[199 Days Left][Drabble] #dmbjdaily (ลืม) Did you forget something? [เฮยฮัว]

[Amnesia]

[199 Days Left][Drabble] #dmbjdaily (ลืม) Did you forget something? [เฮยฮัว]


Title : Did you forget something?
Pairing : เฮยฮัว
Rate : PG
Note :  1) อ่าน Raining cats and dogs ก่อนนะคะ ==>  https://dmbjth.thai-forum.net/t990-topic
          2) สมมติว่าในจีนใช้ไลน์ได้ หรือจะโปรแกรมอะไรก็ช่างเถอะค่ะ ที่ใช้ได้กับมือถือเครื่องเดียว



+++++++++++++++++++++++++++






เซี่ยอวี่เฉินรู้สึกเหมือนลืมอะไรบางอย่าง


ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นตั้งแต่ที่เขากลับมาถึงบ้านในสภาพเปียกโชกตั้งแต่หัวจรดเท้าเพราะฝน หนาวจนแทบสั่นเพราะเครื่องปรับอากาศในรถ แต่เขาไม่ได้ใส่ใจนักเพราะอยากเปลี่ยนชุดแทบแย่


หลังจากนั้นเขาอาบน้ำสระผมเสร็จเรียบร้อย มานั่งเช็มผมจนแห้ง นอนดูสนู้ปปี้ไปได้สามตอน ความรู้สึกที่ว่าเหมือนลืมอะไรบางอย่างก็ยังคงอยู่


เขาลืมอะไร


ตามปกติแล้วคนรอบคอบอย่างเขาไม่น่าจะหลงลืมอะไรง่ายๆ ลองคิดย้อนไปถึงเรื่องที่ทำไปวันนี้ทั้งหมดตั้งแต่ตอนตื่นนอน ก็ยังนึกไม่ออก


เขาลืมอะไร


เขาลืมอะไร


เขาลืมอะไร


คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก เขาหันไปมองนาฬิกาก็เห็นว่าได้เวลานอนตามปกติของตัวเองแล้ว จึงปิดโทรทัศน์ เทน้ำใส่แก้วที่โต๊ะข้างเตียง หยิบยานอนหลับมากิน เพิ่มยาแก้ไข้ไปด้วยกันไว้ก่อนเพราะวันนี้ตากฝนมา


เดินไปปิดไฟ เดินกลับมาที่เตียง เอื้อมมือคว้าโทรศัพท์มาเพื่อเช็คข่าวสารรอบสุดท้ายก่อนนอน


ไม่มี โทรศัพท์ไม่ได้วางอยู่ข้างเตียง


ขมวดคิ้ว ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ เสื้อผ้าเปียกๆอยู่ในตระกร้าผ้าซัก หยิบกางเกงขึ้นมา ล้วงดูในกระเป๋าทั้งสองข้างไม่เจออะไร กระเป๋าเสื้อ กระเป๋าเสื้อสูทก็ว่างเปล่า


เขานึกออกแล้วว่าลืมอะไร และอยากจะตบหัวตัวเองแรงๆ


ตอนอยู่ในรถ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาเช็คดูว่ายังใช้ได้ไหมเพราะตากฝนมา เมื่อเห็นว่ามันยังใช่ได้ก็วางไว้ที่คอนโซลหน้ารถเพราะกระเป๋ากางเกงเปียกเกินไป น่าจะลืมหยิบออกมาด้วย


คุณชายเก้าถอนหายใจ


ถ้ามันเป็นรถของเขา มันจะไม่มีปัญหาเลย


เสียงโทรศัพท์ดังมาจากลิ้นชักโต๊ะข้างเตียง


เขาเดินออกไปเปิดลิ้นชักหยิบออกมา มันเป็นโทรศัพท์มือถือที่รูปร่างเหมือนกับเครื่องเขาใช้อยู่ทุกวันทุกอย่าง แม้เบอร์โทรก็ยังเป็นเบอร์เดียวกัน ปกติแล้วเขาเก็บมือถือสำรองไว้อีกห้องโดยเฉพาะ แต่ก็มีบางเครื่องที่กระจายเก็บไว้ตามห้องอื่นๆของบ้านเพื่อความสะดวก


เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกไว้ คุณชายเก้านั่งมองหมายเลขนั้นนานจนสายเกือบถูกตัดไปจึงกดรับ


“คุณลืมมือถือไว้ในรถผม”


ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีออกนอกหน้านอกตา เซี่ยอวี่เฉินเงียบใส่


“ไม่อยากได้คืนหรือคุณชาย”


เขากรอตา อยากจะถ่ายรูปมือถือสำรองอีกสามสิบเครื่องส่งไปให้อีกฝ่ายดู


“ผมลืมไป คุณมีร่างแยกอีกตั้งสามสิบกว่าเครื่องนี่นา”


“ถ้าจะโทรมากวนแค่นี้ก็วางไป มือถือนั้นจะเอาไปก็ตามใจนาย”


อย่างไรเขาก็ล็อครหัสเครื่องไว้ หมอนั้นก็คงไม่ลงทุนทำอะไรไร้สาระขนาดเอาไปให้ช่างปลดล็อคเครื่องหรอก


“แน่ใจหรือครับคุณชาย”


เขาเงียบใส่อีก แต่คราวนี้คู่สายไม่ได้ตอบกลับด้วยคำถามเหมือนครั้งที่แล้ว


แต่พูดตัวเลขสี่ตัวออกมา


เซี่ยอวี่เฉินนิ่งค้าง โทรศัพท์แทบจะร่วงจากมือ


มันรู้รหัสมือถือเขา


“มีไฟล์สำคัญๆอยู่เพียบเลยนี่ครับคุณชาย ถึงผมจะมั่นในว่าคุณชายไม่สนเพราะมีสำรองไว้ในเมลล์ก็เถอะ


ที่น่าสนใจน่ะ ข้อความในเครื่องต่างหาก ใช่ไหมครับ”


“อืมมม เหมือนคุณจะคุยกับนายน้อยสามเยอะเลยนะเนี่ย ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด ข้อความคงมีอยู่เฉพาะในเครื่องนี้ใช่ไหม ถึงเครื่องอื่นจะเป็นเบอร์เดียวกันก็เถอะ”


“แล้วถ้า… ผมเผลอกดลบข้อควา--”


“เอาคืนมา”


พยายามควบคุมเสียงให้ปกติ ไม่ให้ตวาดใส่อีกฝ่าย


“อะไรนะครับคุณชาย”


“โทรศัพท์เครื่องนั้น เอาคืนมา”


ปลายสายหัวเราะ ซึ่งมันกวนโมโหที่สุด


“เอาคืนให้เฉยๆ เปล่าๆเลยเหรอครับ”


“จะคืนหรือไม่คืน เฮยเสียจื่อ”


คนที่รู้จักเขาควรจะรู้ดี เวลาที่คุณชายเก้าพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี้ ควรจะระวังตัวไว้


เพียงแต่คราวนี้ อีกฝ่ายคือนายบอดดำที่รักการกวนประสาทเขาเป็นชีวิตจิตใจ


“ก็ได้ครับก็ได้ แต่ผมขอค่าเหนื่อยหน่อยก็แล้วกัน”


เงียบไปครู่ ก่อนเซี่ยอวี่เฉินจะตอบคำ


“จะเอาอะไร”


อีกฝ่ายหัวเราะในลำคอ  เขาเริ่มคิดว่าตัวเองคิดผิดหรือเปล่าที่ตอบตกลง


“ไว้พรุ่งนี้ผมเอาโทรศัพท์เครื่องนี้ไปคืนแล้วจะบอก”


คุณชายเก้าถอนหายใจ


“ตามใจ งั้นแค่นี้นะ”


เตรียมกดตัดสาย


“เดี๋ยวครับ”


“อะไรอีก”


นายบอดดำเงียบไปครู่ ก่อนจะตอบกลับมาด้วยเสียงที่ไม่มีความกวนประสาทปนอยู่เหมือนปกติแม้แต่น้อย







“ฝันดีครับคุณชาย”








เซี่ยอวี่เฉินกดตัดสายทันที โยนโทรศัพท์ลงบนเตียง คว้าผ้าห่มมาคลุมหัว








ฝันดีบ้าบออะไรละ







สาบานเลยว่าเขาจะไม่มีวันลืมโทรศัพท์หรืออะไรก็ตามไว้กับหมอนั่นอีกเด็ดขาด





+++++++++++++++++++++++++++




สั้นอีกแล้วววววววว
เพิ่งสอบมาวันนี้ เยินค่ะ ถ้าผิดๆเพี้ยนๆอะไรไปบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

ปอลอ ท่านใดรู้วิธีใส่ลิงก์แบบให้กดเข้าไปอ่านได้เลย ได้โปรดสอนข้าพเจ้าที

[fufasleepy]

โถคุณชาย ลืมร่างจริงได้ไง! #ผิด
พอจะนึกสีหน้าคุณชายออกตอนนายเฮยโทรมาเลยค่า

[Starsong]

อ่ากกกกกก!!!!! แว่นจะขออะไรจากคุณชายเก้ากันน้ออออออ //ด้วงมโนสามสิบล้านตลบ *////////*

ลืมครั้งเดียวอาจถึงชีวิตได้เลยนะคะเสี่ยวฮัววววว XD

ไฟล์งานลับยังไม่สำคัญเท่าข้อความจากนายน้อยสาม! เอร๋ยๆๆๆๆ //ม้วนต้วนด้วยความเขินนนน

[feyralin]

นายเฮยวอนซะแล้ว!
แอออ รอตอนต่อไป(?)นะคะ โอมมมม หัวข้อเดลี่จงอำนวยแก่ตอนต่อซะฟฟฟฟฟ

ปอลอ ท่านใดรู้วิธีใส่ลิงก์แบบให้กดเข้าไปอ่านได้เลย ได้โปรดสอนข้าพเจ้าที

งืมๆ ไม่รู้ว่าทำเป็นรึยัง เราใช้ปุ่ม Insert a link รูปโซ่ที่อยู่มุมบนขวาเวลาใส่ลิงก์น่ะค่ะ ตรงข้างๆปุ่ม Youtube อะ