช้อนขึ้นมองหน้าคนตัวสูงกว่า “พี่เออร์ไป๋ช่วยผมด้วย ตรงนี้มัน......อา” ทั้งเสียงครางทั้งร่างกายร้อนผ่าวทั้งส่วนหน้าซึ่งตื่นตัวเต็มที่ของเซี่ยเหลียนหวนที่กำลังบดเบียดท่อนขาของเขาทำเอาสติอื่นๆที่เหลือของอู๋เออร์ไป๋บินหนีหายออกไปจนหมด เขากดร่างของเซี่ยเหลียนหวนลงกับที่นอนเย็นๆแล้วกลืนกินทุกสัดส่วนอย่างตะกละตะกราม

“อ๊า พี่เออร์ไป๋”

“เข้ามา......อีก ผมต้องการพี่”

-------------------------------

(เบื้องหลัง)

ระหว่างที่กำลังล้างแก้วใบเจ้าปัญหาอยู่นั้นกระดาษใบหนึ่งก็ปลิวตกลงบนพื้น ผมชะงักมือก้มลงไปหยิบดูก็พบว่าเป็นโน้ตบอกวิธีใช้กับปริมาณยาที่เพื่อนแนบมาให้กับซองยานั่นเอง ผมกวาดสายตาอ่านข้อความในกระดาษใบน้อยรอบหนึ่งแล้วยกมือขึ้นเกาหัวแกรกๆ

“เวรแล้วไง ใช้ครึ่งซองออกฤทธิ์ไป 6 ชั่วโมง นี่เหลียนหวนล่อไปทั้งซองรับเละแน่ๆ เอาเถอะถือว่าง้อสำเร็จแถมยังคืนกำไรให้เจ้ารองมันก็แล้วกันนะ" ผมยักไหล่นึกว่าพรุ่งนี้คงต้องไปขอให้หมอนั่นจัดยาบำรุงมาให้อีกแน่ๆ

--------------------------Fin----------------

Talk
สรุปว่าเกิดเป็นอู๋ซันเสิ่งไม่สบายจริงๆสินะคะ ฮา
อาจจะมีแอบหลุดคาแรคเตอร์ไปเล็กน้อยแต่คิดว่าอย่างอาสามคงฮาๆแบบนี้ละค่ะ/ชูป้ายไฟ FCอาสาม
ขอบคุณกำลังใจและคำติชมจากฟิคก่อนๆด้วยนะคะ ไม่ได้ไปเม้นขอบคุณในฟิคเลยมาขอบคุณกันตรงนี้/โบกมือ
ฟิคนี้ก็หวังว่าคงชอบกันนะคะ/โค้งงง

[kame_kazuha]

อาสามแน่จริงๆ ระวังอารองมาชำระความ เอ๊ะ หรือให้รางวัลกันแน่

[SilverCloud]

กรี๊ดดดดดด ฉากมันไม่ครบนี่คะ เอามานะ เอาฉาก 12 ชั่วโมงนั่นมาาาาาา //แทะคนแต่ง
เรื่องนี้สอนให้รู้อย่างหนึ่งว่า...มีปัญหาอย่าปรึกษาอู๋ซันเสิ่ง ถถถถถ จบงานนี้อาเซี่ยยังจะเดินได้มั้ยคะเนี่ย ฟฟฟฟฟ

[faliona01]

ฮึก!!!!!! เลือดไหลเป็นโลหิต
ปะ... ปุ่ม Like อยู่ตรงไหนหรือคะ?
เอ๊ะ! ไม่มีหรอ! งั้นเอาหัวใจเราไปเเทนคำชมละกันนะคะ
(กระอักเลือด)

[sine501]

55555อาเซี่ยเดินไม่เป็นแน่ๆงานนี้

[efforip]

มาสะดุดกับบ๊ะจ่างรักโลง 55555555

//ซับกำเดา ร้อนแรงจริงๆค่ะ 55555

[Eclipse]

อื้อหือ!//พ่นเลือดออกทางจมูก

สารภาพว่าพุ่งเข้ามาเพราะคู่เอ้อร์เหลียนค่ะ 555 คูรุ่นอาๆนี่แหละแซ่บก๊าวใจฟฟฟฟฟ อาสามทำดีค่ะ กู๊ดจ็อบ!!

[susuwatari]

kame_kazuha - อารองคงมาบอกว่า ขอแผนที่ร้านจะไปซื้อเพิ่มค่ะ ฮาาา
SilverCloud - ฉาก 12 ชั่วโมงคืออะไรคะ/แอร๊ยยย ปรึกษาอู๋ซันเสิ่งคือได้เรื่องค่ะ ได้เรื่องอะไรไม่ค่อยแน่ใจ ฮา
faliona01 - ยื่นผ้าเย็นให้ค่ะ
sine501 - อาจจะไม่ต้องเดินเพราะอยู่บนเตียงตลอดอาทิตย์ค่ะ /อุ๊บ โดนอารองบี้ติดผนัง
efforip - กะว่าแอบให้ขำค่ะ ฮาาา
Eclipse - แจกชูชีพกับไม้ไผ่ค่ะ มาช่วยถ่อแพคู่อาๆกันค่ะ คือดีงามมมม

[evilp_]

เสร็จจากคืนนี้คาดว่าอาสามจะโดนอารองทำโทษเนื่องจากหาอะไรแปลกๆให้เสี่ยวเหลียนกิน 55

เกิดเป็นอู๋ซันเสิ่งทำอะไรก็ผิด 5555

[meanato]

เซี่ยเหลียนหวนเซ็กซี่มาก อารองอย่าลืมให้รางวัลอาสามล่ะ

[Naitear]

อ่านฟิคนี้แล้วก็ได้ข้อยืนยันค่ะว่าอาสามเป็นแกนนำเอ้อเหลียนจริงๆ #ก๊ากกก
อาเซี่ยน่ารักค่ะ /////////// น่ารัก น่ารัก น่ารัก แงงงงงง ยิ่งตอนท้ายๆนี่ชวนให้หอบหื่นมากค่ะ แฮ่ก แฮ่ก #โดนอารองฟาด
ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ UvU

[Feran.FS]

//ด้วงกระอัก
อูยยยยย อาสามมมมม แหล่มเป็ดมากค่ะ!!!

ฉาก 12 ชั่วโมงอยู่ไหนหรือคะ?!?//ทำหน้าใสซื่อ