shot fic เมา(ฮัวเสีย)

[mama moosap]

shot fic เมา(ฮัวเสีย)
เรท ไม่มีหรอกค่ะ ออกจะสดใส><(?)

         เพราะวันนี้เขาดันว่างทั้งวันเลยได้มีโอกาสมาหาคนบางคนถึงหังโจว ตั้งใจว่าจะมาชวนคุยเล่นๆไม่ก็นั่งกวนอีกฝ่ายทั้งวันแต่ไม่คิดว่าเมื่อมาถึงแล้วจะถูกชวนไปเที่ยวที่นี่ ที่นั่นโดยมีอีกฝ่ายที่เป็นเจ้าบ้านคอยนำทางให้

โดยในช่วงแรกๆก็ยังสนุกอยู่หรอก จนเวลาล่วงมาจนเย็นฝ่ายเจ้าบ้านหรืออาเฮียอู๋เสียนั้นลากเขาเข้าร้านอาหารก่อนจะสั่งเหล้า สุรามาเสียเต็มที่โดยไม่ฟังคำค้านว่าเขาต้องกลับไปทำงานต่อโดยแม้แต่น้อย


สุดท้าย…คนเป็นเจ้าบ้านก็เมาแอ๋ หน้าแดง เดินไม่ตรงแถมยังร้องไห้ฟูมฟายถึง ‘เพื่อน’ ที่ชื่อเสี่ยวเกออีกต่างหาก ลำบากเขาต้องช่วยลากกลับ

แต่ไม่คิดว่าเมื่อลากมาได้ครึ่งทางอีกฝ่ายจะเกิดล้มลงนอนกับพื้นเสียดื้อๆ จนเขาทนดูไม่ได้ ตัดสินใจพยุงอีกฝ่ายขึ้นมาแล้วให้ขี่หลังตัวเองเอาไว้

ชายหนุ่มถอนหายใจ นึกโกรธตัวเองเล็กน้อยที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ชินและเลิกคาดหวังเสียที…

เขาควรจะรู้ตัวได้แล้วว่ายังไงตัวเขาก็เป็นได้แค่เพียงเพื่อน ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น

สัมผัสฝ่ามือของคนที่อยู่บนหลังเขานั้นแน่นขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่เซี่ยอวี้ฮัวจะรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายขยับตัว



“อาเฮียอย่าดิ้นเดี๋ยวตกหรอก”


“เสี่ยวฮัว”

“หืม?”


“เสี่ยวฮัว…อยู่กับฉันนะ” น้ำเสียงงัวเงียกล่าวกอดที่อ้อมแขนของคนบนหลังจะกอดรัดคอของเขาแน่นขึ้น ชายหนุ่มยิ้มขืนๆกับตัวเองก่อนกล่าวตอบ


“อาเฮีย…เมามากแล้ว”


“…”


“ฉันต้องอยากอยู่กับอาเฮียแน่นอนอยู่แล้ว แต่พออาเฮียหายเมาก็ลืมคำพูดของตัวเองอยู่ดี”








โซนบ่นไปเรื่อย....

เคยลงไว้ในเด็กดีค่ะ ตอนที่ลงอยู่ในช่วง 129 days left : ขี่ (Ride) พอดีค่ะ
จริงๆแล้วอารมณ์ตอนแต่งมันประมาณนี้ค่ะ > ฮัวเสีย >ผิง (?)
รักคุณชายเก้านะ ยิ่งเห็นคุณชายช้ำๆยิ่งรัก(?)
ก็ไว้พบกันใหม่ฟิคหน้าค่ะ >< (ถ้ามี...)

[hnee]

อาเสียอยากให้เสี่ยวฮัวอยู่เป็นเพื่อน เอาจริงๆเสี่ยวฮัวก็อยู่ตรงนั้นอยู่แล้ว ไม่เคยทิ้งอาเสียเลย