Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[Drabble] #dmbjdaily (หมอน) ถวิล [ฮัวเฮย]
4 posters
หน้า 1 จาก 1
[Drabble] #dmbjdaily (หมอน) ถวิล [ฮัวเฮย]
Paring ; เซี่ยอวี่ฮัว x เฮยเสียจื่อ
Rate ; PG
.
.
ในคืนอันแสนเร่งรีบของกรุงปักกิ่ง ผู้คนจำนวนมากเดินพลุกพล่านเต็มถนนไปมาอย่างวุ่นวาย ไม่ว่าใครก็ต่างมีธุระเป็นของตัวเอง เซี่ยอวี้ฮัวยืนมองภาพเบื้องล่างด้วยสายตาที่ดูเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง แม้ว่าตาของเขาจะเห็นภาพเป็นอะไร แต่ในใจกลับคิดถึงเรื่องอื่นอย่างช่วยไม่ได้
ชายหนุ่มเดินกลับมายังโต๊ะทานข้าว มือเอื้อมไปหยิบเบียร์กระป๋องที่เปิดทิ้งไว้ขึ้นมากินอึกใหญ่ เพียงไม่ถึงนาที เขาก็ดื่มมันหมดราวกับร่างกายไม่ได้รับน้ำมาเป็นคืนวัน เสียงเพลงที่ดังออกมาจากวิทยุวนไปมาอย่างน่าเบื่อหน่ายราวกับจะสะท้อนเบื้องลึกให้เห็นถึงจิตใจของคนฟัง เขากดเปลี่ยนคลื่นอีกครั้งหวังจะได้ยินเพลงที่ผ่อนคลาย
“ฉันนอนไม่หลับ เพราะเธออยู่ในความคิดของฉันตลอดเวลา”
เซี่ยอวี้ฮัวเลิกคิ้วกับเนื้อเพลงที่ได้ยิน พลางเอื้อมมือกดเปลี่ยนสถานีอีกครั้ง
“ถ้าเธอคิดว่าเธอกำลังเหงาอยู่” อีกแล้วหรือ ? เขาตั้งคำถามในใจ
ชายหนุ่มหรรี่ตามองมองไปยังเครื่องใช้ไฟฟ้าที่เอาไว้ใช้ฟังเพลงนี้ เขาเดินไปหยิบเบียร์อีกกระป๋องมาจากตู้เย็นอีกครั้งแล้วจึงเดินมาที่เดิม มืออีกข้างที่ไม่ได้ถือเครื่องดื่มก็กดเปลี่ยนคลื่นตามที่คิดไว้
“คุณบอกเองว่าจะอยู่ช่วยผม แล้วตอนนี้คุณหายหัวไปอยู่ไหนกัน” ถ้านี่เป็นการพนัน เขาคงหมดตัวไปตั้งแต่ห้านาทีแรก แต่ชายหนุ่มก็ส่ายหัวอย่างไม่ยี่หระ ก่อนจะกดเปลี่ยนคลื่นอีกครั้ง ราวกับวางเงินพนันก้อนสุดท้ายเอาไว้
“เสียงของคุณดังก้องไปมาในทุกครั้งที่หลับตาอย่างช่วยไม่ได้ แล้วอย่างนี้ใครจะทนไหวล่ะ”
‘ปี๊ป ปี๊ป’
เสียงสัญญาณวิทยุดังขึ้นอีกครั้ง แสดงให้เห็นว่ามันได้ถูกปิดการใช้งานลง เซี่ยอวี้ฮัวหัวเราะเบา ๆ ให้กับตัวเอง เขาล่ะสงสัยเหลือเกินว่าในคืนนี้จะมีใครดวงตกเท่ากับตนหรือไม่
เสียงถอนหายใจดังขึ้นอีกครั้ง ขายาวพาเจ้าตัวก้าวไปยังหน้าห้องนอน เขามองประตูเบื้องหน้าอยู่นานพอควร กัดปากตัวเองเหมือนเป็นเด็ก ๆ แต่ก็ตัดสินใจที่จะเปิดมันเข้าไป
‘แกร๊ก’
เสียงล็อคที่ถูกเคลื่อนของบานประตูขณะกำลังแย้มเปิดจากด้านนอกเข้ามาภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กที่มีแค่เพียงเตียงนอนขนาดใหญ่ตั้งไว้อยู่มุมห้อง วินาทีแรกที่ประตูถูกอ้าออก กลิ่นอับในห้องก็ตีขึ้นมาถูกจมูก แสงจันทร์ที่เล็ดลอดมาทางหน้าต่างแสดงให้เห็นถึงการกระทำของชายหนุ่มที่กำลังคว่ำหน้าทิ้งร่างลงไปยังเตียงนอน
ไม่นานนัก จมูกก็เริ่มทำความเคยชินกับกลิ่นที่ได้รับ จนตอนนี้เขาไม่รู้สึกถึงความอับอะไร สมองเริ่มประมวลสภาพของห้องในความมืด ก่อนจะค่อย ๆ ปรับตัว พลางนึกคิดไปถึงเจ้าของห้องที่ไม่ชอบเปิดไฟ
กลิ่นอายต่าง ๆ ลอยอบอวลอยู่ไปทั่ว ไม่ว่าจะเป็นกลิ่นน้ำหอมของผู้ใช้ กลิ่นแอลกอฮอร์ที่เจ้าตัวเอาไว้ใช้ทำแผล กลิ่นนิโคตินที่หลงเหลืออยู่ในห้อง กลิ่นตัวที่ติดอยู่กับผ้าห่มและหมอน ทุกอย่างยังงสภาพเดิมไว้ตั้งแต่เจ้าของห้องจากไป
“นานเท่าไหร่แล้วนะที่นายไม่กลับมา ?”
ไร้ซึ่งคำตอบ บรรยากาศในห้องดูเงียบกว่าเดิมหลังจากสิ้นเสียงของชายหนุ่ม นิ้วมือกระชากหมอนบนหัวมาใกล้ตัวก่อนจะซุกหน้าลงไปแล้วสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อซึมซึบกลิ่นที่ติดอยู่กับมัน น้ำตาเริ่มไหลรินออกมาอย่างช่วยไม่ได้
หากมีใครผ่านมาเห็นท่าทีที่หมดสภาพของคุณชายเก้าอยู่อย่างนี้ล่ะก็ พวกเขาคงอดที่จะเอือมระอาไม่ได้ แม้แต่เจ้าตัวยังสมเพชตัวเองที่มาทำอะไรบ้า ๆ แบบนี้ เซี่ยอวี้ฮัวหลับตาลงอย่างเชื้องช้า มือขย้ำหมอนจนยับยู้ยี้ไปหมด
สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้มีเพียงแค่การนอนหลับแล้วตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายที่ว่า
ใครบางคนนั้นไม่ได้อยู่เคียงข้างเขาอีกแล้ว
ใครบางคนที่เขามักจะแสร้งทำเป็นไม่สนใจแต่ก็อดนึกถึงไม่ได้
ใครบางคนที่พร้อมจะทำอะไรโดยไม่คิด หรือทำเรื่องเสี่ยงตายเพื่อเขา
ใครบางคนที่ทำเรื่องบ้า ๆ มากมายเพื่อให้เขาปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน
ใครบางคนที่ได้สร้างความทรงจำฝังลงหัวใจของเขา
ใครบางคน .. ที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ
.
.
.
แสงอาทิตย์สาดส่องไปทั่วบริเวณห้องนอน ไอความร้อนลอดผ่านกระจกเข้ามาสร้างความรำคาญใจให้กับคนที่นอนอยู่บนเตียงอย่างช่วยไม่ได้ เซี่ยวอวี้ฮัวทำเพียงดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัว ซุกหน้าลึกเข้าไปยังหมอน เขาเริ่มทำการสูดกลิ่นจากหมอนใบนั้นอีกครั้งราวกับมันเป็นสารเสพติดที่ละไม่ได้
เพราะสิ่งเดียวที่สามารถยืนยันได้ว่าคนคนนั้นเคยอยู่ที่นี่ก็คงมีแต่ความทรงจำและกลิ่นของเจ้าตัว .. เฮยเสียจื่อ
จบ
เป็นยังไงบ้างคะ ๕๕
ไม่ได้เขียนอะไรยาว ๆ แบบนี้มานานมากแล้ว เคอะเขินจน ปกติตามอ่านแต่ที่ชาวบ้านเค้าส่งค่ะ ไม่นึกเลยว่าจะมีวันที่ตัวเองต้องมาเขียนเอง แถมดูเหมือนเนื้อเรื่องจะไม่ค่อยตรงกับหัวข้อเลยด้วย ไม่สิ .. ก็มีอยู่นะ ๕๕ แต่เจือจางไปนิดค่ะ (ฮา) ใจจริง ๆ ก็แค่อยากเห็นคุณชายโดนทิ้งบ้างเท่านั้นแหละ ถูกปล่อยให้เหงาแบบนี้ก็ได้ฟีลคนเขียนไปอีกแบบก็ .. ไม่มีะไรไปมากกว่านั้น ๕๕
อ้อ แล้วก็เพลงที่ดังออกมาจากวิทยุนั่นน่ะ นั่นคือเนื้อเพลงที่มีจริง ๆ นะคะ ๕๕ เพียงแต่มันได้ถกแปลเป็นภาษาไทยเท่านั้นค่ะ เลยทำให้ตอนแรกค่อนข้างที่จะลังเลว่าจะใส่เป็น Songfic ดีไหม แต่มันก็แบบ (มองบน) สั้น ๆ ๕๕ ก็เลยเอาเป็น Drabble แทนค่ะ แล้วก็ดูสิ บ่นเยอะแบบนี้ จะยาวกว่าฟิคแล้ว ๕๕
Rate ; PG
.
.
ในคืนอันแสนเร่งรีบของกรุงปักกิ่ง ผู้คนจำนวนมากเดินพลุกพล่านเต็มถนนไปมาอย่างวุ่นวาย ไม่ว่าใครก็ต่างมีธุระเป็นของตัวเอง เซี่ยอวี้ฮัวยืนมองภาพเบื้องล่างด้วยสายตาที่ดูเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง แม้ว่าตาของเขาจะเห็นภาพเป็นอะไร แต่ในใจกลับคิดถึงเรื่องอื่นอย่างช่วยไม่ได้
ชายหนุ่มเดินกลับมายังโต๊ะทานข้าว มือเอื้อมไปหยิบเบียร์กระป๋องที่เปิดทิ้งไว้ขึ้นมากินอึกใหญ่ เพียงไม่ถึงนาที เขาก็ดื่มมันหมดราวกับร่างกายไม่ได้รับน้ำมาเป็นคืนวัน เสียงเพลงที่ดังออกมาจากวิทยุวนไปมาอย่างน่าเบื่อหน่ายราวกับจะสะท้อนเบื้องลึกให้เห็นถึงจิตใจของคนฟัง เขากดเปลี่ยนคลื่นอีกครั้งหวังจะได้ยินเพลงที่ผ่อนคลาย
“ฉันนอนไม่หลับ เพราะเธออยู่ในความคิดของฉันตลอดเวลา”
เซี่ยอวี้ฮัวเลิกคิ้วกับเนื้อเพลงที่ได้ยิน พลางเอื้อมมือกดเปลี่ยนสถานีอีกครั้ง
“ถ้าเธอคิดว่าเธอกำลังเหงาอยู่” อีกแล้วหรือ ? เขาตั้งคำถามในใจ
ชายหนุ่มหรรี่ตามองมองไปยังเครื่องใช้ไฟฟ้าที่เอาไว้ใช้ฟังเพลงนี้ เขาเดินไปหยิบเบียร์อีกกระป๋องมาจากตู้เย็นอีกครั้งแล้วจึงเดินมาที่เดิม มืออีกข้างที่ไม่ได้ถือเครื่องดื่มก็กดเปลี่ยนคลื่นตามที่คิดไว้
“คุณบอกเองว่าจะอยู่ช่วยผม แล้วตอนนี้คุณหายหัวไปอยู่ไหนกัน” ถ้านี่เป็นการพนัน เขาคงหมดตัวไปตั้งแต่ห้านาทีแรก แต่ชายหนุ่มก็ส่ายหัวอย่างไม่ยี่หระ ก่อนจะกดเปลี่ยนคลื่นอีกครั้ง ราวกับวางเงินพนันก้อนสุดท้ายเอาไว้
“เสียงของคุณดังก้องไปมาในทุกครั้งที่หลับตาอย่างช่วยไม่ได้ แล้วอย่างนี้ใครจะทนไหวล่ะ”
‘ปี๊ป ปี๊ป’
เสียงสัญญาณวิทยุดังขึ้นอีกครั้ง แสดงให้เห็นว่ามันได้ถูกปิดการใช้งานลง เซี่ยอวี้ฮัวหัวเราะเบา ๆ ให้กับตัวเอง เขาล่ะสงสัยเหลือเกินว่าในคืนนี้จะมีใครดวงตกเท่ากับตนหรือไม่
เสียงถอนหายใจดังขึ้นอีกครั้ง ขายาวพาเจ้าตัวก้าวไปยังหน้าห้องนอน เขามองประตูเบื้องหน้าอยู่นานพอควร กัดปากตัวเองเหมือนเป็นเด็ก ๆ แต่ก็ตัดสินใจที่จะเปิดมันเข้าไป
‘แกร๊ก’
เสียงล็อคที่ถูกเคลื่อนของบานประตูขณะกำลังแย้มเปิดจากด้านนอกเข้ามาภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กที่มีแค่เพียงเตียงนอนขนาดใหญ่ตั้งไว้อยู่มุมห้อง วินาทีแรกที่ประตูถูกอ้าออก กลิ่นอับในห้องก็ตีขึ้นมาถูกจมูก แสงจันทร์ที่เล็ดลอดมาทางหน้าต่างแสดงให้เห็นถึงการกระทำของชายหนุ่มที่กำลังคว่ำหน้าทิ้งร่างลงไปยังเตียงนอน
ไม่นานนัก จมูกก็เริ่มทำความเคยชินกับกลิ่นที่ได้รับ จนตอนนี้เขาไม่รู้สึกถึงความอับอะไร สมองเริ่มประมวลสภาพของห้องในความมืด ก่อนจะค่อย ๆ ปรับตัว พลางนึกคิดไปถึงเจ้าของห้องที่ไม่ชอบเปิดไฟ
กลิ่นอายต่าง ๆ ลอยอบอวลอยู่ไปทั่ว ไม่ว่าจะเป็นกลิ่นน้ำหอมของผู้ใช้ กลิ่นแอลกอฮอร์ที่เจ้าตัวเอาไว้ใช้ทำแผล กลิ่นนิโคตินที่หลงเหลืออยู่ในห้อง กลิ่นตัวที่ติดอยู่กับผ้าห่มและหมอน ทุกอย่างยังงสภาพเดิมไว้ตั้งแต่เจ้าของห้องจากไป
“นานเท่าไหร่แล้วนะที่นายไม่กลับมา ?”
ไร้ซึ่งคำตอบ บรรยากาศในห้องดูเงียบกว่าเดิมหลังจากสิ้นเสียงของชายหนุ่ม นิ้วมือกระชากหมอนบนหัวมาใกล้ตัวก่อนจะซุกหน้าลงไปแล้วสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อซึมซึบกลิ่นที่ติดอยู่กับมัน น้ำตาเริ่มไหลรินออกมาอย่างช่วยไม่ได้
หากมีใครผ่านมาเห็นท่าทีที่หมดสภาพของคุณชายเก้าอยู่อย่างนี้ล่ะก็ พวกเขาคงอดที่จะเอือมระอาไม่ได้ แม้แต่เจ้าตัวยังสมเพชตัวเองที่มาทำอะไรบ้า ๆ แบบนี้ เซี่ยอวี้ฮัวหลับตาลงอย่างเชื้องช้า มือขย้ำหมอนจนยับยู้ยี้ไปหมด
สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้มีเพียงแค่การนอนหลับแล้วตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายที่ว่า
ใครบางคนนั้นไม่ได้อยู่เคียงข้างเขาอีกแล้ว
ใครบางคนที่เขามักจะแสร้งทำเป็นไม่สนใจแต่ก็อดนึกถึงไม่ได้
ใครบางคนที่พร้อมจะทำอะไรโดยไม่คิด หรือทำเรื่องเสี่ยงตายเพื่อเขา
ใครบางคนที่ทำเรื่องบ้า ๆ มากมายเพื่อให้เขาปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน
ใครบางคนที่ได้สร้างความทรงจำฝังลงหัวใจของเขา
ใครบางคน .. ที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ
.
.
.
แสงอาทิตย์สาดส่องไปทั่วบริเวณห้องนอน ไอความร้อนลอดผ่านกระจกเข้ามาสร้างความรำคาญใจให้กับคนที่นอนอยู่บนเตียงอย่างช่วยไม่ได้ เซี่ยวอวี้ฮัวทำเพียงดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัว ซุกหน้าลึกเข้าไปยังหมอน เขาเริ่มทำการสูดกลิ่นจากหมอนใบนั้นอีกครั้งราวกับมันเป็นสารเสพติดที่ละไม่ได้
เพราะสิ่งเดียวที่สามารถยืนยันได้ว่าคนคนนั้นเคยอยู่ที่นี่ก็คงมีแต่ความทรงจำและกลิ่นของเจ้าตัว .. เฮยเสียจื่อ
จบ
เป็นยังไงบ้างคะ ๕๕
ไม่ได้เขียนอะไรยาว ๆ แบบนี้มานานมากแล้ว เคอะเขินจน ปกติตามอ่านแต่ที่ชาวบ้านเค้าส่งค่ะ ไม่นึกเลยว่าจะมีวันที่ตัวเองต้องมาเขียนเอง แถมดูเหมือนเนื้อเรื่องจะไม่ค่อยตรงกับหัวข้อเลยด้วย ไม่สิ .. ก็มีอยู่นะ ๕๕ แต่เจือจางไปนิดค่ะ (ฮา) ใจจริง ๆ ก็แค่อยากเห็นคุณชายโดนทิ้งบ้างเท่านั้นแหละ ถูกปล่อยให้เหงาแบบนี้ก็ได้ฟีลคนเขียนไปอีกแบบก็ .. ไม่มีะไรไปมากกว่านั้น ๕๕
อ้อ แล้วก็เพลงที่ดังออกมาจากวิทยุนั่นน่ะ นั่นคือเนื้อเพลงที่มีจริง ๆ นะคะ ๕๕ เพียงแต่มันได้ถกแปลเป็นภาษาไทยเท่านั้นค่ะ เลยทำให้ตอนแรกค่อนข้างที่จะลังเลว่าจะใส่เป็น Songfic ดีไหม แต่มันก็แบบ (มองบน) สั้น ๆ ๕๕ ก็เลยเอาเป็น Drabble แทนค่ะ แล้วก็ดูสิ บ่นเยอะแบบนี้ จะยาวกว่าฟิคแล้ว ๕๕
sha- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 35
Points : 3497
Join date : 18/11/2014
Re: [Drabble] #dmbjdaily (หมอน) ถวิล [ฮัวเฮย]
กริ๊ดดด พี่เฮยแค่ทิ้งคุณชายแต่ยังไม่ได้ตายใช่ไหมคะ
ทิ้งไปมีสามีใหม่ โฮให้คุณชายเศร้าแทน
อ่านแล้วเหมือนพี่เฮยตายเลยค่า ;w; ร้องเปป
โถคุณชายรอแว่นเกิดใหม่นะคะ
ทิ้งไปมีสามีใหม่ โฮให้คุณชายเศร้าแทน
อ่านแล้วเหมือนพี่เฮยตายเลยค่า ;w; ร้องเปป
โถคุณชายรอแว่นเกิดใหม่นะคะ
kuramajoy- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 206
Points : 3783
Join date : 27/10/2014
Re: [Drabble] #dmbjdaily (หมอน) ถวิล [ฮัวเฮย]
อ่านไปอ่านมา... นึกว่าแค่หายไปเฉยๆ จนถึง ใครบางคน .. ที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ยังไม่ตายใช่มั้ย?
ยังไม่ตายสินะ?
ยังไม่ตายสินะ?
meanato- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 487
Points : 3973
Join date : 27/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : หลังประตูสัมฤทธิ์
Re: [Drabble] #dmbjdaily (หมอน) ถวิล [ฮัวเฮย]
อรั้กกกก ฮืออออ มันหน่วงงงงงง อ่านแล้วน้ำตาจิไหล
อิพี่เฮยคะ... หายหัวไปไหนคะ?? ไสตรุดกลับบ้านด่วนสามีให้อภัยแล้ว!!
อิพี่เฮยคะ... หายหัวไปไหนคะ?? ไสตรุดกลับบ้านด่วนสามีให้อภัยแล้ว!!
Similar topics
» [Drabble] #dmbjdaily (ฝืน) It's Alright [ฮัวเฮย]
» [Drabble] 'สัมผัส' #dmbjdaily [ฮัวเฮย]
» [Drabble] 'สัมผัส' ...ดอกไม้... #dmbjdaily [ฮัวเฮย]
» [Drabble] #dmbjdaily (Chupa chups) untitle(NC-17) [ฮัวเฮย]
» [drabble] #dmbjdaily 251 days left Tear (น้ำตา) ฮัวเฮย
» [Drabble] 'สัมผัส' #dmbjdaily [ฮัวเฮย]
» [Drabble] 'สัมผัส' ...ดอกไม้... #dmbjdaily [ฮัวเฮย]
» [Drabble] #dmbjdaily (Chupa chups) untitle(NC-17) [ฮัวเฮย]
» [drabble] #dmbjdaily 251 days left Tear (น้ำตา) ฮัวเฮย
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth